ผลต่างระหว่างรุ่นของ "ผู้ใช้:Waniosa Amedestir/ทดลองเขียน 2"

พิกัด: 19°59′03″N 042°37′15″E / 19.98417°N 42.62083°E / 19.98417; 42.62083
จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
เรียกดูประวัติแบบโต้ตอบ
← การแก้ไขก่อนหน้าการแก้ไขถัดไป →
เนื้อหาที่ลบ เนื้อหาที่เพิ่ม
เห็นภาพข้อความวิกิ
Waniosa Amedestir (คุย | ส่วนร่วม)
การแก้ไข 33,844 ครั้ง
ไม่มีความย่อการแก้ไข
ป้ายระบุ: เครื่องมือแก้ไขต้นฉบับปี 2560
Waniosa Amedestir (คุย | ส่วนร่วม)
การแก้ไข 33,844 ครั้ง
ป้ายระบุ: เครื่องมือแก้ไขต้นฉบับปี 2560
บรรทัด 1,304: บรรทัด 1,304:
===2010 census===
===2010 census===
As of the [[census]]<ref name="wwwcensusgov">{{cite web|title=U.S. Census website|url=https://www.census.gov|publisher=[[United States Census Bureau]]|access-date=November 13, 2012}}</ref> of 2010, there were 38,065 people, 14,304 households, and 8,372 families living in the city. The [[population density]] was {{convert|1922.5|PD/sqmi|PD/km2|1}}. There were 15,274 housing units at an average density of {{convert|771.4|/sqmi|/km2|1}}. The racial makeup of the city was 90.7% [[White (U.S. Census)|White]], 2.0% [[African American (U.S. Census)|African American]], 1.5% [[Native American (U.S. Census)|Native American]], 2.0% [[Asian (U.S. Census)|Asian]], 1.1% from [[Race (U.S. Census)|other races]], and 2.6% from two or more races. [[Hispanic (U.S. Census)|Hispanic]] or [[Latino (U.S. Census)|Latino]] of any race were 4.1% of the population.
As of the [[census]]<ref name="wwwcensusgov">{{cite web|title=U.S. Census website|url=https://www.census.gov|publisher=[[United States Census Bureau]]|access-date=November 13, 2012}}</ref> of 2010, there were 38,065 people, 14,304 households, and 8,372 families living in the city. The [[population density]] was {{convert|1922.5|PD/sqmi|PD/km2|1}}. There were 15,274 housing units at an average density of {{convert|771.4|/sqmi|/km2|1}}. The racial makeup of the city was 90.7% [[White (U.S. Census)|White]], 2.0% [[African American (U.S. Census)|African American]], 1.5% [[Native American (U.S. Census)|Native American]], 2.0% [[Asian (U.S. Census)|Asian]], 1.1% from [[Race (U.S. Census)|other races]], and 2.6% from two or more races. [[Hispanic (U.S. Census)|Hispanic]] or [[Latino (U.S. Census)|Latino]] of any race were 4.1% of the population.

There were 14,304 households, of which 29.4% had children under the age of 18 living with them, 43.5% were [[Marriage|married couples]] living together, 10.6% had a female householder with no husband present, 4.4% had a male householder with no wife present, and 41.5% were non-families. 29.2% of all households were made up of individuals, and 10% had someone living alone who was 65 years of age or older. The average household size was 2.41 and the average family size was 2.97.

The median age in the city was 28.3 years. 20.9% of residents were under the age of 18; 23.7% were between the ages of 18 and 24; 23.4% were from 25 to 44; 20.5% were from 45 to 64; and 11.5% were 65 years of age or older. The gender makeup of the city was 48.4% male and 51.6% female.


===2000 census===
===2000 census===
As of the [[census]] of 2000, there were 32,177 people, 11,660 households, and 7,030 families living in the city. The [[population density]] was 2,394.3 people per square mile (924.4/km{{sup|2}}). There were 12,180 housing units at an average density of 906.3 per square mile (349.9/km{{sup|2}}). The racial makeup of the city was 92.08% [[White (U.S. Census)|White]], 0.77% [[African American (U.S. Census)|African American]], 1.94% [[Native American (U.S. Census)|Native American]], 1.27% [[Asian (U.S. Census)|Asian]], 0.04% [[Pacific Islander (U.S. Census)|Pacific Islander]], 2.10% from [[Race (United States Census)|other races]], and 1.79% from two or more races. [[Hispanic (U.S. Census)|Hispanic]] or [[Latino (U.S. Census)|Latino]] of any race were 4.47% of the population.
As of the [[census]] of 2000, there were 32,177 people, 11,660 households, and 7,030 families living in the city. The [[population density]] was 2,394.3 people per square mile (924.4/km{{sup|2}}). There were 12,180 housing units at an average density of 906.3 per square mile (349.9/km{{sup|2}}). The racial makeup of the city was 92.08% [[White (U.S. Census)|White]], 0.77% [[African American (U.S. Census)|African American]], 1.94% [[Native American (U.S. Census)|Native American]], 1.27% [[Asian (U.S. Census)|Asian]], 0.04% [[Pacific Islander (U.S. Census)|Pacific Islander]], 2.10% from [[Race (United States Census)|other races]], and 1.79% from two or more races. [[Hispanic (U.S. Census)|Hispanic]] or [[Latino (U.S. Census)|Latino]] of any race were 4.47% of the population.

There were 11,660 households, out of which 31.4% had children under the age of 18 living with them, 47.3% were [[Marriage|married couples]] living together, 9.8% had a female householder with no husband present, and 39.7% were non-families. 29.2% of all households were made up of individuals, and 11.1% had someone living alone who was 65 years of age or older. The average household size was 2.43 and the average family size was 3.04.

In the city, the population was spread out, with 22.7% under the age of 18, 23.1% from 18 to 24, 24.2% from 25 to 44, 17.2% from 45 to 64, and 12.8% who were 65 years of age or older. The median age was 29 years. For every 100 females, there were 88.4 males. For every 100 females age 18 and over, there were 83.3 males.

The median income for a household in the city was $34,781, and the median income for a family was $49,118. Males had a median income of $33,137 versus $23,717 for females. The [[per capita income]] for the city was $17,150. About 8.2% of families and 16.3% of the population were below the [[poverty line]], including 14.9% of those under age 18 and 6.4% of those age 65 or over.


==References==
==References==

รุ่นแก้ไขเมื่อ 11:59, 22 กรกฎาคม 2564

เขตตาเวา

ที่ตั้งของเขตตาเวา

Tawau Division (มลายู: Bahagian Tawau) is one of the five administrative sub-divisions of Sabah, Malaysia. It occupies a total of 14,905 square kilometres or 20% of Sabah's territory.[1] The main towns include the capital of Tawau, Lahad Datu, Kunak and Semporna. Tawau division has 26% of Sabah's total population,[1] with the main indigenous groups consisting of the Bajau, Suluk, Ida'an, Tidong, Cocos, Murut, Lun Bawang/Lun Dayeh as well as a minority of mixed ethnic groups.[2][3] Large numbers of both legal and illegal immigrants from Indonesia such as the Buginese and Torajans, from East Timor the Timorese,[4] from the Philippines the Tausūg and Visayans as well South and West Asian immigrants such as Pakistanis, Indians and Arabs can be found in this area.[2] As with the rest of Sabah, the division also has large numbers of ethnic Chinese.[3]

Tawau port is the third largest port after Kota Kinabalu and Sandakan. The port serves as a major timber and agricultural products export centre.[5] There are two domestic airports serving the Tawau division: one in Tawau and one in Lahad Datu.[1] The division includes the islands of Sipadan and Ligitan, as well as the northern half of Sebatik Island (the southern half lies within Indonesia). It also includes Tawau Hills Park.

อำเภอ

Tawau Division is subdivided into the following administrative districts:[1]

Kalabakan District was split from Tawau District on 1 January 2019.[7][8]

Notes

Literature

  • Tregonning, K. G. (1965). A History Of Modern Sabah (North Borneo 1881–1963). University of Malaya Press.

References

  1. ↑ 1.0 1.1 1.2 1.3 "General Information". Lands and Surveys Department of Sabah. Borneo Trade. สืบค้นเมื่อ 1 พฤศจิกายน 2017.
  2. ↑ 2.0 2.1 Victor T. King; Zawawi Ibrahim; Noor Hasharina Hassan (12 สิงหาคม 2016). Borneo Studies in History, Society and Culture. Springer Singapore. pp. 239–. ISBN 978-981-10-0672-2.
  3. ↑ 3.0 3.1 Peter Chay (1 มกราคม 1988). Sabah: the land below the wind. Foto Technik. ISBN 978-967-9981-12-4.
  4. ↑ Geoffrey C. Gunn (18 ธันวาคม 2010). Historical Dictionary of East Timor. Scarecrow Press. pp. 71–. ISBN 978-0-8108-7518-0.
  5. ↑ Tamara Thiessen (5 มกราคม 2016). Borneo. Bradt Travel Guides. pp. 239–. ISBN 978-1-84162-915-5.
  6. ↑ 6.0 6.1 "Statistics Yearbook Sabah 2019". Department of Statistics, Malaysia. ธันวาคม 2020. p. 3. สืบค้นเมื่อ 16 เมษายน 2021.
  7. ↑ "Pengenalan Kalabakan" (ภาษามาเลย์). Kalabakan District. สืบค้นเมื่อ 16 เมษายน 2021.
  8. ↑ http://www.bernama.com/state-news/beritabm.php?id=1633104

Further reading

4°30′00″N 118°00′00″E / 4.5000°N 118.0000°E / 4.5000; 118.0000

แม่แบบ:โครงประเทศมาเลเซีย

ท่าอากาศยานนานาชาติแมคคาร์แรน

"Las Vegas Airport" เปลี่ยนทางมาที่นี่ สำหรับthe airport in Las Vegas, New Mexico ดูที่ Las Vegas Municipal Airport
McCarran International Airport
The airport in 2012
ข้อมูลสำคัญ
การใช้งานPublic
เจ้าของClark County Commission
ผู้ดำเนินงานClark County Department of Aviation
พื้นที่บริการLas Vegas Valley, Southern Utah, Southern Nevada, Northern Arizona
สถานที่ตั้งParadise, Nevada, United States
เมืองสำคัญ
ความสูงเหนือระดับน้ำทะเล665 เมตร / 2,181 ฟุต
พิกัด36°04′48″N 115°09′08″W / 36.08000°N 115.15222°W / 36.08000; -115.15222{{#coordinates:}}: ไม่สามารถมีป้ายกำกับหลักมากกว่าหนึ่งป้ายต่อหน้าได้
เว็บไซต์mccarran.com
แผนที่
ข้อผิดพลาด Lua ใน มอดูล:Location_map บรรทัดที่ 522: Unable to find the specified location map definition: "Module:Location map/data/United States Downtown Las Vegas" does not exist
ทางวิ่ง
ทิศทาง ความยาว พื้นผิว
เมตร ฟุต
1L/19R 2,740 8,988 Concrete
1R/19L 2,978 9,771 Concrete
8L/26R 4,424 14,515 Concrete
8R/26L 3,208 10,525 Concrete
สถิติ (2020)
Total Passengers22,201,479
Aircraft movements323,422
Cargo240,415,561 lbs.
Source: McCarran International Airport[1]

Harry Reid International Airport (IATA: LAS, ICAO: KLAS, FAA LID: LAS) is an international airport in Paradise, Nevada and is the main government airport for public use in the Las Vegas Valley, a metropolitan area in the U.S. state of Nevada, about 5 ไมล์ (8 กิโลเมตร) south of Downtown Las Vegas. The airport is owned by the Clark County Commission and operated by the Clark County Department of Aviation. It is named after the late U.S. Senator Pat McCarran, a member of the Democratic Party who contributed to the development of aviation both in Las Vegas and on a national scale. LAS covers 2,800 acres (11.3 km2) of land.[2]

The airport was built in 1942 and opened to airline flights in 1948. It has expanded since then and has employed various innovative technologies, such as common-use facilities. The airport has four runways and two passenger terminals. East of the passenger terminals is the Marnell Air Cargo Center, and on the west side of the airport are fixed-base operators and helicopter companies. The airport services as a base for Allegiant Air, Frontier Airlines, Southwest Airlines, and Spirit Airlines. It is the busiest airport in the United States that does not operate as a hub for any of the three U.S legacy carriers.

