มินิโมนิ

มินิโมนิ; ミニモニ
	มินิโมนิ รุ่นที่ 1 และ 2; (แถวบนจากซ้าย) โนโซมิ สึจิ ,มิกะ แทเรสซา ทอดด์; (แถวล่างจากซ้าย) มาริ ยางูจิ, ไอ ทากาฮาชิ, ไอ คาโงะ
ข้อมูลพื้นฐาน
แหล่งกำเนิด	กรุงโตเกียว ประเทศญี่ปุ่น
แนวเพลง	เจ-ป็อป
ช่วงปี	พ.ศ. 2543 – 2547
ค่ายเพลง	เฮลโล! โปรเจกต์
อดีตสมาชิก	มาริ ยางูจิ; มิกะ แทเรสซา ทอดด์; ไอ ทากาฮาชิ; โนโซมิ สึจิ; ไอ คาโงะ

มินิโมนิ (ญี่ปุ่น: ミニモニ。 / อังกฤษและโรมะจิ: MiniMoni) คือ อดีตกลุ่มนักร้องย่อยของกลุ่มนักร้องเจ-ป็อปหญิงที่ชื่อมอร์นิงมุซุเมะ (モーニング娘。) สมาชิกทุกคนของกลุ่มนี้ต้องมีความสูงมากที่สุดไม่เกิน 150 เซนติเมตร

ในช่วงเวลาที่มินิโมนิยังปฏิบัติงานอยู่ กลุ่มนักร้องกลุ่มนี้ถือเป็นหนึ่งในกลุ่มย่อยของมอร์นิงมุซุเมะที่มีชื่อเสียงมากที่สุด สาเหตุเกิดจากการผสมผสานระหว่างมิวสิกวิดีโอและการแสดงสดที่แปลกตา รูปแบบการร้องเสียงผสาน และแนวเพลงที่หลากหลายอย่างมาก เข้าด้วยกัน

เนื้อหา

1 ข้อมูลและประวัติของกลุ่ม
2 สมาชิก
3 มินิโมนิในสื่ออเมริกัน
4 ผลงาน
5 อ้างอิง
6 ดูเพิ่ม
7 แหล่งข้อมูลอื่น
- 7.1 ข้อมูลทั่วไป
- 7.2 ผลงาน

ข้อมูลและประวัติของกลุ่ม[แก้]

มินิโมนิ ก่อตั้งขึ้นมาครั้งแรกในปี พ.ศ. 2543 โดยสมาชิกของมอร์นิงมุซุเมะที่ชื่อ มาริ ยางูจิ (矢口真里) เธอเป็นผู้ที่ออกความคิดว่าสมาชิกของกลุ่มย่อยกลุ่มนี้จะต้องมีความสูงไม่เกิน 150 เซนติเมตร ต่อมายางูจิร่วมกับสึงกุ (つんく) นักประพันธ์เพลงและโปรดิวเซอร์ประจำมอร์นิงมุซุเมะ ได้เลือกเอาสมาชิกล่าสุด (ในขณะนั้น) ของมอร์นิงมุซุเมะมาสองคน ได้แก่ ไอ คาโงะ (加護亜依) และโนโซมิ สึจิ (辻希美) เข้ามาเป็นสมาชิกของมินิโมนิร่วมกับตัวยางูจิเอง และหลังจากนั้นไม่นาน ทั้งสามก็ได้เริ่มการแสดงคอนเสิร์ตต่าง ๆ ของพวกเธอ ในเวลาต่อมา ได้มีการเพิ่มตัว มิกะ แทเรสซา ทอดด์ (ミカ・タレッサ・トッド) นักร้องสาวสัญชาติอเมริกันสมาชิกกลุ่มนักร้องโคโคนัทส์มุซุเมะ (ココナッツ娘。) ให้เข้ามาเป็นสมาชิกใหม่อีกคนหนึ่ง ทำให้กลุ่มนี้เพิ่ม “รสชาติความเป็นนานาชาติ” เข้าไปอีก และหลังจากนั้น สึงกุก็ทำให้พวกเธอเป็นกลุ่มนักร้องที่มีความเป็นทางการมากขึ้น โดยสร้างเพลงซิงเกิลแรกให้พวกเธอ นั่นคือเพลง "มินิโมนิ จังเก็มเปียวน์!" (ミニモニ。ジャンケンぴょん!) ซึ่งต่อมาเพลงนี้ยังได้รับความนิยมอันดับ 1 จากผู้ฟังอีกด้วย

