ผลต่างระหว่างรุ่นของ "อาณาจักรโคกูรยอ"

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
เนื้อหาที่ลบ เนื้อหาที่เพิ่ม
ไม่มีความย่อการแก้ไข
ย้อนการแก้ไขที่ 7107933 สร้างโดย 49.49.245.195 (พูดคุย)
บรรทัด 1: บรรทัด 1:
{{รอการตรวจสอบ}}
{{ใช้ปีคศ}}
{{ใช้ปีคศ}}
{{กล่องข้อมูล อดีตประเทศ
{{กล่องข้อมูล อดีตประเทศ
| common_name = ราชวงศ์โคกูรยอ
| common_name = โคกูรยอ
| native_name = 고구려 (高句麗) <br />จักรวรรดิโคกูรยอ
| native_name = 고구려 (高句麗) <br />โคกูรยอ
| conventional_long_name = โคกูรยอ
| conventional_long_name =
| continent = เอเชีย
| continent = เอเชีย
| region = แปซิฟิก
| region = แปซิฟิก
| country = เกาหลี
| country = เกาหลี
| status = จักรวรรดิ
| status = อาณาจักร
| year_start = 37 ปีก่อนค.ศ.
| year_start = 37 ปีก่อนค.ศ.
| year_end = ค.ศ. 668
| year_end = ค.ศ. 668
| event_start = จูมงสถาปนา[[ราชวงศ์โคกูรยอ]]
| event_start = จูมงสถาปนา[[ราชวงศ์โคกูรยอ]]
| date_start = 37 ปีก่อนค.ศ.
| date_start = 37 ปีก่อนค.ศ.
| event_end = จักรพรรดิบอจางพ่ายแพ้ต่อกองทัพชิลลา
| event_end = พระเจ้าโพจังพ่ายแพ้ต่อกองทัพชิลลา
| date_end = ค.ศ. 668
| date_end = ค.ศ. 668
| event1 = การรับศาสนาพุทธ
| event1 = การรับศาสนาพุทธ
| date_event1 = ค.ศ. 372
| date_event1 = ค.ศ. 372
| event2 = การรบของ[[พระเจ้ากวางแกโตมหาราช]]
| event2 = การรบของ[[พระเจ้าควังแกโทมหาราช]]
| date_event2 = ค.ศ. 391 - 413
| date_event2 = ค.ศ. 391 - 413
| event3 = [[สงครามโคกูรยอ-สุย]]
| event3 = [[สงครามโคกูรยอ-สุย]]
บรรทัด 29: บรรทัด 28:
| p2 =
| p2 =
| flag_p2 =
| flag_p2 =
| s1 = [[อาณาจักรพัลแฮ]]
| s1 = จักรวรรดิบัลแฮ
| flag_s1 =
| flag_s1 =
| s2 =
| s2 =
บรรทัด 39: บรรทัด 38:
| image_coat =
| image_coat =
| image_map = History of Korea-Three Kingdoms Period-476 CE.gif
| image_map = History of Korea-Three Kingdoms Period-476 CE.gif
| image_map_caption = แผนที่จักรวรรดิโกกูรยอในยุคที่เรืองอำนาจที่สุด ในปี ค.ศ. 476
| image_map_caption = แผนที่โกกูรยอในยุคที่เรืองอำนาจที่สุด ในปี ค.ศ. 476
| national_motto =
| national_motto =
| national_anthem =
| national_anthem =
บรรทัด 48: บรรทัด 47:
| currency =
| currency =
| leader1 =[[พระเจ้าทงมย็องซ็องแห่งโคกูรยอ|พระเจ้าทงมย็องซ็อง]]
| leader1 =[[พระเจ้าทงมย็องซ็องแห่งโคกูรยอ|พระเจ้าทงมย็องซ็อง]]
| leader2 =[[พระเจ้ากวางแกโตมหาราช]]
| leader2 =พระเจ้าควังแกโท
| year_leader1 =37-19 ปีก่อนค.ศ.
| year_leader1 =37-19 ปีก่อนค.ศ.
| year_leader2 =ค.ศ. 391-413
| year_leader2 =ค.ศ. 391-413
| title_leader = พระมหากษัตริย์
| title_leader = [[จักรพรรดิ]][[ราชวงศ์โคกูรยอ]]
| leader3 = [[พระเจ้าจางซู]]
| leader3 = พระเจ้าชังซู
| year_leader3 = ค.ศ. 413-491
| year_leader3 = ค.ศ. 413-491
| leader4 = [[พระเจ้ายองยาง]]
| leader4 = [[พระเจ้าย็องยัง]]
| year_leader4 = ค.ศ. 590-618
| year_leader4 = ค.ศ. 590-618
| leader5 = [[พระเจ้าบอจาง]]
| leader5 = พระเจ้าโพจัง
| year_leader5 = ค.ศ. 642-668
| year_leader5 = ค.ศ. 642-668
| legislature =
| legislature =
บรรทัด 64: บรรทัด 63:
}}
}}
{{History of Korea}}
{{History of Korea}}
'''โคกูรยอ''' ({{เกาหลี|고구려|ฮันจา=高句麗|MC2000=Goguryeo|MR=Koguryŏ}}, <small>เสียงอ่าน:</small>: {{IPA|[koɡuɾjʌ]}}; 37 ปีก่อนค.ศ. - ค.ศ. 668) เป็นอาณาจักรเกาหลีโบราณที่[[พระเจ้าทงมย็องซ็องแห่งโคกูรยอ|พระเจ้าทงมย็องซ็อง]]ทรงสถาปนาขึ้น ปัจจุบันดินแดนส่วนใหญ่อยู่ใน[[ประเทศเกาหลีเหนือ]]และคาบสมุทรเหลียวตงของ[[ประเทศจีน]]


