มินิโมนิ

มินิโมนิ ミニモニ
ที่เกิด	กรุงโตเกียว ประเทศญี่ปุ่น
แนวเพลง	เจ-ป็อป
ช่วงปี	พ.ศ. 2543 – พ.ศ. 2547
ค่ายเพลง	เซติมะ
อดีตสมาชิก	มาริ ยางูจิ มิกะ แทเรสซา ทอดด์ ไอ ทากาฮาชิ โนโซมิ สึจิ ไอ คาโงะ

มินิโมนิ (ญี่ปุ่น: ミニモニ。 / อังกฤษและโรมะจิ: MiniMoni) คือ อดีตวงยูนิทย่อยของวงไอดอลเจ-ป็อปมอร์นิงมูซูเมะ โดยภาพลักษณ์ของวงคือสมาชิกทุกคนต้องมีความสูงมากที่สุดไม่เกิน 150 เซนติเมตร

ในช่วงเวลาหนึ่งที่มินิโมนิเคยมีผลงานเพลงอยู่ มิริโมนิจึงเป็นวงยูนิทย่อยของมอร์นิงมูซูเมะที่มีชื่อเสียงมากที่สุด โดยเหตุเกิดจากการผสมผสานระหว่างมิวสิกวิดีโอและการแสดงสดที่แปลกตา รูปแบบการร้องเสียงผสานและแนวเพลงที่หลากหลายอย่างเข้าด้วยกัน

ประวัติ

จุดเริ่มต้น พ.ศ. 2543

มินิโมนิได้ก่อตั้งขึ้นในปี พ.ศ. 2543 โดย มาริ ยางูจิ สมาชิกรุ่นที่ 2 ของมอร์นิงมูซูเมะ ซึ่งเธอเป็นผู้ที่ออกความคิดว่าสมาชิกของวงนี้จะต้องมีความสูงไม่เกิน 150 เซนติเมตร ต่อมา ยางูจิร่วมกับสึงกุนักประพันธ์เพลงและโปรดิวเซอร์ของมอร์นิงมูซูเมะ ได้เลือกเอาสมาชิกรุ่นที่ 4 ของมอร์นิงมูซูเมะนั่นคือ ไอ คาโงะ และ[[โนโซมิ สึจิ] ทั้งสองก็ได้เข้ามาเป็นสมาชิกของมินิโมนิร่วมกับตัวยางูจิเอง และหลังจากนั้นไม่นาน ทั้งสามก็ได้เริ่มการแสดงคอนเสิร์ตต่าง ๆ ของพวกเธอ ในเวลาต่อมา ได้มีการเพิ่มสมาชิกสัญชาติสหรัฐอเมริกาที่มีชื่อว่า มิกะ ทาเรสซา ทอดด์ ซึ่งทอดด์เป็นหนึ่งในสมาชิกของโคโคนัทส์มูซูเมะ ให้เข้ามาเป็นสมาชิกใหม่อีกคนหนึ่ง ทำให้วงนี้เพิ่ม “รสชาติความเป็นนานาชาติ” เข้าไปอีก และหลังจากนั้น สึงกุก็ทำให้พวกเธอเป็นวงไอดอลที่มีความเป็นทางการมากขึ้น โดยสร้างซิงเกิลแรกให้ นั่นคือ "มินิโมนิ จังเก็นเปียวน์!" (ミニモニ。ジャンケンぴょん!) ซึ่งต่อมาเพลงนี้ยังได้รับความนิยมอันดับ 1 จากโอริคอนชาร์ตในปีนั้น

ในช่วงแรก ถึงแม้ว่ามินิโมนิจะมุ่งเอาใจเหล่าผู้ฟังอายุน้อยเป็นส่วนใหญ่ ทั้ง ๆ ที่ยางูจิและทอดด์ ที่อยู่ในช่วงวัยรุ่นตอนปลายแล้วก็ตาม พวกเธอก็ยังมีฐานแฟนเพลงที่มีอายุมากเช่นกัน โดยส่วนหนึ่งนั้นเป็นเหล่าผู้ปกครองของแฟนเพลงวัยรุ่นที่ชื่นชอบมินิโมนิอยู่แล้ว และอีกส่วนหนึ่งก็คือแฟนเพลงอายุมากที่ตามมาให้กำลังใจจากมอร์นิงมูซูเมะ โดยเฉพาะกลุ่มผู้นิยมยางูจิ, คาโงะ และสึจิ

