ภูมิศาสตร์โอลิมปิกระหว่างประเทศ
ภูมิศาสตร์โอลิมปิกระหว่างประเทศ (อังกฤษ: International Geography Olympiad, อักษรย่อ: iGeo) คือการแข่งขันภูมิศาสตร์ประจำปีสำหรับนักเรียนอายุ 16 ถึง 19 ปีจากทั่วทุกมุมโลก นักเรียนที่เป็นตัวแทนประเทศมาจากการคัดเลือกนักเรียนหลายพันคนที่ให้ความสนใจต่อการเข้าร่วมในภูมิศาสตร์โอลิมปิกระดับชาติของตน ภูมิศาสตร์โอลิมปิกระหว่างประเทศทดสอบความสามารถของผู้เข้าร่วมการแข่งขันทุกคนจากแบบรูปและกระบวนการเชิงพื้นที่ แบบทดสอบของภูมิศาสตร์โอลิมปิกระหว่างประเทศประกอบด้วย 3 ส่วน คือ แบบทดสอบข้อเขียน แบบทดสอบมัลติมีเดีย และแบบทดสอบการออกภาคสนามที่มุ่งเน้นการสังเกตเพื่อใช้ในการทำแผนที่และการวิเคราะห์ทางภูมิศาสตร์ การแข่งขันนี้ยังมีการนำเสนอโปสเตอร์แบบกลุ่ม การแลกเปลี่ยนวัฒนธรรม และให้นักเรียนใช้เวลาในการทำความรู้จักเพื่อนต่างชาติและสำรวจเมืองของประเทศเจ้าภาพ
ภูมิศาสตร์โอลิมปิกระหว่างประเทศจัดขึ้นโดยคณะทำงานเฉพาะกิจโอลิมปิกของสหภาพภูมิศาสตร์ระหว่างประเทศ (International Geographic Union: IGU) ซึ่งเป็นผู้ผลิตแบบทดสอบอิงกับองค์กรท้องถิ่นและและคณะกรรมการระหว่างประเทศ
หลังจากการแข่งขันภูมิศาสตร์โอลิมปิกระหว่างประเทศครั้งแรกใน ค.ศ. 1996 การแข่งขันได้รับการสนับสนุนให้มีการจัดขึ้นทุกสองปี แต่ด้วยความนิยมที่เพิ่มขึ้นทำให้ตั้งแต่ ค.ศ. 2012 การแข่งขันได้จัดขึ้นเป็นประจำทุกปีแทนที่การจัดทุกสองปีเช่นเดียวกับการแข่งขันหลักของโอลิมปิกวิชาการอื่น ๆ
ประวัติความเป็นมาและความสำเร็จในระดับชาติ[แก้]
ระหว่างการประชุมใหญ่ของสหภาพภูมิศาสตร์ระหว่างประเทศใน ค.ศ. 1994 ที่ปราก สาธารณรัฐเช็ก ผู้แทนจากโปแลนด์และเนเธอร์แลนด์ได้ประกาศถึงแนวคิดเกี่ยวกับการแข่งขันภูมิศาสตร์หรือภูมิศาสตร์โอลิมปิกระหว่างประเทศสำหรับนักเรียนอายุระหว่าง 15 ถึง 19 ปี การแข่งขันครั้งแรกจัดขึ้นใน ค.ศ. 1996 ที่เดอะเฮก ประเทศเนเธอร์แลนด์ โดยมีห้าประเทศเข้าร่วม ต่อมาได้มีจำนวนผู้เข้าร่วมการแข่งขันเพิ่มขึ้นเป็น 24 ประเทศในการแข่งขันที่คาร์เธจ ประเทศตูนิเซียใน ค.ศ. 2008
