ฟิโล ฟาร์นสเวิร์ท
 | หน้านี้มีเนื้อหาเป็นภาษาต่างประเทศ คุณสามารถช่วยพัฒนาหน้านี้ได้ด้วยการแปล ยกเว้นหากเนื้อหาเกือบทั้งหมดไม่ใช่ภาษาไทย ให้แจ้งลบแทน |
ฟิโล ฟาร์นสเวิร์ท | |
|---|---|
 ฟาร์นสเวิร์ทในปี 1936 | |
| เกิด | ฟิโล เทย์เลอร์ ฟาร์นสเวิร์ธ 19 สิงหาคม ค.ศ. 1906 บีเวอร์ รัฐยูทาห์ สหรัฐอเมริกา |
| เสียชีวิต | 11 มีนาคม พ.ศ. 1971 (aged 64) ฮอลลาเดย์ รัฐยูทาห์ สหรัฐอเมริกา |
| สุสาน | สุสานเมืองโพรโว โพรโว สหรัฐอเมริกา |
| นายจ้าง | Philco, Farnsworth Television and Radio Corporation, International Telephone and Telegraph |
| มีชื่อเสียงจาก | ผู้ประดิษฐ์โทรทัศน์อิเล็กทรอนิกส์เต็มรูปแบบเครื่องแรก |
| คู่สมรส | เอลมา การ์ดเนอร์ (1908–2006) |
| บุตร | ลูกชาย 4 คน |
| ญาติ | แอกเนส แอน ฟาร์นสเวิร์ธ (sister) |
ฟิโล เทย์เลอร์ ฟาร์นสเวิร์ธ (อังกฤษ: Philo Taylor Farnsworth; 19 สิงหาคม 1906 – 11 มีนาคม 1971) เป็นนักประดิษฐ์ชาวอเมริกันและผู้บุกเบิกโทรทัศน์[1][2] ผู้มีบทบาทสำคัญในการพัฒนาเทคโนโลยีโทรทัศน์อิเล็กทรอนิกส์ ผลงานของเขาวางรากฐานให้กับระบบวิดีโอที่ใช้ชมกันอยู่ในปัจจุบัน[3] เขามีชื่อเสียงโด่งดังจากการประดิษฐ์ หลอดภาพดิสเซคเตอร์ (image dissector) อุปกรณ์รับภาพอิเล็กทรอนิกส์ตัวแรกของโลกในปี 1927 นวัตกรรมนี้ถือเป็นรากฐานสำคัญของระบบโทรทัศน์สมัยใหม่ที่ใช้กันทุกวันนี้ นอกจากนี้ ฟาร์นสเวิร์ธยังเป็นผู้พัฒนาระบบโทรทัศน์อิเล็กทรอนิกส์แบบสมบูรณ์อีกด้วย[4][5] ฟาร์นสเวิร์ธพัฒนาระบบโทรทัศน์พร้อมเครื่องรับและกล้อง ซึ่งเขาผลิตเชิงพาณิชย์ผ่าน Farnsworth Television and Radio Corporation ตั้งแต่ปี 1938 ถึง 1951 ในเมืองฟอร์ตเวย์น รัฐอินดีแอนา
อ้างอิง
[แก้]- ↑ "Philo T. Farnsworth dies at 64, known as father of television". Deseret News. Salt Lake City, Utah. (obituary). March 12, 1971. p. B1.
- ↑ Obituary Variety, March 17, 1971, p. 79.
- ↑ Schatzkin, Paul. "Who Invented What – And When?". The Farnsworth Chronicles: Who Invented What – And When?. www.farnovision.com. สืบค้นเมื่อ June 1, 2023.
- ↑ "New Television System Uses 'Magnetic Lens'". Popular Mechanics, Dec. 1934, p. 838–839. Retrieved March 13, 2010.
- ↑ Burns, R. W. (1998), Television: An international history of the formative years. IET History of Technology Series, 22. London: The Institution of Engineering and Technology (IET), p. 370. ISBN 0-85296-914-7.