ในช่วงปี พ.ศ. 2544 และ พ.ศ. 2545 มินิโมนิได้ร่วมกันสร้างซิงเกิลออกมาหลายเพลง ซึ่งเกือบทุกเพลงถูกนำไปรวมเข้าเป็นผลงานอัลบั้มแรก "มินิโมนิ ซอง ไดเฮียกกะ 1 คัง" (ミニモニ。ソング大百科１巻) โดยแนวเพลงแต่ละเพลงในอัลบั้มนี้ค่อนข้างที่จะมีความแตกต่างและหลากหลายอย่างมาก โดยมีทั้งแนวบลูส์, อีเลคทรอนิกา, มาร์ช, แจซ, เรกเก้, และโซลในแนวยุคทศวรรษที่ 60

นอกจากงานเพลงแล้ว มินิโมนิยังถูกนำไปสร้างเป็นตัวเอกในอนิเมะชุดขนาดสั้นที่ชื่อ "ยารูโนดะเปียวน์!" ซึ่งสมาชิกแต่ละคนยังได้ให้เสียงพากษ์เป็นตนเองอีกด้วย นอกจากนั้น พวกเธอยังมีโอกาสไปพากษ์เสียงในอนิเมะ "แฮมทาโร่" ในตอนที่มีตัวละครแฮมสเตอร์ซึ่งออกแบบจากสมาชิกกลุ่มมินิโมนิเข้ามาร่วมแสดง โดยทางกลุ่มยังได้ร้องเพลงสองเพลงเพื่อใช้ประกอบอนิเมะเรื่องนี้โดยในนามของ "มินิแฮมส์" (Mini Hams)

เปลี่ยนแปลงสมาชิก

หน้าปกดีวีดีภาพยนตร์เรื่อง "มินิโมนิ เดอะมูฟวี: โอกาชินะ ไดโบเก็น"

ในปี พ.ศ. 2545 ยางูจิ ได้สำเร็จการศึกษาจากมินิโมนิไป เพื่อไปอยู่กับวงไอดอลที่ชื่อว่า "ซิกส์" ในฐานะของหัวหน้าของวงนั้น จึงทำให้ผู้ที่เข้ามาเป็นสมาชิกคนต่อไปนั่นคือ ไอ ทากาฮาชิ สมาชิกรุ่นที่ 5 ของมอร์นิงมูซูเมะ ส่วนตำแหน่งหัวหน้านั้น ผู้ที่ขึ้นมาดูแลต่อจากยางูจิก็คือทอดด์ ซึ่งในปีเดียวกันนั้น สมาชิกทั้งห้าก็ได้ออกผลงานการแสดงในภาพยนตร์เรื่อง "มินิโมนิ เดอะมูฟวี: โอกาชินะ ไดโบเก็น" ที่มีเนื้อเรื่องบางส่วนอธิบายให้ผู้ชมได้รู้ถึงเหตุผลของการออกไปอยู่กับซิกส์ของยางูจิ และการเข้ามาร่วมวงของทากาฮาชิด้วย

นอกจากนั้นแล้ว มินิโมนิยังได้แสดงในละครสั้นเรื่อง "เบรเม็นทาวน์มิวสิเชียนส์" (Brementown Musicians) อีกด้วย โดยบทบาทเด่นในเรื่องนี้ อยู่ที่ ทากาฮาชิ, คาโงะ และสึจิ ส่วนทอดด์ได้ปรากฏตัวอยู่เพียง 2 ตอนแรกของเรื่องเท่านั้น

มินิโมนิเริ่มที่จะมีกลิ่นไอความเป็นผู้ใหญ่มากขึ้นตอนที่พวกเธอออกผลงานเพลงแนวโมเดิร์นอาร์แอนด์บีที่ชื่อ "เครซีอะเบาท์ยู" มาในอัลบั้มที่ 2 "มินิโมนิซองส์ 2"

ในเวลาต่อมา ยางูจิยังได้กลับมาร้องเพลงกับมินิโมนิอีก 3 เพลงด้วยกัน โดย 2 ใน 3 เพลงนั้น เป็นเพลงที่ใช้ประกอบภาพยนตร์เรื่อง "มินิโมนิ เดอะมูฟวี: โอกาชินะ ไดโบเก็ง"