ก่อน ค.ศ. 2012 โอลิมปิกวิชาการเป็นผู้จัดขึ้นทุกสองปีและมีการจัดภูมิศาสตร์โอลิมปิกระดับภูมิภาคแทรกในปีที่มีการแข่งขันในบางภูมิภาค[1] ประกอบด้วยภูมิศาสตร์โอลิมปิกระดับภูมิภาคเอเชียแปซิฟิก (Asia Pacific Regional Geography Olympiads: APRGO) ซึ่งจัดขึ้นใน ค.ศ. 2007 ที่ซินจู๋ ประเทศไต้หวัน[2][3] ค.ศ. 2009 ที่สึกูบะ ประเทศญี่ปุ่น[4] และ ค.ศ. 2011 ที่เมริดา ประเทศเม็กซิโก[5] และภูมิศาสตร์โอลิมปิกระดับภูมิภาคยุโรปกลาง (Central European Regional Geography Olympiads : CERIGEO) ตั้งแต่ ค.ศ. 2013 ภูมิศาสตร์โอลิมปิกระหว่างประเทศจัดการแข่งขันขึ้นเป็นประจำทุกปีซึ่งสอดคล้องกับการแข่งขันโอลิมปิกวิชาการอื่น ๆ
ภูมิศาสตร์โอลิมปิกระหว่างประเทศล่าสุดจัดขึ้นที่ฮ่องกง ระหว่างเดือนกรกฎาคมและสิงหาคม ค.ศ. 2019 มีประเทศเข้าร่วม 43 ประเทศ
การแข่งขันครั้งต่อไปของภูมิศาสตร์โอลิมปิกระหว่างประเทศจะจัดขึ้นที่อิสตันบูล ประเทศตุรกีในเดือนสิงหาคม ค.ศ. 2020
ประเทศสมาชิก[แก้]
ประเทศที่เข้าร่วมภูมิศาสตร์โอลิมปิกระหว่างประเทศใน ค.ศ. 2018 ประกอบด้วย[6][7][8]
คาซัคสถาน
แคนาดา
คีร์กีซสถาน
โครเอเชีย
จีนไทเป
จีนปักกิ่ง
จีนเมาเก๊า
จีนฮ่องกง
เช็กเกีย
เซอร์เบีย
ไซปรัส
ญี่ปุ่น
เดนมาร์ก
ตุรกี
เติร์กเมนิสถาน
ไทย
นิวซีแลนด์
เนเธอร์แลนด์
ไนจีเรีย
บอสเนียและเฮอร์เซโกวีนา
บราซิล
บัลแกเรีย
เบลเยียม
เบลารุส
โบลิเวีย
ปากีสถาน
โปแลนด์
ฟินแลนด์
มองโกเลีย
มาเลเซีย
เยอรมนี
รัสเซีย
โรมาเนีย
ลัตเวีย
ลิทัวเนีย
ศรีลังกา
สวิตเซอร์แลนด์
สโลวาเกีย
สโลวีเนีย
สหรัฐ
บริเตนใหญ่
สิงคโปร์
ออสเตรเลีย
อาเซอร์ไบจาน
อาร์เจนตินา
อาร์มีเนีย
เอสโตเนีย
อินโดนีเซีย
ฮังการี
ชื่อประเทศที่ใช้เป็นชื่อทั่วไปที่ใช้โดยสหภาพภูมิศาสตร์ระหว่างประเทศ ตามรายชื่อประเทศในภูมิศาสตร์โอลิมปิกระหว่างประเทศ ค.ศ. 2017 ที่เบลเกรด
ครั้งที่จัด[แก้]
| ครั้งที่ | ปี (ค.ศ.) | ประเทศเจ้าภาพ | เมืองเจ้าภาพ | ผู้ชนะเลิศระดับบุคคล | ทีมอันดับหนึ่ง | ทีมอันดับสอง | ทีมอันดับสาม | ประเทศ | จำนวนผู้เข้าร่วม |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 1 | 1996 |  เนเธอร์แลนด์
|
เดอะเฮก |  เบลเยียม
สเตเฟิน ปัตเตวส์ |
 โปแลนด์
|
 สโลวีเนีย
|
เบลเยียม
|
5 | 20 |
| 2 | 1998 |  โปรตุเกส
|
ลิสบอน | โปแลนด์
กาตาชือนา กฟีแยตซิญสกา |
โปแลนด์
|
สโลวีเนีย
|
เบลเยียม
|
5 | 20 |
| 3 | 2000 |  เกาหลีใต้
|
โซล | โปแลนด์
อาดัม บีลิสกี |
โปแลนด์
|
เนเธอร์แลนด์
|
เกาหลีใต้
|
13 | 52 |
| 4 | 2002 |  แอฟริกาใต้
|
เดอร์บัน |  โรมาเนีย
ฟลอริน ออลเตอานู |
โรมาเนีย
|
โปแลนด์
|
 เบลารุส
|
12 | 48 |
| 5 | 2004 | โปแลนด์
|
กดัญสก์ | โปแลนด์
