ภาษาโครยอ-มาร์
| โครยอ-มาร์ | |
|---|---|
| 고려말 | |
| ออกเสียง | [ko.ɾjo.maɾ] |
| ประเทศที่มีการพูด | อุซเบกิสถาน, รัสเซีย, คาซัคสถาน, คีร์กีซสถาน |
| ชาติพันธุ์ | เกาหลี |
| จำนวนผู้พูด | ไม่ทราบ (220,000 อ้างถึง1989)[ต้องการอ้างอิง] ไม่ทราบจำนวนผู้พูดในปัจจุบัน |
| ตระกูลภาษา | |
| ระบบการเขียน | ฮันกึล |
| รหัสภาษา | |
| ISO 639-3 | – |
| ภาษาโครยอ-มาร์ | |||||||
| ชื่อเกาหลีเหนือ | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| โชซ็อนกึล | 고려말 | ||||||
| ฮันจา | 高麗말 | ||||||
| |||||||
| ชื่อภาษารัสเซีย | |||||||
| ภาษารัสเซีย | Корё мар | ||||||
| อักษรโรมัน | Koryo mar | ||||||
ภาษาโครยอ-มาร์ (เกาหลี: 고려말; รัสเซีย: Корё мар) หรือ ภาษาเกาหลีเอเชียกลาง (ภาษาเกาหลีมาตรฐาน: 중앙아시아 한국어) เป็นภาษาถิ่นหนึ่งของภาษาเกาหลีที่ใช้พูดโดยโครยอ-ซารัม กลุ่มชาติพันธุ์เกาหลีที่อาศัยอยู่ในพื้นที่อดีตสหภาพโซเวียต โดยสืบมาจากสำเนียงฮัมกย็องและวิธภาษาหลายภาษาในภาษาเกาหลีตะวันออกเฉียงเหนือ[1] ภาษานี้เข้าใจได้ยากเมื่อใช้พูดคุยกับภาษาเกาหลีมาตรฐาน ซึ่งอาจเป็นเพราะภาษาโครยอ-มาร์รับคำยืมจากภาษารัสเซีย และชาวโครยอ-ซารัมก็นิยมใช้ภาษารัสเซียเป็นภาษาแม่ มากกว่าใช้ภาษาโครยอ-มาร์ของตัวเอง[2]
เกียร์มัน คิมรายงานว่า ภาษาโครยอ-มาร์ไม่ค่อยมีการใช้งานอย่างแพร่หลายในสื่อ และไม่มีการสอนในโรงเรียน จึงจัดให้ภาษานี้มีสถานะใกล้สูญ[3]
อักษร[แก้]
ภาษาโครยอ-มาร์ไม่นิยมในการเขียนคำประพันธ์ด้วยอักษรเกาหลีได้รับอิทธิพลจากอักษรซิริลลิก แม้โซเวียตจะล่มสลายไปแล้วก็ตาม ขณะที่เกาหลีเหนือและเกาหลีใต้ต่างมีการใช้อักษรเกาหลีในการเขียนอย่างมีระบบแบบแผน[โปรดขยายความ] อย่างไรก็ตามในปัจจุบันนักเขียนชาวโครยอ-ซารัมที่มีชื่อเสียง อย่างลัฟเรนติ ซ็อน (Лаврентий Сон) ได้เขียนเรื่องสั้นภาษาโครยอ-มาร์ โดยใช้อักษรฮันกึลในการเขียน[4]
แม้จะมีรูปแบบการเขียนอักษรโรมันเข้ามาในภาษาโครยอ-มาร์ ช่วงปลายคริสต์ทศวรรษ 1930 ซึ่งได้รับการสนับสนุนจากเจ้าหน้าที่รัฐบาลและนักภาษาศาสตร์ แต่ก็ไม่ได้รับความนิยมจากชาวโครยอ-ซารัม[5]
สรวิทยา[แก้]
ลักษณะของภาษาโครยอ-มาร์ แตกต่างจากภาษาเกาหลีมาตรฐานรวมถึงความแตกต่างทางสัทวิทยาต่อไปนี้:[6]
- ㄹ ออกเสียง [ɾ] หรือ [r] ในทุกตำแหน่งยกเว้นเมื่อออกเสียงยาวซึ่งจะออกเสียงเหมือนกับภาษาเกาหลีมาตรฐาน
- การสูญเสียเสียง ㄹ พบได้บ่อยเมื่ออยู่ก่อนหน้าพยัญชนะที่ใช้ลิ้นส่วนหน้าในการออกเสียง
- ระบบการเน้นระดับเสียง (Pitch accent) ที่แยกคำที่มีหน่วยเสียงต่างกันน้อยที่สุด มีสองเสียงคือสูงและต่ำ
- การเก็บรักษาเสียง MK โดยย่อเป็น n เมื่อนำหน้า [i] และ [j]
- ㄱ ออกเสียง [t͡ɕ] เมื่อนำหน้า ㅣ
- ㄴ และ ㅇ ที่ส่วนท้ายคำออกเสียงง่ายลงเป็น 이
