ผลต่างระหว่างรุ่นของ "ตระกูลภาษาอัลไต"
ตามวิกิอังกฤษ |
Kinkku Ananas (คุย | ส่วนร่วม) ชื่อบทความเจาะจงกว่า "อัลไต" ไม่จำเป็นต้องลิงก์ไปหน้าแก้ความกำกวม |
||
บรรทัด 1: | บรรทัด 1: | ||
{{ต้องการอ้างอิง}} |
{{ต้องการอ้างอิง}} |
||
{{ความหมายอื่น|เกี่ยวกับ=ตระกูลภาษาขนาดใหญ่ที่เป็นสมมติฐาน |สำหรับ=ภาษากลุ่มเตอร์กิกที่ใช้ในสาธารณรัฐอัลไต (รัสเซีย) |ดูที่=ภาษาอัลไต}} |
|||
{{ชื่ออื่น|||อัลไต (แก้ความกำกวม)}} |
|||
'''ตระกูลภาษาอัลไต''' ({{lang-en|Altaic languages}}) เป็น[[ตระกูลภาษา]]ในสมมติฐานที่เสนอว่า [[กลุ่มภาษาเตอร์กิก]] [[กลุ่มภาษามองโกล]] และ[[กลุ่มภาษาตุงกูซิก]]มีภาษาบรรพบุรุษร่วมกัน บางครั้งสมมติฐานตระกูลภาษาอัลไตยังรวม[[ตระกูลภาษาญี่ปุ่น|กลุ่มภาษาญี่ปุ่น]]และ[[ตระกูลภาษาเกาหลี|กลุ่มภาษาเกาหลี]]ไว้ด้วย ตระกูลภาษาอัลไตเป็นข้อเสนอที่ยังไม่ได้รับการยอมรับเป็นการทั่วไปในสาขา[[ภาษาศาสตร์เชิงประวัติ]] โดยนักภาษาศาสตร์บางส่วนเห็นว่าไม่มีหลักฐานสนับสนุนเพียงพอว่าภาษาเหล่านี้มีความเกี่ยวข้องกันในเชิงวิวัฒนาการ<ref>{{cite journal |last1=Georg |first1=Stefan |last2=Michalove |first2=Peter A. |last3=Ramer |first3=Alexis Manaster |last4=Sidwell |first4=Paul J. |date=1999 |title=Telling general linguists about Altaic |journal=Journal of Linguistics |volume=35 |issue=1 |pages=65-98 |doi=10.1017/s0022226798007312}}</ref> |
'''ตระกูลภาษาอัลไต''' ({{lang-en|Altaic languages}}) เป็น[[ตระกูลภาษา]h]ในสมมติฐานที่เสนอว่า [[กลุ่มภาษาเตอร์กิก]] [[กลุ่มภาษามองโกล]] และ[[กลุ่มภาษาตุงกูซิก]]มีภาษาบรรพบุรุษร่วมกัน บางครั้งสมมติฐานตระกูลภาษาอัลไตยังรวม[[ตระกูลภาษาญี่ปุ่น|กลุ่มภาษาญี่ปุ่น]]และ[[ตระกูลภาษาเกาหลี|กลุ่มภาษาเกาหลี]]ไว้ด้วย ตระกูลภาษาอัลไตเป็นข้อเสนอที่ยังไม่ได้รับการยอมรับเป็นการทั่วไปในสาขา[[ภาษาศาสตร์เชิงประวัติ]] โดยนักภาษาศาสตร์บางส่วนเห็นว่าไม่มีหลักฐานสนับสนุนเพียงพอว่าภาษาเหล่านี้มีความเกี่ยวข้องกันในเชิงวิวัฒนาการ<ref>{{cite journal |last1=Georg |first1=Stefan |last2=Michalove |first2=Peter A. |last3=Ramer |first3=Alexis Manaster |last4=Sidwell |first4=Paul J. |date=1999 |title=Telling general linguists about Altaic |journal=Journal of Linguistics |volume=35 |issue=1 |pages=65-98 |doi=10.1017/s0022226798007312}}</ref> |
||
