จักรพรรดิคังซี

จักรพรรดิคังซี
Emperor Hétiān Hóngyùn Wénwǔ Ruìzhé Gōngjiǎn Kuānyù Xiàojìng Chéngxìn Zhōnghé Gōngdé Dàchéng Rén 合天弘運文武睿哲恭儉寬裕孝敬誠信中和功德大成仁皇帝[Listenⓘ] จักรพรรดิคังซี
ฮ่องเต้องค์ที่ 3 แห่งราชวงศ์ชิง
ครองราชย์	5 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 1661 – 20 ธันวาคม ค.ศ. 1722 (61 ปี 318 วัน)
ก่อนหน้า	จักรพรรดิซุ่นจื้อ
ถัดไป	จักรพรรดิยงเจิ้ง
ประสูติ	4 พฤษภาคม ค.ศ. 1654(1654-05-04)
สวรรคต	20 ธันวาคม ค.ศ. 1722(1722-12-20) (68 ปี)
จักรพรรดินี	จักรพรรดินีเซี่ยวเฉิงเหริน จักรพรรดินีเซี่ยวเจาเหริน จักรพรรดินีเซี่ยวอี้เหริน จักรพรรดินีเซี่ยวกงเหริน
พระราชบุตร	พระราชโอรส 24 พระองค์ พระราชธิดา 20 พระองค์
จักรพรรดิคังซี
พระนามเต็ม Chinese: Àixīn-Juéluó Xuányè 愛新覺羅玄燁 Manchu: Aisin-Gioro Hiowan Yei พระปรมาภิไธย จักรพรรดิคังซี
พระราชบิดา	จักรพรรดิซุ่นจื้อ
พระราชมารดา	สมเด็จพระพันปีหลวงฉือเหอ

จักรพรรดิคังซี (จีน: 康熙帝; พินอิน: Kāngxīdì; เวด-ไจลส์: K'ang-hsi-ti; มองโกเลีย: Enkh Amgalan Khaan) หรือพระนามเต็ม อ้ายซินเจฺว๋หลัวเสฺวียนเย่ (愛新覺羅玄燁 Àixīn-Juéluó Xuányè) จักรพรรดิองค์ที่ 4 แห่งราชวงศ์ชิง เป็นพระโอรสของจักรพรรดิซุ่นจื้อ จักรพรรดิองค์ที่ 3 ขึ้นครองราชย์ตั้งแต่พระชนมายุเพียง 7 พรรษา ในปี ค.ศ. 1661 ภายหลังการสวรรคตของพระราชบิดา จักรพรรดิคังซีมีพระปรีชาสามารถตั้งแต่ยังทรงพระเยาว์ ทรงฉายแววความเป็นผู้นำมาตั้งแต่เด็ก โดยโปรดการเรียนรู้ศิลปะ วิทยาการต่าง ๆ ทั้งของในประเทศ และนอกประเทศ โดยพระองค์อยู่ภายใต้การอุปการะดูแลของไท่หวงไทเฮา ผู้เป็นพระอัยยิกาของพระองค์

ในรัชสมัยซุ่นจื่อปีที่ 18 เกิดโรคฝีดาษระบาดที่กรุงปักกิ่ง ได้ระบาดมาในนครต้องห้าม

ช่วงนั้นองค์ซุนจื่อ ติดโรคร้ายนี้สวรรคต

ก่อนสวรรคตได้ตั้งพระราชโอรสองค์ที่ 3 เสฺวียนเย เป็นองค์รัชทายาทและได้ตั้งองคมนตรี สี่คนซึ่งเป็นขุนนางที่ไว้ใจที่สุด

สี่องคมนตรีได้แก่ เอ๋าไป้ สั่วหนี ซูเค่อซ่าฮ่า เอ้ปี๋หลงุ

เมื่อพระองค์ออกว่าราชการเองเมื่อพระชนมายได้ 13 พรรษา เมื่อพระชนมายุได้ 19 พรรษา สั่วหนี ประธานองคมนตรีได้ถึงแก่กรรม เอ๋าไป้ (鳌拜) ซึ่งเป็นขุนนางที่รับราชการมาแต่ครั้งจักรพรรดิไท่จง จักรพรรดิองค์ที่ 2 ของราชวงศ์ชิง เอ๋าไป้ เป็นขุนนางที่สำคัญตนว่าเป็นผู้นำองคมนตรีในตอนนั้นมีผู้ให้การยอมรับนับถือจำนานมาก จึงได้กระทำการอย่างไม่เหมาะสมทั้งต่อหน้าและลับหลังพระองค์หลายครั้ง จนในที่สุดก็ก่อการกบฏขึ้น แต่แผนการทั้งหมดได้ถูกทำลายลงโดย อู๋หลิวยิ สั่วเอ๋อถู และกลุ่มขุนนางภักดี

