รอน ซอนเดอส์

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
(เปลี่ยนทางจาก รอน ซอนเดอร์ส)
รอน ซอนเดอส์
ข้อมูลส่วนตัว
ชื่อเต็ม รอนัลด์ ซอนเดอส์
วันเกิด 6 พฤศจิกายน ค.ศ. 1932(1932-11-06)
สถานที่เกิด เบอร์เคนเฮด เชชเชอร์ ประเทศอังกฤษ
วันเสียชีวิต 7 ธันวาคม ค.ศ. 2019(2019-12-07) (87 ปี)
ตำแหน่ง กองหน้า
สโมสรอาชีพ*
ปี ทีม ลงเล่น (ประตู)
1951–1955 เอฟเวอร์ตัน 3 (0)
1955–1957 ทันบริดจ์เอนเจิลส์ 53 (39)
1957–1958 จิลลิงงัม 49 (20)
1958–1964 พอร์ตสมัท 236 (145)
1964–1965 วอตฟอร์ด 39 (18)
1965–1967 ชาร์ลตันแอธเลติก 65 (24)
รวม 445 (246)
จัดการทีม
1967–1969 โยวิลทาวน์
1969 ออกซ์ฟอร์ดยูไนเต็ด
1969–1973 นอริชซิตี
1973–1974 แมนเชสเตอร์ซิตี
1974–1982 แอสตันวิลลา
1982–1986 เบอร์มิงแฮมซิตี
1986–1987 เวสต์บรอมมิชอัลเบียน
*นัดที่ลงเล่นและประตูที่ยิงให้แก่สโมสรเฉพาะลีกในประเทศเท่านั้น

รอนัลด์ ซอนเดอส์ (อังกฤษ: Ronald Saunders; 6 พฤศจิกายน ค.ศ. 1932 – 7 ธันวาคม ค.ศ. 2019) เป็นอดีตนักฟุตบอลและผู้จัดการทีมชาวอังกฤษ เขาเล่นให้แก่เอฟเวอร์ตัน, ทันบริดจ์เอนเจิลส์, จิลลิงงัม, พอร์ตสมัท, วอตฟอร์ด และชาร์ลตันแอธเลติก ตลอดอาชีพค้าแข้ง 16 ปี ก่อนเป็นผู้จัดการทีมฟุตบอล เขาเป็นผู้จัดการทีมฟุตบอลให้แก่ 7 สโมสรในรอบ 20 ปี และเขาเป็นผู้จัดการทีมคนแรกที่รับหน้าที่ผู้จัดการทีมของแอสตันวิลลา, เบอร์มิงแฮมซิตี และเวสต์บรอมมิชอัลเบียน ทั้งสามสโมสรคู่แข่งที่อยู่ในและรอบ ๆ เมืองเบอร์มิงแฮม

ซอนเดอส์ยังคุมทีมโยวิลทาวน์, ออกซ์ฟอร์ดยูไนเต็ด, นอริชซิตี และแมนเชสเตอร์ซิตี เขามีส่วนร่วมในวงการฟุตบอล 36 ปีติดต่อกัน เขาลาออกจากตำแหน่งผู้จัดการทีมเวสต์บรอมมิชอัลเบียนซึ่งเป็นการคุมทีมสุดท้ายในอาชีพของเขาเมื่ออายุ 54 ปี

อาชีพนักฟุตบอล[แก้]

ในฐานะผู้เล่น เขาเป็นกองหน้าที่ยิง 246 ประตูใน 16 ปีให้แก่เอฟเวอร์ตัน, ทันบริดจ์เอนเจิลส์, จิลลิงงัม, พอร์ตสมัท, วอตฟอร์ด และชาร์ลตันแอธเลติก[1] ซอนเดอส์เป็นดาวซัลโว 6 ฤดูกาลติดต่อกันที่พอร์ตสมัท[2] และเขาก็เป็นปัจจัยสำคัญในการช่วยให้ปอมปีย์คว้าแชมป์ดิวิชัน 3 ในปี ค.ศ. 1962[3] เขายังคงเป็นดาวซัลโวสูงสุดตลอดกาลในอันดับสาม[4] เขาแขวนสตั๊ดจากอาชีพนักฟุตบอลในปี ค.ศ. 1967 เมื่ออยู่กับชาร์ลตันแอธเลติก

อาชีพผู้จัดการทีม[แก้]

ช่วงต้นอาชีพ[แก้]

ซอนเดอส์กลายเป็นผู้เล่น-ผู้จัดการทีมของโยวิลทาวน์ ทีมนอกลีก[3]

นอริชซิตี[แก้]