[[ตระกูลภาษา]]นี้ใช้พูดกันตั้งแต่ป่าสนใน[[ไซบีเรีย]]ตะวันออกข้ามทุ่งหญ้าและ[[ทะเลทราย]]ของ[[เอเชียกลาง]]ไปจรด[[ประเทศตุรกี]] และบางส่วนของ[[ประเทศจีน]] คนในแถบนี้มีลักษณะทางวัฒนธรรมแบบเลี้ยงสัตว์เร่ร่อนไปตามทุ่งหญ้าและทะเลทราย เช่น พวกเตอร์กและมองโกลบางเผ่า บางพวกก็อาศัยอยู่ตามป่าเขาและล่าสัตว์ เช่น พวกมองโกลบางพวกและพวกตุงกุส มีบางส่วนเท่านั้นที่รับวัฒนธรรมใกล้เคียงอย่างวัฒนธรรมจีนที่มีลักษณะแบบเกษตรกรรม เช่น ชาวเกาหลีและชาวญี่ปุ่นซึ่งอาจเป็นพวกตุงกุสดั้งเดิม (Proto-Tungusic) โดยอพยพมายังคาบสมุทรเกาหลีและหมู่เกาะญี่ปุ่นก่อนพวกอื่น ในปัจจุบันนี้ผู้ที่ใช้ตระกูลภาษานี้มีประมาณ 270 ล้านคนทั่วโลก |
[[ตระกูลภาษา]]นี้ใช้พูดกันตั้งแต่ป่าสนใน[[ไซบีเรีย]]ตะวันออกข้ามทุ่งหญ้าและ[[ทะเลทราย]]ของ[[เอเชียกลาง]]ไปจรด[[ประเทศตุรกี]] และบางส่วนของ[[ประเทศจีน]] คนในแถบนี้มีลักษณะทางวัฒนธรรมแบบเลี้ยงสัตว์เร่ร่อนไปตามทุ่งหญ้าและทะเลทราย เช่น พวกเตอร์กและมองโกลบางเผ่า บางพวกก็อาศัยอยู่ตามป่าเขาและล่าสัตว์ เช่น พวกมองโกลบางพวกและพวกตุงกุส มีบางส่วนเท่านั้นที่รับวัฒนธรรมใกล้เคียงอย่างวัฒนธรรมจีนที่มีลักษณะแบบเกษตรกรรม เช่น ชาวเกาหลีและชาวญี่ปุ่นซึ่งอาจเป็นพวกตุงกุสดั้งเดิม (Proto-Tungusic) โดยอพยพมายังคาบสมุทรเกาหลีและหมู่เกาะญี่ปุ่นก่อนพวกอื่น ในปัจจุบันนี้ผู้ที่ใช้ตระกูลภาษานี้มีประมาณ 270 ล้านคนทั่วโลก |
รุ่นแก้ไขเมื่อ 15:02, 13 สิงหาคม 2562
บทความนี้ไม่มีการอ้างอิงจากแหล่งที่มาใด |
ตระกูลภาษาอัลไต (อังกฤษ: Altaic languages) เป็น[[ตระกูลภาษา]h]ในสมมติฐานที่เสนอว่า กลุ่มภาษาเตอร์กิก กลุ่มภาษามองโกล และกลุ่มภาษาตุงกูซิกมีภาษาบรรพบุรุษร่วมกัน บางครั้งสมมติฐานตระกูลภาษาอัลไตยังรวมกลุ่มภาษาญี่ปุ่นและกลุ่มภาษาเกาหลีไว้ด้วย ตระกูลภาษาอัลไตเป็นข้อเสนอที่ยังไม่ได้รับการยอมรับเป็นการทั่วไปในสาขาภาษาศาสตร์เชิงประวัติ โดยนักภาษาศาสตร์บางส่วนเห็นว่าไม่มีหลักฐานสนับสนุนเพียงพอว่าภาษาเหล่านี้มีความเกี่ยวข้องกันในเชิงวิวัฒนาการ[1]
ตระกูลภาษานี้ใช้พูดกันตั้งแต่ป่าสนในไซบีเรียตะวันออกข้ามทุ่งหญ้าและทะเลทรายของเอเชียกลางไปจรดประเทศตุรกี และบางส่วนของประเทศจีน คนในแถบนี้มีลักษณะทางวัฒนธรรมแบบเลี้ยงสัตว์เร่ร่อนไปตามทุ่งหญ้าและทะเลทราย เช่น พวกเตอร์กและมองโกลบางเผ่า บางพวกก็อาศัยอยู่ตามป่าเขาและล่าสัตว์ เช่น พวกมองโกลบางพวกและพวกตุงกุส มีบางส่วนเท่านั้นที่รับวัฒนธรรมใกล้เคียงอย่างวัฒนธรรมจีนที่มีลักษณะแบบเกษตรกรรม เช่น ชาวเกาหลีและชาวญี่ปุ่นซึ่งอาจเป็นพวกตุงกุสดั้งเดิม (Proto-Tungusic) โดยอพยพมายังคาบสมุทรเกาหลีและหมู่เกาะญี่ปุ่นก่อนพวกอื่น ในปัจจุบันนี้ผู้ที่ใช้ตระกูลภาษานี้มีประมาณ 270 ล้านคนทั่วโลก