Statistics

Annual traffic

Annual passenger traffic at LAS
1997–Present[3]
Year Passengers Year Passengers Year Passengers
1997 30,315,094 2007 47,728,414 2017 48,500,194
1998 30,227,287 2008 44,074,707 2018 49,716,584
1999 33,715,129 2009 40,469,012 2019 51,537,638
2000 36,865,893 2010 39,757,359 2020 22,201,479
2001 35,180,960 2011 41,479,814 2021
2002 35,009,011 2012 41,667,596 2022
2003 36,265,932 2013 41,857,059 2023
2004 41,441,531 2014 42,885,350 2024
2005 44,267,362 2015 45,389,074 2025
2006 46,193,329 2016 47,435,640 2026

Notes

References

  1. ↑ "Clark County Department of Aviation Statistics". McCarran.com. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2 กุมภาพันธ์ 2019. สืบค้นเมื่อ 1 กุมภาพันธ์ 2019.
  2. ↑ FAA Airport Master Record for LAS (Form 5010 PDF), effective February 1, 2018.
  3. ↑ "Statistics at Clark County Department of Aviation". สืบค้นเมื่อ 21 กุมภาพันธ์ 2020.
Bibliography

External links

วิกิมีเดียคอมมอนส์มีสื่อที่เกี่ยวข้องกับ Waniosa Amedestir/ทดลองเขียน 2
วิกิท่องเที่ยว มีคำแนะนำการท่องเที่ยวสำหรับ Waniosa Amedestir/ทดลองเขียน 2

แม่แบบ:US-airport

กงปีแย็ง

กงปีแย็ง
จังหวัดย่อยและเทศบาล
ศาลากลาง
ศาลากลาง
ตราราชการของกงปีแย็ง
ตราอาร์ม
ประเทศฝรั่งเศส
แคว้นโอดฟร็องส์
จังหวัดอวซ
เขตกงปีแย็ง
อำเภอกงปีแย็ง-1 และ 2
สหเทศบาลCA Région de Compiègne et Basse Automne
การปกครอง
 • นายกเทศมนตรี (2020–2026) Philippe Marini[1]
พื้นที่153.1 ตร.กม. (20.5 ตร.ไมล์)
เขตเวลาUTC+1 (CET)
 • ฤดูร้อน (เวลาออมแสง)UTC+2 (CEST)
รหัสอีนเซ/ไปรษณีย์60159 /60200
สูงจากระดับน้ำทะเล31–134 m (102–440 ft)
(avg. 41 m หรือ 135 ft)
1 ข้อมูลอาณาเขตที่ตามขึ้นทะเบียนไว้โดยไม่รวมทะเลสาบ, หนองน้ำ, ธารน้ำแข็งที่ขนาดใหญ่กว่า 1 ตารางกิโลเมตรตลอดจนปากแม่น้ำ

กงปีแย็ง (ฝรั่งเศส: Compiègne, เสียงอ่านภาษาฝรั่งเศส: [kɔ̃pjɛɲ]; ปีการ์: Compiène) เป็นเทศบาลในจังหวัดอวซ ประเทศฝรั่งเศส[2] ตั้งอยู่ริมแม่น้ำอวซ[2]

ประชากร

Compiègne is the central commune of an urban unit with 70,699 inhabitants, and a larger commuter zone with 141,504 inhabitants as of 2017.[3] The population data in the table and graph below refer to the commune of Compiègne proper.

ประวัติจำนวนประชากร
ปีประชากร±% p.a.
1793 8,000—    
1800 7,058−1.77%
1806 7,165+0.25%
1821 7,228+0.06%
1831 8,879+2.08%
1836 8,895+0.04%
1841 9,076+0.40%
1846 9,762+1.47%
1851 10,795+2.03%
1856 10,364−0.81%
1861 12,137+3.21%
1866 10,714−2.46%
1872 10,775+0.09%
1876 13,393+5.59%
1881 14,008+0.90%
1886 14,375+0.52%
1891 14,498+0.17%
1896 15,225+0.98%
ปีประชากร±% p.a.
1901 16,503+1.63%
1906 16,868+0.44%
1911 17,046+0.21%
1921 16,179−0.52%
1926 17,361+1.42%
1931 17,852+0.56%
1936 18,885+1.13%
1946 18,218−0.36%
1954 22,325+2.57%
1962 24,427+1.13%
1968 29,700+3.31%
1975 37,699+3.47%
1982 40,384+0.99%
1990 41,896+0.46%
1999 41,254−0.17%
2007 41,714+0.14%
2012 40,028−0.82%
2017 40,199+0.09%
ที่มา: EHESS[4] และ INSEE (1968-2017)[5]

อ้างอิง

  1. ↑ "Répertoire national des élus: les maires". data.gouv.fr, Plateforme ouverte des données publiques françaises (ภาษาฝรั่งเศส). 2 ธันวาคม 2020. สืบค้นเมื่อ 11 ธันวาคม 2020.
  2. ↑ 2.0 2.1  Chisholm, Hugh, บ.ก. (1911). "Compiègne" . สารานุกรมบริตานิกา ค.ศ. 1911. Vol. 6 (11 ed.). สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยเคมบริดจ์. p. 811.
  3. ↑ Comparateur de territoire: Unité urbaine 2020 de Compiègne (60502), Aire d'attraction des villes 2020 de Compiègne (078), INSEE
  4. ↑ Des villages de Cassini aux communes d'aujourd'hui: รายการข้อมูลเทศบาล Compiègne, EHESS. (ในภาษาฝรั่งเศส)
  5. ↑ Population en historique depuis 1968, INSEE

แหล่งข้อมูลอื่น

วิกิมีเดียคอมมอนส์มีสื่อที่เกี่ยวข้องกับ Compiègne

Saint-Alban-sur-Limagnole

Saint-Alban-sur-Limagnole
Commune
The church of Saint-Alban-sur-Limagnole
The church of Saint-Alban-sur-Limagnole
ตราราชการของSaint-Alban-sur-Limagnole
ตราอาร์ม
ประเทศฝรั่งเศส
แคว้นอ็อกซีตานี
จังหวัดลอแซร์
เขตMende
อำเภอSaint-Alban-sur-Limagnole
สหเทศบาลTerres d'Apcher-Margeride-Aubrac
การปกครอง
 • นายกเทศมนตรี (2020–2026) Samuel Soulier[1]
พื้นที่151.23 ตร.กม. (19.78 ตร.ไมล์)
เขตเวลาUTC+1 (CET)
 • ฤดูร้อน (เวลาออมแสง)UTC+2 (CEST)
รหัสอีนเซ/ไปรษณีย์48132 /48120
สูงจากระดับน้ำทะเล872–1,305 m (2,861–4,281 ft)
(avg. 950 m หรือ 3,120 ft)
1 ข้อมูลอาณาเขตที่ตามขึ้นทะเบียนไว้โดยไม่รวมทะเลสาบ, หนองน้ำ, ธารน้ำแข็งที่ขนาดใหญ่กว่า 1 ตารางกิโลเมตรตลอดจนปากแม่น้ำ

Saint-Alban-sur-Limagnole (อุตซิตา: Sench Aubanh) is a commune in the Lozère department in southern France. It is situated in the northern parts of the Lozère department.

See also

References

  1. ↑ "Répertoire national des élus: les maires". data.gouv.fr, Plateforme ouverte des données publiques françaises (ภาษาฝรั่งเศส). 2 ธันวาคม 2020. สืบค้นเมื่อ 7 ธันวาคม 2020.
วิกิมีเดียคอมมอนส์มีสื่อที่เกี่ยวข้องกับ Saint-Alban-sur-Limagnole

แม่แบบ:Lozère communes


แม่แบบ:Lozère-geo-stub

Saint-Privat-de-Vallongue

Saint-Privat-de-Vallongue
Commune
The town hall of Saint-Privat-de-Vallongue, in the former railway station building
The town hall of Saint-Privat-de-Vallongue, in the former railway station building
ประเทศฝรั่งเศส
แคว้นอ็อกซีตานี
จังหวัดลอแซร์
เขตFlorac
อำเภอLe Collet-de-Dèze
สหเทศบาลCC des Cévennes au Mont Lozère
การปกครอง
 • นายกเทศมนตรี (2020–2026) Pascal Marchelidon[1]
พื้นที่123.87 ตร.กม. (9.22 ตร.ไมล์)
เขตเวลาUTC+1 (CET)
 • ฤดูร้อน (เวลาออมแสง)UTC+2 (CEST)
รหัสอีนเซ/ไปรษณีย์48178 /48240
สูงจากระดับน้ำทะเล354–1,353 m (1,161–4,439 ft)
(avg. 608 m หรือ 1,995 ft)
1 ข้อมูลอาณาเขตที่ตามขึ้นทะเบียนไว้โดยไม่รวมทะเลสาบ, หนองน้ำ, ธารน้ำแข็งที่ขนาดใหญ่กว่า 1 ตารางกิโลเมตรตลอดจนปากแม่น้ำ

Saint-Privat-de-Vallongue is a commune in the Lozère department in southern France.

See also

References

  1. ↑ "Répertoire national des élus: les maires". data.gouv.fr, Plateforme ouverte des données publiques françaises (ภาษาฝรั่งเศส). 2 ธันวาคม 2020. สืบค้นเมื่อ 7 ธันวาคม 2020.
วิกิมีเดียคอมมอนส์มีสื่อที่เกี่ยวข้องกับ Waniosa Amedestir/ทดลองเขียน 2

แม่แบบ:Lozère communes


คำเตือน: หลักเรียงลำดับปริยาย "Saint-Privat-De-Vallongue" ได้ลบล้างหลักเรียงลำดับปริยาย "Saint-Alban-Sur-Limagnole" ที่มีอยู่ก่อนหน้า


แม่แบบ:Lozère-geo-stub

Saint-Sauveur-de-Ginestoux

Saint-Sauveur-de-Ginestoux
Commune
ประเทศฝรั่งเศส
แคว้นอ็อกซีตานี
จังหวัดลอแซร์
เขตMende
อำเภอGrandrieu
สหเทศบาลCC Randon - Margeride
การปกครอง
 • นายกเทศมนตรี (2020–2026) Franck Bachelard[1]
พื้นที่122.14 ตร.กม. (8.55 ตร.ไมล์)
เขตเวลาUTC+1 (CET)
 • ฤดูร้อน (เวลาออมแสง)UTC+2 (CEST)
รหัสอีนเซ/ไปรษณีย์48182 /48170
1 ข้อมูลอาณาเขตที่ตามขึ้นทะเบียนไว้โดยไม่รวมทะเลสาบ, หนองน้ำ, ธารน้ำแข็งที่ขนาดใหญ่กว่า 1 ตารางกิโลเมตรตลอดจนปากแม่น้ำ

Saint-Sauveur-de-Ginestoux (อุตซิตา: Sent Sauvador de Ginestós) is a commune in the Lozère department in southern France.[2]