ราชวงศ์นี้มีอาณาเขตตั้งแต่เกาหลีเหนือปัจจุบันแมนจูเรียถึงรัสเซียบางส่วนเป็นราชวงศ์แรก ที่ถูกบันทึกหลักฐานราชวงศ์นี้มีพระมหากษัตริย์ที่เป็นมหาราชพระองค์แรกของเกาหลีคือ[[พระเจ้าควังแกโทมหาราช]] รัชกาลที่ 19 ของราชวงศ์ ผู้ทรงพระปรีชาสามารถทั้งเรื่องรบและเรื่องรัก ทรงขยายพระราชอาณาเขตออกไปอย่างกว้างขวางต่อมาจักรวรรดินี้เริ่มมีปัญหารบรากับ[[อาณาจักรแพ็กเจ]]และ[[อาณาจักรชิลลา]] ในสมัยราชวงศ์ถัง (618-907) ในขณะนั้นตรงกับรัชสมัยจักรพรรดิถังเกาจง (หลี่จื้อ) จักรพรรดิองค์ที่ 3 ประมาณปี ค.ศ. 660 ต่อมาสมัยรัชกาลที่ 28 ของราชวงศ์ก็ถูกพวกชิลลาตีแตกและรวบรวมเป็นส่วนหนึ่งของอาณาจักรทำให้โคกูรยอที่ปกครองมายาวนานกว่า 600 ปีก็สิ้นสุดลง
'''จักรวรรดิโคกูรยอ''' ({{เกาหลี|고구려|ฮันจา=高句麗|MC2000=Goguryeo|MR=Koguryŏ}}, <small>เสียงอ่าน:</small>: {{IPA|[koɡuɾjʌ]}}; 37 ปีก่อนค.ศ. - ค.ศ. 668) เป็นจักรวรรดิเกาหลีโบราณ ปัจจุบัน ดินแดนส่วนใหญ่อยู่ใน [[เกาหลีเหนือ]] และคาบสมุทรเหลียวตงของ [[จีน]] จักรวรรดินี้ถูกสถาปนาโดย [[พระเจ้าทงมย็องซ็องแห่งโคกูรยอ|จักรพรรดิทงมย็องซ็อง]] ราชวงศ์นี้มีอาณาเขตตั้งแต่เกาหลีเหนือปัจจุบันแมนจูเรียถึงรัสเซียบางส่วนเป็นราชวงศ์แรก
ที่ถูกบันทึกหลักฐานราชวงศ์นี้มีจักรพรรดิที่เป็นมหาราชองค์แรกของเกาหลีคือ [[พระเจ้ากวางแกโตมหาราช|พระจักรพรรดิกวางแกโตมหาราช]] จักรพรรดิองค์ที่ 19
ของราชวงศ์ทรงเก่งทั้งเรื่องรบและเรื่องรักทรงขยายพระราชอาณาเขตออกไปอย่างกว้างขวางต่อมาจักรวรรดินี้เริ่มมีปัญหารบรากับ[[อาณาจักรแพ็กเจ]]และ[[อาณาจักรชิลลา]] ในสมัยราชวงศ์ถัง (618-907)
ในขณะนั้นตรงกับรัชสมัยจักรพรรดิถังเกาจง (หลี่จื้อ) จักรพรรดิองค์ที่ 3 ประมาณปี [[ค.ศ. 660]] ต่อมาสมัยจกรพรรดิองค์ที่ 28 ของราชวงศ์ก็ถูกพวกชิลลาตีแตกและรวบรวมเป็นส่วนหนึ่งของอาณาจักรทำให้จักรวรรดิโคกูรยอที่ปกครองมายาวนานกว่า 600 ปีก็สิ้นสุดลง