ในช่วงแรก ถึงแม้ว่ามินิโมนิจะมุ่งเอาใจเหล่าผู้ฟังอายุน้อยเป็นส่วนใหญ่ (ทั้ง ๆ ที่มีสมาชิกอยู่สองคน นั่นคือมาริ ยางูจิ และมิกะ ทอดด์ ที่อยู่ในช่วงวัยรุ่นตอนปลายแล้วก็ตาม) พวกเธอก็ยังมีฐานแฟนเพลงที่มีอายุมากเช่นกัน โดยส่วนหนึ่งนั้นเป็นเหล่าผู้ปกครองของแฟนเพลงวัยรุ่นที่ชื่นชอบมินิโมนิอยู่แล้ว และอีกส่วนหนึ่งก็คือแฟนเพลงอายุมากที่ตามมาให้กำลังใจจากมอร์นิงมุซุเมะ (โดยเฉพาะกลุ่มผู้นิยมมาริ ยางูจิ, ไอ คาโงะ และโนโซมิ สึจิ)

หน้าปกอัลบั้มเพลงชุดแรกที่ชื่อ "มินิโมนิ ซอง ไดเฮียกกะ 1 คัง"

ในช่วงปี พ.ศ. 2544 และ 2545 สาวน้อยทั้งสี่คนได้ร่วมกันสร้างงานเพลงซิงเกิลออกมาหลายเพลง ซึ่งเกือบทุกเพลงถูกนำไปรวมเข้าเป็นผลงานอัลบั้มแรกของพวกเธอ ภายใต้ชื่อ "มินิโมนิ ซอง ไดเฮียกกะ 1 คัง" (ミニモニ。ソング大百科１巻) โดยแนวเพลงแต่ละเพลงในอัลบั้มนี้ค่อนข้างที่จะมีความแตกต่างและหลากหลายอย่างมาก โดยมีทั้งแนวบลูส์ อีเลคทรอนิกา มาร์ช แจซ เรกเก้ และโซลในแนวยุคทศวรรษที่ 60

นอกจากงานเพลงแล้ว กลุ่มมินิโมนิยังถูกนำไปสร้างเป็นตัวเอกในการ์ตูนชุดขนาดสั้นของพวกเธอเองที่ชื่อ "ยารูโนดะเพียวน์!" ซึ่งสมาชิกแต่ละคนยังได้ให้เสียงพากษ์ด้วยตัวเองอีกด้วย นอกจากนั้น พวกเธอยังมีโอกาสไปพากษ์เสียงในการ์ตูนชุด "แฮมทาโร่" (Hamtaro) ในตอนที่มีตัวละครหนูแฮมสเตอร์ซึ่งออกแบบจากสมาชิกกลุ่มมินิโมนิเข้ามาร่วมแสดง โดยทางกลุ่มยังได้ร้องเพลงสองเพลงเพื่อใช้ประกอบการ์ตูนเรื่องนี้โดยเฉพาะด้วย โดยร้องในนามของ "มินิแฮมส์" (Mini Hams)

ส่วนการปรากฏตัวผ่านรายการโทรทัศน์ครั้งแรกของมินิโมนิ อยู่ในช่วงปลายปี พ.ศ. 2543 ในช่วงย่อยของรายการเฮลโล! มอร์นิง ที่ชื่อ "มินิโมนิอาร์ไทนี" (Mini Moni Are Tiny)

หน้าปกดีวีดีภาพยนตร์เรื่อง "มินิโมนิจะ มูวีฟ์: โอกาชินะไดโบเก็ง"