ประวัติจำนวนประชากร
ปีประชากร±%
1793 205—    
1800 156−23.9%
1806 235+50.6%
1821 207−11.9%
1831 239+15.5%
1836 257+7.5%
1841 262+1.9%
1846 296+13.0%
1851 298+0.7%
1856 263−11.7%
1861 292+11.0%
1866 325+11.3%
1872 314−3.4%
1876 324+3.2%
1881 342+5.6%
1886 354+3.5%
1891 316−10.7%
ปีประชากร±%
1896 341+7.9%
1901 307−10.0%
1906 321+4.6%
1911 323+0.6%
1921 269−16.7%
1926 253−5.9%
1931 224−11.5%
1936 221−1.3%
1946 188−14.9%
1954 177−5.9%
1962 167−5.6%
1968 136−18.6%
1975 115−15.4%
1982 93−19.1%
1990 81−12.9%
1999 68−16.0%
2006 65−4.4%
ที่มา: Cassini[3]

See also

References

  1. ↑ "Répertoire national des élus: les maires". data.gouv.fr, Plateforme ouverte des données publiques françaises (ภาษาฝรั่งเศส). 2 ธันวาคม 2020. สืบค้นเมื่อ 7 ธันวาคม 2020.
  2. ↑ Commune de Saint-Sauveur-de-Ginestoux (48182), INSEE
  3. ↑ Des villages de Cassini aux communes d'aujourd'hui: รายการข้อมูลเทศบาล Saint-Sauveur-de-Ginestoux, EHESS. (ในภาษาฝรั่งเศส)
วิกิมีเดียคอมมอนส์มีสื่อที่เกี่ยวข้องกับ Waniosa Amedestir/ทดลองเขียน 2

แม่แบบ:Lozère communes


คำเตือน: หลักเรียงลำดับปริยาย "Saint-Sauveur-De-Ginestoux" ได้ลบล้างหลักเรียงลำดับปริยาย "Saint-Privat-De-Vallongue" ที่มีอยู่ก่อนหน้า


แม่แบบ:Lozère-geo-stub

La Canourgue

La Canourgue
Commune
The road through La Canourgue
The road through La Canourgue
ตราราชการของLa Canourgue
ตราอาร์ม
ประเทศฝรั่งเศส
แคว้นอ็อกซีตานี
จังหวัดลอแซร์
เขตMende
อำเภอLa Canourgue
สหเทศบาลAubrac Lot Causses Tarn
การปกครอง
 • นายกเทศมนตรี (2020–2026) Claude Malzac[1]
พื้นที่1104.29 ตร.กม. (40.27 ตร.ไมล์)
เขตเวลาUTC+1 (CET)
 • ฤดูร้อน (เวลาออมแสง)UTC+2 (CEST)
รหัสอีนเซ/ไปรษณีย์48034 /48500
สูงจากระดับน้ำทะเล521–1,008 m (1,709–3,307 ft)
(avg. 563 m หรือ 1,847 ft)
1 ข้อมูลอาณาเขตที่ตามขึ้นทะเบียนไว้โดยไม่รวมทะเลสาบ, หนองน้ำ, ธารน้ำแข็งที่ขนาดใหญ่กว่า 1 ตารางกิโลเมตรตลอดจนปากแม่น้ำ

La Canourgue (เสียงอ่านภาษาฝรั่งเศส: [la kanuʁɡ]; อุตซิตา: La Canorga) is a commune in the Lozère department in southern France. It is sometimes known in French as "La petite Venise lozérienne", the Little Venice of Lozère.

The commune served as a location for the 2006 film A Good Year.[2]

See also

References

  1. ↑ "Répertoire national des élus: les maires". data.gouv.fr, Plateforme ouverte des données publiques françaises (ภาษาฝรั่งเศส). 2 ธันวาคม 2020. สืบค้นเมื่อ 7 ธันวาคม 2020.
  2. ↑ Postcards from Provence. A Good Year DVD. 2007.

Gallery

  • House in La Canourgue
    House in La Canourgue
  • Canal in La Canourgue
    Canal in La Canourgue
วิกิมีเดียคอมมอนส์มีสื่อที่เกี่ยวข้องกับ La Canourgue

แม่แบบ:Lozère communes


แม่แบบ:Lozère-geo-stub

วอกิชอ (รัฐวิสคอนซิน)

วอกิชอ รัฐวิสคอนซิน
Cเมืองและที่จั้งเทศมณฑล
เมืองวอกิชอ
ศาลเทศมณฑลวอกิชอเก่าใน ค.ศ. 2012
ศาลเทศมณฑลวอกิชอเก่าใน ค.ศ. 2012
ที่ตั้งของวอกิชอในเทศมณฑลวอกิชอ รัฐวิสคอนซิน
ที่ตั้งของวอกิชอในเทศมณฑลวอกิชอ รัฐวิสคอนซิน
พิกัด: 43°00′42″N 88°13′54″W / 43.01167°N 88.23167°W / 43.01167; -88.23167{{#coordinates:}}: ไม่สามารถมีป้ายกำกับหลักมากกว่าหนึ่งป้ายต่อหน้าได้
ประเทศสหรัฐ
รัฐวิสคอนซิน
เทศมณฑลวอกิชอ
การปกครอง
 • นายกชอว์น เอ็น. เรล์ลี
พื้นที่[1]
 • Cเมืองและที่จั้งเทศมณฑล25.80 ตร.ไมล์ (66.83 ตร.กม.)
 • พื้นดิน25.53 ตร.ไมล์ (66.12 ตร.กม.)
 • พื้นน้ำ0.27 ตร.ไมล์ (0.70 ตร.กม.)  1.04%
ประชากร
 • Cเมืองและที่จั้งเทศมณฑล70,718 คน
 • ประมาณ 
(2019)[3]
72,299 คน
 • ความหนาแน่น2,831.92 คน/ตร.ไมล์ (1,093.39 คน/ตร.กม.)
 • รวมปริมณฑล1,760,268 คน
 The population figure given for the metropolitan area is for the Milwaukee metropolitan area, which includes Waukesha
เขตเวลาUTC−6 (กลาง)
 • ฤดูร้อน (เวลาออมแสง)UTC−5 (Central)
ZIP Codes53186-53189
รหัสพื้นที่262
FIPS code55-84250
เว็บไซต์waukesha-wi.gov

วอกิชอ (อังกฤษ: Waukesha, /ˈwɔːkɪʃɔː/) เป็นเมืองและที่ตั้งเทศมณฑลในWaukesha County, Wisconsin, United States. It is part of the Milwaukee metropolitan area. Its population was 70,718 at the 2010 census. The city is adjacent to the Village of Waukesha.

ชื่อวอกิชอ

"Waukesha" is thought to be an Anglicization of the Ojibwe word Waagoshag, the plural of fox ("waagosh"), or the Potawatomi name Wau-tsha. Wau-tsha (sometimes written as Wauk-tsha[4] or Wauke-tsha) was the leader of the local tribe at the time of the first European settlement of the area. This is confirmed by accounts of Increase A. Lapham, an early settler and historian of the region.[5] According to Lapham, the Algonquian word for "fox" was pishtaka.[6] Cutler also told visitors about Wau-tsha, who was described as "tall and athletic, proud in his bearing, dignified and friendly."[4]

พื้นที่และภูมิอากาศ

According to the United States Census Bureau, the city has a total area of 25.07 ตารางไมล์ (64.93 ตารางกิโลเมตร), of which 24.81 ตารางไมล์ (64.26 ตารางกิโลเมตร) is land and 0.26 ตารางไมล์ (0.67 ตารางกิโลเมตร) is water.[7]

The Köppen-Geiger climate classification system classifies its climate as humid continental (Dfa).

ข้อมูลภูมิอากาศของWaukesha WWTP, Wisconsin (1991–2020 normals, extremes 1894–present)
เดือน ม.ค. ก.พ. มี.ค. เม.ย. พ.ค. มิ.ย. ก.ค. ส.ค. ก.ย. ต.ค. พ.ย. ธ.ค. ทั้งปี
อุณหภูมิสูงสุดที่เคยบันทึก °F (°C) 62
(16.7) 		66
(18.9) 		82
(27.8) 		91
(32.8) 		101
(38.3) 		101
(38.3) 		109
(42.8) 		102
(38.9) 		101
(38.3) 		88
(31.1) 		78
(25.6) 		68
(20) 		109
(42.8)
อุณหภูมิสูงสุดเฉลี่ย °F (°C) 27.7
(-2.39) 		31.5
(-0.28) 		43.0
(6.11) 		55.3
(12.94) 		67.3
(19.61) 		77.4
(25.22) 		81.4
(27.44) 		79.8
(26.56) 		72.9
(22.72) 		60.0
(15.56) 		45.0
(7.22) 		33.0
(0.56) 		56.2
(13.44)
อุณหภูมิเฉลี่ยแต่ละวัน °F (°C) 19.7
(-6.83) 		23.0
(-5) 		33.5
(0.83) 		45.1
(7.28) 		56.6
(13.67) 		66.5
(19.17) 		70.9
(21.61) 		69.4
(20.78) 		62.0
(16.67) 		49.9
(9.94) 		36.7
(2.61) 		25.5
(-3.61) 		46.6
(8.11)
อุณหภูมิต่ำสุดเฉลี่ย °F (°C) 11.6
(-11.33) 		14.6
(-9.67) 		24.0
(-4.44) 		34.8
(1.56) 		45.8
(7.67) 		55.6
(13.11) 		60.3
(15.72) 		58.9
(14.94) 		51.1
(10.61) 		39.8
(4.33) 		28.3
(-2.06) 		18.1
(-7.72) 		36.9
(2.72)
อุณหภูมิต่ำสุดที่เคยบันทึก °F (°C) −27
(-32.8) 		−28
(-33.3) 		−14
(-25.6) 		7
(-13.9) 		25
(-3.9) 		29
(-1.7) 		41
(5) 		35
(1.7) 		25
(-3.9) 		7
(-13.9) 		−9
(-22.8) 		−28
(-33.3) 		−28
(−33.3)
หยาดน้ำฟ้า นิ้ว (มม) 1.60
(40.6) 		1.71
(43.4) 		1.93
(49) 		3.65
(92.7) 		3.97
(100.8) 		4.88
(124) 		3.99
(101.3) 		4.18
(106.2) 		3.27
(83.1) 		2.92
(74.2) 		2.15
(54.6) 		1.70
(43.2) 		35.95
(913.1)
ปริมาณหิมะ นิ้ว (ซม) 10.4
(26.4) 		10.1
(25.7) 		4.6
(11.7) 		1.1
(2.8) 		0.0
(0) 		0.0
(0) 		0.0
(0) 		0.0
(0) 		0.0
(0) 		0.1
(0.3) 		1.8
(4.6) 		8.8
(22.4) 		36.9
(93.7)
วันที่มีหยาดน้ำฟ้าโดยเฉลี่ย (≥ 0.01 in) 9.4 8.2 7.6 11.0 12.8 11.2 8.9 9.2 8.6 9.8 8.5 9.4 114.6
วันที่มีหิมะตกโดยเฉลี่ย (≥ 0.1 in) 6.8 6.0 3.2 0.9 0.0 0.0 0.0 0.0 0.0 0.1 1.3 5.4 23.7
แหล่งที่มา: NOAA[8][9]

Demographics

ประชากร
สำมะโนประชากร Pop. %±
18601,456
—
18702,63380.8%
18802,96912.8%
18906,321112.9%
19007,41917.4%
19108,74017.8%
192012,55843.7%
193017,17636.8%
194019,24212.0%
195021,23310.3%
196030,00441.3%
197040,27134.2%
198050,36525.1%
199056,89413.0%
200064,82513.9%
201070,7189.1%
Est. 201972,299[3]2.2%
Source: U.S. Census[10]

2010 census

As of the census[2] of 2010, there were 70,718 people, 28,295 households, and 17,506 families residing in the city. The population density was 2,850.4 คนต่อตารางไมล์ (1,100.5 คนต่อตารางกิโลเมตร). There were 29,843 housing units at an average density of 1,202.9 ต่อตารางไมล์ (464.4 ต่อตารางกิโลเมตร). The racial makeup of the city was 88.1% White, 2.3% African American, 0.4% Native American, 3.5% Asian, 3.5% from other races, and 2.1% from two or more races. Hispanic or Latino of any race were 12.1% of the population.

