ผลต่างระหว่างรุ่นของ "หมินจี่"
เนื้อหาที่ลบ เนื้อหาที่เพิ่ม
แอนเดอร์สัน (คุย | ส่วนร่วม) ไม่มีความย่อการแก้ไข |
แอนเดอร์สัน (คุย | ส่วนร่วม) ไม่มีความย่อการแก้ไข |
||
บรรทัด 19: | บรรทัด 19: | ||
== ดูเพิ่ม == |
== ดูเพิ่ม == |
||
* [[เม็นจิ-คัตสึ]] เป็นเนื้อบดชุบเกล็ดขนมปังทอดของญี่ปุ่น |
* [[เม็นจิ-คัตสึ]] – เป็นเนื้อบดชุบเกล็ดขนมปังทอดของญี่ปุ่น |
||
== อ้างอิง == |
== อ้างอิง == |
รุ่นแก้ไขเมื่อ 08:49, 4 เมษายน 2563
มื้อ | อาหารจานเดียว |
---|---|
แหล่งกำเนิด | มาเก๊า |
อุณหภูมิเสิร์ฟ | ร้อน |
ส่วนผสมหลัก | เนื้อบด, ไข่, กากน้ำตาล, ซอสถั่วเหลือง |
เหมี่ยนจื้อ (จีน: 免治; พินอิน: miǎnzhì) หรือภาษากวางตุ้งว่า หมินจี่ (เยฺว่พิน: min5 zi6) เป็นอาหารมาเก๊าชนิดหนึ่ง ทำจากเนื้อหมูหรือเนื้อวัวบด ปรุงรสด้วยกากน้ำตาลและซอสถั่วเหลือง หากโปะด้วยไข่ดาวด้านบนจะเรียกว่า หมินจี่ฉาวต๋าน (จีน: 免治炒蛋; เยฺว่พิน: min5 zi6 caau2 daan2)
ในชุมชนกุฎีจีน กรุงเทพมหานคร มีอาหารที่ใกล้เคียงกันเรียกว่า สัพแหยก เป็นเนื้อสัตว์สับผัดกับเครื่องเทศเติมผงขมิ้นทำให้มีกลิ่นแรง มีรสเปรี้ยวนำ หวาน และเค็ม รับประทานกับขนมปังหรือข้าว[1][2][3]
ดูเพิ่ม
- เม็นจิ-คัตสึ – เป็นเนื้อบดชุบเกล็ดขนมปังทอดของญี่ปุ่น
อ้างอิง
- ↑ ปิ่นอนงค์ ปานชื่น (27 มกราคม 2560). "เปิดสำรับโปรตุเกส-ไทย บ้านสกุลทอง". กรุงเทพธุรกิจ. สืบค้นเมื่อ 4 เมษายน 2563.
{{cite web}}
: ตรวจสอบค่าวันที่ใน:|accessdate=
(help) - ↑ ณัฐณิชา ทวีมาก (9 สิงหาคม 2562). "'สัพแหยก' อาหารเก๋แห่งกุฎีจีน อร่อยจนต้องทำเอง!". ครัว. สืบค้นเมื่อ 4 เมษายน 2563.
{{cite web}}
: ตรวจสอบค่าวันที่ใน:|accessdate=
(help) - ↑ ณัฐณิชา ทวีมาก (9 สิงหาคม 2562). "สัพแหยก". ครัว. สืบค้นเมื่อ 4 เมษายน 2563.
{{cite web}}
: ตรวจสอบค่าวันที่ใน:|accessdate=
(help)