ในฐานะผู้จัดการทีม ซอนเดอส์ประสบความสำเร็จครั้งแรกที่นอริชซิตี โดยนำนอริชซิตีไปสู่ตำแหน่งแชมป์ดิวิชัน 2 ในปี 1972 ซึ่งทำให้พวกเขาเลื่อนชั้นสู่ดิวิชันหนึ่งเป็นครั้งแรกในประวัติศาสตร์ ซอนเดอส์นำพานอริชซิตีให้อยู่รอดในฤดูกาลแรกในลีกสูงสุด พวกเขายังไปถึงรอบชิงชนะเลิศฟุตบอลลีกคัพหรือคาราบาวคัพ ในปัจจุบันโดยแพ้ 1–0 ให้แก่ทอตนัมฮอตสเปอร์[5] ที่สนามเวมบลีย์ เขาลาออกจากตำแหน่งผู้จัดการทีมนอริชเมื่อวันที่ 17 พฤศจิกายน ค.ศ. 1973 ตามมติในห้องประชุมคณะกรรมการบริหารหลังจากพ่ายแพ้ในบ้านให้แก่เอฟเวอร์ตัน[6] ซึ่งเป็นทีมแรกในอาชีพนักฟุตบอลของเขาไป 1-3

แมนเชสเตอร์ซิตี[แก้]

ห้าวันต่อมา ซอนเดอส์ได้ยอมรับข้อเสนอที่จะเข้ามาคุมทีมแมนเชสเตอร์ซิตี[7] ซอนเดอส์จัดการพาทีมเข้ารอบชิงชนะเลิศฟุตบอลลีกคัพแต่ก็แพ้อีกครั้ง คราวนี้แพ้ให้แก่ทีมหมาป่าวุลเวอร์แฮมป์ตันวอนเดอเรอส์ แม้จะประสบความสำเร็จในบอลถ้วยแต่ฟอร์มในลีกของซิตีก็ไม่ดีนัก และซอนเดอส์ก็ถูกปลดออกในช่วงสามสัปดาห์ก่อนจบฤดูกาล โดยที่สโมสรอยู่ห่างจากโซนตกชั้นเพียงผลต่างประตูได้เสีย อย่างไรก็ตามเขาไม่ได้ว่างงานนาน เพราะในเดือนต่อมาเขาก็เข้ามาคุมทีมแอสตันวิลลาที่ตอนนั้นอยู่ในดิวิชัน 2[8]

แอสตันวิลลา[แก้]

เขานำวิลล่าเลื่อนชั้นสู่ดิวิชันหนึ่ง (ในฐานะรองแชมป์ดิวิชันสอง) ในฤดูกาลแรกของเขาในฐานะผู้จัดการทีม เขาสามารถพาทีมคว้าแชมป์ลีกคัพได้สำเร็จ เขากลายเป็นผู้จัดการทีมคนแรกที่พาสามสโมสรเข้าสู่รอบชิงชนะเลิศลีกคัพในรอบสามปีติดต่อกัน เขาได้สร้างวิลลาขึ้นใหม่ให้เป็นสโมสรระดับชั้นนำในดิวิชันหนึ่ง เขาพาทีมคว้าแชมป์ลีกคัพอีกครั้งในปี ค.ศ. 1977 ในฤดูกาล 1980-1981 เขาได้นำวิลลาไปสู่การเป็นแชมป์ลีกดิวิชัน 1อีกครั้งนับเป็นแชมป์ลีกครั้งแรกของสโมสรในรอบ 71 ปี

เขาลาออกจากวิลลาเมื่อวันที่ 9 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 1982 เนื่องจากไม่พอใจคณะกรรมการบริหารเรื่องสัญญาฉบับใหม่ ในขณะนั้นวิลลาอยู่กลางตารางในดิวิชัน 1 และผ่านเข้ารอบก่อนรองชนะเลิศของยูโรเปียนคัพ ผู้ช่วยของเขาโทนี บาร์ตัน ได้รับช่วงต่อ และพาพวกเขาไปคว้าแชมป์ยูโรเปียนคัพในอีกสี่เดือนต่อมา

อ้างอิง[แก้]

  1. "Ron Saunders". UK A–Z Transfers. Neil Brown. สืบค้นเมื่อ 28 January 2010.
  2. "Pompey 1st Team Squad: 1958/59". PompeyRama. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 15 July 2011. สืบค้นเมื่อ 28 January 2010., and subsequent season pages.
  3. 3.0 3.1 Jones, Trefor (1996). The Watford Football Club Illustrated Who's Who. p. 205. ISBN 0-9527458-0-1.
  4. "Pompey Database". Portsmouth F.C. Supporters Club of U.S.A. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 14 April 2009. สืบค้นเมื่อ 11 April 2014.
  5. "Club History – 1970 to 1985". Norwich City F.C. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 22 July 2012. สืบค้นเมื่อ 28 January 2010.
  6. Green, Geoffrey (19 November 1973). "No valid answers for collective decline". The Times. p. 8. Last year, Norwich only just escaped relegation by a whisker and again find themselves in the shadows, made even darker on Saturday night when their manager, Ron Saunders, resigned after an angry scene in the boardroom following the 3–1 home defeat by Everton.
  7. "Derby players not to go on strike". The Times. 23 November 1973. p. 11.
  8. Matthews, Tony (1995). Birmingham City: A Complete Record. Derby: Breedon Books. pp. 64–65. ISBN 978-1-85983-010-9.