== เมืองหลวงและสุสานของจักรวรรดิโคกูรยอโบราณ ==
== เมืองหลวงและสุสานหลวง ==
เมืองหลวงและสุสานของจักรวรรดิโคกูรยอโบราณ (จีนตัวย่อ: 高句丽王城、王陵及贵族墓葬) คือแหล่งมรดกโลกที่ประกอบด้วยแหล่งโบราณคดีในเมือง 3 เมือง ได้แก่ เมืองอู๋หนิ่ว ในมณฑลเหลียวหนิง เมืองกั๋วเน่ย (กุงแนซง - ตามภาษาเกาหลี) และหวันตู (ฮวันโด - ตามภาษาเกาหลี) ในมณฑลจี๋หลิน และสุสานอีก 40 แห่ง ซึ่งเป็นของราชวงศ์ 14 แห่ง และขุนนาง 26 แห่ง ทั้งหมดแสดงถึงร่องรอยวัฒนธรรมโกคูรยซึ่งได้มีอำนาจเหนือบางส่วนของภาคตะวัน ออกเฉียงเหนือของจีนและคาบสมุทรเกาหลีในช่วง 277 ปีก่อน ค.ศ. จนถึง ปี ค.ศ. ที่ 668
เมืองหลวงและสุสานของโคกูรยอโบราณ (จีนตัวย่อ: 高句丽王城、王陵及贵族墓葬) คือแหล่งมรดกโลกที่ประกอบด้วยแหล่งโบราณคดีในเมือง 3 เมือง ได้แก่ เมืองอู๋หนิ่ว ในมณฑลเหลียวหนิง เมืองกั๋วเน่ย (กุงแนซง - ตามภาษาเกาหลี) และหวันตู (ฮวันโด - ตามภาษาเกาหลี) ในมณฑลจี๋หลิน และสุสานอีก 40 แห่ง ซึ่งเป็นของราชวงศ์ 14 แห่ง และขุนนาง 26 แห่ง ทั้งหมดแสดงถึงร่องรอยวัฒนธรรมโกคูรยอซึ่งได้มีอำนาจเหนือบางส่วนของภาคตะวัน ออกเฉียงเหนือของจีนและคาบสมุทรเกาหลีในช่วง 277 ปีก่อน ค.ศ. จนถึง ปี ค.ศ. ที่ 668