ในปี พ.ศ. 2545 มาริ ยางูจิ ได้ 'สำเร็จการศึกษา' ออกจากมินิโมนิไป เพื่อไปอยู่กับกลุ่มนักร้องที่ชื่อว่า "ซิกส์" (ZYX) ในฐานะของหัวหน้ากลุ่ม (กลุ่มซิกส์นี้เป็นกลุ่มนักร้องของเฮลโล! โปรเจกต์ (Hello! Project) กลุ่มแรกที่นำเอานักร้องจากสังกัดย่อยเฮลโล! โปรเจกต์ คิดส์ (Hello! Project Kids) มาร่วมทำงานด้วย) ผู้ที่เข้ามาแทนตำแหน่งของยางูจิก็คือ ไอ ทากาฮาชิ (高橋愛)^[1] ส่วนตำแหน่งหัวหน้ากลุ่มนั้น ผู้ที่ขึ้นมาดูแลต่อจากยางูจิก็คือมิกะ ทอดด์ นั่นเอง ซึ่งในปีเดียวกันนั้น สมาชิกทั้งห้าของกลุ่มก็ได้ออกผลงานการแสดงในภาพยนตร์เรื่อง "มินิโมนิจะ มูวีฟ์: โอกาชินะไดโบเก็ง (มินิโมนิเดอะมูวีฟ์: เดอะเกรตเค้กแอดเว็นเจอร์)" (ミニモニ。じゃムービーお菓子な大冒険!/Minimoni the Movie: The Great Cake Adventure) ที่มีเนื้อเรื่องบางส่วน "อธิบาย" ให้ผู้ชมได้รู้ถึงเหตุผลของการออกไปอยู่กับซิกส์ของยางูจิ และการเข้ามาร่วมกับกลุ่มของทากาฮาชิด้วย

นอกจากนั้นแล้ว พวกเธอยังได้แสดงในละครสั้นเรื่อง "เบรเม็นทาวน์มิวสิเชียนส์" (Brementown Musicians) อีกด้วย โดยบทบาทเด่นในเรื่องนี้ อยู่ที่ ไอ ทากาฮาชิ, ไอ คาโงะ และโนโซมิ สึจิ ส่วนมิกะ ทอดด์ นั้น เธอมาปรากฏตัวอยู่เพียง 2 ตอนแรกของเรื่องเท่านั้น

มินิโมนิเริ่มที่จะมีกลิ่นไอความเป็นผู้ใหญ่มากขึ้นตอนที่พวกเธอออกผลงานเพลงแนวโมเดิร์นอาร์แอนด์บีที่ชื่อ "เครซีอเบาท์ยู" (CRAZY ABOUT YOU) มาในอัลบั้มชุด "มินิโมนิซองส์ 2" (Minimoni Songs 2) ซึ่งเป็นอัลบั้มชุดที่ 2 แต่อย่างไรก็ตาม พวกเธอก็กลับเข้าสู่ด้าน "ติงต๊อง" อีกครั้งหนึ่ง ในงานเพลงที่พวกเธอร้องให้กับการ์ตูนแฮมทาโร่ตามที่ได้กล่าวไปแล้ว

ในช่วงนี้ มาริ ยางูจิ ยังได้กลับมาร้องเพลงกับมินิโมนิอีก 3 เพลงด้วยกัน โดย 2 ใน 3 เพลงนั้น เป็นเพลงที่ใช้ประกอบภาพยนตร์เรื่อง "โอกาชินะไดโบเก็ง"

