ยุทธการที่กันไน
| ยุทธการที่กันไน | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| ส่วนหนึ่งของ สงครามพิวนิกครั้งที่สอง | |||||||||
 การตายของเปาลุส ไอมิลิอุส ณ ยุทธการที่กันไน วาดโดยจอห์น ทรัมบูลล์ (ค.ศ. 1773) | |||||||||
| |||||||||
| คู่สงคราม | |||||||||
|
สาธารณรัฐโรมัน รัฐพันธมิตรอิตาลี: อิทรัสคัน Samnites Iapyges |
คาร์เธจ พันธมิตรกับชนเผ่านูมิเดีย, ลิเบีย, ฮิสเปเนีย และกอล | ||||||||
| ผู้บังคับบัญชาและผู้นำ | |||||||||
|
กาอิอุส เตเรนติอุส วาร์โร ลูกิอุส ไอมิลิอุส ปาวล์ลุส † เซร์วิลิอุส เกมินุส † |
แฮนนิบัล มาฮาร์บัล มาโก บาร์กา กิสโก ฮันโน ฮัสดรูบัล | ||||||||
| กำลัง | |||||||||
|
86,400 คน (พอลิเบียส) • ทหารราบ 80,000 นาย • ทหารม้า 6,400 นาย |
50,000 คน • ทหารราบ 40,000 นาย • ทหารม้า 10,000 นาย | ||||||||
| ความสูญเสีย | |||||||||
|
67,500 คน (ลิวี) • ถูกฆ่า 48,200 นาย • ถูกจับ 19,300 นาย หลบหนีมากกว่า 14,000 นาย[1][2] | ถูกฆ่า 5,700 คน (พอลิเบียส) | ||||||||
ยุทธการที่กันไน เป็นยุทธการสำคัญในสงครามพิวนิกครั้งที่สองซึ่งเกิดขึ้นเมื่อวันที่ 2 สิงหาคม 216 ปีก่อน ค.ศ. ในแคว้นปุลยาทางตะวันออกเฉียงใต้ของประเทศอิตาลี กองทัพคาร์เธจใต้การบังคับบัญชาของฮันนิบาลพิชิตกองทัพสาธารณรัฐโรมันที่ใหญ่กว่า ภายใต้การบังคับบัญชาของกงสุลลูกิอุส ไอมิลิอุส ปาอุลลุส (Lucius Aemilius Paullus) และกาอิอุส เตเรนติอุส วาร์โร (Gaius Terentius Varro) ได้โดยเด็ดขาด ถือว่าเป็นความสำเร็จทางยุทธวิธีที่ยิ่งใหญ่ที่สุดครั้งหนึ่งในประวัติศาสตร์การทหาร ความปราชัยครั้งเลวร้ายที่สุดครั้งหนึ่งในประวัติศาสตร์โรมัน และเป็นการรบที่มีจำนวนผู้เสียชีวิตมากที่สุด เป็นรองแต่เพียงยุทธการที่อาเราซิโอเมื่อ 105 ปีก่อน ค.ศ.
หลังฟื้นฟูจากความสูญเสียที่แม่น้ำเตรบเบีย (218 ปีก่อน ค.ศ.) และทะเลสาบตราซีเมเน (217 ปีก่อน ค.ศ.) ฝ่ายโรมันตัดสินใจประจัญกับฮันนิบาลที่กันไน ด้วยกำลังพลโรมันและพันธมิตรราว 86,000 นาย ฝ่ายโรมันกระจุกทหารราบหนักในรูปขบวนลึกกว่าปกติ เมื่อฮันนิบาลใช้ยุทธวิธีตีโอบสองชั้น (double-envelopment) ซึ่งประสบความสำเร็จจนกองทัพโรมันถูกทำลายลงโดยสิ้นเชิง หลังความปราชัย กาปูอาและนครรัฐอิตาลีอื่นอีกหลายแห่งแปรพักตร์จากสาธารณรัฐโรมันไปเข้ากับคาร์เธจ
หมายเหตุ[แก้]
- ↑ ถึงแม้นักเขียนบางส่วนระบุผลเป็นชัยชนะอย่างเด็ดขาดของคาร์เธจ นักเขียนส่วนใหญ่ไม่ระบุผลของสงครามนี้
อ้างอิง[แก้]
- ↑ Delbrück 1975, pp. 320, 327.
