ข้ามไปเนื้อหา

ภาษาศาสตร์ปริชาน

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี

ภาษาศาสตร์ปริชาน (อังกฤษ: cognitive linguistics) เป็นสาขาเชิงสหวิทยาการของภาษาศาสตร์ ซึ่งผสมผสานความรู้และการวิจัยจากประชานศาสตร์ จิตวิทยาการรู้คิด ประสาทจิตวิทยา และภาษาศาสตร์[1] แบบจำลองและทฤษฎีทางภาษาศาสตร์ปริชานถือเป็นจิตวิทยาแท้ และการวิจัยด้านภาษาศาสตร์ปริชานมุ่งหวังที่จะช่วยให้เข้าใจการรู้คิด โดยทั่วไป และถือเป็นเส้นทางเข้าถึงจิตใจของมนุษย์

มีการถกเถียงกันทางวิทยาศาสตร์และคำศัพท์ว่าคำว่า "ภาษาศาสตร์ปริชาน" แต่ไม่มีฉันทามติว่าคำนี้หมายถึงอะไรโดยเฉพาะ[2][3]

อ้างอิง

[แก้]
  1. Robinson, Peter (2008). Handbook of Cognitive Linguistics and Second Language Acquisition. Routledge. pp. 3–8. ISBN 978-0-805-85352-0.
  2. Peeters, Bert (1998). "Cognitive musings". Word. 49 (2): 225–237. doi:10.1080/00437956.1998.11673884.
  3. Schwarz-Friesel, Monika (2012). "On the status of external evidence in the theories of cognitive linguistics". Language Sciences. 34 (6): 656–664. doi:10.1016/j.langsci.2012.04.007.