ยงอิน

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
ยงอิน

용인시
การถอดเสียงภาษาเกาหลี
 • ฮันกึล용인시
 • ฮันจา龍仁市
 • อักษรโรมันปรับปรุงYongin-si
 • แมกคูน-ไรซ์ชาวเออร์Yong'in-si
ศาลาว่าการนครยงอิน
ศาลาว่าการนครยงอิน
ธงของยงอิน
ธง
แผนที่เกาหลีใต้เน้นยงอิน
ประเทศเกาหลีใต้
ภูมิภาคซูโดกว็อน
การแบ่งเขตการปกครอง3 "คู" (เขต), 1 "อึบ" (เมือง), 6 มย็อน (ตำบล), 22 ทง (แขวง)
พื้นที่
 • ทั้งหมด591.36 ตร.กม. (228.33 ตร.ไมล์)
ประชากร
 (กันยายน พ.ศ. 2557)
 • ทั้งหมด973,778 คน
 • ความหนาแน่น1,646.67 คน/ตร.กม. (4,264.9 คน/ตร.ไมล์)
 • ภาษาถิ่นคย็องกี
เว็บไซต์เว็บไซต์สำนักงานนครยงอิน

ยงอิน เป็นนครในจังหวัดคย็องกี ประเทศเกาหลีใต้ เป็นเมืองสำคัญในเขตเมืองหลวงโซลและปริมณฑล มีประชากรเกือบ 1 ล้านคน เมืองยงอินมีการพัฒนาขึ้นอย่างรวดเร็วในศตวรรษที่ 21 วัดได้จากการที่เมืองนี้มีประชากรเพิ่มขึ้นมากที่สุดในเกาหลีใต้ ทั้งยงอินยังเป็นที่ตั้งของเอเวอร์แลนด์และสวนน้ำแคริปเบี่ยนเบย์ ซึ่งเป็นสวนน้ำและสวนสนุกที่ได้รับความนิยมมากที่สุดในเกาหลีใต้ และยังมีหมู่บ้านเกาหลีโบราณที่ใหญ่ที่สุดตั้งอยู่ด้วย

ยงอินมีพื้นที่ใกล้เคียงกับโซล โดยประกอบไปด้วยย่านชุมชนเมืองหนาแน่นอย่างเขตซูจีและเขตคีฮึง และพื้นที่ชนบทกึ่งเมืองอย่างเขตชออิน พื้นที่เขตเมืองยงอินตั้งอยู่ใกล้กับเมืองหลวง และสามารถเดินทางโดยใช้รถยนต์จากใจกลางเมืองโซลโดยใช้เวลาประมาณ 30 ถึง 40 นาทีโดยประมาณผ่านทางด่วนคย็องบูหรือทางด่วนโซล–ยงอิน, รถไฟสายบุนดัง, รถไฟสายซินบุนดัง หรือรถบัสมหานครโซล รถไฟสายซินบุนดังซึ่งมีความเร็ว 110 กิโลเมตรต่อชั่วโมงจะขยายไปถึงเขตซูจีในปลายปี พ.ศ. 2558 ซึ่งจะทำให้ชาวเมืองยงอินสามารถเดินทางไปสถานีคังนัมได้ภายในเวลา 20 ถึง 30 นาที รถไฟสายบุนดังได้ขยายไปทางใต้ถึงสถานีคีฮึง เมื่อเดือนธันวาคม พ.ศ. 2554 เพื่อเชื่อมสายเอเวอร์ไลน์ที่จะขยายไปสู่สวนสนุกเอเวอร์แลนด์ ในเดือนธันวาคม พ.ศ. 2556 รถไฟสายบุนดังได้ขยายสู่สถานีซูว็อนซึ่งอยู่ในรถไฟใต้ดินโซล สาย 1

