มินิมาร์ท ไม่ขาดรัก

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี

 

มินิมาร์ท ไม่ขาดรัก
เค้าโครงจากKim's Convenience
โดย อินส์ ชอย
พัฒนาโดยอินส์ ชอย
เควิน ไวท์
แสดงนำ
ประเทศแหล่งกำเนิดแคนาดา
จำนวนฤดูกาล5
จำนวนตอน65
การผลิต
ผู้อำนวยการผลิตไอแวน ฟีแกน
อเล็กซานดรา ราฟฟ์
อินส์ ชอย
เควิน ไวท์
อลัน ดิลเวิร์ธ
ทาเนีย เซเนวิรัตนี
ผู้อำนวยการสร้างไอแวน ฟีแกน
สถานที่ถ่ายทำโตรอนโต, ออนทาริโอ, แคนาดา
ความยาวตอน30 นาที
บริษัทผู้ผลิตThunderbird Films
ออกอากาศ
เครือข่ายCBC Television
ออกอากาศ11 ตุลาคม พ.ศ. 2559 –
13 เมษายน พ.ศ. 2564
การแสดงที่เกี่ยวข้อง
Strays

มินิมาร์ท ไม่ขาดรัก เป็น ซิตคอม ทางโทรทัศน์ของแคนาดา ที่ออกอากาศทาง CBC Television ตั้งแต่เดือนตุลาคม 2559 ถึง เมษายน 2564 แสดงให้เห็นถึงครอบครัวคิม ชาวแคนาดาเชื้อสายเกาหลี ที่เปิดร้านสะดวกซื้อ ในย่าน Moss Park ของ โทรอนโต : โดยมี "อัปป้า" ( พอล ซุน-ฮยอง ลี ) และ "อัมม่า" ( ฌอง ยูน ) – ภาษาเกาหลีแปลว่า พ่อ และ แม่ ตามลำดับ – พร้อมด้วย เจเน็ต ( แอนเดรีย แบง ) ลูกสาวของพวกเขา และ จอง ( ซือมู่ หลิว ) ลูกชายที่ห่างเหินกับผู้เป็นพ่อ และยังมีตัวละครอื่นๆ ได้แก่ กิมจิ ที่เป็นเพื่อนร่วมงานของจอง ( แอนดรูว์ เฟือง ) แชนนอน ( นิโคล พาวเวอร์ ) ผู้จัดการบริษัทของเขา และ เจอรัลด์ เทรมบ์เลย์ เพื่อนของ เจเน็ต (เบน โบชิมิน) ซีรีส์นี้อิงจาก บทละครชื่อเดียวกัน ในปี 2554 ของ อินส์ ชอย

ซีซั่นแรกถ่ายทำตั้งแต่ มิถุนายน ถึง สิงหาคม 2559 ที่ Showline Studios ในโทรอนโต ผลิตโดย Thunderbird Films ร่วมกับ Soulpepper Theatre Company ของโทรอนโต โดย ลี และ ยุนกลับมารับบทเดิมจากละคร [1] บทถูกสร้างขึ้นโดยชอย และเควิน ไวท์ ซึ่งเคยเขียนให้กับเรื่อง Corner Gas

ซีซั่นที่สองฉายวันที่ 26 กันยายน 2560 และในเดือนกรกฎาคม 2561 ซีรีส์ดังกล่าวได้ทำการเปิดตัวในบน Netflix แต่อย่างไรก็ตาม ตั้งแต่มกราคม 2020 จะไม่มีให้บริการในทุกประเทศอีกต่อไป (เช่น เนเธอร์แลนด์) ทำให้ซีซั่นที่ที่สี่ไม่พร้อมสำหรับผู้ชมทั่วโลก สำหรับซีซั่นที่ 3 ฉายวันที่ 8 มกราคม 2019 และซีซั่นที่ 4 ฉาย 7 มกราคม 2020

เมื่อวันที่ 31 มีนาคม พ.ศ. 2563 ได้มีการประกาศว่าจะทำการฉายต่อไปอีก 2 ซีซั่นที่ แต่เมื่อวันที่ 8 มีนาคม พ.ศ. 2564 ได้มีการเปิดเผยว่า ซีรีส์จะสิ้นสุดหลังจากจบซีซั่นที่ที่ 5 เนื่องจาก ผู้สร้างร่วมทั้งสองคนแยกย้ายไปทำภารกิจอื่น [2] นับตั้งแต่รายการถูกยกเลิก นักแสดงหลายคนได้เปิดเผยถึงปัญหาการถ่ายทำ โดยเฉพาะอย่างยิ่งการวิพากษ์วิจารณ์ ว่าขาดความหลากหลายในหมู่ทีมงานเบื้องหลัง [3] [4] [5]

ซีรีย์ภาคแยก Strays เริ่มถ่ายทำในเดือนกุมภาพันธ์ 2021 หลังจากล่าช้าไป 1 ปี เนื่องจากเกิดจากการ ระบาดใหญ่ของ COVID-19 ในแคนาดา [6]

นักแสดงและตัวละคร[แก้]

นักแสดงหลัก[แก้]

