ผลต่างระหว่างรุ่นของ "กรดแอสปาร์ติก"

กรดแอสปาร์ติก
ชื่อ
	IUPAC names Trivial: Aspartic acid ; Systematic: 2-Aminobutanedioic acid
	ชื่ออื่น Aminosuccinic acid, asparagic acid, asparaginic acid
เลขทะเบียน
เลขทะเบียน CAS	617-45-8 ;
3D model (JSmol)	รูปภาพแบบโต้ตอบ; รูปภาพแบบโต้ตอบ;
ChEBI	CHEBI:22660 ;
ChEMBL	ChEMBL139661 ;
เคมสไปเดอร์	411 ;
ECHA InfoCard	100.000.265
KEGG	C16433 ;
ผับเคม CID	424;
UNII	28XF4669EP ;
CompTox Dashboard (EPA)	DTXSID7022621 ;
	InChI InChI=1S/C4H7NO4/c5-2(4(8)9)1-3(6)7/h2H,1,5H2,(H,6,7)(H,8,9) Key: CKLJMWTZIZZHCS-UHFFFAOYSA-N ; InChI=1/C4H7NO4/c5-2(4(8)9)1-3(6)7/h2H,1,5H2,(H,6,7)(H,8,9) Key: CKLJMWTZIZZHCS-UHFFFAOYAE;
	SMILES O=C(O)CC(N)C(=O)O; C(C(C(=O)O)N)C(=O)O;
คุณสมบัติ
สูตรเคมี	C4H7NO4
มวลโมเลกุล	133.103 g·mol−1
ลักษณะทางกายภาพ	colourless crystals
ความหนาแน่น	1.7 g/cm3
จุดหลอมเหลว	270°C
จุดเดือด	324°C (decomposes)
ละลายในน้ำ	4.5 g/L
pKa	3.9
ความอันตราย
NFPA 704 (fire diamond)	1 1 0
	หากมิได้ระบุเป็นอื่น ข้อมูลข้างต้นนี้คือข้อมูลสาร ณ ภาวะมาตรฐานที่ 25 °C, 100 kPa อ้างอิงกล่องข้อมูล

เนื้อหาที่ลบ เนื้อหาที่เพิ่ม

ในบรรทัด

รุ่นแก้ไขเมื่อ 04:31, 13 สิงหาคม 2564

กรดแอสปาร์ติก (อังกฤษ: Aspartic acid) ย่อว่า Asp หรือ D^[3] เป็นกรดอะมิโน-α ด้วยสูตรเคมี HOOCCH(NH₂)CH₂COOH คาร์บอไซเลต แอนไอออน, เกลือ หรือเอสเทอร์ของกรดแอสปาร์ติกที่เรียกว่า แอสปาร์เตต แอล-ไอโซเมอร์ ของแอสปาร์ติกเป็นหนึ่งในกรดอะมิโนโปรเตไอโนเกนิค 20 ตัว กล่าวคือ เป็นหน่วยการสร้างโปรตีน โคดอนของมันเป็น GAU และ GAC

กรดแอสปาร์ติก ค้นพบครั้งแรกในปี 1827 โดย พริสสัน ที่ได้มาจากแอสปาราจีน ซึ่งแยกออกมาจากน้ำหน่อไม้ฝรั่งในปี 1806 โดยการต้มที่มีฐาน^[4]

กรดแอสปาร์ติก ไม่จำเป็นในสัตว์เลี้ยงลูกด้วยน้ำนม มีการผลิตจากออกซาโลแอคเตรต โดยการทรานส์อะมิเนชัน นอกจากนี้ยังสามารถสร้างขึ้นจากออร์ไนธีน และซิทรูลีน ในวัฏจักรยูเรีย ในพืชและจุลินทรีย์ แอสปาร์เตต เป็นสารตั้งต้นให้กรดอะมิโนหลาย ๆ อย่างรวมทั้งสี่ อย่างที่จำเป็นต่อมนุษย์ ไดแก่ เมธไอโอนิน ,ทรีโอนีน ,ไอโซลียูซีน และไลซีน แอสเปราจีน ได้มาจาก แอสปาร์เตต ผ่านการทรานส์อะมิเนชัน ไดแก่

-O₂CCH(NH₂)CH₂CO₂- + GC(O)NH₃+ O₂CCH(NH₂)CH₂CONH₃+ + GC(O)O

↑ "862. Aspartic acid". The Merck Index (11th ed.). 1989. p. 132. ISBN 0-911910-28-X.
↑ http://www.inchem.org/documents/icsc/icsc/eics1439.htm
↑ แม่แบบ:IUPAC-IUB amino acids 1983.
↑ R.H.A. Plimmer (1912) [1908]. R.H.A. Plimmer & F.G. Hopkins (บ.ก.). The chemical composition of the proteins. Monographs on biochemistry. Vol. Part I. Analysis (2nd ed.). London: Longmans, Green and Co. p. 112. สืบค้นเมื่อ January 18, 2010.

American Chemical Society (21 April 2010). "Ancestral Eve' Crystal May Explain Origin of Life's Left-Handedness". ScienceDaily. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2010-04-23. สืบค้นเมื่อ 2010-04-21. {{cite web}}: ไม่รู้จักพารามิเตอร์ |deadurl= ถูกละเว้น แนะนำ (|url-status=) (help)

@@ บรรทัด 65: / บรรทัด 65: @@
 ==แหล่งข้อมูลอื่น==
-* {{cite web |url=http://www.sciencedaily.com/releases/2010/04/100421121501.htm |title=Ancestral Eve' Crystal May Explain Origin of Life's Left-Handedness |author=American Chemical Society |date=21 April 2010 |work= |publisher=ScienceDaily |accessdate=2010-04-21| archiveurl= http://web.archive.org/web/20100423002752/http://www.sciencedaily.com/releases/2010/04/100421121501.htm| archivedate= 23 April 2010 <!--DASHBot-->| deadurl= no}}
+* {{cite web |url=http://www.sciencedaily.com/releases/2010/04/100421121501.htm |title=Ancestral Eve' Crystal May Explain Origin of Life's Left-Handedness |author=American Chemical Society |date=21 April 2010 |work= |publisher=ScienceDaily |accessdate=2010-04-21 |archiveurl=https://web.archive.org/web/20100423002752/http://www.sciencedaily.com/releases/2010/04/100421121501.htm |archivedate=2010-04-23 |deadurl=no |url-status=live }}
 {{เรียงลำดับ|อกรดแอสปาร์ติก}}