ข้ามไปเนื้อหา

ภาษาเมี่ยน

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
(เปลี่ยนทางจาก ภาษาเย้า)
ภาษาเมี่ยน
Iu Mienh
ออกเสียง[ju˧ mjɛn˧˩]
ประเทศที่มีการพูดจีน, เวียดนาม, ลาว, ไทย,
ชุมชนในสหรัฐฯ, และฝรั่งเศส
จำนวนผู้พูดไม่ทราบ (800,000 อ้างถึง1995–2019)[1]
ตระกูลภาษา
ม้ง-เมี่ยน
สถานภาพทางการ
ภาษาทางการ(Jinxiu Yao Autonomous County)
รหัสภาษา
ISO 639-3ium
บทความนี้มีสัญลักษณ์สัทอักษรสากล หากระบบของคุณไม่รองรับการแสดงผลที่ถูกต้อง คุณอาจเห็นปรัศนี กล่อง หรือสัญลักษณ์อย่างอื่นแทนที่อักขระยูนิโคด

ภาษาเมี่ยน หรือ ภาษาอิ้วเมี่ยน เป็นภาษาตระกูลม้ง-เมี่ยน คำศัพท์ใกล้เคียงกับภาษาจีนกวางตุ้ง เขียนด้วยอักษรจีน มีพยัญชนะ 33 เสียง เป็นตัวสะกดได้ 9 เสียง สระมี 10 เสียง เป็นสระเดี่ยว 8 เสียง สระประสม 2 เสียง

ไวยากรณ์

[แก้]

เป็นภาษาคำโดด ไม่มีการผันคำตามกาล คำขยายอยู่หลังคำถูกขยาย เช่น อวม (น้ำ) + จอม (ร้อน) เป็น อวม จอม = น้ำร้อน

อ้างอิง

[แก้]
  • ณัฏฐวี ทศรฐ และวีระพงศ์ มีสถาน. สารานุกรมกลุ่มชาติพันธ์ เมี่ยน(เย้า). สถาบันวิจัยภาษาและวัฒนธรรมเพื่อการพัฒนาชนบท. 2540.
  1. ภาษาเมี่ยน ที่ Ethnologue (25th ed., 2022) Closed access