ภาษาเฮอร์เตวิน
ภาษาเฮอร์เตวิน | |
---|---|
ܣܘܪܬ Sôreth | |
ออกเสียง | /'hɛrtəvən/, /ˈsorɛθ/ |
ประเทศที่มีการพูด | ตุรกี |
ภูมิภาค | จังหวัดซิอิรห์ |
จำนวนผู้พูด | 1,000 คน (ไม่พบวันที่) |
ตระกูลภาษา | แอโฟรเอชีแอติก
|
ระบบการเขียน | อักษรซีเรียค (แบบ Madnhāyâ ) |
รหัสภาษา | |
ISO 639-2 | syr |
ISO 639-3 | hrt |
ภาษาเฮอร์เตวิน เป็นภาษาอราเมอิกใหม่สำเนียงตะวันออกใช้พูดในหลายหมู่บ้านในจังหวัดซิอิรห์ทางตะวันออกเฉียงใต้ของตุรกี ผู้พูดภาษานี้ส่วนใหญ่อพยพไปทางตะวันตก เหลือผู้พูดในตุรกีไม่มากนัก
ผู้พูดภาษานี้เป็นชาวคริสต์นิกายคาทอลิกคัลเดีย บ้านเดิมของพวกเขาอยู่ในหมู่บ้านในเฮอร์เตวิน ใกล้เมืองเปอร์วารี ในจังหวัดซิอิรห์ซึ่งถือว่าอยู่ทางตะวันออกเฉียงเหนือสุดของบริเวณที่มีผู้พูดภาษาอราเมอิกใหม่สำเนียงตะวันออก ก่อนจะเกิดการเปลี่ยนแปลงอย่างรุนแรงในช่วงสงครามโลกครั้งที่ 1 ภาษาเฮอร์เตวินเป็นสำเนียงที่พัฒนาขึ้นต่างจากภาษาใกล้เคียงอื่นๆ โดยมีลักษณะร่วมกับภาษาตูโรโย
ภาษาเฮอร์เตวินถูกจัดเป็นภาษาหนึ่งต่างหากโดย Otto Jastrow เมื่อ พ.ศ. 2513 และเขาได้อธิบายเกี่ยวกับภาษานี้ในอักสองปีต่อมา ลักษณะเด่นของภาษานี้ที่ต่างจากภาษาอราเมอิกใหม่สำเนียงตะวันออกด้วยกันคือ ไม่มีการแยกสรรพนามชี้เฉพาะ “นี่” กับ “นั่น” แต่ใช้กลุ่มของสรรพนามที่ครอบคลุมทั้งสองความหมายคือ awa aya และ ani มีการสร้างคำสรรพนามสำหรับคำว่า “สิ่งนี้ที่นี่” คือ oha eha และ anhi ผู้พูดภาษาเฮอร์เตวินจะพูดภาษาเคิร์ดได้ด้วย และอาจจะพูดภาษาอื่นๆได้อีก ภาษานี้เขียนด้วยอักษรซีเรียค แต่เกือบจะไม่มีวรรณกรรมใดๆเหลืออยู่เลย ผู้พูดภาษานี้ใช้ภาษาซีเรียคเป็นภาษาทางศาสนา
อ้างอิง[แก้]
- Jastrow, Otto (1990). Personal and Demonstrative pronouns in Central Neo-Aramaic. In Wolfhart Heinrichs (Ed.), Studies in Neo-Aramaic, pp. 89–103. Atlanta, Georgia: Scholars Press. ISBN 1-55540-430-8.
- Maclean, Arthur John (1895). Grammar of the dialects of vernacular Syriac: as spoken by the Eastern Syrians of Kurdistan, north-west Persia, and the Plain of Mosul: with notices of the vernacular of the Jews of Azerbaijan and of Zakhu near Mosul. Cambridge University Press, London.