ยูฟ่าคัพวินเนอร์สคัพ

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
(เปลี่ยนทางจาก ยูฟ่า คัพวินเนอร์สคัพ)
ยูฟ่าคัพวินเนอร์สคัพ
ก่อตั้งค.ศ. 1960
(ในชื่อ ยูโรเปียนคัพวินเนอร์สคัพ)
ค.ศ. 1994
(ในชื่อ ยูฟ่าคัพวินเนอร์สคัพ)
ยกเลิกค.ศ. 1999
ภูมิภาคยุโรป (ยูฟ่า)
จำนวนทีม32 (รอบแรก)
ทีมชนะเลิศล่าสุดอิตาลี ลัตซีโย (1 สมัย)
ทีมที่ประสบความสำเร็จที่สุดสเปน บาร์เซโลนา (4 สมัย)
เว็บไซต์www.footballhistory.org/tournament/cup-winners-cup.html

ยูฟ่าคัพวินเนอร์สคัพ (อังกฤษ: UEFA Cup Winners’ Cup; ชื่อเดิม: ยูโรเปียนคัพวินเนอร์สคัพ: European Cup Winners’ Cup)[1] เป็นรายการการแข่งขันฟุตบอลสโมสรของยุโรป โดยการนำเอาทีมที่เป็นผู้ชนะฟุตบอลถ้วยภายในของแต่ละประเทศ ของฟุตบอลลีกยุโรปในปีนั้น ๆ มาทำการแข่งขันกัน จัดการแข่งขันโดยสหภาพสมาคมฟุตบอลยุโรป (ยูฟ่า) เริ่มจัดการแข่งขันตั้งแต่ฤดูกาล 1960–61 จนกระทั่งถึงฤดูกาล 1998–99 การแข่งขันถ้วยดังกล่าวก็ได้ถูกล้มเลิกไป เพื่อหลีกทางให้กับการจัดการแข่งขันยูฟ่าแชมเปียนส์ลีก โดยที่ผู้ชนะเลิศในฟุตบอลถ้วยภายในของแต่ละประเทศ ก็จะได้สิทธิในการเข้าร่วมแข่งขันในถ้วยยูฟ่าคัพแทน[2][3][4][5][6][7]

คัพวินเนอร์สคัพได้รับการพิจารณาให้เป็นการแข่งขันของสโมสรยุโรปดิวิชันสองรองจากยูโรเปียนคัพหรือยูฟ่าแชมเปียนส์ลีก ในอดีต ก่อนจะรวมกับรายการยูฟ่าคัพ เพื่อยกระดับความสำคัญก่อนที่จะมาเปลี่ยนชื่อเป็นยูฟ่ายูโรปาลีก

การแข่งขันนัดชิงชนะเลิศ[แก้]