ลักษณะของภาษาในตระกูล
ภาษาต่าง ๆ ในตระกูลภาษานี้มีลักษณะที่ร่วมกันอยู่หลายประการด้วยกัน ดังนี้
- การเรียงลำดับคำแบบ ประธาน-กรรม-กริยา (SOV)
- ไม่ระบุเพศ พจน์ของคำ
- มีการใช้คำปรบท (Postposition) ซึ่งทำหน้าที่แบบเดียวกันกับคำบุพบท เพียงแต่ว่าจะปรากฏอยู่ด้านหลังของคำที่จะกล่าวถึง
- ไม่มีคำประพันธสรรพนาม (relative pronouns)
- ไม่ปรากฏคำกิริยา “มี” แต่ใช้การเติมปัจจัย (Suffix) หรือสัมพันธการก (Genitive case) ท้ายคำเพื่อแสดงความเป็นเจ้าของแทน
- เป็นภาษารูปคำติดต่อ (Agglutinative language) กล่าวคือ มีการเติมหน่วยคำอิสระหรืออนุภาค (Particle) ท้ายคำเพื่อแสดงหน้าที่ของคำในระบบวากยสัมพันธ์
- มีความสอดคล้องกลมกลืนของสระ (Vowel harmony) กล่าวคือ ระบบสระในคำหนึ่งคำจะต้องเป็นสระประเภทเดียวกัน
- ไม่มีการเติมอุปสรรคแต่ใช้ปัจจัยท้ายคำเพื่อบอกหน้าที่คำในประโยค
- ระบบเสียงพยัญชนะไม่สลับซับซ้อนรวมทั้งเป็นคำแบบพยางค์ปิดเป็นส่วนใหญ่
สาขาย่อย
ตระกูลภาษาอัลตาอิกนี้สามารถแบ่งออกเป็นสาขาต่าง ๆ ได้ดังนี้
สาขากลุ่มภาษาเตอร์กิก (Turkic subfamily)
มีผู้พูดเป็นภาษาแม่ราว 180 ล้านคน รวมผู้ที่พูดเป็นภาษาที่สองราว 200 ล้านคน ใช้พูดในประเทศตุรกี เอเชียกลาง สาธารณรัฐยาคุต สาธารณรัฐบัชคอร์โตสถาน สาธารณรัฐตาตาร์สถาน ในประเทศรัสเซีย และ มณฑลซินเจียงอุยกูร์ในประเทศจีน กลุ่มภาษาเตอร์กิกส่วนใหญ่เป็นผู้พูดภาษาตุรกี ซึ่งคิดเป็น 40% ของผู้พูดกลุ่มภาษานี้ทั้งหมด สาขากลุ่มภาษาเตอร์กิกแบ่งออกได้เป็น
- กลุ่มภาษาโอคูร์ (Oghur Turkic) ได้แก่ ภาษาบุลการ์โบราณ ภาษาคาซาร ภาษาอาวาร์(พันโนเนี่ยนอาวาร์) ปัจจุบันสูญหายหมดเหลือแต่ ภาษาชูวาช
- กลุ่มภาษาเตอร์กใต้หรือโอกุซ (Southern Turkic or Oghuz) ได้แก่ ภาษาตุรกี ภาษาอาเซอร์ไบจาน ภาษาเติร์กเมน
- กลุ่มภาษาเตอร์กเหนือ(ไซบีเรี่ยน เตอร์กิก) (Northern Turkic) ได้แก่ ภาษายาคุท ภาษาดอลกัน ภาษาอูเรียงกัต ภาษาอัลไต
- กลุ่มภาษาเตอร์กตะวันออกหรือชากาไตย(คาร์ลุค) (Eastern Turkic or Chagatai) ได้แก่ ภาษาอุยกูร์ ภาษาอุซเบก
- กลุ่มภาษาเตอร์กตะวันตกหรือคิปชัก (Werstern Turkic or Kipchak) ได้แก่ ภาษาตาตาร์ ภาษาคาซัค ภาษาคีร์กีซ ภาษาการากัลปัก ภาษาบัศกีร์
สาขากลุ่มภาษามองโกล (Mongolic subfamily)
มีผู้พูดประมาณ 10 ล้านคน ใช้มากในประเทศมองโกเลีย เขตปกครองตนเองมองโกเลียใน ดินแดนจุงกาเรียในประเทศจีน สาธารณรัฐคัลมืยคียาและสาธารณรัฐบูรยาเทียในประเทศรัสเซีย แบ่งออกได้ดังนี้
