ผลต่างระหว่างรุ่นของ "อองซาน"

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
เรียกดูประวัติแบบโต้ตอบ
← การแก้ไขก่อนหน้าการแก้ไขถัดไป →
เนื้อหาที่ลบ เนื้อหาที่เพิ่ม
เห็นภาพข้อความวิกิ
Waniosa Amedestir (คุย | ส่วนร่วม)
การแก้ไข 33,845 ครั้ง
ป้ายระบุ: เครื่องมือแก้ไขต้นฉบับปี 2560
Horus (คุย | ส่วนร่วม)
ผู้ตรวจตรา
การแก้ไข 150,563 ครั้ง
ไม่มีความย่อการแก้ไข
บรรทัด 35: บรรทัด 35:
| other_names = Bo Tayza<br />Omoda Monji<br />Tan Lushou<br />Myo Aung<br />Naung Cho<br />Set Phe
| other_names = Bo Tayza<br />Omoda Monji<br />Tan Lushou<br />Myo Aung<br />Naung Cho<br />Set Phe
| known_for =
| known_for =

| religion = [[เถรวาท|พุทธเถรวาท]]
| occupation = นักการเมือง, พลตรี
| occupation = นักการเมือง, พลตรี
| spouse = {{marriage|[[Khin Kyi]]|6 September 1942}}
| spouse = {{marriage|[[Khin Kyi]]|6 September 1942}}
| children = [[Aung San Oo]]<br />Aung San Lin<br />[[อองซานซูจี]]<br />Aung San Chit
| children = [[Aung San Oo]]<br />Aung San Lin<br />[[อองซานซูจี]]<br />Aung San Chit
| relations = U Pha (พ่อ)<br />Daw Suu (แม่)<br />[[Ba Win]] (พี่/น้องชาย)<br />Aung Than (พี่/น้องชาย)<br />[[Sein Win (Burmese government in exile)|Sein Win]] (หลานชาย)<br />[[Alexander Aris]] (หลานชาย)
| parents = U Pha (พ่อ)<br />Daw Suu (แม่)<br />
| relations = [[Ba Win]] (พี่/น้องชาย)<br />Aung Than (พี่/น้องชาย)<br />[[Sein Win (Burmese government in exile)|Sein Win]] (หลานชาย)<br />[[Alexander Aris]] (หลานชาย)
| alma_mater = [[มหาวิทยาลัยย่างกุ้ง]]<br /> โรงเรียนมัธยมใน[[เยนานช่อง]]
| alma_mater = [[มหาวิทยาลัยย่างกุ้ง]]
| signature = Aung San Signature.svg
| signature = Aung San Signature.svg
<!--Military service-->
<!--Military service-->
บรรทัด 47: บรรทัด 48:
| branch =
| branch =
| serviceyears =
| serviceyears =
| rank = [[พลตรี]] (เป็นยศที่สูงสุดในสมัยนั้น)
| rank = [[พลตรี]]
| unit =
| unit =
| commands =
| commands =

รุ่นแก้ไขเมื่อ 13:22, 2 สิงหาคม 2564

พลตรี
อองซาน
အောင်ဆန်း
ผู้นำคนที่ 5 แห่งพม่าของบริเตน
รองประธานคณะผู้บริหารระดับสูงของพม่า
ดำรงตำแหน่ง
26 กันยายน ค.ศ. 1946 – 19 กรกฎาคม ค.ศ. 1947
ก่อนหน้าSir Paw Tun
ถัดไปอู้นุ (เป็นนายกรัฐมนตรี)
ประธานสันนิบาตเสรีภาพประชาชนต่อต้านฟาสซิสต์
ดำรงตำแหน่ง
27 มีนาคม ค.ศ. 1945 – 19 กรกฎาคม ค.ศ. 1947
ก่อนหน้าไม่มี
ถัดไปอู้นุ
รัฐมนตรีว่าการสงครามแห่งพม่า
ดำรงตำแหน่ง
1 สิงหาคม ค.ศ. 1943 – 27 มีนาคม ค.ศ. 1945
ก่อนหน้าไม่มี
ข้อมูลส่วนบุคคล
เกิด
Htein Lin