  • พอล ซุน-ฮยอง ลี รับบทเป็น คุณคิม ซัง อิล ("อัปป้า") เป็นผู้นำครอบครัว คิม ซัง อิล ได้ศึกษาเพื่อเป็นครูในเกาหลี ก่อนที่จะย้ายไปแคนาดากับภรรยาของเขา ซึ่งปัจจุบันพวกเขาเป็นเจ้าของกิจการร้าน Kim's Convenience ซึ่งเป็นร้านสะดวกซื้อในย่าน Moss Park ของโทรอนโต คุณคิมเป็นพวกหัวโบราณ ภาคภูมิใจ และดื้อรั้น ปฏิบัติได้จริง มีความคิดริเริ่ม และตรงไปตรงมา เขาอายุ 56 ปี แต่ในช่วงเริ่มต้นของซีรีส์เขาไม่สนิทและมีความบาดหมางกับ จอง ลูกชายของเขา แต่ความสัมพันธ์ที่หลุดลุ่ยของเขาก็ค่อยๆ พยายามแก้ไขให้ดีขึ้น ในช่วงเริ่มต้นของซีซั่น 2 [7]
  • ฌอง ยูน รับบทเป็น นาง คิม ยอง มี ("อัมมา") ผู้นำครอบครัวเช่นเดียวกัน คิม ยอง มี อายุ 54 ปี ในช่วงเริ่มต้นของซีรีส์ เธอยังเป็นครูในเกาหลี ทำงานหนักและใจดี แต่ก็ยังชอบเข้าไปยุ่งในชีวิตคนอื่น ๆ ครอบครัวของเธอ เธอใช้ชีวิตอยู่กับ ร้านค้า ครอบครัว และโบสถ์ ซึ่งเธอทำงานเป็นอาสาสมัคร [8]
  • แอนเดรีย แบง รับบทเป็น เจเน็ต คิม อายุ 20 ปี เธอเป็นลูกสาวของคุณคิม และคุณนายคิม และเป็นน้องสาวของ จอง ในตอนต้นของซีรีส์ เธอเป็นสมาชิกในครอบครัวที่ติดต่อกับจองบ่อยที่สุด และเมื่อเข้าเรียนที่ OCAD University ซึ่งเธอเป็นนักศึกษาด้านการถ่ายภาพ เจเน็ต เป็นศิลปินที่มีความสามารถ แต่ก็รู้สึกผิดหวังกับแนวคิดดั้งเดิมของพ่อแม่ ขาดการสนับสนุนในงานศิลปะของเธอ และความจริงที่ว่าพวกเขาดูถูกเธอมากเกินไป เนื่องจากการที่ จองรู้สึกบาดหมางกับครอบครัว [9]
  • ซือมู่ หลิว รับบทเป็น Jung Kim, อายุ 24 ปี เขาเป็นลูกชายของคุณคิม และคุณนายคิม และเป็นพี่ชายของ เจเน็ต. จอง ทำงานที่ Handy Car Rental ซึ่งเขาได้รับการเลื่อนตำแหน่งให้เป็นผู้ช่วยผู้จัดการ ในตอนต้นของซีรีส์ แต่ก็กลับมาทำงานที่ตำแหน่งเดิมหลังจากพยายามย้ายไปที่บริษัทอื่นอย่างกระทันหัน เขาเป็นวัยรุ่นหัวดื้อที่เคยก่ออาชญากรรมเล็กๆ น้อยๆ ข้างถนน ทำให้เขาถูกกักขังอยู่ในสถานที่คุมประพฤติเยาวชนเป็นเวลาช่วงสั้นๆ และหลังจากนั้นก็ได้รับการปล่อยตัว จอง ถูกไล่ออกจากบ้านโดยพ่อของเขา หลังจากที่เขาขโมยของจากพ่อ และยังคงรู้สึกบาดหมางกันกับพ่อของเขา แม้ว่าเขาเองจะยังคงติดต่อกับคนอื่นๆ ในครอบครัว และค่อยๆ ติดต่อกับพ่อของเขาอีกครั้งในภายหลัง [10]
  • แอนดรูว์ เฟือง รับบทเป็น อาร์โนลด์ "กิมจิ" ฮัน วัย 25 ปี ในตอนต้นของซีรีส์ กิมจิเพื่อนซี้ของจองตั้งแต่วัยเด็ก เป็นทั้งเพื่อนร่วมงาน, รูมเมท และอดีตคู่หูในคดีอาชญากรรม เขาได้รับการเลื่อนตำแหน่งให้เป็นผู้ช่วยผู้จัดการหลังจากที่ จองลาออกจาก Handy Car Rental เมื่อสิ้นสุดซีซั่นที่ 2 [11]
  • นิโคล พาวเวอร์ รับบทเป็น แชนนอน รอสส์ อายุ 26 ปี ผู้จัดการของ Handy Car Rental และเป็นหัวหน้าของ จอง และ กิมจิ เธอแอบชอบ จอง ในซีซั่นที่ 1 และมักจะรู้สึกเคอะเขินในความพยายามที่จะดูเท่และฮิป [12] แชนนอนและจองเริ่มมีความสัมพันธ์กันหลังจากที่แชนนอนเลิกกับอเลฮานโดรซึ่งนอกใจเธอซ้ำแล้วซ้ำเล่า ความสัมพันธ์ของจองและแชนนอนนั้นซับซ้อนเนื่องจากแชนนอนเป็นผู้จัดการที่แฮนดี้ ในตอนแรกของซีซั่น 1 ได้เปิดเผยว่าเธอเป็น เบาหวาน

นักแสดงสมทบ[แก้]