- กลุ่มภาษามองโกลตะวันตกหรือออยรัท (Western Mongol or Oirat) ได้แก่ ภาษาออยรัท ภาษาคาลมิก ภาษาตอร์กุต
- กลุ่มภาษามองโกลตะวันออกหรือคาลฆา (Eastern Mongol or Khalkha) ได้แก่ ภาษาคาลฆา ภาษาเบอร์ยัท ภาษาคอร์ชิน ภาษาออร์ดอส ภาษาทูเมต ภาษาฌาฮาร์
- กลุ่มภาษาต้าเอ้อร์ (Daur) ได้แก่ ภาษาต้าเอ้อร์
สาขากลุ่มภาษาตุงกูซิก (Tungusic subfamily)
มีผู้พูดประมาณ 80,000 คน ใช้มากในไซบีเรียตะวันออก และแถบแมนจูเรียในประเทศจีน สามารถแบ่งออกได้ดังนี้
- กลุ่มภาษาตุงกุสเหนือ (Northern Tungus) ได้แก่ ภาษาอีเวนกิ ภาษาอีเวน ภาษาเนกิดัล
- กลุ่มภาษาตุงกุสใต้ (Southern Tungus) ได้แก่ ภาษาแมนจู ภาษาพูยอ ภาษาซีเปอ ภาษานานาจ ภาษาโอโรเชิน ภาษาอูดิเฮ
สาขาภาษาเกาหลี-ญี่ปุ่น (Korean-Japonic subfamily)
มีผู้พูดประมาณ 180 ล้านคนในประเทศเกาหลี ญี่ปุ่นและหมู่เกาะโอกินาวา แบ่งออกได้ดังนี้
- กลุ่มภาษาเกาหลี (Korean) ได้แก่ ภาษาเกาหลี
- กลุ่มภาษาญี่ปุ่น-รีวกีว (Japanese-Ryukyuan) ได้แก่ ภาษาญี่ปุ่น ภาษาริวกิว
อย่างไรก็ดีนักวิชาการบางท่านอาจจัดกลุ่มภาษาเกาหลี-ญี่ปุ่นเป็นภาษาเอกเทศ (isolated language) เนื่องจากลักษณะบางอย่างในภาษาไม่สอดคล้องกับตระกูลภาษาอัลตาอิก เช่น ภาษาเกาหลีในปัจจุบันไม่เคร่งครัดกฎความสอดคล้องกลมกลืนของสระ ภาษาญี่ปุ่นเป็นคำพยางค์คู่และพยางค์เปิด ไม่ปรากฏลักษณะของความสอดคล้องกลมกลืนของสระซึ่งเป็นลักษณะของตระกูลภาษาออสโตรนีเซีย
ดังนั้นนักวิชาการบางคนจึงกล่าวว่า ภาษาญี่ปุ่นอาจมีตระกูลภาษาออสโตรนีเซียเป็นภาษาพื้นเดิม (substratum) ก่อนที่จะได้รับอิทธิพลจากตระกูลภาษาอัลตาอิก สาขาตุงกุส (superstratum) นอกจากนี้ภาษาทั้งสองยังได้รับอิทธิพลคำศัพท์มาจากภาษาจีนอย่างมากมาย รวมทั้งมีระดับภาษาที่ต่างกันเพื่อแสดงความสุภาพและสถานะของบุคคลซึ่งไม่ใช่ลักษณะของภาษาตระกูลนี้ แม้ว่าลักษณะของวากยสัมพันธ์จะเป็นแบบตระกูลภาษาอัลตาอิก และอาจมีความสัมพันธ์อย่างใกล้ชิดกับสาขาภาษาตุงกุสมาก่อน
นอกจากนี้ความสัมพันธ์ทางเชื้อสาย (Genetic relation) ของตระกูลภาษานี้ยังไม่อาจได้รับการยืนยันเนื่องจากการขาดความคล้ายคลึงทางคำศัพท์และหน่วยเสียงระหว่างกลุ่มภาษาที่ไกลกัน จึงไม่แน่ชัดว่าเป็นภาษาที่สืบทอดมาจากภาษาอัลตาอิกดั้งเดิม (Proto-Altaic) เดียวกัน
อ้างอิง
- ↑ Georg, Stefan; Michalove, Peter A.; Ramer, Alexis Manaster; Sidwell, Paul J. (1999). "Telling general linguists about Altaic". Journal of Linguistics. 35 (1): 65–98. doi:10.1017/s0022226798007312.