13 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 1915(1915-02-13)
Natmauk, เขตมะกเว, ประเทศพม่าของบริเตน
เสียชีวิต19 กรกฎาคม ค.ศ. 1947(1947-07-19) (32 ปี)
ย่างกุ้ง, ประเทศพม่าของบริเตน
ลักษณะการเสียชีวิตถูกลอบสังหาร
ที่ไว้ศพMartyrs' Mausoleum, ประเทศพม่า
เชื้อชาติพม่า
พรรคการเมืองสันนิบาตเสรีภาพประชาชนต่อต้านฟาสซิสต์
พรรคคอมมิวนิสต์พม่า
คู่สมรสKhin Kyi (สมรส 1942)
บุตรAung San Oo
Aung San Lin
อองซานซูจี
Aung San Chit
บุพการีU Pha (พ่อ)
Daw Suu (แม่)
ญาติBa Win (พี่/น้องชาย)
Aung Than (พี่/น้องชาย)
Sein Win (หลานชาย)
Alexander Aris (หลานชาย)
ศิษย์เก่ามหาวิทยาลัยย่างกุ้ง
อาชีพนักการเมือง, พลตรี
ลายมือชื่อ
ยศที่ได้รับการแต่งตั้ง
รับใช้Burma National Army
สันนิบาตเสรีภาพประชาชนต่อต้านฟาสซิสต์
พรรคคอมมิวนิสต์พม่า
ยศพลตรี

โบกโยเก อองซาน (พม่า: ဗိုလ်ချုပ် အောင်ဆန်း, เอ็มแอลซีทีเอส: aung hcan:, ออกเสียง: [àʊɰ̃ sʰáɰ̃]; 13 กุมภาพันธ์ 1915 – 19 กรกฎาคม 1947) เป็นนักการเมือง, นักเคลื่อนไหวเพื่อเอกราช และนักปฏิวัติชาวพม่า ผู้ก่อตั้งกองกำลังแห่งชาติพม่า และได้รับการขนานให้เป็นบิดาแห่งรัฐพม่าสมัยใหม่ เขามีบทบาทมากในการได้รับเอกราชของพม่า แต่ถูกลอบสังหารราวหกเดือนก่อนที่พม่าจะได้รับเอกราช

อองซานทั้งก่อตั้งและมีส่วนเกี่ยวข้องอย่างมากกับกลุ่มและขบวนการทางการเมือง และเข้าใช้ชีวิตไปกับการศึกษาแนวคิดทางการเมืองต่าง ๆ ตลอด เขาเป็นผู้นิยมการต่อต้านลัทธิจักรวรรดิ และเมื่อเป็นนักศึกษาได้เรียนรู้เกี่ยวกับคอมมิวนิสต์และสังคมนิยม ต่อมาได้ศึกษาเกี่ยวกับลัทธิแพนเอเชียของญี่ปุ่นเมื่อครั้งเป็นสมาชิกของกองทัพญี่ปุ่น เขาได้รับการเลือกตั้งเป็นกรรมการระดับสูงของสภานักศึกษามหาวิทยาลัยย่างกุ้งตั้งแต่ปีแรกที่เข้าเรียน และเป็นบรรณาธิการประจำหนังสือพิมพ์มหาวิทยาลัย อองซานเข้าร่วมประชาคมตาขิ่นในปี 1938 ในตำแหน่งเลขาธิการ และต่อมาได้ก่อตั้งพรรคคอมนิวสต์พม่า และพรรคสังคมนิยมแห่งพม่า