ฤดูกาล ชนะเลิศ ผลคะแนน รองชนะเลิศ สนาม
1998-99 อิตาลี ลัตซีโย 2 - 1 สเปน มายอร์กา วิลลาปาร์ค,
เบอร์มิงแฮม
1997-98 อังกฤษ เชลซี 1 - 0 เยอรมนี ชตุทการ์ท ราซุนด้า สเตเดี้ยม,
สต็อกโฮล์ม
1996-97 สเปน บาร์เซโลนา 1 - 0 ฝรั่งเศส ปารีแซ็ง-แฌร์แม็ง เดอ ไคป์,
ร็อตเตอร์ดัม
1995-96 ฝรั่งเศส ปารีแซ็ง-แฌร์แม็ง 1 - 0 ออสเตรีย ราพีทวีน คิง โบดวง สเตเดี้ยม,
บรัสเซลส์
1994-95 สเปน เรอัลซาราโกซา 2 - 1
(หลังต่อเวลาพิเศษ)
อังกฤษ อาร์เซนอล ปาร์กเดแพร็งส์,
ปารีส
1993-94 อังกฤษ อาร์เซนอล 1 - 0 อิตาลี ปาร์มา ปาร์คเค่น สเตเดี้ยม,
โคเปนเฮเก้น
1992-93 อิตาลี ปาร์มา 3 - 1 เบลเยียม แอนต์เวิร์ป เวมบลีย์,
ลอนดอน
1991-92 เยอรมนี เบรเมิน 2 - 0 ฝรั่งเศส มอนาโก เอสตาดิโอ้ ดา ลูซ,
ลิสบอน
1990-91 อังกฤษ แมนเชสเตอร์ยูไนเต็ด 2 - 1 สเปน บาร์เซโลนา เดอ ไคป์,
ร็อตเตอร์ดัม
1989-90 อิตาลี ซัมป์โดเรีย 2 - 0
(หลังต่อเวลาพิเศษ)
เบลเยียม อันเดอร์เลคต์ เนีย อุลเลวี่,
โกเตนเบิร์ก
1988-89 สเปน บาร์เซโลนา 2 - 0 อิตาลี ซัมป์โดเรีย แวงค์ดอร์ฟ สเตเดี้ยม,
แบร์น
1987-88 เบลเยียม เมเชเลน 1 - 0 เนเธอร์แลนด์ อายักซ์ สต๊าด เดอ ลา เมโน,
สทราซบูร์
1986-87 เนเธอร์แลนด์ อายักซ์ 1 - 0 เยอรมนี ไลพ์ซิช สปิรอส หลุยส์ สเตเดี้ยม,
เอเธนส์
1985-86 ยูเครน ดือนามอกือยิว 3 - 0 สเปน อัตเลติโกเดมาดริด สตาดเดอแฌร์ล็อง,
ลียง
1984-85 อังกฤษ เอฟเวอร์ตัน 3 - 1 ออสเตรีย ราพีทวีน เดอ ไคป์,
ร็อตเตอร์ดัม
1983-84 อิตาลี ยูเวนตุส 2 - 1 โปรตุเกส โปร์ตู แซงต์ ยาค็อบ ปาร์ค,
บาเซิ่ล
1982-83 สกอตแลนด์ แอเบอร์ดีน 2 - 1
(หลังต่อเวลาพิเศษ)
สเปน เรอัลมาดริด เนีย อุลเลวี่,
โกเตนเบิร์ก
1981-82 สเปน บาร์เซโลนา 2 - 1 เบลเยียม ลีแอช คัมป์ นู,
บาร์เซโลนา
1980-81 ประเทศจอร์เจีย ดินาโม ทบิลิซี 1 - 0 เยอรมนี เยนา เรอิน สตาดิโอน,
ดุสเซลดอร์ฟ
1979-80 สเปน บาเลนเซีย 0 - 0
(หลังต่อเวลาพิเศษ)

5-4
(ดวลจุดโทษ)
อังกฤษ อาร์เซนอล เฮย์เซล สเตเดี้ยม,
บรัสเซลส์
1978-79 สเปน บาร์เซโลนา 4 - 3
(หลังต่อเวลาพิเศษ)
เยอรมนี ดึสเซิลดอร์ฟ แซงต์ ยาค็อป ปาร์ค,
บาเซิ่ล
1977-78 เบลเยียม อันเดอร์เลชท์ 4 - 0 ออสเตรีย เอาส์ทรีอาวีน ปาร์กเดแพร็งส์,
ปารีส
1976-77 เยอรมนี ฮัมบวร์ค 2 - 0 เบลเยียม อันเดอร์เลชท์ สนามกีฬาโอลิมปิก (อัมสเตอร์ดัม),
อัมสเตอร์ดัม
1975-76 เบลเยียม อันเดอร์เลชท์ 4 - 2 อังกฤษ เวสต์แฮมยูไนเต็ด เฮย์เซล สเตเดี้ยม,
บรัสเซลส์
1974-75 ยูเครน ดือนามอกือยิว 3 - 0 ฮังการี เฟเรนซ์วารอส แซงต์ ยาค็อป ปาร์ค,
บาเซิ่ล
1973-74 เยอรมนี มัคเดอบวร์ค 2 - 0 อิตาลี มิลาน เดอ ไคป์,
ร็อตเตอร์ดัม
1972-73 อิตาลี มิลาน 1 - 0 อังกฤษ ลีดส์ยูไนเต็ด คาฟตานโซโญ่ สเตเดี้ยม,
ซาโลนิก้า
1971-72 สกอตแลนด์ กลาสโกว์ เรนเจอร์ส 3 - 2 รัสเซีย ดินาโม มอสโก คัมป์ นู,
บาร์เซโลนา
1970-71 อังกฤษ เชลซี 1 - 1
(หลังต่อเวลาพิเศษ)

