มิสเตอร์คิงคอง

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
มิสเตอร์คิงคอง
กำกับคิม ยง-ฮวา
เขียนบทคิม ยง-ฮวา
สร้างจากทีมที่ 7
โดย ฮอ ย็อง-มัน
อำนวยการสร้างยู จิน-วู
นักแสดงนำสวี เจียว
ซอง ดง-อิล
กำกับภาพจ็อน แด-ซอง
พัก ฮย็อน-ชอล
ตัดต่อซิโน คิม
ดนตรีประกอบอี แจ-ฮัก
ผู้จัดจำหน่ายโชว์บ็อกซ์/มีเดียเพล็กซ์
วันฉาย17 กรกฎาคม ค.ศ. 2013 (เกาหลีใต้)
18 กรกฎาคม ค.ศ. 2013 (จีน)
ความยาว132 นาที
ประเทศเกาหลีใต้[1]
จีน[1]
ภาษาเกาหลี
ญี่ปุ่น
จีนกลาง
ทุนสร้าง25 ล้านดอลลาร์สหรัฐ

มิสเตอร์คิงคอง (เกาหลี: 미스터 고; จีน: 大明猩; อังกฤษ: Mr. Go) เป็นภาพยนตร์ ค.ศ. 2013 ที่เขียนบทและกำกับโดยคิม ยง-ฮวา ซึ่งอิงจากหนังสือการ์ตูน ค.ศ. 1984 ของฮอ ย็อง-มัน เรื่องทีมที่ 7 (เกาหลี: 제7구단)[2][3] ซึ่งเกี่ยวกับกอริลลาที่กลายเป็นซูเปอร์สตาร์เบสบอล กับผู้จัดการหญิงวัย 15 ปีของมัน ภาพยนตร์ชุดนี้นำแสดงโดยสวี เจียว และซอง ดง-อิล[4] มิสเตอร์คิงคองเป็นภาพยนตร์เกาหลีใต้เรื่องแรกที่ถ่ายทำในระบบ 3 มิติอย่างเต็มรูปแบบ[5] ภาพยนต์ชุดนี้เป็นภาพยนตร์ร่วมผลิตระหว่างเกาหลีใต้กับประเทศจีน ซึ่งได้รับการเปิดตัวในช่วงเวลาไล่เลี่ยกันในวันที่ 17 กรกฎาคม และ 18 กรกฎาคม ตามลำดับ[6][7]

เนื้อเรื่องย่อ[แก้]

หัวหน้าละครสัตว์หญิงสาวชื่อ เหว่ยเหวย ใช้ชีวิตอยู่กับลิงกอริลลาชื่อหลิงหลิง ที่ชอบเล่นไม้เบสบอล ซึ่งได้กลายเป็นสมาชิกครอบครัวและเพื่อนเพียงคนเดียวของเธอ เมื่อคุณปู่ของเธอได้เสียชีวิตลงเนื่องด้วยแผ่นดินไหวครั้งใหญ่ในมณฑลเสฉวน โดยทิ้งหนี้สินจำนวนหนึ่งไว้เบื้องหลัง เมื่อนายทุนหน้าเลือดขู่ว่าจะขายหลิงหลิง และเด็ก ๆ ในคณะละครสัตว์เพื่อชดใช้หนี้ เหว่ยเหวยจึงไม่มีทางเลือกนอกจากให้หลิงหลิง ได้แสดงผลงานในลีกเบสบอลเกาหลี โดยการสนับสนุนของแมวมองผู้มีหัวทุนนิยมชื่อ ซอง ชุงซู ณ เวลานี้ หลิงหลิงได้รับการขนานนามว่า "มิสเตอร์โก" และได้กลายเป็นซูเปอร์สตาร์ในทันที กับการนำแฟน ๆ และทีมดูซานแบร์สก้าวสู่การเป็นแชมป์อย่างปาฏิหาริย์[8]

นักแสดงนำ[แก้]

เพลงประกอบภาพยนตร์[แก้]