2000 census

As of the census[11] of 2000, there were 64,825 people, 25,663 households, and 16,296 families residing in the city. The population density was 3,000.5 people per square mile (1,158.8/km2). There were 26,856 housing units at an average density of 1,243.1 per square mile (480.1/km2). The racial makeup of the city was 91.22% White, 1.28% African American, 0.33% Native American, 2.17% Asian, 0.04% Pacific Islander, 3.31% from other races, and 1.65% from two or more races. Hispanic or Latino of any race were 8.58% of the population.

References

  1. ↑ "2019 U.S. Gazetteer Files". United States Census Bureau. สืบค้นเมื่อ 7 สิงหาคม 2020.
  2. ↑ 2.0 2.1 "U.S. Census website". United States Census Bureau. สืบค้นเมื่อ 18 พฤศจิกายน 2012.
  3. ↑ 3.0 3.1 "Population and Housing Unit Estimates". United States Census Bureau. 24 พฤษภาคม 2020. สืบค้นเมื่อ 27 พฤษภาคม 2020.
  4. ↑ 4.0 4.1 Wisconsin Archeological Society, The Wisconsin Archeologist, 1922, p. 71.
  5. ↑ Langill, Ellen D. & Jean Penn Loerke, From Farmlands to Freeways: A History of Waukesha County Wisconsin, Waukesha County Historical Society, 1984.
  6. ↑ A geographical and topographical description of Wisconsin..., p. 136.
  7. ↑ "US Gazetteer files 2010". United States Census Bureau. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 12 มกราคม 2012. สืบค้นเมื่อ 18 พฤศจิกายน 2012.
  8. ↑ "NowData - NOAA Online Weather Data". National Oceanic and Atmospheric Administration. สืบค้นเมื่อ 15 มิถุนายน 2021.
  9. ↑ "Station: Waukesha WWTP, WI". U.S. Climate Normals 2020: U.S. Monthly Climate Normals (1991-2020). National Oceanic and Atmospheric Administration. สืบค้นเมื่อ 15 มิถุนายน 2021.
  10. ↑ Southeastern Wisconsin Regional Planning Commission (กรกฎาคม 2004). "The Population of Southeastern Wisconsin" (PDF). Technical Report Number 11 (4th Edition). คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิม (PDF)เมื่อ 31 ตุลาคม 2008. สืบค้นเมื่อ 9 เมษายน 2007. {{cite journal}}: Cite journal ต้องการ |journal= (help)
  11. ↑ "U.S. Census website". United States Census Bureau. สืบค้นเมื่อ 31 มกราคม 2008.

External links

วิกิมีเดียคอมมอนส์มีสื่อที่เกี่ยวข้องกับ Waukesha, Wisconsin

Wat Phrik

ตำบล
ตำบล
การถอดเสียงอักษรโรมัน
 • อักษรโรมันTambon
พิกัด: Coordinates: Unable to parse latitude as a number:latitude
{{#coordinates:}}: ละติจูดไม่ถูกต้อง
ประเทศไทย
จังหวัด[[จังหวัด|]]
อำเภอ[[อำเภอ|]]
สารานุกรมประเทศไทย ส่วนหนึ่งของสารานุกรมประเทศไทย
Wat Phrik

วัดพริก

(อังกฤษ: Chili Pepper Temple)
Subdistrict
พิกัด: 16°45′00″N 100°14′00″E / 16.75000°N 100.23333°E / 16.75000; 100.23333{{#coordinates:}}: ไม่สามารถมีป้ายกำกับหลักมากกว่าหนึ่งป้ายต่อหน้าได้
CountryThailand
ProvincePhitsanulok
DistrictMueang Phitsanulok District
ความสูง43 เมตร (141 ฟุต)
ประชากร
 (2005)
 • ทั้งหมด7,671 คน
เขตเวลาUTC+7 (ICT)
Postal code65000
Geocode650104
Chief watercourseNan River

Wat Phrik (ไทย: วัดพริก) is a subdistrict in the Mueang Phitsanulok District of Phitsanulok Province, Thailand.

Geography

The topography of Wat Phrik is flat lowlands. The subdistrict is bordered to the north by Tha Pho, to the east by Bueng Phra to the south by Wang Nam Khu and Ngio Ngam, and to the west by Wang Ithok of Bang Rakam District.[1] Wat Phrik lies in the Nan Basin, which is part of the Chao Phraya Watershed. The Nan River flows through the center of the subdistrict.[1]

History

Wan Phrik was originally part of tambon Bueng Phra.[1] The subdistrict has a history of chili pepper farming, from whence it derives its name.[1] Docks along the banks of the Nan River in Wat Phrik have been used throughout history for transporting agricultural products to other regions.

Administration

The following is a list of the subdistrict's muban (villages):[2]

No. English Thai
1 Ban Mai บ้านใหม่
2 Ban Tha Rong (East) บ้านท่าโรง (ตะวันออก)
3 Ban Yang Thon (East) บ้านยางโทน (ตะวันออก)
4 Ban Wat Phrik บ้านวัดพริก
5 Ban Wang Sam Sa บ้านวังส้มซ่า คุ้งวัง
6 Ban Wat Lom บ้านวัดหล่ม
7 Ban Wat Phrik (Sao Hin) บ้านวัดพริก (เสาหิน)
8 Ban Yang Thon (East) บ้านยางโทน (ตะวันออก)
9 Ban Tha Rong (West) บ้านท่าโรง (ตะวันตก)
10 Ban Tha Rong บ้านท่าโรง
11 Ban Mai Thawan Thok บ้านใหม่ตะวันตก
12 Ban Lam Khai บ้านลำได

References

  1. ↑ 1.0 1.1 1.2 1.3 ThaiTambon.comแม่แบบ:Nonspecific
  2. ↑ Pitlocal.org (in Thai)[ลิงก์เสีย]

Sop Poeng

ตำบล
ตำบล
การถอดเสียงอักษรโรมัน
 • อักษรโรมันTambon
พิกัด: Coordinates: Unable to parse latitude as a number:latitude
{{#coordinates:}}: ละติจูดไม่ถูกต้อง
ประเทศไทย
จังหวัด[[จังหวัด|]]
อำเภอ[[อำเภอ|]]
สารานุกรมประเทศไทย ส่วนหนึ่งของสารานุกรมประเทศไทย
Sop Poeng

สบเปิง
Tambon
CountryThailand
ProvinceChiang Mai
AmphoeMae Taeng
ประชากร
 (2005)
 • ทั้งหมด7,977 คน
เขตเวลาUTC+7 (ICT)

Sop Poeng (ไทย: สบเปิง) is a tambon (sub-district) of Mae Taeng District, in Chiang Mai Province, Thailand.[1] In 2005 it had a population of 7,977 people. The tambon contains 13 villages.

No. Name Thai name
1. Ban Pang Hang บ้านปางฮ่าง
2. Ban Pang Muang บ้านปางม่วง
3. Ban Sop Poeng บ้านสบเปิง
4. Ban Ton Ngun บ้านต้นงุ้น
5. Ban Rai บ้านไร่
6. Ban Tha Kham บ้านท่าข้าม
7. Ban Ton Lan บ้านต้นลาน
8. Ban Don Chiang บ้านดอนเจียง
9. Ban Nong Bua Luang บ้านหนองบัวหลวง
10. Ban Mae Lot บ้านแม่หลอด
11. Ban Pha Mon บ้านผาหมอน
12. Ban Long บ้านล้อง
13. Ban Sahakon Thung Mai บ้านสหกรณ์ทุ่งใหม่

External links

References

  1. ↑ Thaitambon.com, Accessed April 25, 2010 [ไม่อยู่ในแหล่งอ้างอิง]
  2. ↑ code.google.com/p/tambon/, Accessed November 3, 2012 (ในภาษาไทย)

19°05′47″N 98°50′54″E / 19.0964°N 98.8483°E / 19.0964; 98.8483{{#coordinates:}}: ไม่สามารถมีป้ายกำกับหลักมากกว่าหนึ่งป้ายต่อหน้าได้


แม่แบบ:ChiangMai-geo-stub

โนเนม (รัฐโคโลราโด)

โนเนม รัฐโคโลราโด
สถานที่กำหนดโดยสำมะโน
ป้ายทางออก 119 ของอินเตอร์สเตต 70
ป้ายทางออก 119 ของอินเตอร์สเตต 70
ที่ตั้งของโนเนมในเทศมณฑลการ์ฟีลด์ รัฐโคโลราโด
โนเนมตั้งอยู่ในสหรัฐ
โนเนม
โนเนม
ที่ตั้งของโนเนมในประเทศสหรัฐ
พิกัด: 39°33′35″N 107°17′34″W / 39.5597304°N 107.2927865°W / 39.5597304; -107.2927865 (No Name CDP, Colorado){{#coordinates:}}: ไม่สามารถมีป้ายกำกับหลักมากกว่าหนึ่งป้ายต่อหน้าได้[1]
ประเทศ สหรัฐ
รัฐ รัฐโคโลราโด
เทศมณฑลการ์ฟีลด์
การปกครอง[2]
 • ประเภทunincorporated community
พื้นที่[1]
 • ทั้งหมด0.179 ตร.ไมล์ (0.463 ตร.กม.)
 • พื้นดิน0.179 ตร.ไมล์ (0.463 ตร.กม.)
 • พื้นน้ำ0.000 ตร.ไมล์ (0.000 ตร.กม.)
ความสูง[2]5,869 ฟุต (1,789 เมตร)
ประชากร
 (2010)
 • ทั้งหมด123 คน
 • ความหนาแน่น687 คน/ตร.ไมล์ (266 คน/ตร.กม.)
เขตเวลาUTC-7 (เวลามาตรฐานภูเขา)
 • ฤดูร้อน (เวลาออมแสง)UTC-6 (เวลาออมแสงภูเขา)
รหัส ZIP[3]Glenwood Springs 81601
รหัสพื้นที่970
GNIS feature[2]No Name CDP

โนเนม (อังกฤษ: No Name) เป็นunincorporated community and a census-designated place (CDP) located in and governed by Garfield County, Colorado, United States. The CDP is a part of the Glenwood Springs, CO Micropolitan Statistical Area. The population of the No Name CDP was 123 at the United States Census 2010.[4] The Glenwood Springs post office (Zip Code 81601) serves the area.[3]

ภูมิศาสตร์

No Name is located east of Glenwood Springs, off Exit 119 of Interstate 70 in Glenwood Canyon. It is named for No Name Creek and No Name Canyon. The No Name Tunnel of I-70 is nearby. It has frequently been noted on lists of unusual place names.[5]

The No Name CDP has an area of 114 เอเคอร์ (0.463 ตารางกิโลเมตร), all land.[1]

References

  1. ↑ 1.0 1.1 1.2 "State of Colorado Census Designated Places - BAS20 - Data as of January 1, 2020". United States Census Bureau. สืบค้นเมื่อ 22 ธันวาคม 2020.
  2. ↑ 2.0 2.1 2.2 "U.S. Board on Geographic Names: Domestic Names". United States Geological Survey. สืบค้นเมื่อ 19 ธันวาคม 2020.
  3. ↑ 3.0 3.1 "Zip Code 81601 Map and Profile". zipdatamaps.com. 2020. สืบค้นเมื่อ 22 ธันวาคม 2020.
  4. ↑ "2010: DEC Summary File 1". United States Census Bureau. สืบค้นเมื่อ 22 ธันวาคม 2020.
  5. ↑ Parker, Quentin (18 กรกฎาคม 2010). Welcome to Horneytown, North Carolina, Population: 15: An insider's guide to 201 of the world's weirdest and wildest places. Adams Media. p. xi.