  • จอห์น อึง รับบทเป็น คุณชิน เป็นเพื่อนของ คุณคิม และเป็นผู้ประกอบการที่ประสบความสำเร็จ มีธุรกิจหลายอย่าง เป็นคนจู้จี้จุกจิก ไม่ชอบใช้แรงงาน เป็นคนโสดและอยู่สุนัขที่ชื่อจินเจอร์ และมักจะปฏิบัติต่อ จินเจอร์ เหมือนเป็นคนสำคัญ
  • เบน โบชิมิน รับบทเป็น เจอรัลด์ เทรมบ์เลย์ เพื่อนร่วมชั้นของ เจเน็ต ที่ OCAD มักถูกข่มขู่โดย คุณคิม และมีความรู้สึกอึดอัดเหมือนต้องพบหน้ากัน ต่อมาเขาและเจเน็ตกลายเป็นเพื่อนร่วมห้องหลังจากที่ เจเน็ตย้ายออกจากบ้านในซีซั่นที่ 2 เขาเริ่มออกเดทกับ เชลซี เช็ตเทียร์ ในซีซั่นที่ 3 และทำงานที่ Kim's Convenience ในซีซั่นที่ 5 อันเนื่องมาจากเงินเดือนที่ได้รับในการฝึกงานของเขา
  • ไมเคิล มูชี รับบทเป็น เทอแรนซ์ เปปเลอร์ พนักงานนิสัยสุภาพอ่อนโยนที่ Handy Car Rental ซึ่ง กิมจิ เกลียดอย่างอธิบายไม่ถูก เขาได้รับการเลื่อนตำแหน่งให้เป็นผู้จัดการสำรองที่ Handy's ในซีซั่น 3
  • เกเตเนส เบอฮี รับบทเป็น เซมีร่า หนึ่งในเพื่อนร่วมชั้น OCAD ด้านการถ่ายภาพของ เจเน็ต และเพื่อน ๆ
  • เดเร็ค แมคแกรธ รับบทเป็น แฟรงค์ เป็นช่างซ่อมและเพื่อนของ คุณคิม ที่เล่าเรื่องเกร็ดเล็กๆ น้อยๆ ที่ไร้เหตุผลขณะทำงาน มักจะหวนนึกถึงอดีตภรรยาของเขาที่ชื่อ เบอร์นิส คุณคิมมักจะรำคาญกับสิ่งนี้อยู่เสมอ
  • ซู แรม คิม รับบทเป็น นายอง ลูกพี่ลูกน้องของ เจเน็ต ที่ร่าเริง และอินเทรนด์จากเกาหลีใต้ในซีซั่นที่ 1 ในซีซั่น 2 เธอย้ายไปแคนาดาเพื่อเข้าเรียนที่ มหาวิทยาลัยวอเตอร์ลู เธอออกจากแคนาดาเพื่อกลับไปเกาหลีใต้ในซีซั่น 5
  • ไมเคิล เซเวียร์ รับบทเป็น อเล็กซ์ แจ็กสัน เจ้าหน้าที่ตำรวจที่เป็นเพื่อนสมัยเด็กของ จอง และเป็นผู้ที่สนใจในตัว เจเน็ต ในซีซั่น 1
  • ซาบริน่า เกอร์เดวิช รับบทเป็น คุณนายเมอร์เรย์ หนึ่งในอาจารย์ของ เจเน็ต ที่ OCAD เธอเลี้ยงดูลูกชายวัย 5 ขวบของเธอที่มีระเบียบวินัยเพียงเล็กน้อย และไม่ค่อยให้ความสำคัญกับงานของเจเน็ต
  • ฮิโระ คานากาวะ รับบทเป็น ศิษยาภิบาล ชอย บาทหลวงที่โบสถ์คิม ในซีซั่นที่ 1
  • อแมนด้า บรูเกล รับบทเป็น ศิษยาภิบาล นีน่า โกเมซ ผู้ช่วยศิษยาภิบาลที่โบสถ์คิม ได้รับตำแหน่งเป็นศิษยาภิบาลหลังจากซีซั่นที่ 1
  • คริสติน่า ซอง รับบทเป็น คุณนายลี แม่ของเกรซ ลี และเป็นเพื่อนกับคุณนายคิมและลูกศิษย์คนอื่นๆที่โบสถ์ของพวกเขา
  • ยูนิ ปาร์ค รับบทเป็น คุณนายปาร์ค เป็นลูกศิษย์ที่เก่งและมีฐานะดีคนหนึ่งในโบสถ์คิม และชอบดูถูกพวกคิม
  • สุกิธ วารุกเจส รับบทเป็น คุณเมห์ตา เป็นเพื่อนของ คุณคิม ซึ่งเป็นเจ้าของร้านอาหารบุฟเฟ่ต์อินเดียในบริเวณใกล้เคียง แม้จะเป็นเพื่อนกัน แต่คุณเมห์ตาและนายคิมไม่เคยใช้ชื่อจริงของพวกเขาเลย ซึ่งก็คือซานจีฟและซังอิลตามลำดับ