รัชสมัยของจักรพรรดิคังซีนับเป็นระยะเวลาวิกฤตของราชวงศ์ชิง เพราะมีการต่อสู้ระหว่างชาวฮั่นที่ต้องการกู้ราชวงศ์หมิง รวมถึงชนเผ่าอื่น ๆ ที่ต้องการก่อกบฏ จักรพรรดิคังซีทำสงครามภายในประเทศยาวนานถึง 8 ปี จึงพิชิตแคว้นต่าง ๆ ได้ราบคาบ ก่อนที่พระองค์จะมีพระชนมายุ 30 พรรษา ทั้งขยายอาณาเขตถึงมองโกเลียและทิเบต

หนึ่งในนโยบายสร้างความมั่นคงก็คือ สร้างสัมพันธ์กับชาวแมนจูที่อาศัยทางเหนือแต่เดิมให้แข็งแกร่ง ส่งอาวุธและกำลังพลไปรักษาชายแดนแถบนี้บ่อยครั้งเพื่อป้องกันการรุกรานจากชนเผ่าอื่น อีกทั้งยังทรงออกทัพเอง และได้ทำสงครามกับรัสเซียในยุคสมัยของพระเจ้าปีเตอร์มหาราช และได้รับชัยชนะด้วย ซึ่งสงครามได้จบลงที่การสร้างสัมพันธไมตรีต่อกัน รวมถึงการยกทัพบุกพม่า ทำให้จีนในยุคนี้เข้มแข็งและยิ่งใหญ่ที่สุดในประวัติศาสตร์

ริ้วขบวนบางส่วนของจักรพรรดิคังซีเสด็จนิวัติกรุงปักกิ่ง หลังจากเสด็จประพาสแดนใต้

ขณะเดียวกันเสด็จประพาสดินแดนทางใต้ถึง 6 ครั้ง เพื่อทอดพระเนตรความเจริญ รุ่งเรืองด้านศิลปะและวิชาการของแดนใต้ และสำรวจปัญหาน้ำท่วมไร่นาของชาวนา ซึ่งต่อมาทรงส่งเสริม การสร้างเขื่อนและให้ความช่วยเหลือด้านการเกษตรกับชาวนา

จักรพรรดิคังซีฉลองพระองค์เครื่องแบบทหาร

จักรพรรดิคังซีนับเป็นอัจฉริยบุคคล ทรงศึกษาความผิดพลาดของพวกมองโกล ช่วงที่ปกครองชาวฮั่น จึงเปลี่ยนจากวิธีการใช้ไม้แข็งเป็นไม้อ่อน เกลี้ยกล่อมให้เหล่าปราชญ์ราชบัณฑิตที่หนีภัยยุคต้นราชวงศ์สิ้นอำนาจกลับมารับราชการใหม่ ทรงสถาปนากรมจิตรกรรมที่รู้จักในนาม สถาบันจิตรกรรมหัวหยวน คล้ายที่เคยมีในสมัยราชวงศ์ซ่ง นอกจากนี้ทรงดูแลเหล่าปราชญ์และศิลปินอย่างเกษมสำราญ มอบหมายงานให้ทำอย่างเต็มที่ ไม่ว่าด้านสถาปัตยกรรมหรือประวัติศาสตร์ โดยชิ้นที่สำคัญที่สุด คือการจัดทำ พจนานุกรมรวบรวมภาษาจีน ที่เรียกกันว่า พจนานุกรมคังซี

ชีวิตส่วนพระองค์ได้ขึ้นชื่อว่าเป็นจักรพรรดินักรักพระองค์หนึ่ง มีพระสนมราว 35 คน พระโอรสและพระธิดาราว 55 องค์ จนปลายรัชสมัยเกิดการชิงบัลลังก์เป็นที่วุ่นวาย ผลสุดท้ายองค์ชาย 4 ได้ขึ้นครองบัลลังก์เป็นจักรพรรดิหย่งเจิ้งในเวลาต่อมา

