มีแชล มายอร์

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
(เปลี่ยนทางจาก มิเชล ไมยอร์)
มีแชล มายอร์
เกิด (1942-01-12) 12 มกราคม ค.ศ. 1942 (82 ปี)
โลซาน สวิตเซอร์แลนด์
สัญชาติสวิส
ศิษย์เก่ามหาวิทยาลัยโลซาน (M.S., 1966)
มหาวิทยาลัยเจนีวา (Ph.D, 1971)
มีชื่อเสียงจากการค้นพบ 51 ม้าบิน ดาวฤกษ์คล้ายดวงอาทิตย์ที่มีดาวเคราะห์นอกระบบโคจรรอบ ๆ
รางวัลPrix Jules Janssen (1998)
รางวัลชอว์ (2005)
รางวัลวูล์ฟ (2017)
รางวัลโนเบลสาขาฟิสิกส์ (2019)
อาชีพทางวิทยาศาสตร์
สาขาฟิสิกส์ดาราศาสตร์
สถาบันที่ทำงานมหาวิทยาลัยเจนีวา

มีแชล กุสตาฟว์ เอดัวร์ มายอร์ (ฝรั่งเศส: Michel Gustave Édouard Mayor; เกิดวันที่ 12 มกราคม ค.ศ. 1942) เป็นศาสตราจารย์ชาวสวิสประจำคณะดาราศาสตร์ มหาวิทยาลัยเจนีวา ค.ศ. 1995 เขาได้ร่วมงานกับดีดีเย เกโล ค้นพบดาวเคราะห์นอกระบบ 51 ม้าบิน บี โคจรรอบดาวฤกษ์คล้ายดวงอาทิตย์ คือ 51 ม้าบิน[1]

มายอร์สำเร็จการศึกษาด้านฟิสิกส์จากมหาวิทยาลัยโลซาน และสำเร็จปริญญาเอกด้านดาราศาสตร์ ใน ค.ศ. 1971 พร้อมการทำงานที่หอดูดาวเจนีวา เขายังได้ทำงานในหอดูดาวสำคัญหลายแห่ง เช่น หอสังเกตการณ์ดาราศาสตร์ที่เคมบริดจ์, หอดูดาวท้องฟ้าซีกใต้แห่งยุโรป ที่ประเทศชิลี, หอดูดาวที่ฮาวาย เป็นต้น

นับถึง ค.ศ. 1998 เขาได้ร่วมเขียนบทความวิจัยทางวิทยาศาสตร์มากกว่า 200 ชิ้น ระหว่าง ค.ศ. 1989–1992 เขาได้ร่วมงานวิจัยทางวิทยาศาสตร์กับหอดูดาวท้องฟ้าซีกใต้แห่งยุโรประหว่าง ค.ศ. 1988–1991 เขาได้ร่วมในการศึกษาวิจัยโครงสร้างของจักรวาลกับสหพันธ์ดาราศาสตร์สากล และจาก ค.ศ. 1990–1993 เขาได้เข้าร่วมในสมาคมฟิสิกส์ดาราศาสตร์และดาราศาสตร์สวิส (Swiss Society for Astrophysics and Astronomy)

เดือนสิงหาคม ค.ศ. 1998 มายอร์ได้รับรางวัลมาร์แซล เบอนวสต์ สำหรับผลงานอันโดดเด่นที่ส่งผลต่อมนุษยชาติ ค.ศ. 2000 เขาได้รับรางวัล Balzan Prize ต่อมา ค.ศ. 2004 เขาได้รับเหรียญรางวัลอัลเบิร์ต ไอน์สไตน์ และ ค.ศ. 2005 เขาได้รับรางวัลชอว์ สาขาดาราศาสตร์

หลังจากการค้นพบดาวเคราะห์นอกระบบดวงแรกรอบดาว 51 ม้าบิน มายอร์และทีมงานของเขาก็ได้ค้นพบดาวเคราะห์นอกระบบดวงอื่นอีกเป็นจำนวนมาก ค.ศ. 2003 เครื่องมือตรวจจับดาวเคราะห์ชิ้นล่าสุดของเขาคือ HARPS ได้เริ่มเปิดใช้งาน และสร้างผลงานการค้นพบจำนวนมาก

ค.ศ. 2007 มายอร์เป็นหนึ่งในทีมนักวิทยาศาสตร์ชาวยุโรป 11 คนจากหอดูดาวท้องฟ้าซีกใต้แห่งยุโรป ที่ลาซิยา ประเทศชิลี ค้นพบกลีเซอ 581 ซี ดาวเคราะห์นอกระบบดวงแรกที่อยู่ในเขตอาศัยได้[2] ค.ศ. 2009 มายอร์และทีมของเขาค้นพบดาวเคราะห์นอกระบบที่มีมวลน้อยที่สุดโคจรรอบดาวฤกษ์ในแถบลำดับหลัก คือ กลีเซอ 581 อี[3]

ใน ค.ศ. 2019 มายอร์และเกโลได้รับรางวัลโนเบลสาขาฟิสิกส์จากผลงานการค้นพบดาวเคราะห์นอกระบบที่โคจรรอบดาวฤกษ์คล้ายดวงอาทิตย์ ร่วมกับจิม พีเบิลส์ ที่ได้รับรางวัลจากการค้นพบทฤษฎีทางจักรวาลวิทยาเชิงกายภาพ[4]

อ้างอิง[แก้]

  1. Michel Mayor and Didier Queloz (1995). "A Jupiter-mass companion to a solar-type star". Nature. 378: 355–359. doi:10.1038/378355a0.
  2. Seth Borenstein (2007-04-25). "Red dwarf is mother to an Earth-like planet". SMH.com. Associated Press. สืบค้นเมื่อ 2009-03-17.
  3. Mayor; และคณะ (2009). "The HARPS search for southern extra-solar planets,XVIII. An Earth-mass planet in the GJ 581 planetary system" (PDF). Astronomy and Astrophysics. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิม (PDF)เมื่อ 2009-05-21. สืบค้นเมื่อ 2009-10-10.
  4. "The Nobel Prize in Physics 2019". Nobelprize.org. สืบค้นเมื่อ October 8, 2019.