  • โรดริโก เฟอร์นานเดซ-สโตลล์ รับบทเป็น เอ็นริเก้ โมราโทนาส พยาบาลวิชาชีพและเป็นลูกค้าประจำร้าน เขาถือว่าคุณคิมเป็นเพื่อนของเขา แต่ก็ไม่ค่อยสมหวัง เขามักจะคอยเตือนคุณคิมถึงปัญหาสุขภาพที่สำคัญที่อาจเกิดขึ้นได้
  • ทีน่า จอง รับบทเป็น จีนนี่ พาร์ค, ลูกสาววัยรุ่นที่ชอบเก็บตัวของ คุณนายพาร์ค
  • คริส ฮาเกน รับบทเป็น หนุ่มร่างเพรียว ลูกค้าประจำที่ถูกเปิดเผยว่าเป็นคนขโมยจักรยานในซีซั่นที่ 2
  • เกวิน วิลเลี่ยม รับบทเป็น ลูกค้าซื้อซีเรียล ลูกค้าประจำที่มักจะทะเลาะเบาะแว้งกันในครอบครัว Kim อย่างไม่ตั้งใจ
  • มาร์โก กรัซซินี รับบทเป็น อเลฮานโดร แฟนหนุ่มของ แชนนอน ตอนจบซีซั่นที่ 1
  • เอลโลร่า แพตไนค์ รับบทเป็น คุณนายอัญชลี เมห์ตา ภรรยาของนายเมห์ตา และเพื่อนของคุณนายคิม.
  • อิชาน ดาเว่ รับบทเป็น ราซ เมห์ตา หมอประจำห้องฉุกเฉินที่เป็นลูกชายของเมห์ตา และเป็นแฟนของ เจเน็ต ในซีซั่นที่ 2 และกลายเป็นแฟนเก่าของเธอในซีซั่นที่ 3
  • กาเบรียเอลา ซันดาร์ ซิงห์ บท เชลซี เช็ตเทียร์ แฟนสาวของ เจอรัลด์ ที่เริ่มต้นในซีซั่นที่ 2 ย้ายไปอยู่กับเจอรัลด์และเจเน็ตในซีซั่นที่ 3
  • อาโครซัว อาโม อาเดม รับบทเป็น สเตซี่ หนึ่งในเพื่อนร่วมงานของ จอง หลังจากที่เขากลับมาที่ Handy ในซีซั่นที่ 3 เธออดทนอย่างเหลือเชื่อและความเป็นมิตรจากเธอในระดับใดก็ตามก็ถือว่าแปลก
  • ซีแอด แอ็ก รับบทเป็น โอมาร์ หนึ่งในเพื่อนร่วมงานของ จอง หลังจากที่เขากลับมาที่ Handy ในซีซั่นที่ 3
  • ลาร่า อาราเบียน รับบท คุณนายเอด้า ลูกค้าประจำ และหัวหน้าครอบครัวของผู้อพยพคนใหม่ เธอทำงานให้กับคิมเป็นระยะเวลาสั้น ๆ ในฐานะคนทำความสะอาดใน ซีซั่นที่ 3
  • เคย์ลา ลอเร็ตต์ รับบทเป็น ดรี เดวิส เพื่อนร่วมชั้นชื่อดังของ เจเน็ต ที่ OCAD
  • โซมา ชยา รับบทเป็น ดิฟย่า คู่หมั้นของราซ ในซีซั่น 3 ราซยุติงานหมั้น เมื่อใกล้จะจบซีซั่น โดยหวังว่าจะได้ เจเน็ตกลับมา ซึ่งเขายังมีความรู้สึกให้อยู่
  • เจีย ซันดุ รับบทเป็น มาร์โลว์ พนักงานที่ Handy Car Rental เธอเป็นแฟนกับจอง แต่เลิกกันเมื่อเห็นได้ชัดว่า จองยังคงมีใจให้กับแชนนอน
  • เบนจามิน ซูเธอร์แลนด์ รับบทเป็น นาธาน ครูสอนโยคะและเพื่อนร่วมชั้นคนหนึ่งของ เจเน็ต ที่ OCAD ซึ่งต่อมาได้กลายเป็นแฟนของเธอในซีซั่นที่ 4
  • เจมส์ อี้ รับบทเป็น จิมมี่ ยอง เจ้าของร้านขายรถและลูกศิษย์ในโบสถ์ของคิม ซึ่งต่อมาได้กลายเป็นแฟนของศิษยาภิบาลนีน่า ในซีซั่นที่ 4
  • เจนนี่ เรเวน รับบทเป็น เกว็น แฟนสาวของ กิมจิ ตั้งแต่ซีซั่นที่ 3 เป็นต้นไป นอกจากนี้ยังได้รู้ว่าเทอเรนซ์สอนเป่าฟลุตให้กับเธอ
  • ดาเร็น เอ. เฮอร์เบิร์ต รับบทเป็น ความิ เพื่อนร่วมห้องของ แชนนอนและ จอง ในซีซั่นที่ 5 เขายังเป็นผู้อำนวยการศูนย์ชุมชนเดสมอนด์ที่เจเน็ตทำงานด้วย