External links

Moorhead, Minnesota

Moorhead
City
Moorhead City Hall
Moorhead City Hall
สมญา: 
Your Hometown
Location within Clay County
Location within Clay County
ข้อผิดพลาด Lua ใน มอดูล:Location_map บรรทัดที่ 522: Unable to find the specified location map definition: "Module:Location map/data/Minnesota" does not exist
พิกัด: 46°52′26″N 96°46′02″W / 46.87389°N 96.76722°W / 46.87389; -96.76722{{#coordinates:}}: ไม่สามารถมีป้ายกำกับหลักมากกว่าหนึ่งป้ายต่อหน้าได้
CountryUnited States
StateMinnesota
CountyClay
Founded1871
การปกครอง
 • MayorJohnathan Judd
พื้นที่[1]
 • City22.27 ตร.ไมล์ (57.69 ตร.กม.)
 • พื้นดิน22.27 ตร.ไมล์ (57.67 ตร.กม.)
 • พื้นน้ำ0.01 ตร.ไมล์ (0.02 ตร.กม.)
ความสูง898 ฟุต (274 เมตร)
ประชากร
 • City38,065 คน
 • ประมาณ 
(2019)[3]
43,652 คน
 • ความหนาแน่น1,960.39 คน/ตร.ไมล์ (756.89 คน/ตร.กม.)
 • เขตเมือง176,676 (US: 194th) คน
 • รวมปริมณฑล245,471 (US: 189th) คน
เขตเวลาUTC−6 (CST)
 • ฤดูร้อน (เวลาออมแสง)UTC−5 (CDT)
ZIP codes56560–56563
Area code218
FIPS code27-43864
GNIS feature ID0648070[4]
เว็บไซต์เว็บไซต์ทางการ

Moorhead is a city in Clay County, Minnesota, United States, and the largest city in northwest Minnesota. The population was 38,065 according to the 2010 census. 2019 estimated population is 42,939.[5] It is the county seat of Clay County.[6]

Moorhead was platted in 1871. The city was named for William Galloway Moorhead, an official of the Northern Pacific Railway.[7] Moorhead is bordered on the west by the Red River of the North and the city of Fargo, North Dakota. On the east, Moorhead is bordered by Dilworth, Minnesota. Moorhead, along with its twin city of Fargo, North Dakota, as well as adjacent West Fargo, form the core of the Fargo–Moorhead metropolitan area, which has a 2010 population of around 208,777 residents.

Geography

Moorhead is located adjacent to the Red River in the Red River Valley. The land around the Fargo–Moorhead area is some of the flattest and richest (for agricultural uses) in the world. This is because it lies on the lake bed of glacial Lake Agassiz, which drained between 9,900 and 11,000 years ago.[8]

According to the U.S. Census Bureau, the city has a total area of 19.80 ตารางไมล์ (51.28 ตารางกิโลเมตร), all land.[9]

Interstate 94 and U.S. Highways 10, 52 and 75 (conjoined with I-94) are four of the main routes in the city. Other nearby routes in the Fargo–Moorhead area include Interstate 29 and Minnesota State Highway 336.

Demographics

ประชากร
สำมะโนประชากร Pop. %±
18801,500
—
18902,08839.2%
19003,73078.6%
19104,54021.7%
19205,72026.0%
19307,65133.8%
19409,49124.0%
195014,87056.7%
196022,93454.2%
197029,68729.4%
198029,9981.0%
199032,2957.7%
200032,177−0.4%
201038,06518.3%
Est. 201943,652[3]14.7%
U.S. Decennial Census[10]
2018 Estimate[11]

2010 census

As of the census[2] of 2010, there were 38,065 people, 14,304 households, and 8,372 families living in the city. The population density was 1,922.5 คนต่อตารางไมล์ (742.3 คนต่อตารางกิโลเมตร). There were 15,274 housing units at an average density of 771.4 ต่อตารางไมล์ (297.8 ต่อตารางกิโลเมตร). The racial makeup of the city was 90.7% White, 2.0% African American, 1.5% Native American, 2.0% Asian, 1.1% from other races, and 2.6% from two or more races. Hispanic or Latino of any race were 4.1% of the population.

2000 census

As of the census of 2000, there were 32,177 people, 11,660 households, and 7,030 families living in the city. The population density was 2,394.3 people per square mile (924.4/km2). There were 12,180 housing units at an average density of 906.3 per square mile (349.9/km2). The racial makeup of the city was 92.08% White, 0.77% African American, 1.94% Native American, 1.27% Asian, 0.04% Pacific Islander, 2.10% from other races, and 1.79% from two or more races. Hispanic or Latino of any race were 4.47% of the population.

References

  1. ↑ "2019 U.S. Gazetteer Files". United States Census Bureau. สืบค้นเมื่อ 26 กรกฎาคม 2020.
  2. ↑ 2.0 2.1 "U.S. Census website". United States Census Bureau. สืบค้นเมื่อ 13 พฤศจิกายน 2012.
  3. ↑ 3.0 3.1 "Population and Housing Unit Estimates". United States Census Bureau. 24 พฤษภาคม 2020. สืบค้นเมื่อ 27 พฤษภาคม 2020.
  4. ↑ "US Board on Geographic Names". United States Geological Survey. 25 ตุลาคม 2007. สืบค้นเมื่อ 31 มกราคม 2008.
  5. ↑ "2010 Census Redistricting Data (Public Law 94-171) Summary File". American FactFinder. U.S. Census Bureau, 2010 Census. สืบค้นเมื่อ 23 เมษายน 2011.[ลิงก์เสีย]
  6. ↑ "Find a County". National Association of Counties. สืบค้นเมื่อ 7 มิถุนายน 2011.
  7. ↑ Upham, Warren (1920). Minnesota Geographic Names: Their Origin and Historic Significance. Minnesota Historical Society. p. 117.
  8. ↑ [1] เก็บถาวร มิถุนายน 3, 2010 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน
  9. ↑ "US Gazetteer files 2010". United States Census Bureau. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2 กรกฎาคม 2012. สืบค้นเมื่อ 13 พฤศจิกายน 2012.
  10. ↑ United States Census Bureau. "Census of Population and Housing". สืบค้นเมื่อ 11 กันยายน 2013.
  11. ↑ "Population Estimates". United States Census Bureau. สืบค้นเมื่อ 28 พฤษภาคม 2019.

External links

วิกิมีเดียคอมมอนส์มีสื่อที่เกี่ยวข้องกับ Moorhead, Minnesota
  • คู่มือการท่องเที่ยว Moorhead จากวิกิท่องเที่ยว (ในภาษาอังกฤษ)
  • ไม่พบ URL โปรดระบุ URL ที่นี่หรือเพิ่ม URL ในวิกิสนเทศ

Municipalities of Qatar

Municipalities of Qatar
بلديات قطر (อาหรับ)
หมวดหมู่Unitary state
ที่ตั้งState of Qatar
จำนวน8 Municipalities
ประชากร8,794 (Al Shamal) – 956,457 (Doha)
พื้นที่203 km2 (78.3 sq mi) (Doha) – 3,309 km2 (1,277.6 sq mi) (Al-Shahaniya)
การปกครองMunicipality government, National government
หน่วยการปกครองZones

Since 2015, Qatar has been divided into eight municipalities.[1] A new municipality, Al Daayen, was created under Resolution No. 13,[2] formed from parts of Umm Salal and Al Khawr; at the same time, Al Ghuwariyah was merged with Al Khawr; Al Jumaliyah was merged with Ar Rayyan; Jarayan al Batnah was split between Ar Rayyan and Al Wakrah; and Mesaieed was merged with Al Wakrah.[3] In 2014, the western city of Al-Shahaniya split off from Al Rayyan Municipality to form its own municipality.[4]

For statistical purposes, the municipalities are further subdivided into 98 zones (as of 2015), which are in turn subdivided into districts and blocks, the latter being the lowest subdivision.[5]

History

According to Ministry of Municipality and Urban Planning,[6] in 1963, the first municipality was the Municipality of Qatar, created under Law No. 11. Later in the same year, its name was changed to Municipality of Doha by Law No. 15. Then, on 17 July 1972, Ar Rayyan, Al Wakrah, Al Khawr and Dhekra, Ash Shamal, and Umm Salal municipalities created under Resolution No.11. In 1997, Umm Sa'id municipality formed from parts of Al Wakrah (former HASC code QA.WA, FIPS code QA05) and Jariyan al Batnah (QA.JB, QA07).

In 2004, Al Daayen municipality created under Resolution No. 13. Judging from maps of the municipalities before and after this change, Al Daayen was formed from parts of Umm Salal and Al Khawr; at the same time, Al Ghuwariyah merged with Al Khawr; Al Jumaliyah merged with Ar Rayyan; and Jarayan al Batnah was split between Ar Rayyan and Al Wakrah.

In 2014, the western city of Al-Shahaniya was dissociated from Al Rayyan Municipality to form its own municipality. Integrating approximately 35% of Al Rayyan's area into the new municipality, some of Al Rayyan's western localities such as Al Gharbiam, Al Utouriya, Al Jemailiya, Umm Bab, Rawdat Rashed, Al Nasraniya, Dukhan and Al Khurayb were also included in the new municipality.[4]

Municipalities

Key Municipality
(Baladiyah)		 بلدية Population
(2015)[5]		 Area
(km2)		 Area
(mi2)
1 Al Shamal الشمال 8,794 859.8 331.9
2 Al Khor الخور 202,031 1,613.3 622.8
3 Al-Shahaniya الشحانية 187,571 3,309.0 1,277.6
4 Umm Salal أم صلال 90,835 318.4 122.9
5 Al Daayen الضعاين 54,339 290.2 112.0
6 Ad Dawhah (Doha) الدوحة 956,457 202.7 78.3
7 Al Rayyan الريان 605,712 2,450 946.0
8 Al Wakrah الوكرة 299,037 2,577.7 995.2
  Dawlat Qatar دولة قطر 2,404,776 11,621.1 4,486.7

Former municipalities

See also

References

  1. ↑ "Qatar Municipalities". Qatar Ministry of Municipality and Environment. สืบค้นเมื่อ 8 สิงหาคม 2017.
  2. ↑ AlDaayen Municipality
  3. ↑ "Qatar Census Geography & Administrative Boundary 1986-2015". Ministry of Development Planning and Statistics. สืบค้นเมื่อ 9 สิงหาคม 2017.
  4. ↑ 4.0 4.1 Hisham Yassin (16 มกราคม 2014). "بلدية الشحانية تضم %35 من مساحة الريان الحالية" (ภาษาอาหรับ). Al Arab. สืบค้นเมื่อ 8 สิงหาคม 2017.
  5. ↑ 5.0 5.1 "2015 Population census" (PDF). Ministry of Development Planning and Statistics. เมษายน 2015. สืบค้นเมื่อ 8 สิงหาคม 2017.
  6. ↑ "وزارة البلدية والبيئة". www.baladiya.gov.qa.
  7. ↑ 7.0 7.1 7.2 "Population By Gender, Municipality And Zone". Ministry of Development Planning and Statistics. มีนาคม 2004. สืบค้นเมื่อ 9 สิงหาคม 2017.
  8. ↑ "Law No. 12 of 2006 concerning the Cancelled Municipality of Mesaieed". almeezan.qa. สืบค้นเมื่อ 9 สิงหาคม 2017.