มาแชย์ แคร์มานอวิตช์ |
โปแลนด์
|
 เอสโตเนีย
|
โรมาเนีย
|
16 | 64 |
| 6 | 2006 |  ออสเตรเลีย
|
บริสเบน | โปแลนด์
ยัตแซก ปรุคญัก |
โปแลนด์
|
เอสโตเนีย
|
โรมาเนีย
|
23 | 92 |
| 7 | 2008 |  ตูนิเซีย
|
คาร์เธจ | โรมาเนีย
บาร์บู ยอน อาเลกซันดรู |
โรมาเนีย
|
เอสโตเนีย
|
ออสเตรเลีย
|
24 | 96 |
| 8 | 2010 |  จีนไทเป
|
ไทเป | โรมาเนีย
บาร์บู ยอน อาเลกซันดรู |
 สิงคโปร์
|
ออสเตรเลีย
|
โปแลนด์
|
27 | 108 |
| 9 | 2012 |  เยอรมนี
|
โคโลญ | สิงคโปร์
แซมิวเอล ฉั่ว |
สิงคโปร์
|
โรมาเนีย
|
โปแลนด์
|
31 | 124 |
| 10 | 2013 |  ญี่ปุ่น
|
เกียวโต | สิงคโปร์
แดเนียล หว่อง |
สิงคโปร์
|
 โครเอเชีย
|
สิงคโปร์
|
32 | 128 |
| 11 | 2014 | โปแลนด์
|
กรากุฟ |  สหรัฐ
เจมส์ มัลเลิน |
สิงคโปร์
|
ออสเตรเลีย
|
โรมาเนีย
|
36 | 144 |
| 12 | 2015 |  รัสเซีย
|
ตเวียร์ | จีนไทเป
Chang-Chin Wang |
โปแลนด์
|
โรมาเนีย
|
จีนไทเป
|
40 | 159 |
| 13 | 2016 |  จีน
|
ปักกิ่ง |  ไทย
วุฒิภัทร กีรติไพศาล |
ออสเตรเลีย
|
สิงคโปร์
|
ไทย
|
45 | 173 |
| 14 | 2017 |  เซอร์เบีย
|
เบลเกรด | โรมาเนีย
วิกตอร์ เวสกู |
โปแลนด์
|
โรมาเนีย
|
สหรัฐ
|
41 | 160 |
| 15 | 2018 |  แคนาดา
|
นครเกแบ็ก | รัสเซีย
อะเลน คอสปานอฟ |
โรมาเนีย
|
สิงคโปร์
|
สหรัฐ
|
43 | 165 |
| 16 | 2019 |  ฮ่องกง
|
ฮ่องกง | — |  อินโดนีเซีย
|
สหรัฐ
|
 บริเตนใหญ่
|
43 | 166 |
| 17 | 2020 |  ตุรกี
|
อิสตันบูล | — | — | — | — | — | — |
| 18 | 2022 |  ฝรั่งเศส
|
ปารีส |
รางวัล[แก้]
ประเทศที่ได้รับรางวัลมากที่สุด[แก้]
| อันดับ | ประเทศ | อันดับหนึ่ง สอง และสาม | ปีที่ชนะเลิศ (จำนวนทีมที่เข้าร่วม) | ปีที่ได้รองชนะเลิศ (จำนวนทีม) |
ปีที่ได้อันดับสาม (จำนวนทีม) |
|---|---|---|---|---|---|
| 1 | โปแลนด์
|
7, 1, 1 | 1996 (5), 1998 (5), 2000 (13), 2004 (12), 2006 (23), 2015 (40), 2017 (41) | 2002 (12) | 2012 (31) |
| 2 | โรมาเนีย
|
4, 3, 2 | 2002 (12), 2008 (24), 2013 (32), 2018 (43) | 2012 (31), 2015 (40), 2017 (41) | 2006 (23), 2014 (36) |
| 3 | สิงคโปร์
|
3, 2, 1 | 2010 (27), 2012 (31), 2014 (36) | 2016 (45), 2018 (43) | 2013 (32) |
| 4 | ออสเตรเลีย
|
1, 2, 1 | 2016 (45) | 2010 (27), 2014 (36) | 2008 (24) |
| 5 | เอสโตเนีย
|
0, 3, 0 | — | 2004 (12), 2006 (23), 2008 (24) | — |