- ↑ Goldsworthy 2001, p. 194.
บรรณานุกรม[แก้]
ข้อมูลสมัยโบราณ[แก้]
- Appian (1999). "Hannibalic War". Perseus Digital Library.
- Titus Livius (Livy), Ab Urbe Condita, translation by Cannon Roberts.
- Plutarch (1916). "Life of Fabius Maximus". Loeb Classical Library.
- Polybius, The Histories, translation by W.R. Paton.
ข้อมูลสมัยใหม่[แก้]
- Astin, A.E. (ed) The Cambridge Ancient History, 2nd edition, Volume VIII. Cambridge/New York: Cambridge University Press, 2006, ISBN 0-521-23448-4
- Briscoe, John & Simon Hornblower, บ.ก. (2020). [[[:แม่แบบ:Googlebooks]] Livy: Ab urbe condita Book XXII]. Cambridge University Press. ISBN 978-1-108-48014-7.
{{cite book}}: ตรวจสอบค่า|url=(help) - Carlton, James. The Military Quotation Book. New York: Thomas Dunne Books, 2002.
- Cottrell, Leonard (1960). Enemy of Rome:The Battles of Hannibal. London: Evans Brothers Limited.
- Daly, Gregory (2002). Cannae: The Experience of Battle in the Second Punic War (PDF). London: Routledge. ISBN 0-415-26147-3. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิม (PDF)เมื่อ 2020-12-18. สืบค้นเมื่อ 2022-03-08.
- De Beer, Gavin (1974). Hannibal: The Struggle for Power in the Mediterranean. London.: Book Club Associates/Thames and Hudson Ltd.
- Delbrück, Hans (1975) [1900]. [[[:แม่แบบ:Googlebooks]] History of the Art of War volume 1: Warfare in Antiquity]. แปลโดย Walter J. Renfroe Jr. (3rd ed.). Lincoln: University of Nebraska Press. ISBN 0-8032-6584-0.
{{cite book}}: ตรวจสอบค่า|url=(help) - Goldsworthy, Adrian (2001). Cannae. London: Cassell. ISBN 0-304-35714-6.
- Healy, Mark (1994). Cannae 216 BC: Hannibal smashes Rome's Army. Oxford: Osprey Publishing. ISBN 1-85532-470-9.
- Hoyos, Dexter B. Hannibal: Rome's Greatest Enemy. Bristol Phoenix Press, 2005, ISBN 1-904675-46-8 (hbk) ISBN 1-904675-47-6 (pbk).
- Lazenby, John Francis (1998) [1978]. Hannibal's War: A Military History of the Second Punic War. Wilts: University of Oklahoma Press. ISBN 978-0806130040.
- O'Connell, Robert L. The Ghosts of Cannae: Hannibal and the Darkest Hour of the Roman republic. New York: Random House, 2010. ISBN 978-1400067022
- Samuels, Martin (1990). "The Reality of Cannae". Militärgeschichtliche Zeitschrift. 47 (1): 7–31. doi:10.1524/mgzs.1990.47.1.7. S2CID 164703621.
- Talbert, Richard J. A. (ed.) Atlas of Classical History. London/New York: Routledge, 1985, ISBN 0-415-03463-9.
แหล่งข้อมูลอื่น[แก้]
- Cannae – a treatise by General Fieldmarshal Count Alfred von Schlieffen
- Battle At Cannae Mommsen History of Rome. Book 03 From the Union of Italy to the Subjugation of Carthage and the Greek States, p. 50
- Archelogical site thought as the battle site
| ฐานข้อมูลการควบคุมรายการหลักฐาน: ประจำชาติ |
|---|
 | บทความทหาร หรือการทหารนี้ยังเป็นโครง คุณสามารถช่วยวิกิพีเดียได้โดยการเพิ่มเติมข้อมูล |