รัชสมัยของจักรพรรดิคังซีตรงกับรัชสมัยของ สมเด็จพระนารายณ์มหาราชและราชวงศ์ปราสาททองของอาณาจักรอยุธยา

จักรพรรดิคังซีสวรรคตในปี พ.ศ. 2265 (ค.ศ. 1722) รวมระยะเวลาครองราชย์ยาวนานถึง 61 ปี นับเป็นจักรพรรดิที่ครองราชย์ยาวนานที่สุดพระองค์หนึ่งในประวัติศาตร์จีน ในยุคสมัยของพระองค์มีเรื่องการเกิดขึ้นต่าง ๆ มากมายเช่น ในนวนิยายต่างๆ ระบุว่าพระองค์นั้นสวรรคตจากการปลงพระชนม์ขององค์ชายสี่ หรือหย่งเจิ้น แต่ปัจจุบันมีการสันนิษฐานว่าพระองค์สวรรคตจากชราภาพเอง เป็นที่เลื่องลือจนถึงปัจจุบัน มีวรรณกรรมต่าง ๆ มากมายที่บอกเล่าถึงยุคสมัยนี้ ไม่ว่าจะเป็น นิยาย ละครโทรทัศน์ หรือ ภาพยนตร์ ที่มีการจัดสร้างหลายต่อหลายครั้งแม้ในปัจจุบัน เรื่องที่มีชื่อเสียงมากคือ นิยายกำลังภายในอิงประวัติศาสตร์ของ กิมย้ง เรื่อง อุ้ยเสี่ยวป้อ

พระบรมวงศานุวงศ์

• พระราชบิดา: จักรพรรดิซุ่นจื้อ
• พระราชมารดา: สมเด็จพระพันปีหลวงฉือเหอ

จักรพรรดินีและพระสนม

พระรูป	พระนาม	สกุลเดิม
	จักรพรรดินีเซี่ยวเฉิงเหริน (孝诚仁皇后)	สกุลเฮ่อเซ่อหลี่ (赫舍里)
	จักรพรรดินีเซี่ยวเจาเหริน (孝昭仁皇后)	สกุลหนิ่วฮู่ลู่ (钮祜禄)
	จักรพรรดินีเซี่ยวอี้เหริน (孝懿仁皇后)	สกุลถงเจีย (佟佳)
	จักรพรรดินีเซี่ยวกงเหริน (孝恭仁皇后) [พระอัครชายาเต๋อ (德妃)]	สกุลอูหยา (呉雅)

