ภาษาลิซานิด โนซาน

ภาษาลิซานิด โนซาน
לשניד נשן Lišānîd Nošān, לשנא דידן Lišānā Dîdān
ออกเสียง	/ˌli.ʃɑˈnid ˌnoˈʃɑ̃/
ภูมิภาค	เยรูซาเล็ม, อพยพมาจากอิรักบริเวณเคอร์ดิสถาน
จำนวนผู้พูด	2,000 - 2,500 คน  (ไม่พบวันที่)
ตระกูลภาษา	แอโฟรเอชีแอติก ภาษากลุ่มเซมิติก ภาษากลุ่มเซมิติกกลาง ภาษาอราเมอิก ภาษาอราเมอิกตะวันออก ภาษาอราเมอิกกลาง ภาษาอราเมอิกตะวันออกเฉียงเหนือ ภาษาลิซานิด โนซาน
รหัสภาษา
ISO 639-2	arc
ISO 639-3	aij

ภาษาลิซานิด โนซาน เป็นภาษาอราเมอิกใหม่ของชาวยิว เริ่มใช้พูดในทางใต้และทางตะวันออกของเคอร์ดิสถานในอิรัก อยู่ในบริเวณที่เรียกว่าอาร์บิล ผู้พูดส่วนใหญ่ปัจจุบันอยู่ในอิสราเอล คำว่าลิซานิก โนซานหมายถึง “ภาษาของพวกเราเอง” ชื่อเรียกอื่นๆของภาษานี้คือ ภาษาฮาลัวลา (หมายถึงภาษายิว) ภาษากาลิกาลู (หมายถึง “ของฉัน-ของคุณ” เรียกตามลักษณะเฉพาะของไวยากรณ์ และภาษาคูร์ดิต (หมายถึงภาษาเคิร์ด)

จุดกำเนิด

สำเนียงของภาษาอราเมอิกใหม่จำนวนมากใช้พูดในบริเวณทะเลสาบอูร์เมียและทะเลสาบวานในตุรกี จนถึงที่ราบโมซุลในอิรักและบริเวณซานานดาซในอิหร่าน ภาษาลิซานิดใช้พูดในแถบตอนกลางของบริเวณนี้จัดอยู่ในสำเนียงตะวันตกเฉียงใต้ ไม่อาจเข้าใจกันได้กับภาษาอราเมอิกใหม่อัสซีเรียและภาษาอราเมอิกใหม่คัลเดีย

การใช้ในปัจจุบัน

ภาษานี้มีสำเนียงหลักสองกลุ่ม กลุ่มแรกคือกลุ่มตะวันตกใช้พูดรอบๆอาร์บิล ชาวยิวส่วนใหญ่ในบริเวณนี้พูดภาษาอาหรับด้วยและภาษาสำเนียงนี้ได้รับอิทธิพลจากภาษาอาหรับแบบอิรักมาก สำเนียงตะวันออกพบในเมืองกอย ซันจัต ในเขตภูเขาทางตะวันออกเฉียงเหนือของอิรัก สำเนียงนี้ได้รับอิทธิพลจากภาษาอาหรับและภาษาเคิร์ดมาก

ระบบคำกริยาของภาษาลิซานิดต่างจากภาษาอราเมอิกใหม่อื่นๆมาก และมีความผันแปรไปตามกลุ่มสำเนียง สำเนียงอาร์บิลแสดงเป้าหมายกำลังกระทำโดยใชคำอุปสรรค la- กับรูปกริยา เช่น laqatil (เขากำลังฆ่า) สำเนียงโดเบใช้ระบบเดียวกันแต่ใช้คำอุปสรรค na- กลุ่มสำเนียงตะวันออกใช้รุปกริยาไม่จำกัดขอบเขตกับคำเชื่อมเพื่อแสดงการกำลังกระทำ

ความไม่สงบในดินแดนที่เคยอยู่ในช่วงสงครามโลกครั้งที่ 1 และการก่อตั้งรัฐอิสราเอล ทำให้ชาวยิวส่วนใหญ่ในเคอร์ดิสถานอพยพออกไปที่อื่น ในกลุ่มคนรุ่นใหม่ ภาษานี้ถูกแทนที่ด้วยภาษาฮีบรู เหลือผู้พูดภาษานี้เพียง 3,000 คน ส่วนใหญ่อายุมากกว่า 40 ปี และจะกลายเป็นภาษาตายในอนาคตอันใกล้ เขียนด้วยอักษรฮีบรู

อ้างอิง

• Heinrichs, Wolfhart (ed.) (1990). Studies in Neo-Aramaic. Scholars Press: Atlanta, Georgia. ISBN 1-55540-430-8.
• Khan, Geoffrey (1999). A Grammar of Neo-Aramaic: the dialect of the Jews of Arbel. Leiden: EJ Brill.