หลังจากที่พวกเธอสร้างเพลงซิงเกิลสุดท้ายที่ชื่อ "ลัคกีช่าช่าช่า!" (Lucky Cha Cha Cha!) ออกมา จุดสิ้นสุดของกลุ่มนี้ก็เกิดขึ้น เมื่อมิกะ ทอดด์ ได้ 'สำเร็จการศึกษา' จากมินิโมนิไปในเดือนพฤษภาคม พ.ศ. 2547 เพื่อเดินทางไปศึกษาต่อทางด้านดนตรีที่นครลอสแอนเจลิส สหรัฐอเมริกา ประกอบกับด้านโนโซมิ สึจิ และไอ คาโงะ ก็ 'สำเร็จการศึกษา' จากมอร์นิงมุซุเมะเพื่อไปตั้งกลุ่มนักร้องของพวกเธอเองที่ชื่อ "ดับเบิลยู" (W) เมื่อเป็นเช่นนี้ มินิโมนิจึงต้องยุติหน้าที่ลงไปอย่างเป็นทางการ เนื่องจากว่าเหลือสมาชิกเพียงคนเดียวคือทากาฮาชิ แต่ถึงอย่างไรก็ตาม เพลงของพวกเธอก็ยังถูกศิลปินร่วมสังกัดเฮลโล! โปรเจกต์ คนอื่น ๆ นำไปร้องในการแสดงคอนเสิร์ตต่าง ๆ อยู่จนถึงปัจจุบัน

สมาชิก[แก้]

มินิโมนิ รุ่นที่ 1
(จากซ้าย) โนโซมิ สึจิ, มาริ ยางูจิ, ไอ คาโงะ, มิกะ ทอดด์

มินิโมนิ รุ่นที่ 2
(จากซ้าย) มิกะ ทอดด์, ไอ คาโงะ, ไอ ทากาฮาชิ, โนโซมิ สึจิ

สมาชิกรุ่นที่ 1 (รุ่นก่อตั้ง; พ.ศ. 2543 – 2546)[แก้]

มาริ ยางูจิ (ญี่ปุ่น: 矢口真里 Yaguchi Mari ^?) : หัวหน้ากลุ่ม
โนโซมิ สึจิ (ญี่ปุ่น: 辻希美 Tsuji Nozomi ^?)
ไอ คาโงะ (ญี่ปุ่น: 加護亜依 Kago Ai ^?)
มิกะ แทเรสซา ทอดด์ (ญี่ปุ่น: ミカ・タレッサ・トッド ^?) : มาจากกลุ่มนักร้องโคโคนัทส์มุซุเมะ

สมาชิกรุ่นที่ 2 (รุ่นสุดท้าย; พ.ศ. 2546 – 2547)[แก้]

มิกะ แทเรสซา ทอดด์ (ญี่ปุ่น: ミカ・タレッサ・トッド ^?) : หัวหน้ากลุ่ม
โนโซมิ สึจิ (ญี่ปุ่น: 辻希美 Tsuji Nozomi ^?)
ไอ คาโงะ (ญี่ปุ่น: 加護亜依 Kago Ai ^?)
ไอ ทากาฮาชิ (ญี่ปุ่น: 高橋愛 Takahashi Ai ^?)

อาชีพของสมาชิกหลังการยุติกลุ่ม[แก้]

