ผลต่างระหว่างรุ่นของ "ศาลาการเปรียญ"
เนื้อหาที่ลบ เนื้อหาที่เพิ่ม
Rescuing 1 sources and tagging 0 as dead.) #IABot (v2.0.8 |
|||
| บรรทัด 8: | บรรทัด 8: | ||
==ดูเพิ่ม== |
==ดูเพิ่ม== |
||
* [http://elearning.su.ac.th/elearning-uploads2/libs/html/16231/index.htm วัด : พุทธศาสนสถาปัตยกรรมไทย] |
* [http://elearning.su.ac.th/elearning-uploads2/libs/html/16231/index.htm วัด : พุทธศาสนสถาปัตยกรรมไทย] {{Webarchive|url=https://web.archive.org/web/20070811013517/http://elearning.su.ac.th/elearning-uploads2/libs/html/16231/index.htm |date=2007-08-11 }} |
||
* [http://www.thapra.lib.su.ac.th/objects/rarebook/r35/na3578_7ก1พ43.pdf พุทธศิลปะสถาปัตยกรรม ภาคต้น โดย พระพรหมพิจิตร] |
* [http://www.thapra.lib.su.ac.th/objects/rarebook/r35/na3578_7ก1พ43.pdf พุทธศิลปะสถาปัตยกรรม ภาคต้น โดย พระพรหมพิจิตร] |
||
รุ่นแก้ไขปัจจุบันเมื่อ 16:36, 29 สิงหาคม 2564
ศาลาการเปรียญ เป็นอาคารอเนกประสงค์ในงานสถาปัตยกรรมไทย ซึ่งก่อสร้างในเขตสังฆาวาส ในบริเวณวัด เพื่อใช้ประกอบกิจกรรมต่าง ๆ ทางพุทธศาสนา แต่เดิมนั้นใช้เป็นสถานที่เพื่อการเรียนของสงฆ์เท่านั้น (“เปรียญ” มาจากภาษาบาลีว่า “บาเรียน” หมายถึง “พระที่ได้เรียน” หรือ “พระนักเรียน) ศาลาการเปรียญจัดเป็นศาสนสถานที่สำคัญของวัดรองลงมาจากอุโบสถ โบราณว่า "อุโบสถเป็นที่สำหรับพระพุทธ ศาลาการเปรียญเป็นที่สำหรับพระธรรม" คือ เป็นที่เผยแผ่ธรรม[1]
ศาลาการเปรียญมีลักษณะคล้ายเรือนหลังใหญ่ ยกพื้นสูงเสมอศีรษะคนยืน มีเฉลียงโดยรอบ กั้นฝาแต่ละด้านเป็นฝาโปร่ง ๆ ด้านหนึ่งทำยกพื้นเป็นอาสน์สงฆ์ สำหรับพระสงฆ์ขึ้นนั่งเจริญพระพุทธมนต์ ตรงหัวอาสน์สงฆ์ด้านหนึ่ง เป็นที่ตั้งพระพุทธรูป และเครื่องบูชา[2]
อ้างอิง[แก้]
- ↑ "ศาลา-ศาลาการเปรียญ : คำวัด โดยพระธรรมกิตติวงศ์". คมชัดลึก.
- ↑ "สิ่งปลูกสร้างในเขตสังฆาวาส". สารานุกรมไทยสำหรับเยาวชนฯ.
ดูเพิ่ม[แก้]
- วัด : พุทธศาสนสถาปัตยกรรมไทย เก็บถาวร 2007-08-11 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน
- พุทธศิลปะสถาปัตยกรรม ภาคต้น โดย พระพรหมพิจิตร
หนังสือ[แก้]
- สมคิด จิระทัศนกุล วัด: พุทธศาสนสถาปัตยกรรมไทย โรงพิมพ์มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ พ.ศ. 2544. ISBN 974-6006-81-9
 | บทความศาสนาพุทธนี้ยังเป็นโครง คุณสามารถช่วยวิกิพีเดียได้โดยการเพิ่มเติมข้อมูล |