จุดสิ้นสุดของมินิโมนิ พ.ศ. 2547

หลังจากที่มินิโมนิสร้างเพลงซิงเกิลสุดท้ายที่ชื่อ "ลัคกีช่าช่าช่า!" ออกมา จุดอิ่มตัวของมินิโมนิก็เกิดขึ้น เมื่อทอดด์ได้สำเร็จการศึกษาจากมินิโมนิไปในเดือนพฤษภาคม พ.ศ. 2547 เพื่อเดินทางไปศึกษาต่อทางด้านดนตรีที่นครลอสแอนเจลิส สหรัฐอเมริกา ประกอบกับด้านโนโซมิและคาโงะก็สำเร็จการศึกษาจากมอร์นิงมูซูเมะเพื่อไปตั้งวงดูโอ้ที่ชื่อ "ดับเบิลยู" สุดท้ายมินิโมนิจึงต้องยุบวงอย่างเป็นทางการ เนื่องจากว่าเหลือสมาชิกเพียงคนเดียวคือทากาฮาชิ จนกระทั่งปี พ.ศ. 2554 ทากาฮาชิได้สำเร็จการศึกษาจากมอร์นิงมูซูเมะและเฮลโล! โปรเจกต์หลังจากเธอที่อยู่กับมอร์นิงมูซูเมะมา 10 ปีในฐานะสมาชิกรุ่นที่ 5 พร้อมกับริซะ นีงากิ

แต่ถึงอย่างไรก็ตาม เพลงของมินิโมนิก็ยังถูกสมาชิกบางคนจากวงไอดอลในเฮลโล! โปรเจกต์นำไปร้องในการแสดงคอนเสิร์ตต่าง ๆ อยู่จนถึงปัจจุบัน

สมาชิก

มินิโมนิ รุ่นที่ 1
(จากซ้าย) โนโซมิ สึจิ, มาริ ยางูจิ, ไอ คาโงะ, มิกะ ทอดด์

มินิโมนิ รุ่นที่ 2
(จากซ้าย) มิกะ ทอดด์, ไอ คาโงะ, ไอ ทากาฮาชิ, โนโซมิ สึจิ

สมาชิกในช่วงปี พ.ศ. 2543 – 2546

• มาริ ยางูจิ
• โนโซมิ สึจิ
• ไอ คาโงะ
• มิกะ แทเรสซา ทอดด์

สมาชิกในช่วงปี พ.ศ. 2546 – 2547

• มิกะ แทเรสซา ทอดด์
• โนโซมิ สึจิ
• ไอ คาโงะ
• ไอ ทากาฮาชิ

มินิโมนิในสื่ออื่น

• ในปี พ.ศ. 2549 มินิโมนิถูกนำไปอ้างถึงในรายการโทรทัศน์ช่องเอ็นบีซี ในสหรัฐอเมริกา ที่ชื่อ "เดอะทูไนท์โชว์วิธเจย์ เลโน" (The Tonight Show with Jay Leno) โดยทางรายการได้นำเอารูปของมินิโมนิที่ใช้เป็นหน้าปกของอัลบั้มมินิโมนิซองส์ 2 มาตัดต่อกับกลุ่มของเจย์ เลโน (Jay Leno)
• ภาพตัวเพรรายด๊อกกำลังหันศีรษะอย่างรวดเร็วในรายการเฮลโล! มอร์นิง เทปที่มินิโมนิได้ไปปรากฏตัวเมื่อช่วงต้นปี พ.ศ. 2544 ได้ถูกนำมาตัดต่อโดยชาวอเมริกันเพื่อสร้างเป็นคลิปวิดีโอชุด "เดอะดรามาติคชิปมังก์" (The Dramatic Chipmunk) ที่ได้รับความสนใจและเป็นหนึ่งในปรากฏการณ์ของอินเทอร์เน็ตมีม