แม่แบบ:Municipalities of Qatar แม่แบบ:Articles on first-level administrative divisions of Asian countries แม่แบบ:Qatar topics


แม่แบบ:Qatar-geo-stub

Milledgeville, Georgia

สำหรับความหมายอื่น ดูที่ Milledgeville (disambiguation)

แม่แบบ:Use American English แม่แบบ:Use mdy dates

Milledgeville, Georgia
City
City of Milledgeville
Old Governor's House
คำขวัญ: 
"Capitols, Columns and Culture"
Location in Baldwin County and the state of Georgia
Location in Baldwin County and the state of Georgia
Milledgevilleตั้งอยู่ในสหรัฐ
Milledgeville
Milledgeville
Location of Milledgeville in the US
พิกัด: 33°5′16″N 83°14′0″W / 33.08778°N 83.23333°W / 33.08778; -83.23333{{#coordinates:}}: ไม่สามารถมีป้ายกำกับหลักมากกว่าหนึ่งป้ายต่อหน้าได้
Country สหรัฐ
State Georgia
CountyBaldwin
Incorporated12 ธันวาคม 1804; 219 ปีก่อน (1804-12-12)
ตั้งชื่อจากJohn Milledge
การปกครอง[1]
 • ประเภทCouncil–Manager
 • MayorMary Parham-Copelan
 • ManagerBarry Jarrett
 • Council
Members
  • Dr. Collinda Lee
  • Jeanette Walden
  • Denese Shinholster – Council President Pro-Tem
  • Walter Reynolds
  • Richard Mullins, Jr.
  • Stephen Chambers
พื้นที่[2]
 • ทั้งหมด20.50 ตร.ไมล์ (53.10 ตร.กม.)
 • พื้นดิน20.34 ตร.ไมล์ (52.68 ตร.กม.)
 • พื้นน้ำ0.16 ตร.ไมล์ (0.42 ตร.กม.)
ความสูง330 ฟุต (100 เมตร)
ประชากร
 (2010)
 • ทั้งหมด17,715 คน
 • ประมาณ 
(2019)[3]
18,704 คน
 • ความหนาแน่น919.52 คน/ตร.ไมล์ (355.04 คน/ตร.กม.)
เขตเวลาUTC-5 (Eastern Time)
 • ฤดูร้อน (เวลาออมแสง)UTC-4 (EDT)
ZIP code(s)31061
Area code(s)478
FIPS code13-51492[4]
GNIS feature ID0332390[5]
เว็บไซต์milledgevillega.us

Milledgeville is a city in and the county seat of Baldwin County[6] in the U.S. state of Georgia. It is northeast of Macon and bordered on the east by the Oconee River. The rapid current of the river here made this an attractive location to build a city. It was the capital of Georgia from 1804 to 1868, including during the American Civil War. Milledgeville was preceded as the capital city by Louisville and was succeeded by Atlanta, the current capital. Today U.S. Highway 441 connects Milledgeville to Madison, Athens, and Dublin.

As of July 1, 2019, the population of Milledgeville was 18,704, up from 17,715 at the 2010 US Census.[7]

Milledgeville is along the route of the Fall Line Freeway, which is under construction to link Milledgeville with Augusta, Macon, Columbus, and other Fall Line cities. They have long histories from the colonial era of Georgia.

Milledgeville is the principal city of the Milledgeville Micropolitan Statistical Area, a micropolitan area that includes Baldwin and Hancock counties.[8] It had a combined population of 54,776 at the 2000 census.[4] The Old State Capitol is located here; it was added to the National Register of Historic Places (NRHP). Much of the original city is contained within the boundaries of the Milledgeville Historic District, which was also added to the NRHP.

Geography

Milledgeville is located at 33°5′16″N 83°14′0″W / 33.08778°N 83.23333°W / 33.08778; -83.23333 (33.087755, -83.233401)[9] and is 301 ฟุต (92 เมตร) above sea level.

According to the United States Census Bureau, the city has a total area of 20.6 ตารางไมล์ (53.3 ตารางกิโลเมตร), of which 20.4 ตารางไมล์ (52.9 ตารางกิโลเมตร) is land and 0.15 ตารางไมล์ (0.4 ตารางกิโลเมตร), or 0.74%, is water.[10]

U.S. Route 441 is the main route through the city, leading north 21 mi (34 km) to Eatonton and south 22 mi (35 km) to Irwinton. Georgia State Routes 22, 24, and 49 also run through the city as well. GA-22 leads northeast 24 mi (39 km) to Sparta and southwest 20 mi (32 km) to Gray. GA-24 leads east 29 mi (47 km) to Sandersville and north to Eatonton with U.S. 441. GA-49 leads southwest 30 mi (48 km) to Macon.

Milledgeville is located on the Atlantic Seaboard fall line of the United States. The Oconee River flows a half mile east of downtown on its way south to the Altamaha River and then south to the Atlantic Ocean. Lake Sinclair, a man-made lake, is about 5 ไมล์ (8 กิโลเมตร) northeast of Milledgeville on the border of Baldwin, Putnam and Hancock counties.

Milledgeville is composed of two main districts: a heavily commercialized area along the highway known to locals simply as "441," extending from a few blocks north of Georgia College & State University to 4 ไมล์ (6 กิโลเมตร) north of Milledgeville, and the "Downtown" area, encompassing the college, buildings housing city government agencies, various bars and restaurants. This historic area was laid out in 1803, with streets named after other counties in Georgia.

Demographics

ประชากร
สำมะโนประชากร Pop. %±
18101,256
—
18202,06964.7%
18402,095
—
18502,2165.8%
18602,48011.9%
18702,75010.9%
18803,80038.2%
18903,322−12.6%
19004,21927.0%
19104,3853.9%
19204,6195.3%
19305,53419.8%
19406,77822.5%
19508,83530.3%
196011,11725.8%
197011,6014.4%
198012,1765.0%
199017,72745.6%
200018,7575.8%
201017,715−5.6%
Est. 201918,704[3]5.6%
U.S. Decennial Census[11]

The population of the town of Milledgeville was 17,715 at the 2010 census.[10]

As of the census[4] of 2000, there were 18,757 people, 4,755 households, and 2,643 families residing in the city, although a 2005 study estimates there to be a population of 19,397. The population density was 938.8 people per square mile (362.5/km2). There were 5,356 housing units at an average density of 268.1 per square mile (103.5/km2). The racial makeup of the city was 49.94% White, 47.68% African American, 0.13% Native American, 1.55% Asian, 0.01% Pacific Islander, 0.20% from other races, and 0.50% from two or more races. Hispanic or Latino people of any race were 1.23% of the population.

There were 4,755 households, out of which 25.9% had children under the age of 18 living with them, 33.6% were married couples living together, 18.7% had a female householder with no husband present, and 44.4% were non-families. 31.7% of all households were made up of individuals, and 10.7% had someone living alone who was 65 years of age or older. The average household size was 2.35 and the average family size was 3.04.

In the city, the population was spread out, with 16.0% under the age of 18, 20.9% from 18 to 24, 32.3% from 25 to 44, 19.6% from 45 to 64, and 11.2% who were 65 years of age or older. The median age was 33 years. For every 100 females, there were 166.0 males. For every 100 females age 18 and over, there were 173.2 males.

The median income for a household in the city was $30,484, and the median income for a family was $44,683. Males had a median income of $30,794 versus $23,719 for females. The per capita income for the city was $12,782. About 14.8% of families and 24.0% of the population were below the poverty line, including 28.8% of those under age 18 and 16.3% of those age 65 or over.

References

  1. ↑ "Milledgeville City Hall". 2017. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 4 พฤษภาคม 2017. สืบค้นเมื่อ 16 พฤษภาคม 2017.
  2. ↑ "2019 U.S. Gazetteer Files". United States Census Bureau. สืบค้นเมื่อ 9 กรกฎาคม 2020.
  3. ↑ 3.0 3.1 "Population and Housing Unit Estimates". United States Census Bureau. 24 พฤษภาคม 2020. สืบค้นเมื่อ 27 พฤษภาคม 2020.
  4. ↑ 4.0 4.1 4.2 "U.S. Census website". United States Census Bureau. สืบค้นเมื่อ 31 มกราคม 2008.
  5. ↑ "US Board on Geographic Names". United States Geological Survey. 25 ตุลาคม 2007. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 12 กุมภาพันธ์ 2012. สืบค้นเมื่อ 31 มกราคม 2008.
  6. ↑ "Find a County". National Association of Counties. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 31 พฤษภาคม 2011. สืบค้นเมื่อ 7 มิถุนายน 2011.
  7. ↑ "QuickFacts Milledgeville city, Georgia". United States Census Bureau. n.d. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 26 มิถุนายน 2019. สืบค้นเมื่อ 27 มิถุนายน 2019.
  8. ↑ MICROPOLITAN STATISTICAL AREAS AND COMPONENTS, Office of Management and Budget, 2007-05-11. Accessed 2008-07-27.
  9. ↑ "US Gazetteer files: 2010, 2000, and 1990". United States Census Bureau. 12 กุมภาพันธ์ 2011. สืบค้นเมื่อ 23 เมษายน 2011.
  10. ↑ 10.0 10.1 "Geographic Identifiers: 2010 Demographic Profile Data (G001): Milledgeville city, Georgia (Revision published Jan. 25, 2013)". U.S. Census Bureau, American Factfinder. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 12 กุมภาพันธ์ 2020. สืบค้นเมื่อ 28 ตุลาคม 2013.
  11. ↑ "Census of Population and Housing". Census.gov. สืบค้นเมื่อ 4 มิถุนายน 2015.