2 - 1
(แข่งใหม่)
สเปน เรอัลมาดริด คาราอิสคาคิส สเตเดี้ยม,
ปิเรอุส
1969-70 อังกฤษ แมนเชสเตอร์ซิตี 2 - 1 โปแลนด์ กอร์นิค ซาเบอร์เซ่ แอร์นส์ ฮัปเปิล สเตเดี้ยม,
เวียนนา
1968-69 สโลวาเกีย สลอวันบราติสลาวา 3 - 2 สเปน บาร์เซโลนา แซงต์ ยาค็อป ปาร์ค,
บาเซิ่ล
1967-68 อิตาลี มิลาน 2 - 0 เยอรมนี ฮัมบวร์ค เดอ ไคป์,
ร็อตเตอร์ดัม
1966-67 เยอรมนี ไบเอิร์นมิวนิก 1 - 0
(หลังต่อเวลาพิเศษ)
สกอตแลนด์ กลาสโกว์เรนเจอส์ ฟรังเค่น สตาดิโอน,
เนิร์นแบร์ก
1965-66 เยอรมนี ดอร์ทมุนท์ 2 - 1
(หลังต่อเวลาพิเศษ)
อังกฤษ ลิเวอร์พูล แฮมป์เด้น ปาร์ค,
กลาสโกว์
1964-65 อังกฤษ เวสต์แฮมยูไนเต็ด 2 - 0 เยอรมนี 1860 มิวนิก เวมบลีย์,
ลอนดอน
1963-64 โปรตุเกส สปอร์ติงลิสบอน 3 - 3
(หลังต่อเวลาพิเศษ)


1 - 0
(แข่งใหม่)
ฮังการี เอ็มทีเค บูดาเปสต์ เฮย์เซล สเตเดี้ยม,
บรัสเซลส์

โบซูอิล สเตเดี้ยม,
อันท์เวิร์ป
1962-63 อังกฤษ ทอตนัมฮอตสเปอร์ 5 - 1 สเปน อัตเลติโกเดมาดริด เดอ ไคป์,
ร็อตเตอร์ดัม
1961-62 สเปน อัตเลติโกเดมาดริด 1 - 1
(หลังต่อเวลาพิเศษ)


3 - 0
(แข่งใหม่)
อิตาลี ฟีออเรนตีนา แฮมป์เด้น ปาร์ค,
กลาสโกว์

เมอร์เซเดส-เบนซ์ อารีน่า,
ชตุทการ์ท
1960-61 อิตาลี ฟีออเรนตีนา 2 - 1
(นัดแรก)

2 - 0
(นัดที่สอง)
สกอตแลนด์ กลาสโกว์เรนเจอส์ ไอบร็อกซ์ ปาร์ค,
กลาสโกว์

สตาดิโอ้ โคมูนาเล่,
ฟลอเรนซ์

ทำเนียบผู้ชนะเลิศ[แก้]

ชนะเลิศ (จำแนกตามสโมสร)[แก้]

สโมสร ชนะเลิศ รองชนะเลิศ ปีที่ชนะเลิศ ปีที่ได้รองชนะเลิศ
สเปน บาร์เซโลนา 4 2 1979, 1982, 1989, 1997 1969, 1991
เบลเยียม อันเดอร์เลคต์ 2 2 1976, 1978 1977, 1990
อิตาลี มิลาน 2 1 1968, 1973 1974
อังกฤษ เชลซี 2 0 1971, 1998
ยูเครน ดือนามอกือยิว 2 0 1975, 1986
สเปน อัตเลติโกเดมาดริด 1 2 1962 1963, 1986
สกอตแลนด์ กลาสโกว์เรนเจอส์ 1 2 1972 1961, 1967
อังกฤษ อาร์เซนอล 1 2 1994 1980, 1995
อิตาลี ฟีออเรนตีนา 1 1 1961 1962
อังกฤษ เวสต์แฮมยูไนเต็ด 1 1 1965 1976
เยอรมนี ฮัมบวร์ค 1 1 1977 1968
เนเธอร์แลนด์ อายักซ์ 1 1 1987 1988
อิตาลี ซัมป์โดเรีย 1 1 1990 1989
อิตาลี ปาร์มา 1 1 1993 1994
ฝรั่งเศส ปารีแซ็ง-แฌร์แม็ง 1 1 1996 1997
อังกฤษ ทอตนัมฮอตสเปอร์ 1 0 1963
โปรตุเกส สปอร์ติงลิสบอน 1 0 1964
เยอรมนี ดอร์ทมุนท์ 1 0 1966
เยอรมนี ไบเอิร์นมิวนิก 1 0 1967
สโลวาเกีย สลอวันบราติสลาวา 1 0 1969
อังกฤษ แมนเชสเตอร์ซิตี 1 0 1970
เยอรมนี มัคเดอบวร์ค 1 0 1974
สเปน บาเลนเซีย 1 0 1980
ประเทศจอร์เจีย ดินาโม ทบิลิซี 1 0 1981
สกอตแลนด์ แอเบอร์ดีน 1 0 1983
อิตาลี ยูเวนตุส 1 0 1984
อังกฤษ เอฟเวอร์ตัน 1 0 1985
เบลเยียม เมเชเลน 1 0 1988
อังกฤษ แมนเชสเตอร์ยูไนเต็ด 1 0 1991
เยอรมนี เบรเมิน 1 0 1992
สเปน เรอัลซาราโกซา 1 0 1995
อิตาลี ลัตซีโย 1 0 1999
สเปน เรอัลมาดริด 0 2 1971, 1983
ออสเตรีย ราพีทวีน 0 2 1985, 1996
ฮังการี เอ็มทีเค บูดาเปสต์ 0 1 1964
เยอรมนี 1860 มิวนิก 0 1 1965
อังกฤษ ลิเวอร์พูล 0 1 1966
โปแลนด์ กอร์นิค ซาเบอร์เซ่ 0 1 1970
รัสเซีย ดินาโม มอสโก 0 1 1972
อังกฤษ ลีดส์ยูไนเต็ด 0 1 1973
ฮังการี เฟเรนซ์วารอส 0 1 1975
ออสเตรีย เอาส์ทรีอาวีน 0 1 1978
เยอรมนี ดึสเซิลดอร์ฟ 0 1 1979
เยอรมนี เยนา 0 1 1981
เบลเยียม ลีแยฌ 0 1 1982
โปรตุเกส โปร์ตู 0 1 1984
เยอรมนี ไลพ์ซิช 0 1 1987
ฝรั่งเศส โมนาโก 0 1 1992
เบลเยียม อันท์เวิร์ป 0 1 1993
เยอรมนี ชตุทการ์ท 0 1 1998
สเปน มายอร์กา 0 1 1999