แหล่งโบราณคดีในเมืองอู๋หนิ่วได้ทำการขุดค้นไปเพียงเล็กน้อย ส่วนเมืองกั๋วเน่ย ซึ่งตั้งอยู่ในเมืองจี๋หนิงในปัจจุบันนั้นได้ทำหน้าที่เป็นเมืองหลวงรอง หลังจากเมืองหลวงของโคกูรยอได้ย้ายไปตั้งที่กรุงเปียงยาง และสำหรับเมืองหวันตู หนึ่งในเมืองหลวงของจักรวรรดิโคกูรยอนั้น ได้มีร่องรอยของพระราชวังและสุสานจำนวนกว่า 37 แห่ง
แหล่งโบราณคดีในเมืองอู๋หนิ่วได้ทำการขุดค้นไปเพียงเล็กน้อย ส่วนเมืองกั๋วเน่ย ซึ่งตั้งอยู่ในเมืองจี๋หนิงในปัจจุบันนั้นได้ทำหน้าที่เป็นเมืองหลวงรอง หลังจากเมืองหลวงของโคกูรยอได้ย้ายไปตั้งที่กรุงเปียงยาง และสำหรับเมืองหวันตู หนึ่งในเมืองหลวงของโคกูรยอนั้น ได้มีร่องรอยของพระราชวังและสุสานจำนวนกว่า 37 แห่ง


สมัยจักรพรรดิฮั่นหยวนตี้ ปีที่ 2 แห่งรัชกาลเจี้ยนเจา (ราว 37 ปี ก่อนคริสต์ศักราช) แห่งราชวงศ์ฮั่นตะวันตก (202 ก่อนคริสต์ศักราช - ค.ศ. 25) บรรพบุรุษชาวเกาหลีได้แผ้วถางสร้างเมืองขึ้นที่บริเวณอำเภอเกาโกวหลี (ปัจจุบันคือ อ.ซินปิน ในมณฑลเหลียวหนิงของจีน) หลังจากนั้นก็สถาปนาเมืองหลวงและขยายอำนาจจนมีอาณาเขตกว้างขวางไปทั่ว ตามที่รู้จักกันในชื่อ ‘จักรวรรดิโคกูรยอ’
สมัย[[จักรพรรดิฮั่นยฺเหวียน]] ปีที่ 2 แห่งรัชกาลเจี้ยนเจา (ราว 37 ปี ก่อนคริสต์ศักราช) แห่งราชวงศ์ฮั่นตะวันตก (202 ก่อนคริสต์ศักราช - ค.ศ. 25) บรรพบุรุษชาวเกาหลีได้แผ้วถางสร้างเมืองขึ้นที่บริเวณอำเภอเกาโกวหลี (ปัจจุบันคือ อ.ซินปิน ในมณฑลเหลียวหนิงของจีน) หลังจากนั้นก็สถาปนาเมืองหลวงและขยายอำนาจจนมีอาณาเขตกว้างขวางไปทั่ว ตามที่รู้จักกันในชื่อ ‘โคกูรยอ’


ยุคที่รุ่งเรืองที่สุดของจักรวรรดิโคกูรยอหรือเกาโกวหลี ช่วงต้นคริสต์ศตวรรษที่ 5 ได้แผ่อำนาจครอบคลุมภาคตะวันออกของมณฑลจี๋หลิน ตะวันออกเฉียงเหนือของมณฑลเหลียวหนิง จนถึงดินแดนทางตอนเหนือของคาบสมุทรเกาหลีในปัจจุบัน จักรวรรดิโคกูรยอมีจักรพรรดิปกครองรวมทั้งสิ้น 28 รัชกาล* ระยะเวลาอันรุ่งเรืองจนถึงยุคเสื่อมอยู่ในช่วงเดียวกับราชวงศ์ฮั่นตะวันตกจนถึงราชวงศ์ถัง (ค.ศ. 618-907) ของจีน รวมระยะเวลาราว 705 ปี
ยุคที่รุ่งเรืองที่สุดของโคกูรยอหรือเกาโกวหลี ช่วงต้นคริสต์ศตวรรษที่ 5 ได้แผ่อำนาจครอบคลุมภาคตะวันออกของมณฑลจี๋หลิน ตะวันออกเฉียงเหนือของมณฑลเหลียวหนิง จนถึงดินแดนทางตอนเหนือของคาบสมุทรเกาหลีในปัจจุบัน โคกูรยอมีพระมหากษัตริย์ดิปกครองรวมทั้งสิ้น 28 รัชกาล* ระยะเวลาอันรุ่งเรืองจนถึงยุคเสื่อมอยู่ในช่วงเดียวกับราชวงศ์ฮั่นตะวันตกจนถึงราชวงศ์ถัง (ค.ศ. 618-907) ของจีน รวมระยะเวลาราว 705 ปี


