ผลต่างระหว่างรุ่นของ "โรคครอยตส์เฟลดต์-จาค็อบ"
แปลข้อมูลจาก website ภาษาอังกฤษ และเติมข้อมูล |
ลไม่มีความย่อการแก้ไข |
||
บรรทัด 22: | บรรทัด 22: | ||
2. Hereditary CJD โรคติดต่อทางพันธุกรรม พบเจอในร้อยละ 10-15 ของผู้ป่วยในประเทศสหรัฐอเมริกา |
2. Hereditary CJD โรคติดต่อทางพันธุกรรม พบเจอในร้อยละ 10-15 ของผู้ป่วยในประเทศสหรัฐอเมริกา |
||
3. Acquired CJD โรคติดต่อโดยการสัมผัสเนื้อเยื้อสมองหรือประสาทจากผู้ป่วยอื่น พบเจอใน |
3. Acquired CJD โรคติดต่อโดยการสัมผัสเนื้อเยื้อสมองหรือประสาทจากผู้ป่วยอื่น ส่วนใหญ่เกิดจากการผ่าตัด พบเจอในร้อยละ ต่ำกว่า 1 ของผู้ป่วย<ref name=":0" /> |
||
ณ ตอนนี้ยังไม่มีหนทางรักษาโรคครอยตส์เฟลดต์-จาค็อบ มีเพียงแต่ยาระงับปวด เช่น [[โอปิออยด์]] และยากันชัก เช่น [[คโลนะเซแพม]] ที่สามารถบรรเทาอาการของโรคนี้ได้ โรคนี้ไม่ใช่โรคเดียวกันกับ[[โรควัวบ้า]] (boline spongiform encephalopathy) <ref name=":0" /> |
ณ ตอนนี้ยังไม่มีหนทางรักษาโรคครอยตส์เฟลดต์-จาค็อบ มีเพียงแต่ยาระงับปวด เช่น [[โอปิออยด์]] และยากันชัก เช่น [[คโลนะเซแพม]] ที่สามารถบรรเทาอาการของโรคนี้ได้ โรคนี้ไม่ใช่โรคเดียวกันกับ[[โรควัวบ้า]] (boline spongiform encephalopathy) <ref name=":0" /> |
รุ่นแก้ไขเมื่อ 17:05, 5 ตุลาคม 2561
บทความนี้ไม่มีการอ้างอิงจากแหล่งที่มาใด |
โรคครอยตส์เฟลดต์-จาค็อบ (Creutzfeldt-Jakob disease) | |
---|---|
Tonsil biopsy in variant CJD. Prion Protein immunostaining. | |
บัญชีจำแนกและลิงก์ไปภายนอก | |
ICD-10 | A81.0, F02.1 |
ICD-9 | 046.1 |
OMIM | 123400 |
DiseasesDB | 3166 |
eMedicine | neuro/725 |
MeSH | D007562 |
โรคครอยตส์เฟลดต์-จาค็อบ (อังกฤษ: Creutzfeldt-Jakob disease, CJD) เป็นภาวะสมองเสื่อมที่พบเจอได้ยาก และนับว่าเป็นโรคสมองเป็นรูพรุนที่สามารถติดต่อได้ (Transmissible spongiform encephalopathy) โรคนี้ถูกกล่าวครั้งแรกโดยจิตแพทย์ชาวเยอรมัน Hans Gerhard Creutzfeldt ในปีพ.ศ. 2463 (ค.ศ. 1920) และต่อมาโดย Alfons Maria Jakob อาการที่พบในระยะแรกมีลักษณะคล้ายภาวะสมองเสื่อม เช่นการสูญเสียความจำ การเปลื่ยนแปลงทางพฤติกรรม มีความบกพร่องทางการจัดการเคลื่อนไหวและการมองเห็น ส่วนใหญ่อาการของโรคจะเกิดขึ้นในคนอายุ 60 ปีขึ้นไป และร้อยละ 70 เสียชีวิต 1 ปีหลังได้รับการวินิจฉัย [1]
สาเหตุของโรคเกิดจากโปรตีนพรีออน ซึ่งเป็นโปรตีนที่มีคุณสมบัติในการเปลี่ยนโครงสร้างของโปรตีนปกติให้เป็นรูปแบบก่อโรค ลักษณะของโรคจะแบ่งออกเป็นสามประเภทคือ
1. Sporadic CJฺD โรคที่เกิดขึ้นเอง โดยผู้ป่วยไม่ได้มีประวัติการติดเชื้อ หรืออยู่ในจุดเสี่ยงของการติดเชื้อ พบเจอในร้อยละ 85 ของผู้ป่วย
2. Hereditary CJD โรคติดต่อทางพันธุกรรม พบเจอในร้อยละ 10-15 ของผู้ป่วยในประเทศสหรัฐอเมริกา
3. Acquired CJD โรคติดต่อโดยการสัมผัสเนื้อเยื้อสมองหรือประสาทจากผู้ป่วยอื่น ส่วนใหญ่เกิดจากการผ่าตัด พบเจอในร้อยละ ต่ำกว่า 1 ของผู้ป่วย[1]
ณ ตอนนี้ยังไม่มีหนทางรักษาโรคครอยตส์เฟลดต์-จาค็อบ มีเพียงแต่ยาระงับปวด เช่น โอปิออยด์ และยากันชัก เช่น คโลนะเซแพม ที่สามารถบรรเทาอาการของโรคนี้ได้ โรคนี้ไม่ใช่โรคเดียวกันกับโรควัวบ้า (boline spongiform encephalopathy) [1]