ชีวิตช่วงต้น

อองซานเกิดที่เมืองเล็ก ๆ ชื่อ Natmauk ใน Magway District เมื่อวันที่ 13 กุมภาพันธ์ 1915 ในครอบครัวชนชั้นกลาง[1] เข้ามีพี่น้องรวมตัวเอง 9 คน โดยเป็นคนสุดท้อง ในจำนวนนี้เป็นพี่สาวสามคน และพี่บายห้าคน[2] ชื่อ "อองซาน" นั้นตั้งโดยพี่ชายคนหนึ่งของเขา Aung Than อองซานเข้าเรียนชั้นประถมที่โรงเรียนพุทธของสำนักสงฆ์แห่งหนึ่งใน Natmauk แต่ต่อมาได้ย้ายไป Yenangyaung ตอนอยู่ประถมสี่ หลังพี่ชายคนโตสุด Ba Win ได้รับตำแหน่งผู้อำนวยการโรงเรียนมัธยมที่เมืองนั้น[3]

เมื่อเป็นวัยรุ่น อองซานมักอ่านหนัวสือและครุ่นคิดกับตัวเองอยู่คนเดียวเป็นเวลาหลายชั่วโมง ในบทความชิ้นแรกสุดที่เขาได้เขียน ซึ่งตีพิมพ์ในส่วน "ความเห็น" ของ The World of Books เขาต่อต้านแนวคิดปัจเจกนิยมของตะวันตกซึ่งได้รับการสนับสนุนโดยอู้ตั่น แต่ต่อมาอองซานและอู้ตั่นก็เป็นเพื่อนกัน[4]

การปฏิวัติทะขิ่น

ในเดือนตุลาคม ปี 1938 อองซานออกจากการศึกษานิติศาสตร์และเข้าสู่เวทีการเมืองระดับชาติ ในเวลานี้เขามีจุดยืนต่อต้านอังกฤษและต่อต้านลัทธิจักรวรรดิอย่างมั่นคง เขาเข้าร่วมเป็นสมาชิกของ ทะขิ่น (สมาคมเราชาวพม่า) และเป็นเลขานุการของประชาคมจนถึงเดือนสิงหาคม 1940 ขณะดำรงตำแหน่ง เขาได้มีส่วนช่วยจัดการชุดการนัดประท้วงหยุดงานซึ่งต่อมาเป็นที่รู้จักในชื่อการปฏิวัติ ME 1300 ซึ่งตั้งตามปีแบบพม่า 1300 ตรงกับเดือนสิงหาคม 1938 ถึงกรกฎาคม 1939[5]

ในวันที่ 18 มกราคม 1939 สมาคมเราชาวพม่าประกาศเจตจำนงที่จะใช้กำลังเพื่อล้มรัฐบาล ส่งผลให้ประชาคมถูกเพ่งเล็งและกำจัดโดยเจ้าหน้าที่รัฐ ในวันที่ 23 มกราคม ตำรวจบุกเข้าสำนักงานของสมาคมทีทเจดีย์ชเวดากอง และอองซานถูกจับกุมและคุมขังในคุกเป็นเวลา 15 วัน ฐานอั้งยี่และสมรู้ร่วมคิดล้มล้างรัฐบาล แต่ต่อมาได้ถูกเพิกถอนข้อกล่าวหา[6] หลังเขาถูกปล่อยตัว เขาได้วางแผนการเพื่อขับเคลื่อนการได้รับเอกราชของพม่าโดยการเตรียมจัดการนัดประท้วงหยุดงานใหญ่ทั่วประเทศ, การรณรงค์ไม่จ่ายภาษี และจัดความไม่สงบผ่านการรบแบบกองโจร[7]

มนเดือนสิงหาคม 1939 อองซานร่วมก่อตั้งและเป็นเลขาธิการประจำพรรคคอมมิวนิสต์พม่า (CPB) ที่ซึ่งในภายหลังเขายอมรับว่าความสัมพันธ์กับพรรคไม่ค่อยราบรื่นนัก เขาเข้าร่วมและลาออกจากพรรคถึงสองครั้ง ไม่นานหลังตั้งพรรค เขาได้ตั้งองค์กรคล้ายคลึงขึ้นอีก คือ "พรรคประชาปฏิวัติ" (People's Revolutionary Party) หรืออีกชื่อคือ "พรรคปฏิวัติพม่า" (Burma Revolutionary Party) ซึ่งมีจุดยืนมาร์กซิสต์ มีเป้าหมายเพื่อล้มล้างการปกครองของอังกฤษเหนือพม่า ต่อมาพรรคนี้กลายเป็นพรรคสังคมนิยมพม่าหลังสงครามโลกครั้งที่สอง[8]