| 6 | สโลวีเนีย
|
0, 2, 0 | — | 1996 (5), 1998 (5) | — |
| 7 (ร่วม) | โครเอเชีย
|
0, 1, 0 | — | 2013 (32) | — |
| 7 (ร่วม) | เนเธอร์แลนด์
|
0, 1, 0 | — | 2000 (13) | — |
| 9 (ร่วม) | เบลเยียม
|
0, 0, 2 | — | — | 1996 (5), 1998 (5) |
| 9 (ร่วม) | สหรัฐ
|
0, 0, 2 | — | — | 2017 (41), 2018 (43) |
| 11 (ร่วม) | ไทย
|
0, 0, 1 | — | — | 2016 (45) |
| 11 (ร่วม) | จีนไทเป
|
0, 0, 1 | — | — | 2016 (45) |
| 11 (ร่วม) | เบลารุส
|
0, 0, 1 | — | — | 2002 (12) |
| 11 (ร่วม) | เกาหลีใต้
|
0, 0, 1 | — | — | 2000 (13) |
ประเทศที่ได้รับรางวัลระดับบุคคลมากที่สุด[แก้]
| ครั้ง | ประเทศ | ครั้งที่ชนะ | ผู้ชนะเลิศ (ปี) |
|---|---|---|---|
| 1 (ร่วม) | โปแลนด์
|
4 | ยัตแซก ปรุคญัก (2006), มาแชย์ แคร์มานอวิตช์ (2004), อาดัม บีลิสกี (2000), กาตาชือนา กฟีแยตซิญสกา (1998) |
| 1 (ร่วม) | โรมาเนีย
|
4 | วิกตอร์ เวสกู (2017), บาร์บู ยอน อาเลกซันดรู (2010, 2008), ฟลอริน ออลเตอานู (2002) |
| 3 | สิงคโปร์
|
2 | แดเนียล หว่อง (2013), แซมิวเอล ฉั่ว (2012) |
| 4 (ร่วม) | ไทย
|
1 | วุฒิภัทร กีรติไพศาล (2016) |
| 4 (ร่วม) | จีนไทเป
|
1 | Chang-Chin Wang (2015) |
| 4 (ร่วม) | สหรัฐ
|
1 | เจมส์ มัลเลิน (2014) |
| 4 (ร่วม) | เบลเยียม
|
1 | สเตเฟิน ปัตเตวส์ (1996) |
| 4 (ร่วม) | รัสเซีย
|
1 | อะเลน คอสปานอฟ (2018) |
อ้างอิง[แก้]
- ↑ http://www.geoolympiad.org/fass/geoolympiad/what-is-igeo/index.shtml
- ↑ "สำเนาที่เก็บถาวร". คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2022-08-16. สืบค้นเมื่อ 2018-08-22.
- ↑ https://spock.nehs.hc.edu.tw/newsletter/1205/B.htm[ลิงก์เสีย]
- ↑ http://japan-igeo.com/english/pdf/result.pdf
- ↑ http://www.gtansw.org.au/files/geog_bulletin/2012/2_GTA%20Bulletin%201%202012-2_Asia%20Pacific%20Olympiad.pdf
- ↑ "Home | IGEO 2018". Université Laval. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2019-06-29. สืบค้นเมื่อ 9 May 2018.
- ↑ "2018년 제19회 전국지리올림피아드 추진 계획(안)" (ภาษาเกาหลี). The Korean Geographical Society. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2019-10-18. สืบค้นเมื่อ 9 May 2018.
- ↑ "Final Report | IGEO 2018" (PDF). International Geographical Union= 1 July 2019.