ผลต่างระหว่างรุ่นของ "นากทะเล"
| บรรทัด 44: | บรรทัด 44: | ||
[[หมวดหมู่:สัตว์ที่พบในประเทศญี่ปุ่น]] |
[[หมวดหมู่:สัตว์ที่พบในประเทศญี่ปุ่น]] |
||
[[หมวดหมู่:สัตว์ที่พบในทวีปอเมริกาเหนือ]] |
[[หมวดหมู่:สัตว์ที่พบในทวีปอเมริกาเหนือ]] |
||
[[หมวดหมู่:รายชื่อพันธ์ุสัตว์จำแนกตามประเภท]] |
|||
รุ่นแก้ไขเมื่อ 21:57, 15 กันยายน 2561
สำหรับนากทะเลที่อยู่ในสกุล Lontra ดูที่: นากทะเลอเมริกาใต้
| นากทะเล | |
|---|---|
| |
| สถานะการอนุรักษ์ | |
| การจำแนกชั้นทางวิทยาศาสตร์ | |
| อาณาจักร: | Animalia |
| ไฟลัม: | Chordata |
| ไฟลัมย่อย: | Vertebrata |
| ชั้น: | Mammalia |
| อันดับ: | Carnivora |
| วงศ์: | Mustelidae |
| วงศ์ย่อย: | Lutrinae |
| สกุล: | Enhydra Fleming, 1828 |
| สปีชีส์: | E. lutris |
| ชื่อทวินาม | |
| Enhydra lutris (Linnaeus, 1758) | |
| |
| สถานที่พบกระจายพันธุ์ | |
นากทะเล (อังกฤษ: Sea otters; ชื่อวิทยาศาสตร์: Enhydra lutris) เป็นสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมทางทะเล ประเภทหนึ่งโดยอาศัยอยู่บริเวณชายฝั่งตอนเหนือและตะวันออกเฉียงเหนือของมหาสมุทรแปซิฟิก ในวัยเจริญพันธุ์จะมีน้ำหนักประมาณ 14–45 กิโลกรัม (31–99 ปอนด์) นากทะเลเป็นสัตว์ในวงศ์เพียงพอน (Mustelidae) ชนิดหนึ่ง และเป็นสัตว์เลี้ยงลูกด้วยน้ำนมทางทะเลที่มีขนาดเล็กที่สุดอีกด้วย นากทะเลนั้นไม่เหมือนสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมทางทะเลทั่วไปเพราะมีฉนวนกันความร้อนด้วยขนที่หนาแน่น จึงทำให้นากทะเลสามารถหาอาหารในทะเลเป็นเวลานาน ๆ ได้
นากทะเลจะอาศัยอยู่บริเวณชายฝั่ง โดยจะดำดิ่งสู่พื้นทะเลเพื่อหาอาหาร อาหารที่ชอบคือ สาหร่ายทะเล (ถ้าเป็นสาหร่ายเคลท์จะชอบมาก) เม่นทะเล หอยต่าง ๆ กุ้งบางชนิด และปลาบางชนิด นอกจากนี้นากทะเลยังเป็นสัตว์ที่สามารถวัดความอุดมสมบูรณ์ของพื้นที่ได้อีกด้วย ปัจจุบันนักวิทยาศาสตร์เชื่อว่าพฤติกรรมการกินอาหารของนากทะเลที่ใช้หินทุบเปลือกหอยบนหน้าอกตัวเองนั้นเป็นพฤติกรรมที่มีมานานเป็นระยะเวลานับหลายล้านปี ตั้งแต่ยุคก่อนประวัติศาสตร์ โดยถือว่าเป็นพฤติกรรมการกินอาหารที่พัฒนาขึ้นมาจากการกินหรือหาอาหารทั่วไปของสัตว์โลก และเป็นสัตว์ทะเลชนิดแรกที่มีพัฒนาการเช่นนี้ โดยการสังเกตพฤติกรรมแม้แต่ลูกนากทะเลกำพร้าในสถานที่เลี้ยงก็ยังพบว่ามีพฤติกรรมเช่นนี้[2]
ในอดีตจำนวนากทะเลอยูที่ประมาณ 1,000–2,000 ตัวเท่านั้นเพราะถูกล่าอย่างหนักในปี ค.ศ. 1741–1911[3] ต่อมามีสนธิสัญญาระหว่างประเทศในการห้ามล่า และให้อนุรักษ์นากทะเล จึงส่งผลให้จำนวนนากทะเลเพิ่มขึ้นเป็น 150,000–300,000 ตัว นับเป็นความสำเร็จในการอนุรักษ์นากทะเล แต่ปัจจุบันจำนวนนากทะเลได้ลดลงอีกครั้ง นากทะเลจึงเป็นเป็นสัตว์เลี้ยงลูกด้วยน้ำนมทางทะเลที่ใกล้สูญพันธุ์[4]
อ้างอิง
- ↑ Doroff, A. & Burdin, A. (2012). "Enhydra lutris". IUCN Red List of Threatened Species. Version 2011. สืบค้นเมื่อ 18 January 2012.
{{cite web}}: CS1 maint: multiple names: authors list (ลิงก์) - ↑ จุดประกาย 7 WILD, 'หินแกะหอย' วัฒนธรรมล้านปี นากทะเลกินอาหาร. "Wild UPDATE". กรุงเทพธุรกิจปีที่ 29 ฉบับที่ 10420: วันจันทร์ที่ 3 เมษายน พ.ศ. 2560
- ↑ Riedman, M.L. and J.A. Estes (1990). The sea otter (Enhydra lutris): behavior, ecology, and natural history. U.S. Fish and Wildlife Service Biological Report (Report). Washington, D.C. p. 126. สืบค้นเมื่อ 2010-09-27.
{{cite report}}: CS1 maint: uses authors parameter (ลิงก์) - ↑ Doroff, A. & Burdin, A. (2011). "Enhydra lutris". IUCN Red List of Threatened Species. Version 2011.2. International Union for Conservation of Nature. Retrieved 18 January 2012.
แหล่งข้อมูลอื่น
ข้อมูลที่เกี่ยวข้องกับ Enhydra lutris ที่วิกิสปีชีส์
วิกิมีเดียคอมมอนส์มีสื่อเกี่ยวกับ นากทะเล