Further reading

External links

Government
General information


แม่แบบ:Baldwin County, Georgia


คำเตือน: หลักเรียงลำดับปริยาย "Milledgeville, Georgia" ได้ลบล้างหลักเรียงลำดับปริยาย "Saint-Sauveur-De-Ginestoux" ที่มีอยู่ก่อนหน้า

London, Ontario

หน้านี้เกี่ยวกับthe city in Ontario สำหรับthe capital of England and the United Kingdom ดูที่ London สำหรับOther uses ดูที่ London (disambiguation)

แม่แบบ:Use Canadian English

London
City (single-tier)
City of London
Clockwise from top: London skyline as of 2009, Victoria Park, London Normal School, Financial District, Budweiser Gardens
Clockwise from top: London skyline as of 2009, Victoria Park, London Normal School, Financial District, Budweiser Gardens
ธงของLondon
ธง
ตราราชการของLondon
ตราอาร์ม
สมญา: 
"The Forest City"
คำขวัญ: 
Labore et Perseverantia  (Latin)
"Through Labour and Perseverance"
ข้อผิดพลาด Lua ใน มอดูล:Location_map บรรทัดที่ 522: Unable to find the specified location map definition: "Module:Location map/data/CAN ON Middlesex" does not exist
พิกัด: 42°58′03″N 081°13′57″W / 42.96750°N 81.23250°W / 42.96750; -81.23250{{#coordinates:}}: ไม่สามารถมีป้ายกำกับหลักมากกว่าหนึ่งป้ายต่อหน้าได้
CountryCanada
ProvinceOntario
Settled1826 (as village)
Incorporated1855 (as city)
ตั้งชื่อจากLondon, United Kingdom
การปกครอง
 • City MayorEd Holder
 • Governing BodyLondon City Council
 • MPs
List of MPs
 • MPPs
List of MPPs
พื้นที่[1][2]
 • พื้นดิน420.57 ตร.กม. (162.38 ตร.ไมล์)
 • เขตเมือง232.48 ตร.กม. (89.76 ตร.ไมล์)
 • รวมปริมณฑล2,662.40 ตร.กม. (1,027.96 ตร.ไมล์)
ความสูง251 เมตร (823 ฟุต)
ประชากร
 (2016)[3]
 • City (single-tier)383,822 (15th) คน
 • ความหนาแน่น913.1 คน/ตร.กม. (2,365 คน/ตร.ไมล์)
 • รวมปริมณฑล494,069 (11th) คน
เขตเวลาUTC−05:00 (EST)
 • ฤดูร้อน (เวลาออมแสง)UTC−04:00 (EDT)
Forward sortation areaN5V to N6P
รหัสพื้นที่519, 226, and 548
GDP (London CMA)CA$24.0 billion (2016)[4]
GDP per capita (London CMA)CA$48,530 (2016)
เว็บไซต์www.london.ca
วิกิท่องเที่ยว มีคำแนะนำการท่องเที่ยวสำหรับ London (Ontario)

London (pronounced /ˈlʌndən/) is a city in southwestern Ontario, Canada, along the Quebec City–Windsor Corridor. The city had a population of 383,822 according to the 2016 Canadian census. London is at the confluence of the Thames River, approximately 200 km (120 mi) from both Toronto and Detroit; and about 230 km (140 mi) from Buffalo, New York. The city of London is a separated municipality, politically separate from Middlesex County, though it remains the county seat.

London and the Thames were named in 1793 by John Graves Simcoe, who proposed the site for the capital city of Upper Canada. The first European settlement was between 1801 and 1804 by Peter Hagerman.[5] The village was founded in 1826 and incorporated in 1855. Since then, London has grown to be the largest southwestern Ontario municipality and Canada's 11th largest metropolitan area, having annexed many of the smaller communities that surrounded it.

London is a regional centre of healthcare and education, being home to the University of Western Ontario (which brands itself "Western University"), Fanshawe College, and several hospitals (including a University Hospital). The city hosts a number of musical and artistic exhibits and festivals, which contribute to its tourism industry, but its economic activity is centred on education, medical research, insurance, and information technology. London's university and hospitals are among its top ten employers. London lies at the junction of Highway 401 and 402, connecting it to Toronto, Windsor and Sarnia. It also has an international airport and train and bus stations.

Etymology

London was named for the British capital of London by John Graves Simcoe, who also named the local river the Thames, in 1793.[6] Simcoe had intended London to be the capital of Upper Canada. Guy Carleton (Governor Dorchester) rejected that plan after the War of 1812,[7] but accepted Simcoe's second choice, the present site of Toronto, to become the capital city of what would become the Province of Ontario, at Confederation, on 1 July 1867.[8]

Geography

The area was formed during the retreat of the glaciers during the last ice age, which produced areas of marshland, notably the Sifton Bog, as well as some of the most agriculturally productive areas of farmland in Ontario.[9] The Thames River dominates London's geography. The North and South branches of the Thames River meet at the centre of the city, a location known as "The Forks" or "The Fork of the Thames."[10] The North Thames runs through the man-made Fanshawe Lake in northeast London. Fanshawe Lake was created by Fanshawe Dam, constructed to protect the downriver areas from the catastrophic flooding which affected the city in 1883 and 1937.[11]

Climate

Downtown London on a winter morning in January 2011

London has a humid continental climate (Köppen Dfb), though due to its downwind location relative to Lake Huron and elevation changes across the city, it is virtually on the Dfa/Dfb (hot summer) boundary favouring the former climate zone to the southwest of the confluence of the South and North Thames Rivers, and the latter zone to the northeast (including the airport). Because of its location in the continent, London experiences large seasonal contrast, tempered to a point by the surrounding Great Lakes. The summers are usually warm to hot and humid, with a July average of 20.8 องศาเซลเซียส (69.4 องศาฟาเรนไฮต์), and temperatures above 30 °C (86 °F) occur on average 10 days per year.[12] In 2016, however, temperatures at or above 30 °C (86 °F) occurred more than 35 times, and in 2018, four heatwave incidents led to humidex temperatures topping out at 46 °C (115 °F) . The city is affected by frequent thunderstorms due to hot, humid summer weather, as well as the convergence of breezes originating from Lake Huron and Lake Erie. The same convergence zone is responsible for spawning funnel clouds and the occasional tornado. Spring and autumn in between are not long, and winters are cold but witness frequent thaws. Annual precipitation averages 1,011.5 mm (39.82 in). Its winter snowfall totals are heavy, averaging about 194 ซm (6 ft) per year,[12] although the localized nature of snow squalls means the total can vary widely from year to year.[13] The majority of snow accumulation comes from lake effect snow and snow squalls originating from Lake Huron, some 60 km (37 mi) to the northwest, which occurs when strong, cold winds blow from that direction. From 5 December 2010, to 9 December 2010, London experienced record snowfall when up to 2 m (79 in) of snow fell in parts of the city. Schools and businesses were closed for three days and bus service was cancelled after the second day of snow.[14]

The highest temperature ever recorded in London was 41.1 องศาเซลเซียส (106 องศาฟาเรนไฮต์) on 6 August 1918.[15] The lowest temperature ever recorded was −32.2 องศาเซลเซียส (−26 องศาฟาเรนไฮต์) on 20 January 1892.[16]

ข้อมูลภูมิอากาศของLondon, Ontario (London International Airport), 1981–2010 normals, extremes 1871–present[a]
เดือน ม.ค. ก.พ. มี.ค. เม.ย. พ.ค. มิ.ย. ก.ค. ส.ค. ก.ย. ต.ค. พ.ย. ธ.ค. ทั้งปี
อุณหภูมิสูงสุดที่เคยบันทึก °C (°F) 16.7
(62.1) 		18.3
(64.9) 		27.2
(81) 		30.6
(87.1) 		34.4
(93.9) 		38.2
(100.8) 		38.9
(102) 		41.1
(106) 		36.7
(98.1) 		30.3
(86.5) 		24.4
(75.9) 		18.5
(65.3) 		41.1
(106)
อุณหภูมิสูงสุดเฉลี่ย °C (°F) -1.9
(28.6) 		-0.5
(31.1) 		4.4
(39.9) 		12.1
(53.8) 		19.0
(66.2) 		24.0
(75.2) 		26.4
(79.5) 		25.3
(77.5) 		21.1
(70) 		14.2
(57.6) 		7.2
(45) 		0.9
(33.6) 		12.7
(54.9)
อุณหภูมิเฉลี่ยแต่ละวัน °C (°F) -5.6
(21.9) 		-4.5
(23.9) 		-0.1
(31.8) 		6.8
(44.2) 		13.1
(55.6) 		18.3
(64.9) 		20.8
(69.4) 		19.7
(67.5) 		15.5
(59.9) 		9.2
(48.6) 		3.4
(38.1) 		-2.6
(27.3) 		7.9
(46.2)
อุณหภูมิต่ำสุดเฉลี่ย °C (°F) -9.2
(15.4) 		-8.6
(16.5) 		-4.5
(23.9) 		1.5
(34.7) 		7.2
(45) 		12.6
(54.7) 		15.1
(59.2) 		14.0
(57.2) 		9.9
(49.8) 		4.3
(39.7) 		-0.4
(31.3) 		-6.1
(21) 		3.0
(37.4)
อุณหภูมิต่ำสุดที่เคยบันทึก °C (°F) -32.2
(-26) 		-31.7
(-25.1) 		-28.3
(-18.9) 		-17.8
(-0) 		-5.0
(23) 		-1.1
(30) 		4.4
(39.9) 		1.5
(34.7) 		-3.3
(26.1) 		-11.1
(12) 		-18.3
(-0.9) 		-30.0
(-22) 		−32.2
(−26)
หยาดน้ำฟ้า มม (นิ้ว) 74.2
(2.921) 		65.5
(2.579) 		71.5
(2.815) 		83.4
(3.283) 		89.8
(3.535) 		91.7
(3.61) 		82.7
(3.256) 		82.9
(3.264) 		103.0
(4.055) 		81.3
(3.201) 		98.0
(3.858) 		87.5
(3.445) 		1,011.5
(39.823)
ปริมาณฝน มม (นิ้ว) 33.4
(1.315) 		33.6
(1.323) 		46.3
(1.823) 		74.7
(2.941) 		89.4
(3.52) 		91.7
(3.61) 		82.7
(3.256) 		82.9
(3.264) 		103.0
(4.055) 		78.1
(3.075) 		83.2
(3.276) 		46.9
(1.846) 		845.9
(33.303)
ปริมาณหิมะ ซม (นิ้ว) 49.3
(19.41) 		38.4
(15.12) 		29.4
(11.57) 		9.4
(3.7) 		0.4
(0.16) 		0.0
(0) 		0.0
(0) 		0.0
(0) 		0.0
(0) 		3.2
(1.26) 		16.6
(6.54) 		47.6
(18.74) 		194.3
(76.5)
ความชื้นร้อยละ 75.9 71.9 65.0 56.9 54.8 57.0 57.6 59.7 59.9 63.1 72.0 76.9 64.2
วันที่มีหยาดน้ำฟ้าโดยเฉลี่ย (≥ 0.2 mm) 18.8 15.1 15.3 14.1 12.7 11.6 11.2 10.4 12.1 13.1 15.8 18.0 168.0
วันที่มีฝนตกโดยเฉลี่ย (≥ 0.2 mm) 6.3 5.4 8.3 12.0 12.7 11.6 11.3 10.4 12.1 13.0 11.6 7.8 122.4
วันที่มีหิมะตกโดยเฉลี่ย (≥ 0.2 cm) 15.3 12.1 9.1 3.5 0.18 0.0 0.0 0.0 0.0 1.2 5.7 13.2 60.3
จำนวนชั่วโมงที่มีแดด 64.4 89.9 124.0 158.0 219.6 244.3 261.6 217.7 165.1 128.7 67.4 52.1 1,792.6
แหล่งที่มา: Environment Canada[12][15][16][17][18][19][20][21][22]

Demographics

ประวัติจำนวนประชากร
ปีประชากร±%
187118,000—    
188126,266+45.9%
189131,977+21.7%
190137,976+18.8%
191146,509+22.5%
192150,959+9.6%
193171,148+39.6%
194178,134+9.8%
195195,343+22.0%
1961169,569+77.9%
1966194,416+14.7%
1971223,222+14.8%
1976240,392+7.7%
1981254,280+5.8%
1986269,140+5.8%
1991311,620+15.8%
1996325,699+4.5%
2001336,539+3.3%
2006352,395+4.7%
2011366,151+3.9%
2016383,822+4.8%
[23][24][25][26][27][28][29]

The percentage of the resident population in London of retirement age (65 and over) is 16.6, just under Canada's 16.9. The median age is 39.7 years of age, compared to 41.2 for all of Canada.

