ผลต่างระหว่างรุ่นของ "พระเจ้ามังฆ้องแห่งแปร"
ไม่มีความย่อการแก้ไข ป้ายระบุ: เครื่องมือแก้ไขต้นฉบับปี 2560 |
ไม่มีความย่อการแก้ไข |
||
| บรรทัด 31: | บรรทัด 31: | ||
{{มีอักษรพม่า}} |
{{มีอักษรพม่า}} |
||
'''พระเจ้ามังฆ้องแห่งแปร''' ({{lang-my|မင်းခေါင် (ပြည်)}} {{IPA-my|mɪ́ɴɡàʊɴ|}}; ประมาณ 1510 |
'''พระเจ้ามังฆ้องแห่งแปร''' ({{lang-my|မင်းခေါင် (ပြည်)}} {{IPA-my|mɪ́ɴɡàʊɴ|}}; ประมาณ คริสต์ทศวรรษที่ 1510 – เมษายน ค.ศ. 1553) กษัตริย์องค์ที่ 4 และองค์สุดท้ายแห่งอาณาจักรแปรครองสิริราชสมบัติระหว่าง ค.ศ. 1539 ถึง 1542 พระองค์ขึ้นสืบราชบัลลังก์ต่อจากพระเชษฐาต่างพระมารดา [[พระเจ้านรปติแห่งแปร|พระเจ้านรปติ]] เมื่อ ค.ศ. 1539 โดยพระองค์เริ่มเกณฑ์ทหารทั่วอาณาจักรและทำการจ้างทหารต่างชาติเพื่อต้านทานการรุกรานของ [[อาณาจักรตองอู]] |
||
ในปลาย ค.ศ. 1541 กองทัพตองอูภายใต้การนำของบุเรงนองได้ยกมาโจมตีอาณาจักรแปรอีกครั้ง พระเจ้ามังฆ้องจึงส่งสาส์นไปยัง [[รัฐฉาน]] และ [[ราชอาณาจักรมเยาะอู]] ซึ่งเป็นพันธมิตรของอาณาจักรแปรให้ช่วยส่งทหารมาช่วยหยุดยั้งการล้อมเมืองแปรของกองทัพตองอู แต่บุเรงนองก็สามารถเอาชนะทั้งสองกองทัพได้สำเร็จทำให้ในวันที่ 19 พฤษภาคม ค.ศ. 1542 พระเจ้ามังฆ้องตัดสินพระทัยประกาศยอมแพ้จากนั้นพระเจ้ามังฆ้องและพระมเหสีถูกส่งไปยังตองอู |
ในปลาย ค.ศ. 1541 กองทัพตองอูภายใต้การนำของบุเรงนองได้ยกมาโจมตีอาณาจักรแปรอีกครั้ง พระเจ้ามังฆ้องจึงส่งสาส์นไปยัง [[รัฐฉาน]] และ [[ราชอาณาจักรมเยาะอู]] ซึ่งเป็นพันธมิตรของอาณาจักรแปรให้ช่วยส่งทหารมาช่วยหยุดยั้งการล้อมเมืองแปรของกองทัพตองอู แต่บุเรงนองก็สามารถเอาชนะทั้งสองกองทัพได้สำเร็จทำให้ในวันที่ 19 พฤษภาคม ค.ศ. 1542 พระเจ้ามังฆ้องตัดสินพระทัยประกาศยอมแพ้จากนั้นพระเจ้ามังฆ้องและพระมเหสีถูกส่งไปยังตองอู |
||
| บรรทัด 37: | บรรทัด 37: | ||
พระเจ้ามังฆ้องถูกสำเร็จโทษเมื่อเดือนเมษายน ค.ศ. 1553 ตามพระบัญชาของ [[พระเจ้าบุเรงนอง]] ส่วนพระมเหสีของพระเจ้ามังฆ้องต่อมาได้เป็นพระมเหสีของพระเจ้าบุเรงนองพระนามว่า [[พระนางจันทาเทวี]] |
พระเจ้ามังฆ้องถูกสำเร็จโทษเมื่อเดือนเมษายน ค.ศ. 1553 ตามพระบัญชาของ [[พระเจ้าบุเรงนอง]] ส่วนพระมเหสีของพระเจ้ามังฆ้องต่อมาได้เป็นพระมเหสีของพระเจ้าบุเรงนองพระนามว่า [[พระนางจันทาเทวี]] |
||
==อ้างอิง== |
|||
{{รายการอ้างอิง}} |
|||