• พระมเหสี (皇贵妃) - หวังกุ้ยเฟย
  • พระมเหสีเชวี้ยฮุ่ย (悫惠皇贵妃) จากสกุลถงเจีย (佟佳)
  • พระมเหสีตุนอี๋ (惇怡皇贵妃) จากสกุลกัวเอ่อร์เจีย (瓜尔佳)
  • พระมเหสีจิ้งหมิ่น (敬敏皇贵妃) จากสกุลจางเจีย (章佳)
• พระราชเทวี (贵妃) - กุ้ยเฟย
  • พระราชเทวีเวินซี (温僖贵妃) จากสกุลหนิ่วฮู่ลู่ (钮祜禄)
• พระอัครชายา (妃) - เฟย
  • พระอัครชายาซุ่นอี้มี่ (顺懿密妃) จากสกุลหวัง (王)
  • พระอัครชายาฉุนอี้ฉิน (纯裕勤妃) จากสกุลเฉิน (陈)
  • พระอัครชายาฮุ่ย (惠妃) จากสกุลน่าลา (那拉)
  • พระอัครชายาอี้ (宜妃) จากสกุลกัวลั่วหลัว (郭络罗)
  • พระอัครชายาหรง (荣妃) จากสกุลหม่าเจีย (马佳)
  • พระอัครชายาติ้ง (定妃) จากสกุลว่านหลิวฮา (万琉哈)
  • พระอัครชายาซวน (宣妃) จากสกุลโป๋เอ่อร์จี้จี๋เท่อ (博爾濟吉特)
  • พระอัครชายาเฉิง (成妃) จากสกุลไต้เจีย (戴佳)
  • พระอัครชายาเหลียง (良妃) จากสกุลเว่ย (卫)
  • พระอัครชายาผิง (平妃) จากสกุลเฮ่อเซ่อหลี่ (赫舍里)
  • พระอัครชายาฮุ่ย (慧妃) จากสกุลโป๋เอ่อร์จี้จี๋เท่อ (博爾濟吉特)
• พระชายา (嬪) - ผิน
  • พระชายาอัน (安嬪) จากสกุลหลี่ (李)
  • พระชายาจิ้ง (敬嬪) จากสกุลจางเจีย (章佳)
  • พระชายาตวน (端嬪) จากสกุลต่ง (董)
  • พระชายาซี (僖嬪) จากสกุลเหอเซ่อหลี่ (赫舍里)
  • พระชายาทง (通嬪) จากสกุลหน่าลา (纳喇)
  • พระชายาเซียง (襄嬪) จากสกุลเกา (高)
  • พระชายาจิ่น (谨嬪) จากสกุลเซ่อเฮ่อถู (色赫图)
  • พระชายาจิ้ง (静嬪) จากสกุลฉือ (石)
  • พระชายาซี (熙嬪) จากสกุลเฉิน (陈)
  • พระชายามู่ (穆嬪) จากสกุลเฉิน (陈)
• พระสนมขั้นกุ้ยเหริน (贵人)
  • พระสนมกัว (郭贵人) จากสกุลกัวลั่วหลัว (郭络罗)
  • พระสนมปู้ (布贵人) จากสกุลจ้าวเจีย (兆佳)
  • พระสนมหยวน (袁贵人) จากสกุลหยวน (袁)
  • พระสนมอี (伊贵人) จากสกุลอี้ (易)
  • พระสนม จากสกุลเฉิน (陳)
  • พระสนม จากสกุลหน่าลา (纳喇)
  • พระสนม จากสกุลหน่าลา (纳喇)
  • พระสนมซิน (新貴人)
  • พระสนมหม่า (馬貴人)
  • พระสนมอิ่น (尹貴人)
  • พระสนมเลย (勒貴人)
  • พระสนมเหวิน (文貴人)
  • พระสนมหลาน (藍貴人)
  • พระสนมฉาง (常貴人)
• พระสนมขั้นชู่เฟย (庶妃)
  • พระสนม จากสกุลนิ่วฮู่ลู่ (钮祜禄)
  • พระสนม จากสกุลจาง (张)
  • พระสนม จากสกุลหวาง (王)
  • พระสนม จากสกุลหลิว (刘)
• พระสนมขั้นฉางไจ้ (常在)
  • พระสนมอิ่น (尹常在)
  • พระสนมเซ่อ (色常在)
  • พระสนมลู่ (路常在)
  • พระสนมโช่ว (壽常在)
  • พระสนมฉาง (常常在)
  • พระสนมรุ่ย (瑞常在)
  • พระสนมกุ้ย (貴常在)
  • พระสนมสวี (徐常在)
  • พระสนมฉือ (石常在)
• พระสนมขั้นตาอิ้ง (答应)
  • พระสนมหลิง (靈答應)
  • พระสนมชุน (春答應)
  • พระสนมเสี่ยว (曉答應)
  • พระสนมชิ่ง (慶答應)
  • พระสนมซิ่ว (秀答應)
  • พระสนมจื้อ (治答應)
  • พระสนมเมี่ยว (妙答應)
  • พระสนมจี๋ (即答應)
  • พระสนมหนี่ (旎答應)
  • พระสนมชู (菽答應)
  • พระสนมฮ่าว (好答應)