ชนะเลิศ (จำแนกตามสโมสร)[แก้]

ชาติ ชนะเลิศ รองชนะเลิศ
อังกฤษ อังกฤษ 8 5
สเปน สเปน 7 7
อิตาลี อิตาลี 7 4
เยอรมนี เยอรมนี 5 6
เบลเยียม เบลเยียม 3 4
สกอตแลนด์ สกอตแลนด์ 2 2
ยูเครน ยูเครน 2 0
ฝรั่งเศส ฝรั่งเศส 1 2
เนเธอร์แลนด์ เนเธอร์แลนด์ 1 1
โปรตุเกส โปรตุเกส 1 1
สโลวาเกีย สโลวาเกีย 1 0
ประเทศจอร์เจีย จอร์เจีย 1 0
ออสเตรีย ออสเตรีย 0 3
ฮังการี ฮังการี 0 2
โปแลนด์ โปแลนด์ 0 1
รัสเซีย รัสเซีย 0 1

อ้างอิง[แก้]

  1. uefadirect, Issue 100: August 2010 เก็บถาวร 2016-03-04 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน, Page 15 "European Cup Winners' Cup makes its debut".
  2. Weaver, Graham (2012-06-22). Gunners' Glory: 14 Milestones in Arsenal's History. Mainstream Publishing. p. 159. ISBN 9781780575186. สืบค้นเมื่อ 2 October 2015. The Cup-Winners' Cup is traditionally the weakest of the three European competitions
  3. Hesse-Lichtenberger, Ulrich (2003). Tor!: The Story of German Football. WSC Books Limited. p. 222. ISBN 9780954013455. สืบค้นเมื่อ 2 October 2015. Only three East German clubs ever reached a European final ... and they were all in the Cup-Winners Cup, the weakest of the three European competitions
  4. Spurling, Jon (2014-09-18). Red Letter Days: Fourteen Dramatic Events That Shook Arsenal Football Club. Pitch Publishing. p. 189. ISBN 9781909626935. สืบค้นเมื่อ 2 October 2015. The European Cup Winners' Cup had always been regarded as the weakest of the three continental competitions[ลิงก์เสีย]
  5. Kassimeris, Christos (2008). European football in black and white: tackling racism in football. Lexington Books. p. 26. ISBN 9780739119600. Only three East German clubs ever reached a European final — all in the Cup-Winners' Cup, the weakest of the three European competitions
  6. Ridley, Ian (9 February 1997). "Football: Driven to distraction by the Cup". Independent on Sunday. สืบค้นเมื่อ 2 October 2015. the Cup-winners' Cup ... is also the weakest and least regarded of the European competitions
  7. Donald, Stuart (2011-07-04). On Fire with Fergie. Headline. Chapter 12, footnote 2. ISBN 978-0755319817. สืบค้นเมื่อ 2 October 2015.

แหล่งข้อมูลอื่น[แก้]