การถ่ายทำ[แก้]

ร้านสะดวกซื้อในโทรอนโตเดิมนั้นมีชื่อว่า Mimi Variety ตั้งอยู่ที่ 252 Queen Street East ได้รับการปรับปรุงและออกแบบใหม่เพื่อใช้ถ่ายทำในซีรีส์

ฉากภายในร้านสะดวกซื้อ, ร้าน Handy Car Rental และบ้านอยู่อาศัยนั้น ถ่ายทำที่ Studio City Toronto (เดิมมีชื่อว่า Showline Studios) ตั้งอยู่ที่ 915 Lake Shore Boulevard East ที่ ๆ ร้าน Mimi Variety ถูกสร้างแบบจำลองขึ้นในสตูดิโอ ซึ่งใช้เป็นต้นแบบของร้านสะดวกซื้อในซีรีส์ ทั้งนี้สตูดิโอยังใช้เป็นพื้นที่ด้านนอกเป็นธุรกิจให้เช่ารถยนต์ และยังมีตอนหนึ่งที่ถ่ายทำใน โคเรียทาวน์ ที่ ถนนบลัวร์ และถนนคริสตี้อีกด้วย

ร้าน Mimi Variety นั้นก่อตั้งมาอย่างยาวนาน ตั้งอยู่ที่ 252 Queen Street East ใช้สำหรับถ่ายทำฉากภายนอกและยังเป็นต้นแบบสำหรับฉากภายในที่สร้างขึ้นในสตูดิโอ ในส่วนของป้ายนั้น ได้มีการปรับปรุงป้ายใหม่เป็นชื่อ "Kim's Convenience" แทน ซึ่งใช้ตัวอักษรสีแดงและสีเขียวแบบเดียวกับป้ายเดิม ส่วนองค์ประกอบป้ายที่เขียนว่า "7 DAYS A WEEK" ยังของเดิมของร้าน Mimi Variety [13] เจ้าของร้าน Mimi Variety ยังคงใช้ป้ายใหม่นี้ แม้ว่าธุรกิจจะยังไม่ได้เปลี่ยนชื่ออย่างเป็นทางการก็ตาม [13] [14] และโปรดิวเซอร์เองยังวาดภาพจิตรกรรมฝาผนังไว้ด้านนอก ซึ่งส่วนใหญ่จะเห็นได้จากในช่วงเครดิต, ช่วงพักและช่วงเริ่มตอน

ตอนที่ 5 ถ่ายทำในปี 2020 ภายใต้มาตราการที่เข้มงวดในช่วงการ ระบาดใหญ่ของ COVID-19 ในแคนาดา ซือมู่หลิว วางแผนที่จะกลับไปที่โทรอนโตเพื่อเริ่มการถ่ายทำอีกครั้ง หลังเสร็จสิ้นจากการถ่ายทำ ชางชี กับตำนานลับเท็นริงส์ ในออสเตรเลีย เนื่องจากการถ่ายทำของทั้งสองโปรเจ็กต์นั้นทับซ้อนกันและความล่าช้าที่เกิดจากโรคระบาด ทำให้เขาไม่สามารถกลับมาโทรอนโตได้ ในช่วงระหว่างการถ่ายทำ และยังต้องถ่ายทำต่อไปอีกเป็นเวลาเก้าวันจนกว่าจะถ่ายทำเสร็จสิ้น [15]

เมื่อวันที่ 8 มีนาคม พ.ศ. 2564 ได้มีการประกาศว่าซีรีส์จะจบลงที่ซีซันที่ 5 แม้จะได้รับการประกาศไปก่อนหน้าแล้วว่าจะทำต่อจนถึงซีซั่นที่ 6 ในปีก่อนแล้ว เนื่องจากผู้สร้างซีรีส์ชอยและไวท์ ตัดสินใจแยกย้ายไปทำโครงการอื่น หลังจากเสร็จสิ้นการถ่ายทำในซีซั่นที่ 5 โปรดิวเซอร์ของรายการ Thunderbird Films ตัดสินใจไม่เดินหน้าต่อ ในซีซั่นที่ 6 โดยเชื่อว่าพวกเขา ไม่สามารถส่งมอบ "หัวใจและคุณภาพแบบเดียวกัน" ได้ [16] หนึ่งในโปรเจ็กต์ดังกล่าวเป็นภาคแยกชื่อว่า Strays ซึ่งจะเน้นที่ตัวละคร แชนนอน รอสส์ ที่เล่นโดย นิโคล พาวเวอร์ และได้รับการพัฒนาโดย ไวท์ กับ ไอแวน ฟีแกน โปรดิวเซอร์ของซีรี่ส์ มินิมาร์ท ไม่ขาดรัก ทำหน้าที่เป็นผู้อำนวยการสร้าง [6] ฟีแกน อธิบายว่าชอยไม่แน่ใจว่าจะดำเนินการแสดงต่อหลังจากซีซันที่ 5 ได้อย่างไร [6] นักแสดงและทีมงานพยายามเกลี้ยกล่อมให้ชอย อยู่ต่อสำหรับซีซันที่หกและซีซันสุดท้ายของรายการที่วางแผนไว้ แต่ท้ายที่สุด ชอย ก็ตัดสินใจออกจากรายการไป [3] [6] พอล ซุน-ฮยอง ลี นักแสดงบท อัปป้า ทั้งในซีรีส์และต้นฉบับ กล่าวว่า ชอย หยุดติดต่อ ลี หลังจากที่เขาคุยเกี่ยวกับเรื่องการอยู่ต่อในรายการ เขาพูดในภายหลังว่าซีรีส์ "มันตายจากข้างในแล้ว . . ไม่ว่ามันจะดีแค่ไหน หากคุณไม่จัดการกับปัญหาจากภายในและพยายามกลบเกลื่อนมันไว้ เพราะทุกอย่างบนฉากหน้านั้นดูยอดเยี่ยมและเพ้อฝัน แสดงว่าคุณก็แค่ถามหาปัญหา ฉันคิดว่านั่นเป็นบทเรียนที่โชคร้ายจากเรื่องทั้งหมดนี้” ฟีแกน ตัดสินใจยุติการแสดงในขณะที่เขาเชื่อว่าซีรีส์นี้ไม่สามารถดำเนินต่อไปได้หากไม่มีชอย [6]