พระราชโอรส

ลำดับ	พระนาม	ประสูติ	สิ้นพระชนม์	พระมารดา	หมายเหตุ
	องค์ชายเฉิงรุ่ย 承瑞	5 พฤศจิกายน 1667	10 กรกฎาคม 1670	พระอัครชายาหรง สกุลหม่าเจีย	สิ้นพระชนม์ตั้งแต่ยังทรงพระเยาว์
	องค์ชายเฉิงฮู่ 承祜	4 มกราคม 1669	3 มีนาคม 1672	จักรพรรดินีเซี่ยวเฉิงเหริน สกุลเฮ่อเซ่อหลี่	สิ้นพระชนม์ตั้งแต่ยังทรงพระเยาว์
	องค์ชายเฉิงชิ่ง 承慶	21 มีนาคม 1670	26 พฤษภาคม 1671	พระอัครชายาฮุ่ย สกุลโป๋เอ่อร์จี้จี๋เท่อ	สิ้นพระชนม์ตั้งแต่ยังทรงพระเยาว์
	องค์ชายไซ่อินฉาฮุน 賽音察渾	24 มกราคม 1671	6 มีนาคม 1674	พระอัครชายาหรง สกุลหม่าเจีย	สิ้นพระชนม์ตั้งแต่ยังทรงพระเยาว์
1	องค์ชายอิ้นจือ 胤禔	12 มีนาคม 1672	7 มกราคม 1735	พระอัครชายาฮุ่ย สกุลน่าลา	สถาปนาเป็นจื้อจวิ้นอ๋อง ในปี 2241 ปลดจากพระอิสริยยศในปี 2251
	องค์ชายฉางหัว 長華	11 พฤษภาคม 1674	12 พฤษภาคม 1674	พระอัครชายาหรง สกุลหม่าเจีย	สิ้นพระชนม์ตั้งแต่ยังทรงพระเยาว์
2	องค์ชายอิ้นเหริง 胤礽	6 มิถุนายน 1674	27 มกราคม 1725	จักรพรรดินีเซี่ยวเฉิงเหริน สกุลเฮ่อเซ่อหลี่	พระนามเดิม “องค์ชายป่าวเฉิง” (保成) สถาปนาเป็นมกุฎราชกุมาร (皇太子) เมื่อปี 1675 ปลดจากพระอิสริยยศในปี 1709 สถาปนาเป็นมกุฎราชกุมาร อีกครั้งในปี 1712
	องค์ชายชางเซิง 長生	12 สิงหาคม1675	27 เมษายน 1677	พระอัครชายาหรง สกุลหม่าเจีย	สิ้นพระชนม์ตั้งแต่ยังทรงพระเยาว์
	องค์ชายหวั่นผู 萬黼	4 ธันวาคม 1675	11 มีนาคม 1679	พระชายาทง สกุลหน่าลา	สิ้นพระชนม์ตั้งแต่ยังทรงพระเยาว์
3	องค์ชายอิ้นจื่อ 胤祉	23 มีนาคม 1677	10 กรกฎาคม 1732	พระอัครชายาหรง สกุลหม่าเจีย	สถาปนาเป็นเฉิงจวิ้นอ๋อง ในปี 1698 ลดพระอิสริยยศเป็นเป้ยเล่อ ในปี 1699 สถาปนาเป็นจิ้งชินอ๋อง ในปี 1709 ลดพระอิสริยยศเป็นเฉิงจวิ้นอ๋อง ในปี 1728 และสถาปนาเป็นจิ้งชินอ๋อง ในปีเดียวกัน ลดพระอิสริยยศเป็นเฉิงจวิ้นอ๋อง ในปี 1730 พระนามหลังสิ้นพระชนม์คือ “หยิ่น” (隐)
4	องค์ชายอิ้นเจิน 胤禛	13 ธันวาคม 1678	8 ตุลาคม 1735	จักรพรรดินีเซี่ยวกงเหริน สกุลอูหย่า	สถาปนาเป็นเป้ยเล่อ ในปี 1698 สถาปนาเป็นยงชินอ๋อง ในปี 1709 ขึ้นครองราชสมบัติเป็น จักรพรรดิยงเจิ้ง เมื่อวันที่ 22 ธันวาคม 1722
	องค์ชายอิ้นจ้าน 胤禶	10 เมษายน 1679	30 เมษายน 1680	พระชายาทง สกุลหน่าลา	สิ้นพระชนม์ตั้งแต่ยังทรงพระเยาว์
