ผลต่างระหว่างรุ่นของ "วงกลุ่มสาม"
ไม่มีความย่อการแก้ไข |
|||
| บรรทัด 1: | บรรทัด 1: | ||
{{ต้องการอ้างอิง}} |
{{ต้องการอ้างอิง}} |
||
{{รอการตรวจสอบ}} |
{{รอการตรวจสอบ}} |
||
''' |
'''ทริโอ''' หรือ '''วงกลุ่มสาม''' ({{lang-en|trio}}) เป็นวงดนตรีที่ประกอบด้วยผู้เล่นดนตรี 3 คน ใช้เครื่องดนตรี 3 ชิ้น วงที่มีความนิยมสูงคือวงที่ประกอบด้วย [[เปียโน]], [[ไวโอลิน]] และ [[เชลโล]] เรียกว่า "เปียโนทริโอ" วงทริโอนี้อาจมีการผสมผสานเครื่องดนตรีที่แตกต่างออกไปเช่น ใช้[[คลาริเน็ต]]แทนไวโอลิน (คลาริเน็ตทริโอ), ใช้[[เฟรนช์ฮอร์น]]แทนเชลโล |
||
(ฮอร์นทริโอ) หรือแม้แต่การผสมวงที่ไม่มี[[เปียโน]] เช่น ไวโอลิน, วิโอลา และ เชลโล (สตริงทริโอ), คลาริเน็ต, [[โอโบ]] และ [[บาสซูน]] (วู้ดวินด์ทริโอ) ฯลฯ |
(ฮอร์นทริโอ) หรือแม้แต่การผสมวงที่ไม่มี[[เปียโน]] เช่น ไวโอลิน, วิโอลา และ เชลโล (สตริงทริโอ), คลาริเน็ต, [[โอโบ]] และ [[บาสซูน]] (วู้ดวินด์ทริโอ) ฯลฯ |
||
วงเปียทริโอพัฒนามาจาก"แอคคอมพานี[[โซนาตา]]"ในสมัยของ[[ |
วงเปียทริโอพัฒนามาจาก "แอคคอมพานี[[โซนาตา]]" ในสมัยของ[[ว็อล์ฟกัง อมาเดอุส โมทซาร์ท|โมทซาร์ท]] ซึ่งความจริงแล้วโมซาร์ทเปียโนทริโอที่เรารู้จักกันทุกทุกวันนี้ ก็คือโซนาตาสำหรับเปียโนที่มีการเล่นประกอบโดยไวโอลินและเชลโล โดยบทเด่นที่สุดและยากที่สุดจะเป็นของเปียโน ไวโอลินกับเชลโลอาจเพียงเล่นโน้ตเดียวกันกับมือซ้ายหรือมือขวาของเปียโน |
||
ต่อมาในสมัยของ[[ |
ต่อมาในสมัยของ[[ลูทวิช ฟัน เบทโฮเฟิน|เบทโฮเฟิน]] [[เครื่องสาย]]ได้มีบทบาทมากขึ้น เนื่องจากเป็นที่นิยมมากในหมู่ผู้เล่นดนตรี จุดเปลี่ยนแปลงที่จะเห็นได้ชัดที่สุด คือเปียโนทริโอที่ประพันธ์โดยเบโธเฟน ซึ่งไวโอลินและเชลโลในเปียโนทริโอบางบท มีบทบาทมากกว่าเปียโนเสียอีก ซึ่งเป็นผลให้นักประพันธ์เพลงในสมัยต่อๆมา ประพันธ์เพลงด้วยความมีอิสระมากขึ้น มีการผสมผสานเครื่องดนตรีในรูปแบบที่แปลกใหม่ออกไป |
||
{{โครงดนตรี}} |
{{โครงดนตรี}} |
||
รุ่นแก้ไขเมื่อ 05:59, 9 มกราคม 2562
 | บทความนี้ไม่มีการอ้างอิงจากแหล่งที่มาใด |
ทริโอ หรือ วงกลุ่มสาม (อังกฤษ: trio) เป็นวงดนตรีที่ประกอบด้วยผู้เล่นดนตรี 3 คน ใช้เครื่องดนตรี 3 ชิ้น วงที่มีความนิยมสูงคือวงที่ประกอบด้วย เปียโน, ไวโอลิน และ เชลโล เรียกว่า "เปียโนทริโอ" วงทริโอนี้อาจมีการผสมผสานเครื่องดนตรีที่แตกต่างออกไปเช่น ใช้คลาริเน็ตแทนไวโอลิน (คลาริเน็ตทริโอ), ใช้เฟรนช์ฮอร์นแทนเชลโล (ฮอร์นทริโอ) หรือแม้แต่การผสมวงที่ไม่มีเปียโน เช่น ไวโอลิน, วิโอลา และ เชลโล (สตริงทริโอ), คลาริเน็ต, โอโบ และ บาสซูน (วู้ดวินด์ทริโอ) ฯลฯ
วงเปียทริโอพัฒนามาจาก "แอคคอมพานีโซนาตา" ในสมัยของโมทซาร์ท ซึ่งความจริงแล้วโมซาร์ทเปียโนทริโอที่เรารู้จักกันทุกทุกวันนี้ ก็คือโซนาตาสำหรับเปียโนที่มีการเล่นประกอบโดยไวโอลินและเชลโล โดยบทเด่นที่สุดและยากที่สุดจะเป็นของเปียโน ไวโอลินกับเชลโลอาจเพียงเล่นโน้ตเดียวกันกับมือซ้ายหรือมือขวาของเปียโน
ต่อมาในสมัยของเบทโฮเฟิน เครื่องสายได้มีบทบาทมากขึ้น เนื่องจากเป็นที่นิยมมากในหมู่ผู้เล่นดนตรี จุดเปลี่ยนแปลงที่จะเห็นได้ชัดที่สุด คือเปียโนทริโอที่ประพันธ์โดยเบโธเฟน ซึ่งไวโอลินและเชลโลในเปียโนทริโอบางบท มีบทบาทมากกว่าเปียโนเสียอีก ซึ่งเป็นผลให้นักประพันธ์เพลงในสมัยต่อๆมา ประพันธ์เพลงด้วยความมีอิสระมากขึ้น มีการผสมผสานเครื่องดนตรีในรูปแบบที่แปลกใหม่ออกไป
 | บทความเพลง ดนตรี หรือ เครื่องดนตรีนี้ยังเป็นโครง คุณสามารถช่วยวิกิพีเดียได้โดยการเพิ่มเติมข้อมูล |