== ที่ตั้งและอาณาเขต ==
== ที่ตั้งและอาณาเขต ==
เมืองเก่าแห่งจักรวรรดิโคกูรยอตั้งอยู่บนเขาอู๋หนี่ว์ซัน (五女山) ที่คาบเกี่ยวระหว่างพื้นที่อำเภอซินปิน (新宾县) และอำเภอปกครองตนเองของชนชาติแมนจู หวนเหริน (桓仁县) ในมณฑลเหลียวหนิง มาจนถึงเมืองจี๋อัน (集安市) ในมณฑลจี๋หลิน เป็นอาณาบริเวณของเมืองเก่าอู๋หนี่ว์ซันซันเฉิง เมืองเก่ากั๋วเน่ยเฉิง เมืองเก่าหวันตูซันเฉิง โบราณสถานสุสานจักรพรรดิ 14 หลุม และสุสานคนในตระกูลสูงศักดิ์ 26 หลุม รวมถึงหลุมศพแม่ทัพและศิลาจารึกโบราณของจักรพรรดิห่าวไท่หวัง (好太王)
เมืองเก่าแห่งโคกูรยอตั้งอยู่บนเขาอู๋หนี่ว์ซัน (五女山) ที่คาบเกี่ยวระหว่างพื้นที่อำเภอซินปิน (新宾县) และอำเภอปกครองตนเองของชนชาติแมนจู หวนเหริน (桓仁县) ในมณฑลเหลียวหนิง มาจนถึงเมืองจี๋อัน (集安市) ในมณฑลจี๋หลิน เป็นอาณาบริเวณของเมืองเก่าอู๋หนี่ว์ซันซันเฉิง เมืองเก่ากั๋วเน่ยเฉิง เมืองเก่าหวันตูซันเฉิง โบราณสถานสุสานหลวง 14 หลุม และสุสานคนในตระกูลสูงศักดิ์ 26 หลุม รวมถึงหลุมศพแม่ทัพและศิลาจารึกโบราณของพระเจ้าควังแกโท (好太王)


== มรดกโลก ==
== มรดกโลก ==
เมืองหลวงและสุสานของจักรวรรดิโคกูรยอโบราณได้ลงทะเบียนเป็นมรดกโลกในการประชุมคณะกรรมการมรดกโลกสมัยสามัญครั้งที่ 28 เมื่อปี พ.ศ. 2547 ที่เมืองซูโจว ประเทศจีน
เมืองหลวงและสุสานของโคกูรยอโบราณได้ลงทะเบียนเป็นมรดกโลกในการประชุมคณะกรรมการมรดกโลกสมัยสามัญครั้งที่ 28 เมื่อปี พ.ศ. 2547 ที่เมืองซูโจว ประเทศจีน


{{กษัตริย์ราชวงศ์โกคูรยอ}}
{{กษัตริย์ราชวงศ์โกคูรยอ}}


[[หมวดหมู่:ก่อตั้งในสหัสวรรษที่ 1 ก่อนคริสตกาล]]
[[หมวดหมู่:ก่อตั้งในสหัสวรรษที่ 1 ก่อนคริสตกาล]]
[[หมวดหมู่:ราชอาณาจักรโบราณ]]
[[หมวดหมู่:ประวัติศาสตร์เกาหลี]]
[[หมวดหมู่:ประวัติศาสตร์เกาหลี]]
[[หมวดหมู่:รัฐและดินแดนที่ก่อตั้งในศตวรรษที่ 1 ก่อนคริสตกาล]]
[[หมวดหมู่:รัฐและดินแดนที่ก่อตั้งในศตวรรษที่ 1 ก่อนคริสตกาล]]

รุ่นแก้ไขเมื่อ 23:55, 29 กันยายน 2560

고구려 (高句麗)
โคกูรยอ
37 ปีก่อนค.ศ.–ค.ศ. 668
แผนที่โกกูรยอในยุคที่เรืองอำนาจที่สุด ในปี ค.ศ. 476
แผนที่โกกูรยอในยุคที่เรืองอำนาจที่สุด ในปี ค.ศ. 476
สถานะอาณาจักร
เมืองหลวงชลบน
(37 ปีก่อนคริสต์ศักราช–ค.ศ. 3)

