มิชชาเอล เจ้าชายแห่งซัคเซิน-ไวมาร์-ไอเซอนัค

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
มิชชาเอล
เจ้าชายแห่งซัคเซิน-ไวมาร์-ไอเซอนัค
พระประมุขราชวงศ์ซัคเซิน-ไวมาร์-ไอเซอนัค
ดำรงตำแหน่ง14 ตุลาคม พ.ศ. 2531 – ปัจจุบัน
ก่อนหน้าแกรนด์ดยุกรัชทายาทคาร์ล เอากุสท์
ถัดไปเจ้าชายวิลเฮล็ม แอ็นสท์
ประสูติ15 พฤศจิกายน พ.ศ. 2489 (77 ปี)
บัมแบร์ค ประเทศเยอรมนี
ชายา
  • เรนาเทอ เฮ็งเคิล
  • ดัคมาร์ เฮ็นนิงส์
พระนามเต็ม
มิชชาเอล เบ็นเนอดิคท์ เกออร์ค โยพสท์ คาร์ล อเล็คซันเดอร์ แบร์นฮาร์ท เคลาส์ ฟรีดริช
พระบุตร1 พระองค์
ราชวงศ์ซัคเซิน-ไวมาร์-ไอเซอนัค
พระบิดาคาร์ล เอากุสท์ แกรนด์ดยุกรัชทายาทแห่งซัคเซิน-ไวมาร์-ไอเซอนัค (ค.ศ. 1912–1988)
พระมารดาบารอนเนสเอลิซาเบธแห่งวันเกนไฮม์-วินเทอร์สไตน์
ศาสนาลูเทอแรน

มิชชาเอล เจ้าชายแห่งซัคเซิน-ไวมาร์-ไอเซอนัค (อังกฤษ: Michael, Prince of Saxe-Weimar-Eisenach) ประสูติเมื่อวันที่ 15 พฤศจิกายน พ.ศ. 2489 ณ บัมแบร์ค เป็นพระโอรสพระองค์กลางและพระองค์เดียวในคาร์ล เอากุสท์ แกรนด์ดยุกรัชทายาทแห่งซัคเซิน-ไวมาร์-ไอเซอนัค (ประสูติ ค.ศ. 1912) และบารอนเนสเอลีซาเบ็ท แห่งวังเงินไฮม์-วินเทอร์ชไตน์ โดยเป็นพระญาติห่าง ๆ ในราชวงศ์เนเธอร์แลนด์ผ่านทางสายพระบิดา โดยมีพระบิดาและพระมารดาทูลหัวคือ

  1. สมเด็จพระราชินีนาถยูเลียนาแห่งเนเธอร์แลนด์
  2. แกรนด์ดัชเชสอานาตาเซียแห่งรัสเซีย
  3. แอนนา แอนเดอร์สัน
  4. เจ้าหญิงลูอีสแห่งซัคเซิน-ไมนิงเงิน

คาร์ล เอากุสท์ แกรนด์ดยุกรัชทายาทแห่งซัคเซิน-ไวมาร์-ไอเซอนัค (ประสูติ ค.ศ. 1912) พระบิดาของพระองค์สิ้นพระชนม์ลงเมื่อวันที่ 14 ตุลาคม พ.ศ. 2531 พระองค์จึงกลายเป็นผู้นำราชวงศ์พระองค์ถัดมา

เสกสมรส[แก้]

มิชชาเอล เจ้าชายแห่งซัคเซิน-ไวมาร์-ไอเซอนัค ทรงเสกสมรสครั้งแรกกับเรนาเทอ เฮ็งเคิล เมื่อวันที่ 9 มิถุนายน พ.ศ. 2513 และต่อมาทรงหย่ากันเมื่อวันที่ 9 มีนาคม พ.ศ. 2517 ไม่มีพระบุตร ต่อมาทรงเสกสมรสอีกครั้งกับดัคมาร์ เฮ็นนิงส์ เมื่อวันที่ 15 พฤศจิกายน พ.ศ. 2523 มีพระธิดา 1 พระองค์คือ

  1. เจ้าหญิงเลโอนีแห่งซัคเซิน-ไวมาร์-ไอเซอนัค

ด้วยความที่พระองค์มีพระธิดาเพียงพระองค์เดียว ตำแหน่งผู้นำราชวงศ์จึงตกไปเป็นของเจ้าชายวิลเฮล็ม แอ็นสท์แห่งซัคเซิน-ไวมาร์-ไอเซอนัค พระญาติ

อ้างอิง[แก้]

[1] [2] [3] [4]

  1. In 1919 royalty and nobility were mandated to lose their privileges in Germany, hereditary titles were to be legally borne thereafter only as part of the surname, according to Article 109 of the Weimar Constitution. Styles such as majesty and highness were not retained.
  2. Willis, Daniel A., The Descendants of King George I of Great Britain, Clearfield Company, 2002, pp. 457-458.
  3. Mundy, Carlos & Stravlo, Marie. The Lost Romanov Icon and the Enigma of Anastasia. Page XXII
  4. {{cite web |title=Baron tells how he tried to save life of German prince who died in freak horse riding accident |url=https://www.telegraph.co.uk/news/2019/01/10/baron-breaks-tears-tells-tried-save-life-german-prince-died/ |website=Telegraph