มอรา

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี

มอรา[1] หรือ โมระ[2] (อังกฤษ: Mora) เป็นหน่วยน้ำหนักของพยางค์ในภาษาที่แยกความต่างระหว่างพยางค์หนัก (heavy syllable) กับพยางค์เบา (light syllable) ตามทฤษฎีสัทวิทยาเน้นจังหวะ (metrical phonology) มีความสำคัญในการวิเคราะห์ระบบเสียงบางภาษา เช่น ภาษาญี่ปุ่น

คำว่า มอรา (mora) มีที่มามาจากภาษาละติน แปลว่า "ล่าช้า" (อังกฤษ: delay)[3]

อ้างอิง[แก้]

  1. พจนานุกรมศัพท์ภาษาศาสตร์ (ภาษาศาสตร์ทั่วไป) ฉบับราชบัณฑิตยสถาน. กรุงเทพฯ: สำนักงานราชบัณฑิตยสภา. 2017. p. 285. ISBN 978-616-389-060-3. OCLC 1201694777.
  2. ชัยยศ รองเดช (2019). "การเปรียบเทียบลักษณะทางกลสัทศาสตร์ของสระเสียงสั้นและสระเสียงยาวภาษาญี่ปุ่นที่ออกเสียงโดยผู้เรียนภาษาญี่ปุ่นชาวไทยใน 3 จังหวัดชายแดนภาคใต้ที่มีภาษาแม่แตกต่างกันกรณีศึกษาจังหวัดปัตตานี". วารสารเครือข่ายญี่ปุ่นศึกษา. 9: 142162. doi:10.14456/JSNJOURNAL.2019.9.
  3. "Definition of MORA". www.merriam-webster.com (ภาษาอังกฤษ).