5	องค์ชายอิ้นฉี 胤祺	5 มกราคม 1680	10 กรกฎาคม 1732	พระอัครชายาอี้ สกุลกัวลั่วหลัว	สถาปนาเป็นเป้ยเล่อ ในปี 1698 สถาปนาเป็นเหิงชินอ๋อง ในปี 1698 พระนามหลังสิ้นพระชนม์คือ “เวิน” (溫)
6	องค์ชายอิ้นจั้ว 胤祚	5 มีนาคม 1680	15 มิถุนายน 1685	จักรพรรดินีเซี่ยวกงเหริน สกุลอูหย่า	สิ้นพระชนม์ตั้งแต่ยังทรงพระเยาว์
7	องค์ชายอิ้นโย่ว 胤祐	19 สิงหาคม 1680	18 พฤษภาคม 1730	พระอัครชายาเฉิง สกุลไต้เจีย	สถาปนาเป็นเป้ยเล่อ ในปี 1698 สถาปนาเป็นฉุนจวิ้นอ๋อง ในปี 1709 สถาปนาเป็นฉุนชินอ๋อง ในปี 1723 พระนามหลังสิ้นพระชนม์คือ “ตู้” (度)
8	องค์ชายอิ้นซื่อ 胤禩	29 มีนาคม 1681	5 ตุลาคม 1726	พระอัครชายาเหลียง สกุลเว่ย	สถาปนาเป็นเป้ยเล่อ ในปี 1698 สถาปนาเป็นเหลียนชินอ๋อง ในปี 1723 ถูกปลดจากพระอิสริยยศในปี 1726 และถูกบังคับให้เปลี่ยนพระนามเป็น "อาฉีน่า" คืนพระอิสริยยศในปี 1778
	องค์ชายอิ้นจุ่ย 胤䄔	13 กันยายน 1683	17 กรกฎาคม 1684	พระสนมกัว สกุลกัวลั่วหลัว	สิ้นพระชนม์ตั้งแต่ยังทรงพระเยาว์
9	องค์ชายอิ้นถัง 胤禟	17 ตุลาคม 1683	22 กันยายน 1726	พระอัครชายาอี้ สกุลกัวลั่วหลัว	สถาปนาเป็นเป้ยจื่อ ในปี 1709 ถูกปลดจากพระอิสริยยศในปี 1726 และถูกบังคับให้เปลี่ยนพระนามเป็น "ไซซือเฮย" คืนพระอิสริยยศในปี 1778
10	องค์ชายอิ้นเอ๋อ 胤䄉	28 พฤศจิกายน 1683	18 ตุลาคม 1741	พระราชเทวีเวินซี สกุลหนิ่วฮู่ลู่	สถาปนาเป็นตุนจวิ้นอ๋อง ในปี 1709 ถูกปลดจากพระอิสริยยศในปี 1724 สถาปนาเป็นฝู่กั๋วกง ในปี 1737
11	องค์ชายอิ้นจือ 胤禌	8 มิถุนายน 1685	22 สิงหาคม 1696	พระอัครชายาอี้ สกุลกัวลั่วหลัว	สิ้นพระชนม์ตั้งแต่ยังทรงพระเยาว์
12	องค์ชายอิ้นเถา 胤祹	18 มกราคม 1686	2 กันยายน 1763	พระอัครชายาติ้ง สกุลว่านหลิวฮา	สถาปนาเป็นเป้ยจื่อ ในปี 1709 สถาปนาเป็นลวี่จวิ้นอ๋อง ในปี 1722 สถาปนาเป็นลวี่ชินอ๋อง ในปี 1735 พระนามหลังสิ้นพระชนม์คือ “อี้” (懿)
13	องค์ชายอิ้นเสียง 胤祥	16 พฤศจิกายน 1686	18 มิถุนายน 1730	พระมเหสีจิ้งหมิ่น สกุลจางเจีย	สถาปนาเป็นเป้ยจื่อ ในปี 1709 ถูกปลดจากพระอิสริยยศในปี 1712 สถาปนาเป็นอี๋ชินอ๋อง ในปี 1722 พระนามหลังสิ้นพระชนม์คือ “เสียน” (賢)
14	องค์ชายอิ้นถี 胤禵	16 มกราคม 1688	13 มกราคม 1756	จักรพรรดินีเซี่ยวกงเหริน สกุลอูหย่า	สถาปนาเป็นเป้ยจื่อ ในปี 1709 สถาปนาเป็นสวินจวิ้นอ๋อง ในปี 1723 ลดพระอิสริยยศเป็นเป้ยจื่อ ในปี 1725 ถูกปลดจากพระอิสริยยศในปี 1726 สถาปนาเป็นเป้ยเล่อ ในปี 1747 สถาปนาเป็นสวินจวิ้นอ๋อง ในปี 1748 พระนามหลังสิ้นพระชนม์คือ “ฉิน” (勤)
