ผลต่างระหว่างรุ่นของ "พระยาอินทวิไชย"

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
เนื้อหาที่ลบ เนื้อหาที่เพิ่ม
พีรวงค์ (คุย | ส่วนร่วม)
ไม่มีความย่อการแก้ไข
พีรวงค์ (คุย | ส่วนร่วม)
ไม่มีความย่อการแก้ไข
บรรทัด 48: บรรทัด 48:


เนื่องจากราชโอรสพระยาอินทวิไชยถึงแก่อนิจกรรมตั้งแต่ยังทรงเยาว์ จึงทำให้ขาดรัชทายาทที่จะขึ้นครองราชย์ต่อจากพระองค์ พระยาราชวงศ์(พิมพิสาร) โอรส[[เจ้าปิ่นแก้ว|แม่เจ้าปิ่นแก้ว]](เจ้าขนิษฐาของพระองค์)กับพระยาวังขวา จึงได้เสด็จขึ้นครองนครแพร่เป็น[[พระยาพิมพิสารราชา]]
เนื่องจากราชโอรสพระยาอินทวิไชยถึงแก่อนิจกรรมตั้งแต่ยังทรงเยาว์ จึงทำให้ขาดรัชทายาทที่จะขึ้นครองราชย์ต่อจากพระองค์ พระยาราชวงศ์(พิมพิสาร) โอรส[[เจ้าปิ่นแก้ว|แม่เจ้าปิ่นแก้ว]](เจ้าขนิษฐาของพระองค์)กับพระยาวังขวา จึงได้เสด็จขึ้นครองนครแพร่เป็น[[พระยาพิมพิสารราชา]]

== พระอิสริยยศ ==

* พ.ศ. 2324 เจ้าน้อยอินทวิไชย
* ก่อนพ.ศ. 2359 พระไชยราชา (เจ้าขวา)
* พ.ศ. 2359 - พ.ศ. 2390 พระยานครแพร่


==พงศาวลี==
==พงศาวลี==

รุ่นแก้ไขเมื่อ 15:31, 17 พฤษภาคม 2563

พระยาอินทวิไชย

เจ้าน้อยอินทวิไชย
พระยานครแพร่
ครองราชย์พ.ศ. 2359พ.ศ. 2390[1]
รัชกาลก่อนหน้าพระยาเทพวงศ์
รัชกาลถัดไปพระยาพิมพิสารราชา
ประสูติพ.ศ. 2324
พิราลัยพ.ศ. 2390
พระชายาแม่เจ้าสุพรรณวดีราชเทวี
พระนามเต็ม
พระองค์สมเด็จพระบรมบัวพิตองค์เปนเจ้า (พระญาอินทวิไชยราชา)
พระบุตร6 พระองค์
ราชวงศ์ราชวงศ์เทพวงศ์
พระบิดาพระยาเทพวงศ์
พระมารดาแม่เจ้าสุชาดาราชเทวี
เจ้าผู้ครองนครแพร่แห่ง
ราชวงศ์แสนซ้าย
*พระยาแสนซ้าย
*พระยาเทพวงศ์
*พระยาอินทวิไชย
พระยาพิมพิสารราชา
เจ้าพิริยเทพวงษ์

พระยาอินทวิไชย[2] หรือ เจ้าหลวงอินต๊ะวิไจย เป็นเจ้าผู้ครองนครแพร่ องค์ที่ 23 (องค์ที่ 2 แห่งราชวงศ์เทพวงศ์) ในรัชสมัยพระบาทสมเด็จพระนั่งเกล้าเจ้าอยู่หัว พระองค์ได้เสด็จขึ้นครองนครแพร่ต่อจากพระยาเทพวงศ์ผู้เป็นราชบิดา