นับตั้งแต่เป็นนักเรียนจนถึงสมัยทำงานทางการเมือง อองซานแทขไม่ได้รับค่าตอบแทนมากนัก เขาจึงใช่ชีวิตส่วนใหญ่ในช่วงนี้อยู่ในความยากจน สมาชิกและผู้ร่วมงานกับเขาชื่นชมเขามากในฐานะบุคคลที่มีความสามารถในการบริหารจัดการที่ยอดเยี่ยมและจรรบาบรรณการทำงานที่แข็งแกร่ง แต่บางครั้งก็ถูกวิจารณ์ว่าเขาขาดทักษะการประชาสัมพันธ์ และบ้างถึงกับว่าเขาเป็นคนหยิ่งยโส ตลอดข่วงนี้เขาปฏิเสธการดื่มแอลกอฮอล์และไม่เคยมีความสัมพันธ์เชิงชู้สาว[9]

สงครามโลกครั้งที่สอง

หลังสงครามโลกครั้งทีทสองปะทุในเดือนกันยายน 1939 อองซานมีส่วนร่วมก่อตั้งองค์การชาตินิยมอีกแห่ง คือ ฟรีดอมบล็อก ซึ่งเชื่อมการทำงานของทะขิ่น, สหพันธ์นักเรียนนักศึกษาพม่า, พระสงฆ์ที่มีความตื่นตัวทางการเมือง และพรรคยาจกของ ดร. Ba Maw[10] โดยมี Ba Maw เป็น anarshin ("เผด็จการ") ของฟรีดอมบล็อก ส่วนอองซานเป็นเลาธิการของกลุ่ม กิจกรรมและเป้าหมายของกลุ่มมีใจกลางอยู่ที่แนวคิดการใช้ประโยชน์จากสงครามเพื่อให้พม่าได้รับเอกราช[11] ซึ่งนำเอาแบบอย่างในการดำเนินการมาจาก "ฟอร์เวิร์ดบล็อก" ของอินเดีย ซึ่งนำโดยจันทระ โพส ผู้ที่มีการติดต่อเสมอ ๆ กับ Ba Maw[12] ในปี 1939 ถูกจับกุมฐานล้มรัฐบาล แต่ต่อมาก็ถูกปล่อยตัว[13] หลังเพียงสิบเจ็ดวัน[14]

ในเดือนมีนาคม 1940 เขาเข้าร่วมการประชุมของคองเกรสแห่งชาติอินเดียที่รามคฤห์ในประเทศอินเดีย[15] พร้อมทั้งสมาชิกทะขิ่น เช่น Than Tun และ Ba Hein ระหว่างนั้น อองซานได้พบกับผู้นำขบวนการเอกราชอินเดียจำนวนมาก เช่น ชวาหรลาล เนหรู, มหาตมะ คานธี และ จันทระ โพส[16]

หลังสงครามโลกครั้งที่สอง

หลังสิ้นสุดสงครามโลกครั้งที่สอง สมาชิกของกองทัพพม่าที่ตั้งขึ้นเองบางส่วนได้รับข้อเสนอรับตำแหน่งในกองทัพแห่งชาติของพม่าถายใต้บังคับการของอังกฤษ ข้อตกลงมีขึ้นที่ซีลอนโดยลอร์ดลุยส์ เมาท์แบตเติน เมื่อกันยายน 1945 อองซานไม่ได้รับเชิญเข้าร่วมการตกลงนี้เพราะเขากำลังตกเป็นประเด็นถกเถียงว่าเขาควรถูกนำเข้าสู่ขบวนการยุติธรรมหรือไม่ จากบทบาทของเขาในการประหารชีวิตผู้นำมุสลิมใน Thaton ระหว่างสวคราม[17]