เมืองยงอินเป็นที่ตั้งของหลายมหาวิทยาลัย ที่มีชื่อเสียงเช่น มหาวิทยาลัยยงอิน ซึ่งมีชื่อเสียงทางด้านกีฬา, มหาวิทยาลัยมย็องจี (วิทยาเขตยงอิน), มหาวิทยาลัยฮันกุกภาษาและกิจการต่างประเทศ (วิทยาเขตยงอิน), มหาวิทยาลัยตำรวจ, มหาวิทยาลัยคังนัม (ชื่อมาจากสถานที่ตั้งเก่าซึ่งอยู่ เขตคังนัม, โซล), วิทยาลัยยงอินซงดัมและมหาวิทยาลัยดันกุก ส่วนโรงเรียนเช่น โรงเรียนนานาชาติคย็องกีซูว็อน และ โรงเรียนเวิร์ลไอบี ซึ่งมีหลักสูตรสำหรับนักศึกษาต่างชาติตั้งอยู่ระหว่างเขตเมืองซูว็อนกับยงอิน

ประวัติ[แก้]

ถึงแม้จะมีหลักฐานทางประวัติศาสตร์ว่ามีมนุษย์มาตั้งถิ่นฐานที่เมืองยงอินตั้งแต่คริสศตวรรษที่ 5 แต่เมืองยงอินเพิ่งได้รับการยกสถานะเป็นนครเมื่อเดือนมีนาคม พ.ศ. 2539

เขตการปกครอง[แก้]

ยงอินแบ่งการปกครองออกเป็น 3 คู (เขต) :

การคมนาคม[แก้]

รถไฟของเมืองยงอินเป็นส่วนหนึ่งของรถไฟใต้ดินโซล ส่วนรถไฟสายบุนดังก็ขยายเข้าสู่เมืองยงอิน มี สถานีจุ๊กจ็อน, สถานีโบจ็อง, สถานีคูซ็อง, สถานีซินกัน, สถานีคีฮึง และสถานีซังกัล โดยขยายโดยตรงเข้าสู่สถานีซูว็อน ตั้งแต่เดือนพฤษภาคม พ.ศ. 2556 สายเอเวอร์ไลน์ ซึ่งเป็นทางรถไฟสายใหม่ได้เปิดดำเนินการ โดยเชื่อมกับสายบุนดังที่สถานีคีฮึง ตั้งแต่ปี 2559 เป็นต้นไปพื้นที่เขตซูจีจะมีสถานีจากสายซินบุนดังเพิ่มอีก 4 สถานี[1] ซึ่งจะทำให้ผู้ที่พักอาศัยในเขตซูจีสามารถเดินทางถึงสถานีคังนัมโดยใช้เวลาน้อยกว่า 30 นาที

ยงอินมีสถานีขนส่งรถโดยสารระหว่างเมืองโดยตั้งอยู่ที่ใจกลางเมือง แต่ชาวเมืองยงอินที่อาศัยอย่างหนาแน่นทางตอนเหนือของเมืองมักจะไปใช้บริการสถานีขนส่งที่แขวงยาทัพ ซ็องนัม ซึ่งสะดวกมากกว่า

เมืองพี่น้อง[แก้]

เมือง ภูมิภาค ประเทศ ปี
ฟูลเลอร์ตัน  รัฐแคลิฟอร์เนีย  สหรัฐ
หยางโจว จีน เจียงซู  จีน
อุซเบกิสถาน เฟอร์จานา  อุซเบกิสถาน 2551
โกตากีนาบาลู  รัฐซาบะฮ์  มาเลเซีย 2543
ไกเซรี ตุรกี จังหวัดไกเซรี  ตุรกี
เรดแลนด์ซิตี รัฐควีนส์แลนด์  ออสเตรเลีย

สถานที่ท่องเที่ยว[แก้]

รูปภาพ[แก้]

ดูเพิ่ม[แก้]

อ้างอิง[แก้]

  1. "Shinbundang Line Map". คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2011-08-27. สืบค้นเมื่อ 25 July 2011.
  2. Lee, Cin Woo (16 March 2012). "Beyond Seoul: 19 reasons to explore Korea". CNN Go. สืบค้นเมื่อ 6 May 2012.

แหล่งข้อมูลอื่น[แก้]