ผลต่างระหว่างรุ่นของ "เขาคากาโบราซี"
ไม่มีความย่อการแก้ไข |
ล Potapt ย้ายหน้า ยอดเขาคากาโบราซี ไปยัง เขาคากาโบราซี |
(ไม่แตกต่าง)
| |
รุ่นแก้ไขเมื่อ 07:31, 26 ธันวาคม 2561
| คากาโบราซี | |
|---|---|
| ခါကာဘိုရာဇီ | |
 ภาพถ่ายดาวเทียมบริเวณเขาคากาโบราซี | |
| จุดสูงสุด | |
| ความสูง เหนือระดับน้ำทะเล | 5,881 เมตร (19,295 ฟุต) [1] อันดับที่ 1 ของพม่า และเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ |
| รายชื่อ | จุดสูงสุดของประเทศ |
| พิกัด | 28°19′42″N 97°32′08″E / 28.32833°N 97.53556°E |
| ข้อมูลทางภูมิศาสตร์ | |
  คากาโบราซี ที่ตั้งยอดเขาในพม่า (ใกล้ชายแดนจีนและอินเดีย) | |
| ที่ตั้ง |  รัฐกะฉิ่น, พม่า ทิเบต, จีน |
| เทือกเขา | หิมาลัย |
| การพิชิต | |
| พิชิตครั้งแรก | 15 กันยายน ค.ศ. 1996[1] |
| เส้นทางง่ายสุด | ปีนเขา (หิมะ/น้ำแข็ง) |
เขาคากาโบราซี (พม่า: ခါကာဘိုရာဇီ; อังกฤษ: Hkakabo Razi; จีนตัวย่อ: 开加博峰; จีนตัวเต็ม: 開加博峰; พินอิน: Kāijiābó Fēng) มีความสูง 5,881 เมตร (19,295 ฟุต) เป็นยอดเขาที่สูงที่สุดในภูมิภาคเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ จากระดับน้ำทะเล ตั้งอยู่บริเวณตอนเหนือของประเทศพม่า ในเมืองปูตาโอ รัฐกะฉิ่น เป็นส่วนหนึ่งของเทือกเขาหิมาลัยทางด้านตะวันออก ติดกับพรมแดนประเทศจีน สถานะยอดเขาที่สูงที่สุดในภูมิภาคกำลังได้รับการท้าทายจากการสำรวจยอดเขากามลางราซี (Gamlang Razi) ในบริเวณใกล้เคียง ซึ่งมีความสูง 5,870 เมตร อาจมีขนาดสูงกว่าเขาคากาโบราซี[2][3]
เขาคากาโบราซี เป็นส่วนหนึ่งของอุทยานแห่งชาติคากาโบราซี อุทยานมีลักษณะสภาพเป็นภูเขาและป่าฝนเขตร้อนเขียวชอุ่มตลอดทั้งปี และมีความหนาแน่นที่ระดับความสูง 8,000 ถึง 9,000 ฟุต (2,400-2,700 ม.) มีอาณาเขตเป็นบริเวณกว้าง ถัดมาจึงเป็นป่าไม้กึ่งประเภทผลัดใบ สูงสุดของเขตป่าคือบนพื้นที่สูงกว่า 11,000 ฟุต (3,400 เมตร) เป็นบริเวณที่มีหิมะตก จึงทำให้เชิงเทือกเขาภายในอุทยานมีชนิดของป่าและชีวภาพที่หลากหลาย สูงขึ้นไปประมาณ 15,000 ฟุต (4,600 เมตร) เป็นภูมิประเทศหนาวเย็นแห้งแล้งมีลมแรง มีหิมะและธารน้ำแข็งแบบถาวร ที่ความสูงประมาณ 17,500 ฟุต (5,300 เมตร) มีช่องธารน้ำแข็งขนาดใหญ่หลายแห่ง[4][5]
เขาคากาโบราซี มีสภาพเป็นหิมะและน้ำแข็งหนาวเย็นตลอดทั้งปี ทำให้มีทัศนียภาพสวยงาม แปลกตาไปจากยอดเขาหรือเทือกเขาอื่น ๆ ในภูมิภาคเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ แต่กลับแลดูคล้ายยอดเขาในทวีปยุโรป เมื่อถึงฤดูร้อนน้ำแข็งและหิมะจะละลายทำให้เกิดเป็นทะเลสาบบนภูเขาและธารน้ำแข็งจำนวนมาก อีกทั้งยังมีความหลากหลายทางชีวภาพแตกต่างไปจากยอดเขาหรือเทือกเขาอื่น ๆ ในภูมิภาคเดียวกัน จึงทำให้เป็นที่นิยมของนักวิทยาศาสตร์ที่เข้ามาศึกษาเกี่ยวกับพันธุ์พืชและพันธุ์สัตว์ที่นี่ และยังเป็นสถานที่ยอดนิยมสำหรับการปีนเขา โดยเขาคากาโบราซีได้ถูกปีนพิชิตเป็นครั้งแรกเมื่อวันที่ 15 กันยายน ค.ศ. 1996 โดยนักปีนเขาชาวญี่ปุ่นและชาวพม่า โดยใช้เวลาประมาณ 30 วัน[6][7][8]
อ้างอิง
- ↑ 1.0 1.1 Tamotsu Nakamura, Veiled Mountains in North Myanmar, Japanese Alpine News 2015
- ↑ Kayleigh Long, Gamlang Razi expedition reaches summit, The Myanmar Times, 19 September 2013.
Trevor Brown, Gamlang Razi – Setting the Elevation Straight - ↑ http://news-beta.nationalgeographic.com/2015/01/150116-burma-climb-myanmar-hkakabo-razi/
- ↑ "Khakaborazi National Park". protectedplanet.net.
- ↑ Asterism Travels & Tours - Myanmar
- ↑ "ที่นี่ไทยพีบีเอส". ไทยพีบีเอส. 8 October 2014. สืบค้นเมื่อ 9 October 2014.
- ↑ "ข่าวฟ้ายามเย็น 08 10 57 เบรก4". ฟ้าวันใหม่. 8 October 2014. สืบค้นเมื่อ 9 October 2014.
- ↑ Klieger, P. Christiaan (2006). "A Tale of the Tibeto-Burman 'Pygmies'". ใน P. Christiaan Klieger (บ.ก.). Proceedings of the Tenth Seminar of the IATS, 2003, Volume 2 Tibetan Borderlands. Leiden: Brill Academic Press. ISBN 978-90-04-15482-7.