การลอบสังหาร

ในช่วงปีท้าย ๆ ของการปกครองของเจ้าอาณานิคมอังกฤษในพม่า อองซานได้ผูกมิตรกับผู้ว่าการพม่า เรจินัลด์ ดอร์มัน-สมิธ ในปี 1946 ราวหนึ่งปีก่อนเขาถูกลอบสังหาร อองซานเคยกล่าวว่าเขารู้สึกกลัวว่าตนเองอาจถูกลอบสังหาร[18]

เวลาราว 10:30 นาฬิกา ของวันที่ 19 กรกฎาคม 1947 รถจีปของกองทัพคันหนึ่งพร้อมกลุ่มชายติดอาวุธขับเข้ามาในสวนของอาคารรัฐเลาขาธิการ ขณะอองซานกำลังมีประชุมกับสมาชิกรัฐบาลชุดใหม่ อาคารนี้ไม่มีกำแพงหรือรั้วงล้อมในเวลานั้น[19] และถึงแม้จะมีคนเตือนแล้วว่าอองซานกำลังถูกวาวแผนฆาตกรรม[20] ยามรักษาประตูเข้าออกของอาคารก็ไม่มีทีท่าจะกังวลกับชายติดอาวุธกลุ่มนี้ที่เข้ามาในอาคาร[19] ชายสี่คนลงจากรถพร้อมปืนทอมมีซับแมชชีนสามลำ และ สเตนหนึ่งลำ[21] พร้อมระเบิด วิ่งขึ้นบนบันไดเข้าไปยังโถงประชุม ยิงยามรักษาประตูด้านนอกห้อง และบุกเข้าไปในโถงประชุม[19] มือปืนตะโกนว่า "อยู่กับที่! อย่าขยับ!"[20] อองซานลุกขึ้นและถูกยิงเข้าที่อก เสียชีวิตโดยทันที และมีสมาชิกสภาอีกสี่คนที่ถูกกราดยิง สามคนได้รับบาดเจ็บ และสามคนเท่านั้นที่รอดชีวิต[19]

อดีตนายกรัฐมนตรีพม่าก่อนสงครามโลกครั้งที่สองคนสุดท้าย U Saw ถูกจับกุมฐานก่อการฆาตกรรมในวันเดียวกัน[22] ต่อมา U Saw ถูกตัดสินกระทำผิดจริงและประหารชีวิตโดยการแขวนคอ อย่างไรก็ตามมีการถกเถียงถึงกลุ่มหรือพรรคอื่น ๆ ที่มีส่วนร่วมในการก่อการลอบสังหารอองซานในครั้งนี้ บางส่วนเชื่อว่าเจ้าหน้าที่ของอังกฤษเป็นผู้อยู่เบื้องหลัง[23]

มรดก

สุสานผู้พลีชีพสร้างขึ้นที่ฐานของเจดีย์ชเวดากองในปี 1947 และวันที่ 19 กรกฎาคม วันที่อองซานถูกลอบสังหาร ได้รับการประกาศเป็นวันผู้พลีชีพ วันหยุดทางการชองรัฐบาลพม่า[24][25] สุสานของอองซานหลังเดิมถูกทำลายจากเหตุระเบิดเมื่อ 9 ตุลาคม 1983 ในระหว่างความพยายามลอบสังหารประธานาธิบดีเกาหลีใต้ ชุน ดูฮวัน โดยเจ้าหน้าที่เกาหลีเหนือ[25][26] ไม่กี่เดือนหลังอองซานเสียชีวิต พม่าได้รับเอกราชจากอังกฤษในวันที่ 4 มกราคม 1948 แต่ต่อมาในเดือนสิงหาคม 1948 ได้เกิดสงครามกลางเมืองและความขัดแย้งภายในประเทศระหว่างกลุ่มต่าง ๆ ซึ่งยังคงดำเนินมาถึงปัจจุบัน[27][28]