	องค์ชายอิ้นจี้ 胤禨	23 กุมภาพันธ์ 1691	30 มีนาคม 1691	พระอัครชายาผิง สกุลเฮ่อเซ่อหลี่	สิ้นพระชนม์ตั้งแต่ยังทรงพระเยาว์
15	องค์ชายอิ้นอู๋ 胤禑	24 ธันวาคม 1693	8 มีนาคม 1731	พระอัครชายาซุ่นอี้มี่ สกุลหวัง	สถาปนาเป็นเป้ยเล่อ ในปี 1726 สถาปนาเป็นหยูจวิ้นอ๋อง ในปี 1730 พระนามหลังสิ้นพระชนม์คือ “เค่อ” (恪)
16	องค์ชายอิ้นลู่ 胤祿	28 กรกฎาคม 1695	20 มีนาคม 1767	พระอัครชายาซุ่นอี้มี่ สกุลหวัง	สถาปนาเป็นจวงชินอ๋อง ในปี 1723 พระนามหลังสิ้นพระชนม์คือ “เค่อ” (恪)
17	องค์ชายอิ้นหลี่ 胤禮	24 มีนาคม 1697	21 มีนาคม 1738	พระอัครชายาฉุนอี้ฉิน สกุลเฉิน	สถาปนาเป็นกั่วจวิ้นอ๋อง ในปี 1723 สถาปนาเป็นกั่วจวิ้นอ๋อง ในปี 1728 พระนามหลังสิ้นพระชนม์คือ “อี้” (毅)
18	องค์ชายอิ้นเซี่ย 胤祄	15 พฤษภาคม 1701	17 ตุลาคม 1708	พระอัครชายาซุ่นอี้มี่ สกุลหวัง	สิ้นพระชนม์ที่สถานที่พักร้อนและหมู่วัดในเฉิงเต๋อ ด้วยพระโรคคางทูม
19	องค์ชายอิ้นจี๋ 胤禝	25 ตุลาคม 1702	28 มีนาคม 1704	พระชายาเซียง สกุลเกา	สิ้นพระชนม์ตั้งแต่ยังทรงพระเยาว์
20	องค์ชายอิ้นอี 胤禕	1 กันยายน 1706	30 มิถุนายน 1755	พระชายาเซียง สกุลเกา	สถาปนาเป็นเป้ยเล่อ ในปี 1726 พระนามหลังสิ้นพระชนม์คือ “เจี่ยนจิ้ง” (簡靖)
21	องค์ชายอิ้นสี่ 胤禧	27 กุมภาพันธ์ 1711	26 มิถุนายน 1758	พระชายาซี สกุลเฉิน	สถาปนาเป็นเป้ยจื่อ ในปี 1730 และสถาปนาเป็นเป้ยเล่อ ในปีเดียวกัน สถาปนาเป็นเชิ่นจวิ้นอ๋อง ในปี 1735 พระนามหลังสิ้นพระชนม์คือ “จิ้ง” (靖)
22	องค์ชายอิ้นหู 胤祜	10 มกราคม 1712	12 กุมภาพันธ์ 1744	พระชายาจิ่น สกุลเซ่อเฮ่อถู	สถาปนาเป็นเป้ยเล่อ ในปี 1730 พระนามหลังสิ้นพระชนม์คือ “กงฉิน” (恭勤)
23	องค์ชายอิ้นฉี 胤祁	14 มกราคม 1714	31 สิงหาคม1785	พระชายาจิ้ง สกุลฉือ	สถาปนาเป็นเป้ยเล่อ ในปี 1730 พระนามหลังสิ้นพระชนม์คือ “เฉิง” (誠)
24	องค์ชายอิ้นมี่ 胤祕	5 กรกฎาคม 1716	3 ธันวาคม 1773	พระชายามู่ สกุลเฉิน	สถาปนาเป็นเสียนอ๋อง ในปี 1733 พระนามหลังสิ้นพระชนม์คือ “เค่อ” (恪)
	องค์ชายอิ้นย่วน 胤禐	2 มีนาคม 1718	2/3 มีนาคม 1718	พระสนมขั้นกุ้ยเหริน สกุลเฉิน	สิ้นพระชนม์หลังจากประสูติ