มิกะ ทอดด์ – ยังคงศึกษาวิชาทางด้านดนตรีอยู่ที่นครลอสแอนเจลิส แต่ก็ยังเดินทางกลับมาที่ประเทศญี่ปุ่นบ้างเป็นครั้งคราว เพื่อร่วมแสดงกับวงดนตรี แจซพร้อมกับจอห์นนี ทอดด์ (Johny Todd) ผู้เป็นทั้งพ่อของเธอและนักเปียโนประจำวง โดยเธอยังได้สร้างผลงานเพลงซิงเกิลเดี่ยวของเธอออกมาในปี พ.ศ. 2548 แต่นำออกจำหน่ายแค่ในการแสดงสดของเธอบางการแสดงเท่านั้น
มาริ ยางูจิ – หลัง 'สำเร็จการศึกษา' จากมินิโมนิแล้ว เธอยังคงเป็นสมาชิกของมอร์นิงมุซุเมะในฐานะรองหัวหน้ากลุ่ม และได้จัดตั้งกลุ่มนักร้องที่ชื่อ "ซิกซ์" ขึ้นมาร่วมกับสมาชิกจากสังกัดเฮลโล! โปรเจกต์คิดส์ อีก 4 คน ก่อนที่จะปลดตัวเองจากมอร์นิงมุซุเมะในช่วงต้นปี พ.ศ. 2548 และเริ่มต้นอาชีพศิลปินเดี่ยวภายใต้สังกัดเฮลโล! โปรเจกต์ เช่นเดิม
ไอ คาโงะ และโนโซมิ สึจิ – 'สำเร็จการศึกษา' จากกลุ่มนักร้องมอร์นิงมุซุเมะในเดือนสิงหาคม พ.ศ. 2547 เพื่อไปตั้งกลุ่มนักร้องคู่ที่ชื่อ "ดับเบิลยู" ภายใต้สังกัดเฮลโล! โปรเจกต์ เช่นเดิม แต่ต่อมา กลุ่มนี้ต้องเข้าสู่ภาวะชงักงัน เนื่องจากไอ คาโงะ ได้รับคำสั่งพักงานอย่างไร้กำหนด ฐานสูบบุหรี่ในที่สาธารณะขณะที่อายุยังไม่ถึงเกณฑ์ที่กฎหมายของญี่ปุ่นจะอนุญาตให้สูบได้ 1 ปีต่อมา ในเดือนมีนาคม พ.ศ. 2550 เธอก็ถูกยุติสัญญากับทางต้นสังกัดอย่างเป็นทางการ เนื่องจากเกิดเรื่องอื้อฉาวกับเธออีกครั้งเมื่อมีภาพที่เธอไปออกเดตกับชายสูงวัยสองต่อสองออกตีพิมพ์สู่สาธารณชน^[2] ส่วนสึจินั้น หลังจากที่ดับเบิลยูยุติหน้าที่ลง ก็มีโครงการที่จะเป็นสมาชิกของกลุ่มนักร้องหญิงสามคนกลุ่มใหม่ที่ชื่อว่า "เกียรุรุ" แต่โครงการนี้ต้องล้มเลิกไป เนื่องจากเธอประกาศว่าตนเองกำลังตั้งครรภ์และจะเข้าพิธีวิวาห์กับซุงิอุระ ไทโย ทำให้ปัจจุบันเธอยังอยู่ในระหว่างการลางาน โดยเธอจะกลับมาทำงานอีกครั้งหลังจากคลอดบุตรแล้ว^[3]
ไอ ทากาฮาชิ – ยังคงเป็นสมาชิกของกลุ่มนักร้องมอร์นิงมุซุเมะอยู่ ซึ่งหลังจากทีมินิโมนิยุติการทำงานไป เสียงร้องที่เป็นลักษณะเฉพาะของเธอก็เริ่มแสดงความโดดเด่นออกมามากขึ้น โดยจะเห็นได้ชัดในเพลงซิงเกิลที่ผ่านมาบางเพลง และในอัลบั้มบางอัลบั้มอย่าง "ไอโนะได 6 คัง" (愛の第6感) และ "เรนโบว์ 7" (Rainbow 7) เป็นต้น ในวันที่ 6 พฤษภาคม 2550 หลังจากการ 'สำเร็จการศึกษา' ของฮิโตมิ โยชิซาวะ (吉澤ひとみ) เธอก็ได้รับเลือกให้เป็นรองหัวหน้ากกลุ่ม แต่ไม่นานหลังจากนั้น ในวันที่ 1 มิถุนายนของปีเดียวกัน เธอก็ได้ขึ้นเป็นหัวหน้ากลุ่มอย่างรวดเร็ว เนื่องจากว่ามิกิ ฟูจิโมโตะ (藤本美貴) หัวหน้ากลุ่มที่มาดำรงตำแหน่งแทนโยชิซาวะ ประกาศปลดตัวเองออกจากกลุ่มไป เนื่องจากข่าวอื้อฉาวที่เกิดขึ้นกับเธอ ในปัจจุบันนี้ทากาฮาชิก็ยังคงดำรงตำแหน่งดังกล่าวอยู่ โดยมีริสะ นีงากิ เป็นรองหัวหน้ากลุ่มแทนเธอ