พระประวัติ

พระยาอินทวิไชย หรือ พระญาอินทวิไชยราชา มีพระนามเดิมว่า เจ้าน้อยอินทวิไชย และมีตำแหน่งเดิมเป็น พระอินราชา หรือ พระไชยราชา (เจ้าขวา) เป็นราชโอรสองค์โตในพระยาเทพวงศ์ กับแม่เจ้าสุชาดาราชเทวี ประสูติที่นครลำปางภายหลังได้มาช่วยราชบิดาทรงงานที่นครแพร่ และได้เสด็จขึ้นครองนครแพร่ในปี พ.ศ. 2359 ขณะมีชันษาได้ 35 ปี[1]

ในยุคที่พวกยุโรปกำลังล่าเมืองขึ้นและต้องการเมืองไทยเป็นอาณานิคมอังกฤษพยายามอย่างยิ่งที่จะยึดเมืองแพร่ เพราะมีป่าไม้สักที่อุดมสมบูรณ์จำนวนมหาศาล จึงขอเข้าทำกิจการป่าไม้ในเมืองแพร่คือบริษัท อิสต์ เอเชียติก พระยาอินทวิไชย ดำเนินวิทโยบายอย่างสุขมรอบคอบ พยายามมิให้เกิดปัญหาขัดแย้งกับชนต่างชาติ อันเป็นชนวนให้เกิดสงคราม เมืองแพร่จึงอยู่รอดปลอดภัยตลอดมา[3]

พระยาอินทวิไชย ถึงแก่พิราลัยเมื่อปี พ.ศ. 2390 สิริชันษาได้ 66 ปี[4]

ราชโอรส-ธิดา

พระยาอินทวิไชย มีราชโอรส-ธิดา กับแม่เจ้าสุพรรณวดีราชเทวี 6 พระองค์[3]

1.เจ้าหญิงบุญนำ
2.เจ้าน้อยศรวิชัย พบหลักฐานที่วัดพระหลวง สูงเม่น
3.เจ้าหญิงคำมูล
4.เจ้าหญิงน้อง
5.เจ้าหญิงบัวคำ
6.เจ้าหญิงเทียมตา(เตียมตา) เสกสมรสกับเจ้าธรรมปัญโญ

เนื่องจากราชโอรสพระยาอินทวิไชยถึงแก่อนิจกรรมตั้งแต่ยังทรงเยาว์ จึงทำให้ขาดรัชทายาทที่จะขึ้นครองราชย์ต่อจากพระองค์ พระยาราชวงศ์(พิมพิสาร) โอรสแม่เจ้าปิ่นแก้ว(เจ้าขนิษฐาของพระองค์)กับพระยาวังขวา จึงได้เสด็จขึ้นครองนครแพร่เป็นพระยาพิมพิสารราชา

พระอิสริยยศ

  • พ.ศ. 2324 เจ้าน้อยอินทวิไชย
  • ก่อนพ.ศ. 2359 พระไชยราชา (เจ้าขวา)
  • พ.ศ. 2359 - พ.ศ. 2390 พระยานครแพร่

พงศาวลี

อ้างอิง

  1. 1.0 1.1 วรชาติ มีชูบท. เจ้านายฝ่ายเหนือและตำนานรักมะเมียะ. กรุงเทพฯ : สร้างสรรค์บุ๊คส์, 2556. 428 หน้า. หน้า 20. ISBN 978-616-220-054-0
  2. เจ้าพระยาทิพากรวงศ์ (ขำ บุนนาค). พระราชพงศาวดารกรุงรัตนโกสินทร์ รัชกาลที่ ๑-๔. กรุงเทพฯ : ศรีปัญญา, 2555. 2,136 หน้า. หน้า 1559. ISBN 978-616-7146-30-0
  3. 3.0 3.1 "เจ้าหลวงอินทวิชัย (อินต๊ะวิชัย)". วังฟ่อนดอตคอม. 22 กรกฎาคม 2554. สืบค้นเมื่อ 9 กุมภาพันธ์ 2559. {{cite web}}: ตรวจสอบค่าวันที่ใน: |accessdate= (help)
  4. ภูเดช แสนสา. เจ้าผู้ครองนครแพร่ยุคประเทศราชของสยาม