ราชวงศ์อาฟชาริยะห์
| อาฟชาริยะห์ / อาฟชาริด | |
|---|---|
 ตราประจำพระองค์ของชาห์นาเดอร์ | |
.svg) ธงอาฟชาริยะห์ในรัชสมัยของชาห์นาเดอร์ | |
| ตระกูลบรรพบุรุษ | เผ่าอาฟชาร์ |
| ประเทศ | ประเทศอิหร่านสมัยอาฟชาริด |
| ถิ่นกำเนิด | โฆราซานใหญ่ ประเทศอิหร่าน |
| ก่อตั้ง | 1736 |
| ต้นตระกูล | ชาห์นาเดอร์ |
| ผู้ปกครองคนสุดท้าย | ชาห์ชาโรก |
| ผู้นำคนสุดท้าย | นาเดอร์ มีรซา อาฟชาร์ |
| ตำแหน่ง | ชาห์แห่งอิหร่าน |
| ประเพณี | ชีอะฮ์ (คณะสิบสอง) |
| สิ้นสุด | 1796 |
ราชวงศ์อาฟชาริยะห์ (เปอร์เซีย: افشاریان) เป็นราชวงศ์อิหร่านในอดีต[1] สถาปนาขึ้นโดยชาห์นาเดอร์ (ค. 1736 – 1747) แห่งวงศ์กีร์กลู (Qirqlu clan) ในชนเผ่าอาฟชาร์เตอร์โกมาน[1][2]
รายนามกษัตริย์อาฟชาริยะห์[แก้]
| ลำดับ | ชาห์ | ภาพ | ครองราชย์จากปี | ถึงปี | สิริระยะเวลา | ตราประจำพระองค์ | เหรียญ | |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 1 | ชาห์นาเดอร์ | .jpg)
|
8 มีนาคม 1736 | 20 มิถุนายน 1747 | 11 ปี 104 วัน |
|
| |
| 2 | อาเดล ชาห์ | 
|
6 กรกฎาคม 1747 | 1 ตุลาคม 1748 | 1 ปี 87 วัน | — | 
| |
| 3 | ชาโรฆ ชาห์ | — | 1 ตุลาคม 1748 | มกราคม 1750 | 1 ปี 92 วัน | — | 
| |
| 4 | เอบราฮีม อัฟชาร์ | — | 8 ธันวาคม 1748 | 1749 | — | 
| ||
ผังครอบครัว[แก้]
| อีมาม โกลี (Imam Qoli) (d. 1704) | |||||||||||||||||||||||||||
| เอบราฮีม ข่าน (Ebrahim Khan) (d. 1738) | ชาห์นาเดอร์ (r. 1736–1747)1 | ||||||||||||||||||||||||||
| อาเดล ชาห์ (r. 1747–1748)2 | เอบราฮิม อัฟชาร์ (r. 1748)3 | เรซา โกลี มีรซา (b. 1719 – d.1747) | |||||||||||||||||||||||||
| ชาโรฆ ชาห์ (r. 1748–1796)4 | |||||||||||||||||||||||||||
| นาเดร์ มีรซา (d. 1803) | |||||||||||||||||||||||||||
- อักษรย่อ
- r. หมายถึงปีที่ขึ้นครองราชย์
- d. หมายถึงปีที่เสียชีวิต
อ้างอิง[แก้]
- ↑ 1.0 1.1 Tucker 2012.
- ↑ Stöber 2010.
บรรณานุกรม[แก้]
- Amanat, Abbas (1997). Pivot of the Universe: Nasir Al-Din Shah Qajar and the Iranian Monarchy, 1831–1896. I. B.Tauris. ISBN 978-1845118280.
- Amanat, Abbas (2017). Iran: A Modern History. Yale University Press. pp. 1–992. ISBN 978-0300112542.
- Axworthy, Michael (2006). The Sword of Persia: Nader Shah, from Tribal Warrior to Conquering Tyrant. I.B.Tauris. ISBN 978-1850437062.
- Fisher, William Bayne; Avery, P.; Hambly, G. R. G; Melville, C. (1991). The Cambridge History of Iran. Vol. 7. Cambridge: Cambridge University Press. ISBN 0521200954.
- แม่แบบ:Encyclopaedia Islamica
- Oberling, P. (1984). "AFŠĀR". ใน Yarshater, Ehsan (บ.ก.). Encyclopædia Iranica, Volume I/6: Afghanistan–Ahriman. London and New York: Routledge & Kegan Paul. pp. 582–586. ISBN 978-0-71009-095-9.
- Stöber, Georg (2010). "Afshār". ใน Fleet, Kate; Krämer, Gudrun; Matringe, Denis; Nawas, John; Rowson, Everett (บ.ก.). Encyclopaedia of Islam (3rd ed.). Brill Online. ISSN 1873-9830.
- Tucker, Ernest (2012). "Afshārids". ใน Fleet, Kate; Krämer, Gudrun; Matringe, Denis; Nawas, John; Rowson, Everett (บ.ก.). Encyclopaedia of Islam (3rd ed.). Brill Online. ISSN 1873-9830.