ธนบัตรจั๊ตพม่าตีพิมพ์ภาพของอองซานบนธนบัตรครั้งแรกในปี 1958 ราวสิบปีหลังเขาถูกฆาตกรรม หน้าของเขาปรากฏบนธนบัตรพม่าจนกระทั่งพม่าถูกระฐประหารโดยกองทัพ ตั้งแต่ปี 1988 เป็นต้นมา รูปของอองซานถูกแทนที่ด้วยภาพวิถีชีวิตพม่า เป็นไปได้ว่าเพื่อลดความนิยมของลูกสาวของอองซาน อองซานซูจี ซึ่งกำลังมีบทบาททางการเมืองต่อต้านการรัฐประหารและเผด็จการในเวลานั้น ในปี 2017 รัฐสภาพม่าลงคะแนนเสียง 286 ต่อ 107 เพื่อนำภาพของอองซานกลับมา โดยมีธนบัตร 1,000 จั๊ต ที่มีภาพของอองซานออกสู่สาธารณะอีกครั้งเมื่อ 4 มกราคม 2020 วันครบรอบการได้รับเอกราช[29]

ครอบครัว

ขณะอองซานดำรงตำแหน่งรัฐมนตรีการรบในปี 1942 เขาพบและสมรสกับ Khin Kyi ทั้งคู่มีลูกด้วยกันสี่คน หลังอองซานถูกสังหาร ภรรยาหม้ายของเขาได้รับแต่งตั้งเป็นทูตพม่าประจำอินเดีย และจากนั้นครอบครัวก็ย้ายออกจากพม่า[30] ลูกคนที่อายุน้อยที่สุดที่มีชีวิตรอดคือ อองซานซูจี ขณะเกิดเหตุลอบสังหารอองซาน เธออายุเพียงสองขวบเท่านั้น[31] ต่อมาอองซานซูจีได้ก้าวเข้าสู่การเมืองพม่าและเป็นบุคคลสำคัญในการเมืองพม่าจนกระทั่งเธอถูกรัฐประหารในปี 2021

อ้างอิง

  1. ↑ Thant 213
  2. ↑ อ้างอิงผิดพลาด: ป้ายระบุ <ref> ไม่ถูกต้อง ไม่มีการกำหนดข้อความสำหรับอ้างอิงชื่อ Nay 99
  3. ↑ Nay 106
  4. ↑ Thant 214
  5. ↑ Naw 41-43
  6. ↑ Naw 44
  7. ↑ Smith 58
  8. ↑ Smith 56-57
  9. ↑ Naw 45-48
  10. ↑ Lintner 1990
  11. ↑ Thant 217
  12. ↑ Naw 49
  13. ↑ Smith 58
  14. ↑ Lintner 2003 41
  15. ↑ อ้างอิงผิดพลาด: ป้ายระบุ <ref> ไม่ถูกต้อง ไม่มีการกำหนดข้อความสำหรับอ้างอิงชื่อ as
  16. ↑ Thant 228
  17. ↑ Smith 65-66
  18. ↑ Thant 248
  19. ↑ 19.0 19.1 19.2 19.3 อ้างอิงผิดพลาด: ป้ายระบุ <ref> ไม่ถูกต้อง ไม่มีการกำหนดข้อความสำหรับอ้างอิงชื่อ Thant254
  20. ↑ 20.0 20.1 Lintner 2003 xii
  21. ↑ "Who Killed Aung San?". The Irrawaddy (ภาษาอังกฤษแบบอเมริกัน). 2017-07-17. สืบค้นเมื่อ 2021-05-11.
  22. ↑ Lintner 2003 xiii
  23. ↑ Smith 71-72
  24. ↑ Ye Mon and Myat Nyein Aye
  25. ↑ 25.0 25.1 BBC News
  26. ↑ Thant 293
  27. ↑ Thant 258-259
  28. ↑ Lintner 2003 203
  29. ↑ Zaw
  30. ↑ Rogers 27
  31. ↑ Thant 333

บรรณานุกรม

เข้าถึงจาก "https://th.wikipedia.org/w/index.php?title=อองซาน&oldid=9534625"