คุงแน
(ค.ศ. 3–427)

เปียงยาง
(ค.ศ. 427–668)
พระมหากษัตริย์ 
• 37-19 ปีก่อนค.ศ.
พระเจ้าทงมย็องซ็อง
• ค.ศ. 391-413
พระเจ้าควังแกโท
• ค.ศ. 413-491
พระเจ้าชังซู
• ค.ศ. 590-618
พระเจ้าย็องยัง
• ค.ศ. 642-668
พระเจ้าโพจัง
ประวัติศาสตร์ 
• จูมงสถาปนาราชวงศ์โคกูรยอ
37 ปีก่อนค.ศ. 37 ปีก่อนค.ศ.
• การรับศาสนาพุทธ
ค.ศ. 372
ค.ศ. 391 - 413
ค.ศ. 598 - 614
ค.ศ. 645 - 668
• พระเจ้าโพจังพ่ายแพ้ต่อกองทัพชิลลา
ค.ศ. 668 ค.ศ. 668
ประชากร
• ค.ศ. 668
3,500,000 คน
ก่อนหน้า
ถัดไป
อาณาจักรพูยอ
[[อาณาจักรพัลแฮ]]

โคกูรยอ (เกาหลี고구려; ฮันจา高句麗; อาร์อาร์Goguryeo; เอ็มอาร์Koguryŏ, เสียงอ่าน:: [koɡuɾjʌ]; 37 ปีก่อนค.ศ. - ค.ศ. 668) เป็นอาณาจักรเกาหลีโบราณที่พระเจ้าทงมย็องซ็องทรงสถาปนาขึ้น ปัจจุบันดินแดนส่วนใหญ่อยู่ในประเทศเกาหลีเหนือและคาบสมุทรเหลียวตงของประเทศจีน

ราชวงศ์นี้มีอาณาเขตตั้งแต่เกาหลีเหนือปัจจุบันแมนจูเรียถึงรัสเซียบางส่วนเป็นราชวงศ์แรก ที่ถูกบันทึกหลักฐานราชวงศ์นี้มีพระมหากษัตริย์ที่เป็นมหาราชพระองค์แรกของเกาหลีคือพระเจ้าควังแกโทมหาราช รัชกาลที่ 19 ของราชวงศ์ ผู้ทรงพระปรีชาสามารถทั้งเรื่องรบและเรื่องรัก ทรงขยายพระราชอาณาเขตออกไปอย่างกว้างขวางต่อมาจักรวรรดินี้เริ่มมีปัญหารบรากับอาณาจักรแพ็กเจและอาณาจักรชิลลา ในสมัยราชวงศ์ถัง (618-907) ในขณะนั้นตรงกับรัชสมัยจักรพรรดิถังเกาจง (หลี่จื้อ) จักรพรรดิองค์ที่ 3 ประมาณปี ค.ศ. 660 ต่อมาสมัยรัชกาลที่ 28 ของราชวงศ์ก็ถูกพวกชิลลาตีแตกและรวบรวมเป็นส่วนหนึ่งของอาณาจักรทำให้โคกูรยอที่ปกครองมายาวนานกว่า 600 ปีก็สิ้นสุดลง

เมืองหลวงและสุสานหลวง

เมืองหลวงและสุสานของโคกูรยอโบราณ (จีนตัวย่อ: 高句丽王城、王陵及贵族墓葬) คือแหล่งมรดกโลกที่ประกอบด้วยแหล่งโบราณคดีในเมือง 3 เมือง ได้แก่ เมืองอู๋หนิ่ว ในมณฑลเหลียวหนิง เมืองกั๋วเน่ย (กุงแนซง - ตามภาษาเกาหลี) และหวันตู (ฮวันโด - ตามภาษาเกาหลี) ในมณฑลจี๋หลิน และสุสานอีก 40 แห่ง ซึ่งเป็นของราชวงศ์ 14 แห่ง และขุนนาง 26 แห่ง ทั้งหมดแสดงถึงร่องรอยวัฒนธรรมโกคูรยอซึ่งได้มีอำนาจเหนือบางส่วนของภาคตะวัน ออกเฉียงเหนือของจีนและคาบสมุทรเกาหลีในช่วง 277 ปีก่อน ค.ศ. จนถึง ปี ค.ศ. ที่ 668