เพลงธีมประกอบภาพยนตร์ชื่อ "บาย" ขับร้องโดยคิม แท-ย็อน ผู้เป็นสมาชิกของเกิลส์เจเนอเรชัน ประพันธ์บทเพลงโดยอี แจ-ฮัก โดยเพลง "บาย" มีทั้งในเวอร์ชันภาษาเกาหลีและภาษาจีน[9] รวมถึงได้ทำการบันทึกเสียงโดยฮอลลีวูดซิมโฟนีออร์เคสตราที่ห้องบันทึกเสียงดนตรีของโซนี่พิคเจอร์สในลอสแอนเจลิส รัฐแคลิฟอร์เนีย

การเปิดตัว[แก้]

ภาพยนตร์ชุดนี้ได้เปิดตัวที่โรงภาพยนตร์ 1,000 แห่งในประเทศเกาหลีใต้เมื่อวันที่ 17 กรกฎาคม ค.ศ. 2013 และที่โรงภาพยนตร์ 3,000 แห่ง (ในระบบ 3 มิติ) ที่ประเทศจีน ณ วันที่ 18 กรกฎาคม ภาพยนตร์ชุดนี้ยังได้รับการเปิดตัวที่ประเทศอื่น ๆ ในเอเชีย ซึ่งได้แก่ ประเทศสิงคโปร์ ณ วันที่ 18 กรกฎาคม ประเทศมาเลเซียและประเทศไทย ณ วันที่ 1 สิงหาคม, ประเทศอินโดนีเซีย ณ วันที่ 6 สิงหาคม, ไต้หวัน ณ วันที่ 9 สิงหาคม, ฮ่องกง ณ วันที่ 15 สิงหาคม และประเทศฟิลิปปินส์ ณ วันที่ 8 กันยายน[10]

อ้างอิง[แก้]

  1. ↑ 1.0 1.1 "Mr. Go (2013)". Korean Film Council.
  2. ↑ Huh, Nam-woong (4 February 2013). "2013 Global Project BIG 3 - MR. GO". Korean Cinema Today. สืบค้นเมื่อ 2013-07-21.
  3. ↑ Lee, Eun-sun (14 June 2013). "Two Big Things Are Coming: The Dream Film of Korea - Mr. Go". Korean Film Council. สืบค้นเมื่อ 2013-07-21.
  4. ↑ Sunwoo, Carla (14 June 2013). "Mr. Go director stakes fame on virtual star". Korea JoongAng Daily. สืบค้นเมื่อ 2013-07-21.
  5. ↑ Ji, Yong-jin (18 March 2013). "First Poster of MR. GO Unveiled". Korean Film Council. สืบค้นเมื่อ 2013-07-21.
  6. ↑ Jang, Sung-ran (5 June 2013). "MR. GO Will Simultaneously Meet Korean and Chinese Viewers in July". Korean Film Council. สืบค้นเมื่อ 2013-07-21.
  7. ↑ "Mr. Go to debut in China, ROK". Xinhua News Agency. 15 July 2013. สืบค้นเมื่อ 2013-07-21.
  8. ↑ Entertainment - Manager Online - Mr. Go 3D / มิสเตอร์คิงคอง[ลิงก์เสีย] (ไทย)
  9. ↑ Son, Bo-kyung (3 July 2013). "SNSD′s Taeyeon to Sing for Mr. Go". enewsWorld. สืบค้นเมื่อ 2013-07-21.
  10. ↑ Conran, Pierce (15 July 2013). "MR. GO Steps up to the Plate". Korean Film Council. สืบค้นเมื่อ 2013-07-21.

แหล่งข้อมูลอื่น[แก้]

Stub icon

บทความภาพยนตร์นี้ยังเป็นโครง คุณสามารถช่วยวิกิพีเดียได้โดยการเพิ่มเติมข้อมูล

ดูเพิ่มที่โครงการวิกิภาพยนตร์

เข้าถึงจาก "https://th.wikipedia.org/w/index.php?title=มิสเตอร์คิงคอง&oldid=10442012"