As per the 2016 census, the most common ethnicities in London, Ontario are English (28.4%), Canadian (25.8%), Scottish (20.9%), Irish (19.8%), German (11.6%), French (9.6%), Dutch (6.3%), Italian (5.0%), Polish (4.4%), and British Isles Origins, n.i.e. (3.4%).[30] Visible minorities make up 16% of London's population and include Arab (2.8%), Black (2.5%), South Asian (2.4%), and Chinese (2.2%), in addition to 2.4% Aboriginal population.[31][32]

According to the 2011 census, the majority of Londoners profess a Christian faith, which accounts for 62.8 percent of the population (Roman Catholic: 27.0%, Protestant: 25.0%, other Christian: 9.0%). Other religions include Islam (4.4%), Buddhism (0.8%), Hinduism (0.8%), and Judaism (0.5%), with 29.9 percent of the population reporting no religious affiliation.

References

  1. ↑ "London (City) community profile". 2006 Census data. Statistics Canada. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 6 กรกฎาคม 2011. สืบค้นเมื่อ 15 กุมภาพันธ์ 2011.
  2. ↑ "London (Census metropolitan area) community profile". 2006 Census data. Statistics Canada. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 6 กรกฎาคม 2011. สืบค้นเมื่อ 15 กุมภาพันธ์ 2011.
  3. ↑ "London (City) community profile". 2016 Census data. Statistics Canada. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 11 กุมภาพันธ์ 2017. สืบค้นเมื่อ 8 กุมภาพันธ์ 2017.
  4. ↑ "Table 36-10-0468-01 Gross domestic product (GDP) at basic prices, by census metropolitan area (CMA) (x 1,000,000)". Statistics Canada. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 22 มกราคม 2021. สืบค้นเมื่อ 27 เมษายน 2021.
  5. ↑ St-Denis, Guy (1985). Byron:Pioneer Days in Westminster Township. Crinklaw Press. pp. 21–22. ISBN 0-919939-10-4.
  6. ↑ อ้างอิงผิดพลาด: ป้ายระบุ <ref> ไม่ถูกต้อง ไม่มีการกำหนดข้อความสำหรับอ้างอิงชื่อ lon
  7. ↑ Spelt, J (1972). Urban development in south-central Ontario. McClelland and Stewart.
  8. ↑ Adam, Graeme Mercer; Mulvany, Charles Pelham; Robinson, Christopher Blackett (1885). History of Toronto and County of York, Ontario: Containing an Outline of the History of the Dominion of Canada; a History of the City of Toronto and the County of York, with the Townships, Towns, General and Local Statistics; Biographical Sketches (Part II: The County of York). Vol. 1. C.B. Robinson. p. 9.
  9. ↑ "Ontario". Historica-Dominion. 2009. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 18 มิถุนายน 2010. สืบค้นเมื่อ 25 กันยายน 2009.
  10. ↑ "Your Guide to London's Major Public Parks & Gardens". City of London. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 25 พฤศจิกายน 2010. สืบค้นเมื่อ 25 กันยายน 2009.
  11. ↑ "Fanshawe Dam". Upper Thames River Conservation Authority. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 19 สิงหาคม 2009. สืบค้นเมื่อ 25 กันยายน 2009.
  12. ↑ 12.0 12.1 12.2 "London INT'L Airport, Ontario". Canadian Climate Normals 1981–2010. Environment Canada. 25 กันยายน 2013. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 18 กุมภาพันธ์ 2015. สืบค้นเมื่อ 22 กันยายน 2014.
  13. ↑ Canada, Government of Canada, Environment and Climate Change (16 ธันวาคม 2010). "Environment and Climate Change Canada - Weather and Meteorology - Canada's Top Ten Weather Stories for 2010 - Runner-Up stories". ec.gc.ca. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 18 พฤศจิกายน 2017. สืบค้นเมื่อ 1 กุมภาพันธ์ 2018.
  14. ↑ Daniszewski, Hank (7 ธันวาคม 2010). "It's one for the history books". London Free Press. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 14 มีนาคม 2011. สืบค้นเมื่อ 5 เมษายน 2012.
  15. ↑ 15.0 15.1 "August 1918". Canadian Climate Data. Environment Canada. 31 ตุลาคม 2011. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 9 สิงหาคม 2016. สืบค้นเมื่อ 21 มีนาคม 2016.
  16. ↑ 16.0 16.1 "January 1892". Canadian Climate Data. Environment Canada. 31 ตุลาคม 2011. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 9 สิงหาคม 2016. สืบค้นเมื่อ 21 มีนาคม 2016.
  17. ↑ "London INT'L Airport". Canadian Climate Normals 1981–2010. Environment Canada. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 18 กรกฎาคม 2020. สืบค้นเมื่อ 6 กันยายน 2013.
  18. ↑ "London". Canadian Climate Data. Environment Canada. 31 ตุลาคม 2011. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 9 สิงหาคม 2016. สืบค้นเมื่อ 21 มีนาคม 2016.
  19. ↑ "London South". Canadian Climate Data. Environment Canada. 31 ตุลาคม 2011. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 9 สิงหาคม 2016. สืบค้นเมื่อ 21 มีนาคม 2016.
  20. ↑ "London Lambeth A". Canadian Climate Data. Environment Canada. 31 ตุลาคม 2011. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 9 สิงหาคม 2016. สืบค้นเมื่อ 21 มีนาคม 2016.
  21. ↑ "March 2012". Canadian Climate Data. Environment Canada. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 9 สิงหาคม 2016. สืบค้นเมื่อ 14 มิถุนายน 2016.
  22. ↑ "Daily Data Report for February 2017". Canadian Climate Data. Environment Canada. 31 ตุลาคม 2011. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 26 กุมภาพันธ์ 2017. สืบค้นเมื่อ 25 กุมภาพันธ์ 2017.
  23. ↑ Censuses 1871–1931 (PDF). Canada Yearbook 1932. Statistics Canada. 31 มีนาคม 2008. p. 103. เก็บ (PDF)จากแหล่งเดิมเมื่อ 19 ตุลาคม 2014.
  24. ↑ Census 1941–1951 (PDF). Canada Yearbook 1955. 31 มีนาคม 2008. p. 145. เก็บ (PDF)จากแหล่งเดิมเมื่อ 9 ธันวาคม 2013.
  25. ↑ Census 1961 (PDF). Canada Yearbook 1967. 31 มีนาคม 2008. p. 189. เก็บ (PDF)จากแหล่งเดิมเมื่อ 23 ธันวาคม 2014.
  26. ↑ Censuses 1966, 1971 (PDF). Canada Year Book 1974. 31 มีนาคม 2008. เก็บ (PDF)จากแหล่งเดิมเมื่อ 23 ธันวาคม 2014.
  27. ↑ Censuses 1981, 1986 (PDF). Canada Year Book 1988. 31 มีนาคม 2008. p. 192. เก็บ (PDF)จากแหล่งเดิมเมื่อ 23 ธันวาคม 2014.
  28. ↑ "Canada: Ontario". City Population. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 20 มกราคม 2012.
  29. ↑ "2006 Community Profiles: London". Statistics Canada. 6 ธันวาคม 2010. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 1 มกราคม 2016. สืบค้นเมื่อ 22 กันยายน 2014.
  30. ↑ Government of Canada, Statistics Canada (8 กุมภาพันธ์ 2017). "Census Profile, 2016 Census - London, City [Census subdivision], Ontario and Ontario [Province]". www12.statcan.gc.ca. สืบค้นเมื่อ 14 กันยายน 2019.
  31. ↑ "Community Profiles from the 2016 Census, Statistics Canada - Census Subdivision". 2.statcan.gc.ca. 6 ธันวาคม 2010. สืบค้นเมื่อ 13 เมษายน 2013.
  32. ↑ "Aboriginal Peoples - Data table". 2.statcan.ca. 6 ตุลาคม 2010. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 8 กรกฎาคม 2013. สืบค้นเมื่อ 13 เมษายน 2013.

อ้างอิงผิดพลาด: ป้ายระบุ <ref> ชื่อ "SkyriseCities2016-05-16" ซึ่งนิยามใน <references> ไม่ถูกใช้ในข้อความก่อนหน้า

อ้างอิงผิดพลาด: ป้ายระบุ <ref> ชื่อ "Lfp2015-12-06" ซึ่งนิยามใน <references> ไม่ถูกใช้ในข้อความก่อนหน้า

Notes

  1. ↑ London's long term climate record has been recorded at various climate stations in or near the city of London since 1871. From 1871 to 1891 at London, 1883 to 1932 at London South, 1930 to 1941 at Lambeth Airport, and 1940 to present at London International Airport.

Further reading

External links

วิกิมีเดียคอมมอนส์มีสื่อที่เกี่ยวข้องกับ London, Ontario
วิกิท่องเที่ยว มีคำแนะนำการท่องเที่ยวสำหรับ London, Ontario
  • ไม่พบ URL โปรดระบุ URL ที่นี่หรือเพิ่ม URL ในวิกิสนเทศ

แม่แบบ:London, Ontario

Bisha Domestic Airport

Bisha Domestic Airport

مطار بيشة المحلي
ข้อมูลสำคัญ
การใช้งานPublic / Military
ผู้ดำเนินงานGeneral Authority of Civil Aviation
พื้นที่บริการBisha
สถานที่ตั้ง'Asir Province, Saudi Arabia
ความสูงเหนือระดับน้ำทะเล1,185 เมตร / 3,887 ฟุต
พิกัด19°59′03″N 042°37′15″E / 19.98417°N 42.62083°E / 19.98417; 42.62083{{#coordinates:}}: ไม่สามารถมีป้ายกำกับหลักมากกว่าหนึ่งป้ายต่อหน้าได้
แผนที่
OEBHตั้งอยู่ในซาอุดีอาระเบีย
OEBH
OEBH
Location of airport in Saudi Arabia
ทางวิ่ง
ทิศทาง ความยาว พื้นผิว
เมตร ฟุต
18/36 3,050 10,007 Asphalt
Sources:[1][2]

Bisha Domestic Airport (อาหรับ: مطار بيشة المحلي, (IATA: BHH[3], ICAO: OEBH)) is an airport serving Bisha, in 'Asir Province, Saudi Arabia. It opened on 1 June 1976.[4]

Facilities

The airport resides at an elevation of 3,887 ฟุต (1,185 เมตร) above mean sea level. It has one runway designated 18/36 with an asphalt surface measuring 3,050 โดย 45 เมตร (10,007 โดย 148 ฟุต).[1]

Airlines and destinations

Airlines offering scheduled passenger service:

สายการบิน จุดหมายปลายทาง
Flynas Abha,[5] Riyadh[6]
Saudia Dammam, Jeddah, Riyadh

See also

References

  1. ↑ 1.0 1.1 Airport information for OEBH from DAFIF (effective October 2006)
  2. ↑ Airport information for BHH at Great Circle Mapper. Source: DAFIF (effective Oct. 2006).
  3. ↑ "IATA Airport Code Search (BHH: Bisha)". International Air Transport Association. สืบค้นเมื่อ 7 กันยายน 2013.
  4. ↑ "Bisha, Saudi Arabia: Bisha Airport". Airport Codes. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 22 กันยายน 2013. สืบค้นเมื่อ 22 กันยายน 2013.
  5. ↑ http://www.flynas.com/en/booking-flynas/flight-schedule
  6. ↑ http://www.routesonline.com/news/38/airlineroute/271147/flynas-adds-new-domestic-routes-in-late-jan-2017/

External links


แม่แบบ:Airports in Saudi Arabia


คำเตือน: หลักเรียงลำดับปริยาย "Bisha Domestic Airport" ได้ลบล้างหลักเรียงลำดับปริยาย "Milledgeville, Georgia" ที่มีอยู่ก่อนหน้า


แม่แบบ:SaudiArabia-airport-stub

เข้าถึงจาก "https://th.wikipedia.org/w/index.php?title=ผู้ใช้:Waniosa_Amedestir/ทดลองเขียน_2&oldid=9518596"