พระราชธิดา

ลำดับ	พระนาม	ประสูติ	สิ้นพระชนม์	พระมารดา
1	องค์หญิง (ไม่มีพระนาม)	23 ธันวาคม 1668	พฤศจิกายน 1671	พระสนมขั้นชู่เฟย สกุลจาง
2	องค์หญิง (ไม่มีพระนาม)	17 เมษายน 1671	8 มกราคม 1674	พระชายาตวน สกุลต่ง
3	องค์หญิงกู้หลุนหรงเซียน 固倫榮憲公主	20 มิถุนายน 1673	29 พฤษภาคม 1728	พระอัครชายาหรง สกุลหม่าเจีย
4	องค์หญิง (ไม่มีพระนาม)	16 มีนาคม 1674	1678	พระสนมขั้นชู่เฟย สกุลจาง
5	องค์หญิงเหอซั่วตวนจิ้ง 和碩端靜公主	9 มิถุนายน 1674	เมษายน 1710	พระสนมปู้ สกุลจ้าวเจีย
6	องค์หญิงกู้หลุนเค่อจิ้ง 固倫恪靖公主	4 กรกฎาคม1679	1735	พระสนมกัว สกุลกัวลั่วหลัว
7	องค์หญิง (ไม่มีพระนาม)	5 กรกฎาคม 1682	กันยายน 1682	จักรพรรดินีเซี่ยวกงเหริน
8	องค์หญิง (ไม่มีพระนาม)	13 กรกฎาคม1683	สิงหาคม 1683	จักรพรรดินีเซี่ยวอี้เหริน
9	องค์หญิงกู้หลุนเวินเซี่ยง 固倫溫憲公主	10 พฤศจิกายน 1683	กันยายน 1702	จักรพรรดินีเซี่ยวกงเหริน
10	องค์หญิงกู้หลุนเฉวียนเฉวี่ย 固倫純愨公主	20 มีนาคม 1685	1710	พระชายาทง สกุลหน่าลา
11	องค์หญิง (ไม่มีพระนาม)	24 ตุลาคม 1685	มิถุยน หรือ กรกฎาคม 1686	พระราชเทวีเวินซี สกุลหนิ่วฮู่ลู่
12	องค์หญิง (ไม่มีพระนาม)	14 มิถุนายน 1686	มีนาคม 1697	จักรพรรดินีเซี่ยวกงเหริน
13	องค์หญิงเหอซั่วเวินเค่อ 和碩溫恪公主	1 มกราคม 1688	สิงหาคม 1709	พระมเหสีจิ้งหมิ่น สกุลจางเจีย
14	องค์หญิงเหอซั่วเฉว่จิ้ง 和碩愨靖公主	16 มกราคม 1690	1736	พระสนมหยวน สกุลหยวน
15	องค์หญิงเหอซั่วตุนเค่อ 和碩敦恪公主	3 กุมภาพันธ์ 1691	มกราคม 1710	พระมเหสีจิ้งหมิ่น สกุลจางเจีย
16	องค์หญิง (ไม่มีพระนาม)	27 พฤศจิกายน 1695	พฤศิกายน 1707	พระสนมขั้นชู่เฟย สกุลหวาง
17	องค์หญิง (ไม่มีพระนาม)	12 มกราคม 1699	ธันวาคม 1700	พระสนมขั้นชู่เฟย สกุลหลิว
18	องค์หญิง (ไม่มีพระนาม)	17 พฤศจิกายน1701	ไม่ทราบปี	พระมเหสีตุนอี๋ สกุลกัวเอ่อร์เจีย
19	องค์หญิง (ไม่มีพระนาม)	30 มีนาคม 1703	lมีนาคม 1705	พระชายาเซียง สกุลเกา
20	องค์หญิง (ไม่มีพระนาม)	20 พฤศจิกายน 1708	กุมภาพันธ์ 1709	พระสนมขั้นชู่เฟย สกุลนิ่วฮู่ลู่
บุญธรรม	องค์หญิงกู้หลุนฉุนสี่ 固伦纯禧公主	1671	1741	พระธิดาในองค์ชายฉางหนิง

อ้างอิง

• ราชวงศ์ชิงตอนต้น

ก่อนหน้า		จักรพรรดิคังซี		ถัดไป
จักรพรรดิชุ้นจื้อ		จักรพรรดิจีน (พ.ศ. 2204 - พ.ศ. 2265)		จักรพรรดิยงเจิ้ง