ผลต่างระหว่างรุ่นของ "ISO 639-3"
ป้ายระบุ: แก้ไขจากอุปกรณ์เคลื่อนที่ แก้ไขจากเว็บสำหรับอุปกรณ์เคลื่อนที่ |
ไม่มีความย่อการแก้ไข ป้ายระบุ: การแก้ไขแบบเห็นภาพ แก้ไขจากอุปกรณ์เคลื่อนที่ แก้ไขจากเว็บสำหรับอุปกรณ์เคลื่อนที่ |
||
บรรทัด 1: | บรรทัด 1: | ||
'''<span lang="ខ្មែរ" dir="ltr">''ม''</span>าตรฐาน ISO 639-3''' เป็นมาตรฐานกำหนดรหัสของภาษามนุษย์ทั้งหมดเท่าที่ทราบว่ามี โดยใช้ |
'''<span lang="ខ្មែរ" dir="ltr">''ม''</span>าตรฐาน ISO 639-3''' เป็นมาตรฐานกำหนดรหัสของภาษามนุษย์ทั้งหมดเท่าที่ทราบว่ามี โดยใช้ตัวอักษรละติน<ref name=":0" /> |
||
ภาษาที่รวมใน ISO 639-3 O 639-3นี้ รวมถึงภาษาที่มีใช้อยู่ในปัจจุบัน ภาษาโบราณ ภาษาที่ไม่มีการใช้แล้ว ตลอดทั้งภาษาที่ประดิษฐ์ขึ้น รวมถึงภาษาหลักแลภาษารอง ทั้งที่มีตัวอักษรเขียนและที่ไม่มีថៃចាប់ខ្លួន |
|||
== รายละเอียด == |
== รายละเอียด == |
||
บรรทัด 10: | บรรทัด 9: | ||
รหัสสามตัวอักษรของ ISO 639-3 นั้นจะมีแค่แบบเดียวสำหรับหนึ่งภาษา คือแบบที่เรียกว่า T code ของ ISO 639-2 (ใน ISO 639-2 บางภาษาจะมีรหัสสองแบบ คือแบบ B code และ T code) |
รหัสสามตัวอักษรของ ISO 639-3 นั้นจะมีแค่แบบเดียวสำหรับหนึ่งภาษา คือแบบที่เรียกว่า T code ของ ISO 639-2 (ใน ISO 639-2 บางภาษาจะมีรหัสสองแบบ คือแบบ B code และ T code) |
||
มาตรฐานล่าสุดของ ISO 639-3 คือ ISO 639-3:2007<ref>{{Cite web|url=https://www.iso.org/standard/39534.html |title=ISO 639-3:2007 Codes for the representation of names of languages — Part 3: Alpha-3 code for comprehensive coverage of languages|publication-date=February 2007}}</ref> |
มาตรฐานล่าสุดของ ISO 639-3 คือ ISO 639-3:2007<ref name=":0">{{Cite web|url=https://www.iso.org/standard/39534.html |title=ISO 639-3:2007 Codes for the representation of names of languages — Part 3: Alpha-3 code for comprehensive coverage of languages|publication-date=February 2007}}</ref> |
||
== ตัวอย่าง == |
== ตัวอย่าง == |
รุ่นแก้ไขเมื่อ 15:48, 23 ตุลาคม 2563
มาตรฐาน ISO 639-3 เป็นมาตรฐานกำหนดรหัสของภาษามนุษย์ทั้งหมดเท่าที่ทราบว่ามี โดยใช้ตัวอักษรละติน[1]
รายละเอียด
