ผลต่างระหว่างรุ่นของ "ดับเบิลยูดับเบิลยูอี รอว์ 1000"

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
เนื้อหาที่ลบ เนื้อหาที่เพิ่ม
Jvip (คุย | ส่วนร่วม)
Jvip (คุย | ส่วนร่วม)
บรรทัด 62: บรรทัด 62:
|-
|-
|4
|4
|[[ลิตา]] (พร้อมด้วย [[จอห์น เลย์ฟิลด์|แบรดชอว์]] และ[[รอน ซิมมอนส์|ฟารุก]], [[บิ๊ก แวน เวเดอร์|เวเดอร์]], [[รอดดี้ ไพเพอร์]], [[ซิด ยูดี้|ซิด]], [[ดูอิ้งเดอะคราวน์]], [[ไดมอนด์ ดัลลัส เพจ]], [[บ็อบ แบ็กลันด์]], [[โซโลฟา ฟาตู|ริกิชิ]], [[จ่าสลอจเตอร์]] และ[[โรดวอร์ริเออร์ แอนิมอล]]) ชนะ [[ฮีท สเลเตอร์]]
|[[ลิตา]] (พร้อมด้วย [[จอห์น เลย์ฟิลด์|แบรดชอว์]] และ[[รอน ซิมมอนส์|ฟารุก]], [[บิ๊ก แวน เวเดอร์|เวเดอร์]], [[ร็อดดี ไพเพอร์]], [[ซิด ยูดี้|ซิด]], [[ดูอิ้งเดอะคราวน์]], [[ไดมอนด์ ดัลลัส เพจ]], [[บ็อบ แบ็กลันด์]], [[โซโลฟา ฟาตู|ริกิชิ]], [[จ่าสลอจเตอร์]] และ[[โรดวอร์ริเออร์ แอนิมอล]]) ชนะ [[ฮีท สเลเตอร์]]
|ไม่มีการปรับแพ้ฟาล์ว
|ไม่มีการปรับแพ้ฟาล์ว
|00:35
|00:35

รุ่นแก้ไขเมื่อ 21:21, 15 พฤษภาคม 2560

รอว์ 1000
สมาคมดับเบิลยูดับเบิลยูอี
วันที่23 กรกฎาคม ค.ศ. 2012
เมืองเซนต์หลุยส์, รัฐมิสซูรี
สถานที่สกอตแทรด เซ็นเตอร์
ผู้ชม18,318

รอว์ 1000 เป็นรายการโทรทัศน์ตอนพิเศษที่เกี่ยวกับมวยปล้ำอาชีพ ของ ดับเบิลยูดับเบิลยูอี ศึก รอว์ สถานที่จัดคือ สกอตแทรด เซ็นเตอร์ ในเมือง เซนต์หลุยส์, รัฐมิสซูรี เมื่อวันที่ 23 กรกฎาคม ค.ศ. 2012 โดยมี ชาร์ลี ชีน เป็นดารารับเชิญพิเศษ[1] เช่นเดียวกับ ตำนาน หอเกียรติยศดับเบิลยูดับเบิลยูอี และตำนานคนอื่นๆ ในอดีต[2][3]

ลำดับเหตุการณ์

ทริปเปิล เอช ใส่ท่า Pedigree แดเมียน แซนดาว

วินซ์ แม็กแมน ประธานของสมาคม WWE ออกมาเปิดรายการ และได้เชิญกลุ่ม ดี-เจเนอเรชันเอ็กซ์ หรือ ดีเอกซ์ ออกมา โดยมี ทริปเปิล เอช กับ ชอว์น ไมเคิลส์ และตามด้วย โรด ด็อก, เอกซ์-แพก และ บิลลี่ กัน ขับรถจี๊ปทหารตามออกมา ดีเอกซ์ เล่นตลกคาเฟ่กันอยู่นาน ทำให้ แดเมียน แซนดาว ทนไม่ไหวออกมาขัดจังหวะ ชอว์น ไมเคิลส์ เลยจัดการใส่ Sweet Chin Music ต่อด้วย Pedigree ของ ทริปเปิล เอช

แมตช์แรก เป็นแมตช์การปล้ำแทคทีม 6 คน โดยมี เชมัส เจ้าของตำแหน่ง แชมป์โลกเฮฟวี่เวท, เรย์ มิสเตริโอ และ ซิน คารา เจอกับ อัลเบร์โต เดล รีโอ, ดอล์ฟ ซิกก์เลอร์ และ คริส เจอริโค โดยในแมตช์ ซิกก์เลอร์ ได้หักหลังโดยการชกหน้าของเจอริโค ทำให้เชมัส ใส่ท่า โบรก คิก เล่นงานเจอริโค จับกดเอาชนะไปได้สำเร็จ

เอเจ กำลังเตรียมตัวแต่งงานกับ แดเนียล ไบรอัน อยู่ในห้อง โดยมี เลย์ลา มาคุยเป็นเพื่อน แต่พอเปิดประตูห้องออกมาก็เจอ จิม ดักแกน, อาร์-ทรูธ และ รอดดี้ ไพเพอร์ กำลังเล่นกันอยู่ข้างนอก ก่อนที่ เมย์ ยัง กับลูกชายของเธอจะเข้ามาทักทาย