เมื่อวันที่ 2 มิถุนายน พ.ศ. 2564 ซือมู่ หลิว สมาชิกนักแสดงอ้างว่า รายการได้รับความเดือดร้อนจากการขาดความหลากหลายในหมู่นักเขียนและโปรดิวเซอร์ และมีความไม่ลงรอยกันในเบื้องหลัง นอกจากนี้เขายังอ้างว่านักแสดงไม่ได้รับอนุญาตให้เสนอข้อมูลเชิงสร้างสรรค์ และนักแสดงก็ได้รับค่าตอบแทนที่ต่ำกว่าปกติ [4] หลังจากนั้นไม่นาน เมื่อวันที่ 6 มิถุนายน พ.ศ. 2564 นักแสดงฌอง ยูน ได้กล่าวในสื่อสังคมว่า "ในฐานะผู้หญิงชาวแคนาดาเชื้อสายเอเชีย เป็นผู้หญิงชาวเกาหลี-แคนาดา ฉันมีประสบการณ์และความรู้เกี่ยวกับโลกของตัวละครของฉันมากขึ้น การขาดผู้หญิงเอเชีย โดยเฉพาะนักเขียนเกาหลีในห้องนักเขียนของ มินิมาร์ท ไม่ขาดรัก ทำให้ชีวิตฉันลำบากมาก และประสบการณ์การทำงานในรายการก็เจ็บปวด” [5] หลิวยังระบุด้วยว่าเขาจะไม่แสดงบทบาทของเขาใน ภาคแยกอย่าง Strays เพราะมันมุ่งเน้นไปที่ตัวละครอย่าง แชนนอนของ นิโคล พาวเวอร์ ซึ่งเป็นตัวละครหลักผิวขาวเพียงคนเดียวจากการแสดง [17]

รายชื่อตอน[แก้]

รายชื่อตอนมินิมาร์ท ไม่ขาดรัก

ซีซั่น จำนวนตอน วันที่ออกอากาศ
วันแรก วันสุดท้าย
1 13 11 ตุลาคม 2559 27 ธันวาคม 2559
2 13 26 กันยายน 2560 19 ธันวาคม 2560
3 13 8 มกราคม 2561 2 เมษายน 2561
4 13 7 มกราคม 2562 31 มีนาคม 2562
5 13 19 มกราคม 2563 13 เมษายน 2563

เรตติ้ง[แก้]

กลางซีซั่นแรก มินิมาร์ท ไม่ขาดรัก ถูกประเมินโดย Numeris ว่ามีผู้ชมเฉลี่ย 933,000 ต่อตอน โดย 39% เป็นผู้ชมอายุระหว่าง 25 ถึง 54 ปี [18]

รางวัล[แก้]

สำหรับ รางวัล Canadian Screen Awards ครั้งที่ 5 ในปี 2560 มินิมาร์ท ไม่ขาดรัก ได้รับการเสนอชื่อเข้าชิง 11 สาขา ได้แก่ ซีรีส์ตลกยอดเยี่ยม, นักแสดงนำชายยอดเยี่ยมในซีรีส์ตลก (ลี), นักแสดงนำหญิงยอดเยี่ยมในซีรีส์ตลก (ยุนและแบง) และนักแสดงสมทบชายยอดเยี่ยมในซีรีส์ตลก (เฟือง). [19] ลีได้รับรางวัลนักแสดงนำ [20] และเฟืองได้รับรางวัลนักแสดงสมทบชายยอดเยี่ยมจากบทกิมจิของเขา [21]

มินิมาร์ท ไม่ขาดรัก คว้าสองรางวัลจากงาน Toronto ACTRA Awards ปี 2560 ได้แก่ การแสดงดีเด่น - สำหรับนักแสดงหญิง ฌอง ยูน และรางวัล Members' Choice Series Ensemble Award สาขานักแสดงยอดเยี่ยม [22] [23]

ซีซั่นแรก ตอน "ตงชิม" และ "ภาพของเจเน็ต" ได้เข้าชิงรางวัล Canadian Screenwriting Awards รอบสุดท้าย ในงาน Writers Guild of Canada ปี 2560 ในประเภทตลกทางทีวี [24]

ที่งาน Canadian Screen Awards ครั้งที่ 6 ในปี 2561 ซีรีส์ได้รับการเสนอชื่อเข้าชิง 12 สาขา ได้รับรางวัล ซีรีส์ตลกยอดเยี่ยม, นักแสดงนำชายยอดเยี่ยมในซีรีส์ตลก (ลี) และ นักแสดงสมทบชายยอดเยี่ยมในซีรีส์ตลก (เฟือง)

เนื่องจากซีซั่นที่ 3 ของรายการออกอากาศในฤดูหนาวปี 2562 แทนที่จะเป็นฤดูใบไม้ร่วงปี 2561 จึงไม่ออกอากาศภายในระยะเวลาที่มีสิทธิ์รับรางวัล Canadian Screen Awards ครั้งที่ 7

ปี รางวัล สาขา ผู้เข้าชิง ผลลัพธ์ อ้างอิง
2560 ACTRA Awards นักแสดงนำหญิงยอดเยี่ยม ฌอง ยูน (ตอน "ส่วนลดเกย์") ชนะ [25][26]
กลุ่มนักแสดงยอดเยี่ยม ชนะ
Canadian Screen Awards ซีรีส์ตลกยอดเยี่ยม เสนอชื่อเข้าชิง [27]
กำกับการแสดงตลกหรือซีรีส์ยอดเยี่ยม ปีเตอร์ เวลลิงตัน (ตอน "ส่วนลดเกย์") เสนอชื่อเข้าชิง
การเขียนบทตลกหรือซีรีส์ยอดเยี่ยม อินส์ ชอย, เควิน ไวท์ (ตอน "ส่วนลดเกย์") เสนอชื่อเข้าชิง
แกร์รี่ แคมป์เบลล์ (ตอน "ตงชิม") เสนอชื่อเข้าชิง
นักแสดงนำหญิงยอดเยี่ยมในบทบาทตลกนำอย่างต่อเนื่อง ฌอง ยูน เสนอชื่อเข้าชิง
แอนเดรีย แบง เสนอชื่อเข้าชิง
นักแสดงนำชายยอดเยี่ยมในบทบาทตลกนำอย่างต่อเนื่อง พอล ซุน-ฮยอง ลี ชนะ
การคัดเลือกนักแสดงยอดเยี่ยม เดร์เดอร์ โบเวน, มิลลี่ ทอม (ตอน "แฟรงค์และนายอง") ชนะ
นักแสดงสมทบชายยอดเยี่ยม