แหล่งโบราณคดีในเมืองอู๋หนิ่วได้ทำการขุดค้นไปเพียงเล็กน้อย ส่วนเมืองกั๋วเน่ย ซึ่งตั้งอยู่ในเมืองจี๋หนิงในปัจจุบันนั้นได้ทำหน้าที่เป็นเมืองหลวงรอง หลังจากเมืองหลวงของโคกูรยอได้ย้ายไปตั้งที่กรุงเปียงยาง และสำหรับเมืองหวันตู หนึ่งในเมืองหลวงของโคกูรยอนั้น ได้มีร่องรอยของพระราชวังและสุสานจำนวนกว่า 37 แห่ง

สมัยจักรพรรดิฮั่นยฺเหวียน ปีที่ 2 แห่งรัชกาลเจี้ยนเจา (ราว 37 ปี ก่อนคริสต์ศักราช) แห่งราชวงศ์ฮั่นตะวันตก (202 ก่อนคริสต์ศักราช - ค.ศ. 25) บรรพบุรุษชาวเกาหลีได้แผ้วถางสร้างเมืองขึ้นที่บริเวณอำเภอเกาโกวหลี (ปัจจุบันคือ อ.ซินปิน ในมณฑลเหลียวหนิงของจีน) หลังจากนั้นก็สถาปนาเมืองหลวงและขยายอำนาจจนมีอาณาเขตกว้างขวางไปทั่ว ตามที่รู้จักกันในชื่อ ‘โคกูรยอ’

ยุคที่รุ่งเรืองที่สุดของโคกูรยอหรือเกาโกวหลี ช่วงต้นคริสต์ศตวรรษที่ 5 ได้แผ่อำนาจครอบคลุมภาคตะวันออกของมณฑลจี๋หลิน ตะวันออกเฉียงเหนือของมณฑลเหลียวหนิง จนถึงดินแดนทางตอนเหนือของคาบสมุทรเกาหลีในปัจจุบัน โคกูรยอมีพระมหากษัตริย์ดิปกครองรวมทั้งสิ้น 28 รัชกาล* ระยะเวลาอันรุ่งเรืองจนถึงยุคเสื่อมอยู่ในช่วงเดียวกับราชวงศ์ฮั่นตะวันตกจนถึงราชวงศ์ถัง (ค.ศ. 618-907) ของจีน รวมระยะเวลาราว 705 ปี

ที่ตั้งและอาณาเขต

เมืองเก่าแห่งโคกูรยอตั้งอยู่บนเขาอู๋หนี่ว์ซัน (五女山) ที่คาบเกี่ยวระหว่างพื้นที่อำเภอซินปิน (新宾县) และอำเภอปกครองตนเองของชนชาติแมนจู หวนเหริน (桓仁县) ในมณฑลเหลียวหนิง มาจนถึงเมืองจี๋อัน (集安市) ในมณฑลจี๋หลิน เป็นอาณาบริเวณของเมืองเก่าอู๋หนี่ว์ซันซันเฉิง เมืองเก่ากั๋วเน่ยเฉิง เมืองเก่าหวันตูซันเฉิง โบราณสถานสุสานหลวง 14 หลุม และสุสานคนในตระกูลสูงศักดิ์ 26 หลุม รวมถึงหลุมศพแม่ทัพและศิลาจารึกโบราณของพระเจ้าควังแกโท (好太王)

มรดกโลก

เมืองหลวงและสุสานของโคกูรยอโบราณได้ลงทะเบียนเป็นมรดกโลกในการประชุมคณะกรรมการมรดกโลกสมัยสามัญครั้งที่ 28 เมื่อปี พ.ศ. 2547 ที่เมืองซูโจว ประเทศจีน