{{พระมหากษัตริย์พม่า}} |
{{พระมหากษัตริย์พม่า}} |
||
รุ่นแก้ไขเมื่อ 05:05, 3 เมษายน 2563
| พระเจ้ามังฆ้องแห่งแปร ပြည် မင်းခေါင် | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| กษัตริย์แห่งแปร | |||||
| ครองราชย์ | กุมภาพันธ์ ค.ศ. 1539 – 19 พฤษภาคม ค.ศ. 1542 | ||||
| ก่อนหน้า | พระเจ้านรปติแห่งแปร | ||||
| ต่อไป | ตะโดธรรมราชาที่ 1 | ||||
| ประสูติ | ป. คริสต์ทศวรรษที่ 1510 แปร | ||||
| สวรรคต | เมษายน ค.ศ. 1553 พะโค | ||||
| ชายา | พระนางจันทาเทวี | ||||
| |||||
| ราชวงศ์ | โมญี่น | ||||
| พระราชบิดา | พระเจ้าบาเยงทเว | ||||
| พระราชมารดา | Chit Mi of Prome[1] | ||||
| ศาสนา | พุทธเถรวาท | ||||
พระเจ้ามังฆ้องแห่งแปร (พม่า: မင်းခေါင် (ပြည်) [mɪ́ɴɡàʊɴ]; ประมาณ คริสต์ทศวรรษที่ 1510 – เมษายน ค.ศ. 1553) กษัตริย์องค์ที่ 4 และองค์สุดท้ายแห่งอาณาจักรแปรครองสิริราชสมบัติระหว่าง ค.ศ. 1539 ถึง 1542 พระองค์ขึ้นสืบราชบัลลังก์ต่อจากพระเชษฐาต่างพระมารดา พระเจ้านรปติ เมื่อ ค.ศ. 1539 โดยพระองค์เริ่มเกณฑ์ทหารทั่วอาณาจักรและทำการจ้างทหารต่างชาติเพื่อต้านทานการรุกรานของ อาณาจักรตองอู
ในปลาย ค.ศ. 1541 กองทัพตองอูภายใต้การนำของบุเรงนองได้ยกมาโจมตีอาณาจักรแปรอีกครั้ง พระเจ้ามังฆ้องจึงส่งสาส์นไปยัง รัฐฉาน และ ราชอาณาจักรมเยาะอู ซึ่งเป็นพันธมิตรของอาณาจักรแปรให้ช่วยส่งทหารมาช่วยหยุดยั้งการล้อมเมืองแปรของกองทัพตองอู แต่บุเรงนองก็สามารถเอาชนะทั้งสองกองทัพได้สำเร็จทำให้ในวันที่ 19 พฤษภาคม ค.ศ. 1542 พระเจ้ามังฆ้องตัดสินพระทัยประกาศยอมแพ้จากนั้นพระเจ้ามังฆ้องและพระมเหสีถูกส่งไปยังตองอู
พระเจ้ามังฆ้องถูกสำเร็จโทษเมื่อเดือนเมษายน ค.ศ. 1553 ตามพระบัญชาของ พระเจ้าบุเรงนอง ส่วนพระมเหสีของพระเจ้ามังฆ้องต่อมาได้เป็นพระมเหสีของพระเจ้าบุเรงนองพระนามว่า พระนางจันทาเทวี
อ้างอิง
- ↑ Maha Yazawin Vol. 3 2006: 83
| ราชวงศ์พุกาม ค.ศ. 849–1297 | |
|---|---|
| อาณาจักรมยีนไซง์และอาณาจักรปี้นยะ ค.ศ. 1297–1364 | |
| อาณาจักรซะไกง์ ค.ศ. 1315–1364 | |
| อาณาจักรอังวะ ค.ศ. 1364–1555 | |
| อาณาจักรหงสาวดี ค.ศ. 1287–1539, ค.ศ. 1550–1552 | |
| อาณาจักรมเยาะอู้ ค.ศ. 1429–1785 |
|
| อาณาจักรแปร ค.ศ. 1482–1542 | |
| ราชวงศ์ตองอู ค.ศ. 1510–1752 | |
| อาณาจักรหงสาวดีใหม่ ค.ศ. 1740–1757 | |
| ราชวงศ์โก้นบอง ค.ศ. 1752–1885 | |
| |