หรือบทบาทรับเชิญในซีรีส์ตลก

แอนดรูว์ เฟือง (ตอน "ภาพของเจเน็ต", "ตงชิม") ชนะ
การถ่ายภาพยอดเยี่ยมในรายการตลกหรือซีรีส์ เฟรเซอร์ บราวน์ (ตอน "แฟรงค์และนายอง") เสนอชื่อเข้าชิง
ตัดต่อภาพยอดเยี่ยมในรายการตลกหรือซีรีส์ ไค มีชาน (ตอน "ส่วนลดเกย์") ชนะ
WGC Screenwriting Awards ละครตลก แกร์รี่ แคมป์เบลล์ (ตอน "ตงชิม") เสนอชื่อเข้าชิง [28]
อินส์ ชอย, เควิน ไวท์ (ตอน "ภาพของเจเน็ต") เสนอชื่อเข้าชิง
2561 ACTRA Awards นักแสดงนำชายยอดเยี่ยม พอล ซุน-ฮยอง ลี (ตอน "ฮัปกิโด") เสนอชื่อเข้าชิง [29]
กลุ่มนักแสดงยอดเยี่ยม เสนอชื่อเข้าชิง
Canadian Screen Awards ซีรีส์ตลกยอดเยี่ยม ชนะ [30][31]
กำกับการแสดงยอดเยี่ยม ประเภทตลกขบขัน อเลย์ซ่า ยัง (ตอน "คืนออกเดต") เสนอชื่อเข้าชิง
การถ่ายภาพยอดเยี่ยม ประเภทตลกขบขัน เฟรเซอร์ บราวน์ (ตอน "จองสองมิติ") เสนอชื่อเข้าชิง
ตัดต่อภาพยอดเยี่ยม ประเภทตลกขบขัน เอเรน แฮนเซ่น (ตอน "คืนออกเดต") เสนอชื่อเข้าชิง
การเขียนบทยอดเยี่ยม ประเภทตลกขบขัน อนิตา คาปิลา (ตอน "หลุมฝังศพ") เสนอชื่อเข้าชิง
แมตต์ คิปเปน (ตอน "รางวัลนักธุรกิจยอดเยี่ยม") เสนอชื่อเข้าชิง
การคัดเลือกนักแสดงยอดเยี่ยม เดร์เดอร์ โบเวน เสนอชื่อเข้าชิง
นักแสดงนำชายยอดเยี่ยม ประเภทตลกขบขัน พอล ซุน-ฮยอง ลี ชนะ
นักแสดงสมทบชายยอดเยี่ยม

หรือบทบาทรับเชิญ ประเภทตลกขบขัน

แอนดรูว์ เฟือง (ตอน "จองสองมิติ", "หลุมฝังศพ") ชนะ
นักแสดงนำหญิงยอดเยี่ยม ประเภทตลกขบขัน แอนเดรีย แบง เสนอชื่อเข้าชิง
ฌอง ยูน เสนอชื่อเข้าชิง
นักแสดงสมทบหญิงยอดเยี่ยม

หรือบทบาทรับเชิญ ประเภทตลกขบขัน

นิโคล พาวเวอร์ เสนอชื่อเข้าชิง
WGC Screenwriting Awards ละครตลก อนิตา คาปิลา (ตอน "หลุมฝังศพ") เสนอชื่อเข้าชิง [32][33]
แมตต์ คิปเปน (ตอน "รางวัลนักธุรกิจยอดเยี่ยม") เสนอชื่อเข้าชิง
2562 Seoul International Drama Awards ละครต่างประเทศยอดนิยมแห่งปี ชนะ [34]
2563 Canadian Screen Awards ซีรีส์ตลกยอดเยี่ยม เสนอชื่อเข้าชิง
นักแสดงนำชายยอดเยี่ยม ประเภทซีรีส์ตลก พอล ซุน-ฮยอง ลี เสนอชื่อเข้าชิง
นักแสดงนำหญิงยอดเยี่ยม ประเภทซีรีส์ตลก ฌอง ยูน เสนอชื่อเข้าชิง
นักแสดงสมทบชายยอดเยี่ยม ประเภทซีรีส์ตลก แอนดรูว์ เฟือง ชนะ
นักแสดงสมทบหญิงยอดเยี่ยม ประเภทซีรีส์ตลก นิโคล พาวเวอร์ เสนอชื่อเข้าชิง
นักแสดงรับเชิญยอดเยี่ยม ประเภทซีรีส์ตลก อแมนด้า บรูเกล ชนะ
ออกแบบเครื่องแต่งกายยอดเยี่ยม รูธ ซีคอร์ด, (ตอน "ปัญหาไส้ติ่งแตก") เสนอชื่อเข้าชิง
การคัดเลือกนักแสดงยอดเยี่ยม เดร์เดอร์ โบเวน เสนอชื่อเข้าชิง

อ้างอิง[แก้]