- ㅏ, ㅔ ออกเสียงเป็น ㅑ และ ㅗ ออกเสียงเป็น ㅔ
- ㅗ, ㅡ ออกเสียงง่ายลงเป็น ㅜ และ ㅣ สามารถใช้แทนกันได้กับ ㅡ
- [w] ออกเสียงเป็น [v] เนื่องจากอิทธิพลของภาษารัสเซีย
- ㅈ ออกเสียงเป็น ㄷ
- ㄱ ออกเสียงเป็น ㅂ ในช่วงกลางของคำ
การศึกษา[แก้]
ภาษาโครยอ-มาร์เป็นภาษาที่ไม่อยู่ระบบการเรียนการสอนเพื่อนำไปใช้ในหลายโรงเรียน ขณะที่ภาษาเกาหลีมาตรฐานทั้งของเกาหลีเหนือและเกาหลีใต้ต่างใช้สอนตามมหาวิทยาลัยต่างๆทั่วไปในอดีตสหภาพโซเวียตกับครูผู้สอนที่มาจากประเทศนั้น ๆ และมีอาจารย์จากเกาหลีใต้คนหนึ่งที่พยายามสอนภาษาโครยอ-มาร์ให้แก่นักศึกษาภายในมหาวิทยาลัยอัลมาตีในประเทศคาซัคสถาน แต่ก็ล้มเหลวอย่างมาก[7]
ดูเพิ่ม[แก้]
- ภาษาดุงกาน ภาษาของชาวจีนมุสลิมที่อพยพเข้ามาในเอเชียกลาง
อ้างอิง[แก้]
- ↑ Kwak, Chung-gu (2007). "Data and Ressarches for Korean dialect in Central Asia" (PDF). Journal of Humanities (ภาษาเกาหลี). 58: 231–272. hdl:10371/29722. ISSN 1598-3021 – โดยทาง Institute of Humanities, Seoul National University.
- ↑ Khan, Valeriy Sergeevich. "Koreans and the Poly-ethnic Environment in Central Asia: The Experience of Eurasianism". Seoul: Academy of Korean Studies. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ September 27, 2007. สืบค้นเมื่อ 2006-11-20.
- ↑ Kim, German (2009). "Education and Diasporic Language: The Case of Koreans in Kazakhstan" (PDF). Acta Slavica Iaponica. The Slavic-Eurasian Research Center. 27: 103–123. hdl:2115/39584. ISSN 0288-3503.
- ↑ Kim, Phil. "Forced Deportation and Literary Imagination". Seoul: Academy of Korean Studies. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2005-07-29. สืบค้นเมื่อ 2006-11-20.
- ↑ Kim, German. "The History, Culture, and Language of Koryo Saram" (PDF). Seoul: Kyujanggak Institute for Korean Studies. hdl:10371/63513. สืบค้นเมื่อ 2012-08-08.
- ↑ Tranter, Nicolas (25 June 2012). Tranter, Nicolas (บ.ก.). The Languages of Japan and Korea. Routledge Language Family Series. Routledge. doi:10.4324/9780203124741. ISBN 978-1-136-44658-0.
{{cite book}}: CS1 maint: date and year (ลิงก์) - ↑ Kim, German. "Korean Diaspora in Kazakhstan: Question of Topical Problems for Minorities in Post-Soviet Space" (PDF). Almaty: Institute of Oriental Studies, National Academy of Sciences.
อ่านเพิ่ม[แก้]
- Reckel, Johannes; Schatz, Merle, บ.ก. (2020), Korean Diaspora – Central Asia, Siberia and Beyond, Universitätsverlag Göttingen, doi:10.17875/gup2020-1307, ISBN 978-3-86395-451-2.