มาตรฐาน ISO 639-3 เป็นมาตรฐานในชุดเดียวกับ ISO 639 ที่มีความพยายามจะกำหนดสัญลักษณ์แทนภาษาให้มีความครอบคลุมภาษาต่าง ๆ มาตรฐานที่ถูกกำหนดเป็นส่วนที่ 3 ในมาตรฐาน ISO 639 โดยมีความแตกต่างจากมาตรฐานในส่วนที่ 1 คือ ISO 639-1 และ ส่วนที่ 2 คือ ISO 639-2 ซึ่งเน้นไปที่ภาษาที่มีการใช้กันเป็นภาษาหลักหรือมีการใช้บ่อย ๆ ในขณะที่ ISO 639-3 ถูกสร้างขี้นเพื่อให้ครอบคลุมการใช้งานในทุกลักษณะงานเท่าที่เป็นไปได้ โดยจะใช้รหัสตัวอักษรละตินสามตัวแทนชื่อภาษานั้น ๆ ซึ่งครอบคลุมไปถึงภาษาที่ปรากฏอยู่แล้วในสองมาตรฐานแรก ซึ่งเป็นภาษาที่พบใช้อยู่ในปัจจุบัน ภาษาที่ไม่มีการใช้แล้ว ภาษาโบราณ และภาษาที่สร้างขึ้น โดยกลุ่มบุคคลบางกลุ่มด้วยเหตุผลบางประการ โดยกลุ่มคนเหล่านั้นไม่ได้มีความเกี่ยวเนื่องทางวัฒนธรรม หรือบางทีที่เรียกกันทั่วไปว่าเรียกว่าภาษาประดิษฐ์ ตัวอย่างภาษาประดิษฐ์ที่พอรู้จักกันโดยทั่วไป เช่น เอสเปรันโต (Esperanto) และ อิดอ (Ido) ทำให้มาตรฐานส่วนที่ 3 ครอบคลุมภาษาที่คนส่วนใหญ่ไม่มีความคุ้นเคยจำนวนมาก อย่างไรก็ตาม มาตรฐานส่วนนี้ไม่ได้ครอบคลุมถึงโปรแกรมภาษาคอมพิวเตอร์และภาษาที่ตั้งขึ้นจากสมมุติฐาน เช่น ภาษาอินโด-ยูโรเปียนดั้งเดิม (Proto-Indo-European) หรือที่เรียกกันว่า PIE
มาตรฐาน ISO 639-3 มีความเฉพาะเจาะจงกว่า ISO 639-1 และ 639-2 คือระบุรหัสสำหรับภาษาที่ถูกเรียกเป็นภาษาถิ่นและไม่มีรหัสเฉพาะใน ISO 639-1 และ 639-2 ด้วย
รหัสสามตัวอักษรของ ISO 639-3 นั้นจะมีแค่แบบเดียวสำหรับหนึ่งภาษา คือแบบที่เรียกว่า T code ของ ISO 639-2 (ใน ISO 639-2 บางภาษาจะมีรหัสสองแบบ คือแบบ B code และ T code)
มาตรฐานล่าสุดของ ISO 639-3 คือ ISO 639-3:2007[1]
ตัวอย่าง
639-3 | 639-2 (B/T) | 639-1 | ชื่อภาษา | กลุ่มที่ใช้ | ประเภท |
---|---|---|---|---|---|
arb + อื่น ๆ | ara | ar | อาหรับ | กระจายกลุ่ม | มีใช้อยู่ |
eng | eng | en | อังกฤษ | เฉพาะกลุ่ม | มีใช้อยู่ |
deu | ger/deu | de | เยอรมัน | เฉพาะกลุ่ม | มีใช้อยู่ |
hbs | sh | Serbo-Croatian | กระจายกลุ่ม | มีใช้อยู่ | |
ido | ido | io | อิดอ | เฉพาะกลุ่ม | ประดิษฐ์ |
lab | Linear A | เฉพาะกลุ่ม | โบราณ | ||
lao | lao | lo | ลาว | เฉพาะกลุ่ม | มีใช้อยู่ |
nan | (zh-min-nan) | หมิ่นหนาน (จีนฮกเกี้ยน) | เฉพาะกลุ่ม | มีใช้อยู่ | |
tha | tha | th | ไทย | เฉพาะกลุ่ม | มีใช้อยู่ |
zkh | Khorezmian | เฉพาะกลุ่ม | ไม่มีใช้แล้ว | ||
zho | chi/zho | zh | จีน | กระจายกลุ่ม | มีใช้อยู่ |
ดูเพิ่ม
- ISO 15924 รหัสสากลสำหรับตัวเขียน