  1. ↑ Nestruck, J. Kelly (November 3, 2015). "Toronto's Soulpepper Theatre Company announces 2016 lineup". Globe and Mail. สืบค้นเมื่อ November 3, 2015.
  2. ↑ Moreau, Jordan (March 8, 2021). "'Kim's Convenience' to End With Season 5 on CBC". Variety.
  3. ↑ 3.0 3.1 Volmers, Eric (March 19, 2021). "'It died from within': Two actors lament the untimely demise of Kim's Convenience". Calgary Herald. Postmedia Network. สืบค้นเมื่อ June 15, 2021.
  4. ↑ 4.0 4.1 Gardner, Chris (June 7, 2021). "'Kim's Convenience' Stars Simu Liu and Jean Yoon Open up on 'Painful' Lack of Diversity, 'Overtly Racist' Storylines". The Hollywood Reporter. สืบค้นเมื่อ June 15, 2021.
  5. ↑ 5.0 5.1 larryfitzmaurice. "Jean Yoon Said Working On 'Kim's Convenience' Was 'Painful' And That Some Of The Original Season 5 Storylines Were 'Overtly Racist'". BuzzFeed. สืบค้นเมื่อ June 15, 2021.
  6. ↑ 6.0 6.1 6.2 6.3 6.4 Houpt, Simon (March 26, 2021). "The abrupt end of Kim's Convenience: Why did CBC let its beloved sitcom close up shop?". The Globe and Mail. สืบค้นเมื่อ March 27, 2021.
  7. ↑ "Mr. Kim ("Appa") - Characters - Kim's Convenience: New episodes Tuesdays".
  8. ↑ "Mrs. Kim ("Umma") - Characters - Kim's Convenience: New episodes Tuesdays".
  9. ↑ "Janet - Characters - Kim's Convenience: New episodes Tuesdays".
  10. ↑ "Jung - Characters - Kim's Convenience: New episodes Tuesdays".
  11. ↑ Han"Kimchee - Characters - Kim's Convenience: New episodes Tuesdays".
  12. ↑ "Shannon - Characters - Kim's Convenience: New episodes Tuesdays".
  13. ↑ 13.0 13.1 Wong, Tony (October 16, 2016). "The real store that became Kim's Convenience". Toronto Star. สืบค้นเมื่อ December 7, 2017.
  14. ↑ Zhu, Yeye (November 24, 2016). "Kim's Convenience wins fame for local store". Toronto Observer.
  15. ↑ "Video: Kim's Convenience cast talks season 5, Marvel, Star Wars and COVID". Now Toronto. January 12, 2021. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2022-01-13. สืบค้นเมื่อ January 26, 2021.
  16. ↑ Nededog, Jethro (March 8, 2021). "Korean Family Comedy Kim's Convenience Canceled After 5 Seasons". Entertainment Weekly. สืบค้นเมื่อ March 9, 2021.
  17. ↑ Carras, Christi (June 10, 2021). "Simu Liu says 'Kim's Convenience' criticism wasn't meant to be a 'bombshell exposé'". Los Angeles Times.
  18. ↑ "CBC Renews Canada's Number-One New Comedy - Kim's Convenience - for a Second Season". CBC. December 20, 2016. สืบค้นเมื่อ December 28, 2016.
  19. ↑ "Orphan Black, Schitt's Creek, Kim's Convenience up for Canadian Screen Awards". CBC News, January 17, 2017.
  20. ↑ "'Orphan Black' Star Tatiana Maslany Dominates Canadian Screen Awards With Two Best Actress Wins". The Hollywood Reporter, March 12, 2017.
  21. ↑ "Canadian Screen Awards 2017: Baroness von Sketch Show, Orphan Black big winners". CBC News, March 8, 2017.
  22. ↑ "Kim's Convenience scores two prizes at ACTRA Awards". The Globe and Mail (ภาษาอังกฤษแบบแคนาดา). สืบค้นเมื่อ February 28, 2017.
  23. ↑ "2017 ACTRA Awards in Toronto Nominees - ACTRA Toronto". www.actratoronto.com. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ February 20, 2017.
  24. ↑ "Thunderbird – ANNOUNCING THE WGC SCREENWRITING AWARDS FINALISTS". thunderbird.tv.
  25. ↑ "Award History". actratoronto.com. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2019-05-03. สืบค้นเมื่อ March 12, 2018.
  26. ↑ "The 15th Annual ACTRA Awards in Toronto nominees". newswire.ca. สืบค้นเมื่อ March 12, 2018.
  27. ↑ "2017 TV Nominees". academy.ca. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ November 4, 2017. สืบค้นเมื่อ March 12, 2018.{{cite web}}: CS1 maint: bot: original URL status unknown (ลิงก์)
  28. ↑ "2017 Awards Finalists and Winners". wgc.ca. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ July 30, 2017. สืบค้นเมื่อ March 12, 2018.
  29. ↑ "The 2018 Winners & Nominee". actratoronto.com. สืบค้นเมื่อ March 12, 2018.[ลิงก์เสีย]
  30. ↑ "2018 TV Nominees". academy.ca. สืบค้นเมื่อ March 12, 2018.
  31. ↑ "'Maudie' Wins Big at 2018 Canadian Screen Awards". etcanada.com. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2018-03-12. สืบค้นเมื่อ March 12, 2018.
  32. ↑ "2018 Finalists". wgc.ca. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2018-06-12. สืบค้นเมื่อ March 12, 2018.
  33. ↑ "The 2018 WGC Screenwriting Awards Winners" (PDF). wgc.ca. สืบค้นเมื่อ April 1, 2020.
  34. ↑ "Seoul International Drama Awards190". www.seouldrama.org. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2019-08-29. สืบค้นเมื่อ August 29, 2019.

แหล่งข้อมูลอื่น[แก้]

เข้าถึงจาก "https://th.wikipedia.org/w/index.php?title=มินิมาร์ท_ไม่ขาดรัก&oldid=11219047"