ระบบไฟฟ้า 3 เฟส

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
หม้อแปลงไฟฟ้า 3 เฟสกับสายไฟ 4 เส้น

ระบบไฟฟ้า 3 เฟส เป็นวิธีการจ่ายไฟฟ้ากระแสสลับและพลังงานผ่านระบบกริดไฟฟ้าที่เป็นที่นิยมมากที่สุดในโลก[1] ระบบนี้เป็นหนึ่งในระบบหลายเฟสที่ใช้บ่อยในการให้พลังงานแก่มอเตอร์ไฟฟ้าและโหลดต่าง ๆ ที่ต้องใช้กำลังไฟฟ้าเป็นจำนวนมาก

ระบบ 3 เฟสมีประสิทธิภาพมากกว่าระบบ 2 เฟสเนื่องจากระบบ 3 เฟสสามารถจ่ายกระแสไฟฟ้าได้มากกว่าเมื่อทั้งคู่มีจำนวนวัสดุตัวนำไฟฟ้าเท่ากัน[2] ระบบ 2 เฟสคิดค้นโดย กาลิเลโอ เฟอร์ราริส, มีฮาอิล โดลิโว-โดโบรโวลสกี, โยนาส เวนสตรอม, จอห์น ฮอปกินสัน, และ นิโคลา เทสลา ในช่วงปลายศตวรรษที่ 19

อ้างอิง[แก้]

  1. William D. Stevenson, Jr. Elements of Power System Analysis Third Edition, McGraw-Hill, New York (1975). ISBN 0-07-061285-4, p. 2
  2. Terrell Croft, Wilford Summers (ed), American Electricians' Handbook, 11th ed., McGraw Hill, 1987 ISBN 0-07-013932-6 page 3-10 figure 3-23.