พีระมิดแห่งอเมนเนมเฮตที่ 1
พีระมิดแห่งอเมนเอมเฮตที่ 1 | ||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
อเมนเอมฮัตที่ 1 | ||||||||||||||||||
นามร่วมสมัย |
Swt-ḫꜥw Ỉ-mn-m-ḥꜣt ซูต-คา-เมฮู อเมนเอมฮัต "ศาสนสถานแห่งการปรากฏพระองค์ของอเมนเอมฮัต"[1][2] | |||||||||||||||||
การก่อสร้าง | ราชวงศ์ที่สิบสอง | |||||||||||||||||
ความสูง | 59 เมตร (194 ฟุต; 113 royal cubit)[3] | |||||||||||||||||
ฐาน | 84 เมตร (276 ฟุต; 160 royal cubit)[3] | |||||||||||||||||
ปริมาณ | 129,360 ลูกบาศก์เมตร (169,200 ลูกบาศก์หลา)[4] | |||||||||||||||||
ความชัน | 54°27'44"[3][4] |
พีระมิดแห่งอเมนเอมเฮตที่ 1 เป็นพีระมิดสมัยอียิปต์โบราณที่สร้างขึ้นที่เอล-ลิชต์ โดยฟาโรห์อเมนเอมเฮตที่ 1 ซึ่งพระองค์ทรงเป็นผู้สถาปนาราชวงศ์ที่สิบสองแห่งอียิปต์
พีระมิดแห่งนี้ได้สร้างตามสัดส่วนขนาดและรูปแบบโดยประมาณตามพีระมิดในสมัยราชอาณาจักรเก่า[5] นอกจากนี้ยังได้สร้างแนวประเพณีใหม่ขึ้น โดยจะให้โครงสร้างแต่ละองค์ประกอบในพีระมิดมีชื่อเฉพาะของตัวเอง และโครงสร้างที่รวมกันนั้นเรียกว่า "สถานที่แห่งการปรากฏพระองค์ของอเมนเอมฮัต"[5]
โครงสร้าง[แก้]
หลักฐานทางโบราณคดีชี้ให้เห็นว่า ฟาโรห์อเมนเอมเฮตที่ 1 ได้ทรงโปรดให้เริ่มสร้างพีระมิดของพระองค์ที่ธีบส์ แต่ด้วยเหตุผลที่ไม่ทราบสาเหตุจึงได้เปลี่ยนเมืองหลวงและที่ตั้งของพีระมิดมาเป็นที่เอล-ลิชต์แทน (ระหว่าง 1991–1778 ปีก่อนคริตกาล)[6] โดยพีระมิดเมื่อสร้างเสร็จแล้วได้มีความสูง 55 ม. ฐานยาว 83 ม. และมีความชัน 54 องศา[5] แกนกลางของพีระมิดทำด้วยหินปูนหยาบเล็ก ๆ ในบริเวณท้องถิ่น ซึ่งเต็มไปด้วยเศษทรายและอิฐโคลน หินปูนบางส่วนถูกดึงออกจากสถานที่อื่น ๆ มีการพบก้อนหินภายในพีระมิดแห่งนี้ที่มาจากพีระมิดแห่งคูฟู, พีระมิดแห่งคาเฟร, พีระมิดแห่งยูนัส และพีระมิดแห่งเปปิที่ 2 (หรือ อาจเป็นเปปิที่ 1)[7][6] ภายในพีระมิดมีปล้องลาดเอียง ซึ่งปิดด้วยจุกหินแกรนิต เมื่อเวลาฝังพระบรมศพ มันก็จะวิ่งจากโถงทางเข้าระดับพื้นดินไปยังปล่องแนวตั้งที่ลงมาโดยตรงไปยังห้องฝังพระบรมศพ[5] ลักษณะและสภาพโดยรวมของพีระมิดแห่งนี้ในปัจจุบันอยู่ในสภาพที่แย่และหลงเหลืออยู่เพียงเล็กน้อย[8]
ริเวณรอบพีระมิดแห่งอเมนเอมเฮตที่ 1 พบหลุมฝังศพของข้าราชการชั้นสูงรับใช้ฟาโรห์ รวมถึงหลุมฝังศพของเจ้าพนักงานราชสำนักชั้นสูงนามว่า นัคต์ ผู้ดูแลพระคลังมฟาสมบัตินามว่า เรฮูเออร์ดเจอร์เซน และราชมนตรีนามวา อินเตฟอิเกอร์
การขุดค้นสำรวจ[แก้]
การขุดค้นครั้งแรกของพีระมิดแห่งนี้ดำเนินการโดยนักไอยคุปต์วิทยาชาวฝรั่งเศสนามว่า แกสตง แมสเปโร ในปี ค.ศ. 1882 ต่อมาการขุดค้นของเขายังคงดำเนินต่อไปโดยการสำรวจทางโบราณคดีของฝรั่งเศสภายใต้การดูแลของ เจ. อี. โกติเออร์ และกุสตาฟ เฌอกีเออร์ ในปี ค.ศ. 1894 และ ค.ศ. 1895 การขุดค้นยังดำเนินต่อไปอีกโดยตั้งแต่ปี ค.ศ. 1920 ถึง ค.ศ. 1934 โดยอัลเบิร์ต ลิธโก และอาเธอร์ เมกซ์ ในทีมจากพิพิธภัณฑ์เมโทรโพลิแทนในนิวยอร์ก ในช่วงเวลาของการขุดค้นเหล่านี้ พีระมิดอยู่ในสภาพที่เสียหายอย่างมากและขณะนั้นเหลือความสูงเพียง 20 เมตร โดยพื้นที่รอบๆ ส่วนใหญ่ได้สูญหายไปแล้ว[9] ไม่มีการสำรวจครั้งใดที่ประสบความสำเร็จในการสำรวจภายในของพีระมิด เนื่องจากทางเดินภายในถูกน้ำท่วมด้วยน้ำใต้ดิน
อ้างอิง[แก้]
- ↑ von Beckerath 1984, p. 65.
- ↑ Verner 2001, p. 396.
- ↑ 3.0 3.1 3.2 Verner 2001, p. 465.
- ↑ 4.0 4.1 Lehner 2008, p. 17.
- ↑ 5.0 5.1 5.2 5.3 Lehner, M. (1997b). The Complete Pyramids. London:Thames and Hudson ltd. ISBN 0-500-05084-8
- ↑ 6.0 6.1 "Pyramid of Amenemhet I at el-Lisht". Egyptian Monuments (ภาษาอังกฤษแบบอเมริกัน). 2009-02-26. สืบค้นเมื่อ 2018-02-26.
- ↑ Hans Goedicke, Re-used blocks from the pyramid of Amenemhet I at Lisht. The Metropolitan Museum of Art, NY, 1971
- ↑ Kjeilen, Tore. "Amenemhet 1 - LookLex Encyclopaedia". lexicorient.com. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2019-09-03. สืบค้นเมื่อ 2018-02-26.
- ↑ "The Pyramid of Amenemhet I". egyptphoto.ncf.ca. สืบค้นเมื่อ 2018-02-26.
ที่มา[แก้]
- Lehner, Mark (2008). The Complete Pyramids. New York: Thames & Hudson. ISBN 978-0-500-28547-3.
- Verner, Miroslav (2001). The Pyramids: The Mystery, Culture and Science of Egypt's Great Monuments. New York: Grove Press. ISBN 978-0-8021-1703-8.
- von Beckerath, Jürgen (1984). Handbuch der ägyptischen Königsnamen. München: Deutscher Kunstverlag. ISBN 9783422008328.
แหล่งข้อมูลอื่น[แก้]