ผลต่างระหว่างรุ่นของ "พระเจ้าซอยู่น"
หน้าใหม่: {{Infobox royalty | type = monarch | name = ซอยุน <br/> {{lang-my-Mymr|အသင်္ခယာ စောယွမ်း}} | im... ป้ายระบุ: แก้ไขจากอุปกรณ์เคลื่อนที่ แก้ไขจากเว็บสำหรับอุปกรณ์เคลื่อนที่ |
ไม่มีความย่อการแก้ไข ป้ายระบุ: แก้ไขจากอุปกรณ์เคลื่อนที่ แก้ไขจากเว็บสำหรับอุปกรณ์เคลื่อนที่ |
||
บรรทัด 33: | บรรทัด 33: | ||
หลังจากการสวรรคตของพระเจ้าสีหตู, ซะไกง์ และ ปี้นยะ แยกทางกันอย่างเป็นทางการ. พระเจ้าซอยุน สวรรคตในปี ค.ศ. 1327.<ref name=tt-1959-126/> พระเจ้าซอยุนมีพระราชบุตร 4 พระองค์, พระราชโอรส 3 พระองค์ และ พระราชธิดา. พระราชโอรสทั้งหมดของพระองค์กลายเป็นกษัตริย์แห่งซะไกง์. พระราชธิดาพระองค์เดียวของพระองค์เป็นพระราชมารดาของ [[ตะโดมินพญา]], ผู้ก่อตั้ง [[อาณาจักรอังวะ]]. |
หลังจากการสวรรคตของพระเจ้าสีหตู, ซะไกง์ และ ปี้นยะ แยกทางกันอย่างเป็นทางการ. พระเจ้าซอยุน สวรรคตในปี ค.ศ. 1327.<ref name=tt-1959-126/> พระเจ้าซอยุนมีพระราชบุตร 4 พระองค์, พระราชโอรส 3 พระองค์ และ พระราชธิดา. พระราชโอรสทั้งหมดของพระองค์กลายเป็นกษัตริย์แห่งซะไกง์. พระราชธิดาพระองค์เดียวของพระองค์เป็นพระราชมารดาของ [[ตะโดมินพญา]], ผู้ก่อตั้ง [[อาณาจักรอังวะ]]. |
||
== อ้างอิง == |
|||
{{รายการอ้างอิง}} |
|||
{{พระมหากษัตริย์พม่า}} |
{{พระมหากษัตริย์พม่า}} |
รุ่นแก้ไขเมื่อ 15:34, 12 สิงหาคม 2562
ซอยุน အသင်္ခယာ စောယွမ်း | |
---|---|
กษัตริย์แห่งซะไกง์ | |
ครองราชย์ | 15 พฤษภาคม 1315 – 5 กุมภาพันธ์ 1327 |
ก่อนหน้า | สีหตู |
ถัดไป | ตราพระยาที่ 1 |
ประสูติ | ป. 1299 Monday, 661 ME ปีนแล, อาณาจักรมยีนไซง์ |
สวรรคต | 5 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 1327 (aged 27) Thursday, Full moon of Tabaung 688 ME ซะไกง์, อาณาจักรซะไกง์ |
มเหสี | ซอนอง |
พระราชบุตร | Soe Min จะซวา Nawrahta Minye ตราพระยาที่ 2 |
ราชวงศ์ | มยีนไซง์ |
พระราชบิดา | สีหตู |
พระราชมารดา | Yadanabon |
ศาสนา | พุทธเถรวาท |
อตินคายา ซอยุน (พม่า: အသင်္ခယာ စောယွမ်း [ʔəθɪ̀ɴ kʰəjà sɔ́ jʊ́ɴ]; บางทีสะกด Sawyun; ป. 1299 – 5 กุมภาพันธ์ 1327) เป็นผู้ก่อตั้ง อาณาจักรซะไกง์ ของ เมียนมา (พม่า). พระราชโอรสองค์ใหญ่ของ สีหตู ตั้งอาณาจักรคู่แข่งขึ้นใน ค.ศ. 1315 หลังจากพระเจ้าสีหตูสถาปนา อูซะนาที่ 1 เป็น ทายาทผู้มีสิทธิโดยตรง.[1] พระเจ้าซอยุนประสบความสำเร็จในการต่อต้านการเดินทัพเล็ก ๆ สองครั้ง โดย ปี้นยะ ในปี ค.ศ. 1317. ในขณะที่พระเจ้าซอยุนยังคงภักดีต่อพระราชบิดาของพระองค์, พระองค์เป็นกษัตริย์โดยพฤตินัยของพื้นที่ซึ่งสอดคล้องกับ เขตซะไกง์ และ ตอนเหนือของ เขตมัณฑะเลย์ ในปัจจุบัน.[2]
หลังจากการสวรรคตของพระเจ้าสีหตู, ซะไกง์ และ ปี้นยะ แยกทางกันอย่างเป็นทางการ. พระเจ้าซอยุน สวรรคตในปี ค.ศ. 1327.[3] พระเจ้าซอยุนมีพระราชบุตร 4 พระองค์, พระราชโอรส 3 พระองค์ และ พระราชธิดา. พระราชโอรสทั้งหมดของพระองค์กลายเป็นกษัตริย์แห่งซะไกง์. พระราชธิดาพระองค์เดียวของพระองค์เป็นพระราชมารดาของ ตะโดมินพญา, ผู้ก่อตั้ง อาณาจักรอังวะ.