ผลงาน

เพลงซิงเกิล

ลำดับ	ชื่อเพลง	ชื่อภาษาญี่ปุ่น-อังกฤษ	วันที่วางจำหน่าย	ยอดขายภายในสัปดาห์แรก (ก๊อปปี้)	ยอดขายรวม (ก๊อปปี้)
1	มินิโมนิ. จังเก็มเปียวน์!/ฮารุนัตสึอากิฟูยุไดซุกกิ!	ミニモニ。ジャンケンぴょん!/春夏秋冬だいすっき!	17 ม.ค. 44	265,270	763,380
2	มินิโมนิ. เทเลโฟน! ริงริงริง/มินิโมนิ. บัสไกด์	ミニモニ。テレフォン!リンリンリン/ミニモニ。バスガイド	12 ก.ย. 44	171,190	341,560
3*	มินิฮามูซุโนะไอโนะอูตะ/มินิฮามูซุนตากาตัตตะ!	ミニハムずの愛の唄/ミニハムずんたかたった！	5 ธ.ค. 44	70,450	325,440
4	มินิโมนิ. ฮินามัตสึริ!/มินิ. สตรอเบอร์รีพาย	ミニモニ。ひなまつり!/ミニ。ストロベリーパイ	30 ม.ค. 45	144,810	265,590
5	ไอ~นไตโซ/ไอ~น! แดนซ์ โนะอูตะ	アイ~ン体操/アイ~ン!ダンスの唄	24 เม.ย. 45	93,440	212,230
6	เก็งกิจิรุชิโนะโอโมริ ซอง/โอกาชิซูกุตเตะโอกัซซูอิ!	げんき印の大盛りソング/お菓子つくっておっかすぃ~!	27 พ.ย. 45	30,609	53,681
7*	มินิฮามูซุโนะเค็กกง ซอง/มินิฮามุคิชะ	ミニハムずの結婚ソング/ミニハム汽車	4 ธ.ค. 45	21,612	60,001
8	ร็อคแอนด์โรล เค็นโจโชไซจิ ~โอโบเอไจนะ ซีรีส์~/โอชาเบริซูกิยะเน็ง	ロックンロール県庁所在地~おぼえちゃいなシリーズ~/おしゃべりすきやねん	9 เม.ย. 46	25,296	58,084
9	มินิโมนิ. คาโซเอะอูตะ/มินิโมนิ. จังเค็มเปียวน! (2003 เวอร์ชัน)	ミニモニ。数え歌/ミニモニ。ジャンケンぴょん！（2003ば～じょん)	14 พ.ค. 46	18,581	29,088
10	เครซีอเบาท์ยู/เรไนอิสชูเน็ง	CRAZY ABOUT YOU/恋愛1周年	16 ต.ค. 46	20,578	36,473
11*	มิรากูรูรุง แกรนด์ พูริง!/พิ~เฮียระโคตะ (นัตสึมิ อาเบะ ร้องเป็น “พูริงจัง”)	ミラクルルン グランプリン!/ピ~ヒャラ小唄	19 พ.ย. 46	8,070	16,410
12	ลัคกีช่าช่าช่า!/เองาโอะโนะดาเตะ, ไซโงะโนะดาเตะ	ラッキーチャチャチャ!/笑顔のデート　最後のデート	21 เม.ย. 47	20,543	34,398

หมายเหตุ: * สำหรับเพลงซิงเกิลที่มินิโมนิร้องภายใต้ชื่อของ “มินิฮามูซุ” (เพลงที่ 3 7 และ 11)

อัลบั้ม

ลำดับ	ชื่ออัลบั้ม	ชื่อภาษาญี่ปุ่น/อังกฤษ	วันที่วางจำหน่าย	ยอดขายภายในสัปดาห์แรก (ก๊อปปี้)	ยอดขายรวม (ก๊อปปี้)
1	มินิโมนิ ซอง ไดเฮียกกะ 1 คัง	ミニモニ。ソング大百科１巻	26 มิ.ย. 45	116,040	187,470
2	มินิโมนิจะ มูวีฟ์ โอกาชินะไดโบเก็ง! OST	ミニモニ。じゃムービーお菓子な大冒険オリジナルサウンドトラック	19 ก.พ. 46	(ไม่ทราบแน่ชัด)	(ไม่ทราบแน่ชัด)
3	มินิโมนิซองส์ 2	ミニモニ。ソングズ２	11 ก.พ. 47	18,863	25,835

เพลงประกอบภาพยนตร์

ชื่อเพลง	ชื่อภาษาญี่ปุ่น/อังกฤษ	วันที่วางจำหน่าย
แฮมทาโร่ OST (เพลงที่ 7 และ 25)	劇場版とっとこハム太郎　ハムハムージャ！幻のプリンセス　オリジナルサウンドトラック	26 มี.ค. 46

ภาพยนตร์

• 21 มี.ค. 46 – มินิโมนิจะ มูวีฟ์ โอกาชินะไดโบเก็ง!

ดูเพิ่ม

• เฮลโล! โปรเจกต์
• มอร์นิงมูซูเมะ

แหล่งข้อมูลอื่น

ข้อมูลทั่วไป

• Minimoni เก็บถาวร 2006-10-30 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน ใน Wiki.theppn เก็บถาวร 2007-05-16 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน (อังกฤษ)

ผลงาน

• ミニモニ。 เก็บถาวร 2007-01-01 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน ใน Hello! Project -Official Site- (ญี่ปุ่น)
• Minimoni ใน projecthello.com (อังกฤษ)