แมตช์ที่ 2 เป็นแมตช์การปล้ำระหว่าง โบรดัส เคลย์ กับ แจ๊ค สแวกเกอร์ โดยมี ดู๊ด เลิฟ ออกมาช่วยเชียร์ โบรดัส ด้วย เริ่มปล้ำแค่ 10 วินาที โบรดัส ก็เอาชนะไปได้สำเร็จ หลังแมตช์ ดู๊ด เลิฟ ขึ้นมาเต้นกับ โบรดัส แล้วเอาถุงเท้ายัดปากสแวกเกอร์ ไป 1 ที ที่หลังเวที ทริปเปิล เอช กำลังฝึกโยคะอยู่กับ ทริส สตราตัส แต่พวก ดีเอกซ์ เข้ามาขัดจังหวะ

แดเนียล ไบรอัน กับ เอเจ ออกมาทำพิธีแต่งงาน แต่เอเจ ไม่ยอมตอบรับการแต่งงาน แถมยังบอกว่ามีคนเข้ามาจีบเธออีกคนหนึ่ง วินซ์ แม็กแมน ออกมาแล้วก็ประกาศให้ เอเจ เป็นผู้ตัดการคนใหม่ของศึกรอว์ เอเจ เดินจากไป ปล่อยให้ไบรอัน โมโหทำลายข้าวของบนเวที จากนั้น ซีเอ็ม พังก์ เจ้าของตำแหน่ง แชมป์ WWE ออกมายั่วโมโหไบรอัน ตามมาด้วย เดอะ ร็อก ออกมาแจกท่า Rock Bottom ใส่ไบรอัน และ เดอะ ร็อก ยังประกาศด้วยว่าเขาจะท้าชิงแชมป์ WWE ในศึก รอยัลรัมเบิล (2013)

เบรต ฮาร์ต ออกมาเป็นโฆษกรับเชิญในแมตช์การปล้ำชิงแชมป์อินเตอร์คอนติเนนทัล ระหว่าง คริสเตียน เจ้าของตำแหน่ง กับ เดอะ มิซ ผู้ท้าชิง สุดท้ายมิซ ก็เอาชนะและคว้าแชมป์อินเตอร์คอนติเนนทัล ไปได้สำเร็จ และก็ทำให้เป็นแชมป์ทริปเปิล คราวน์ คนที่ 25 อีกด้วย

ทริปเปิล เอช ออกมาเพื่อมาเจรจากับ บร็อก เลสเนอร์ แต่เป็น พอล เฮย์แมน ผู้จัดการของเลสเนอร์ ออกมาเพื่อบอกปฏิเสธแมตช์ในศึก ซัมเมอร์สแลม (2012) สเตฟานี แม็กแมน ภรรยาของ ทริปเปิล เอช ออกมาเยาะเย้ยถากถางเฮย์แมน ทำให้เฮย์แมน โมโห บอกจะให้เลสเนอร์ มาทำลาย ทริปเปิล เอช ให้สิ้นซาก ในซัมเมอร์สแลม สเตฟานี คร่อมต่อยเฮย์แมน ไม่ยั้งแล้วเลสเนอร์ ก็ออกมาเล่นงานอัด ทริปเปิล เอช แต่ ทริปเปิล เอช ต่อยสู้ แล้วก็อัดเลสเนอร์ ตกเวทีไป

เหล่านักมวยปล้ำในตำนาน WWE ได้กลับมาเล่นงานฮีท สเลเตอร์

ฮาเวิร์ด ฟิงเกิล ออกมาเป็นโฆษกรับเชิญในแมตช์ของ ฮีท สเลเตอร์ โดย ฮีท สเลเตอร์ ออกมาประกาศท้าตำนานคนไหนก็ได้ ออกมาเจอกันในแมตช์การปล้ำไม่มีการปรับแพ้ฟาล์ว และเป็น ลิตา ออกมา โดยมาพร้อมกับบอดีการ์ดคือทีม เอพีเอ (แบรดชอว์ และ ฟารุก) สเลเตอร์ เห็นท่าไม่ดีเลยวิ่งหนี แต่บรรดาตำนานที่เคยกระทืบสเลเตอร์ พากันออกมาขวางไว้แล้ว เวเดอร์ กับ ซิด ก็ลากสเลเตอร์ เหวี่ยงขึ้นเวทีไปให้ เจบีแอล กับ ฟารุก ใส่ท่าไม้ตาย ต่อด้วยท่าไม้ตายของลิตา จนแพ้ไป หลังแมตช์ บรรดาตำนานพากันมารุมล้อมร่างของสเลเตอร์ แล้วให้ ฟารุก พูดว่า DAMN

หลังเวที จอห์น ซีนา กับ เดอะ ร็อก คุยกันที่หลังฉาก จอห์น ซีนา บอกว่าจะใช้กระเป๋ามันนีอินเดอะแบงก์ คว้าแชมป์ WWE ให้ได้ แล้วเราจะได้เจอกันอีกครั้ง เดอะ ร็อก ก็อวยพรให้ซีนา โชคดี

เดอะบราเทอส์ออฟเดสตรักชัน (อันเดอร์เทเกอร์ กับเคน)
เดอะบราเทอส์ออฟเดสตรักชัน กำลังใส่ท่า Tombstone Piledriver เล่นงาน เคิร์ท ฮอว์กินส์ และฮูนิโค

เคน เปิดตัวออกมาปล้ำ แต่ จินเดอร์ มาฮาล ออกมาขัดจังหวะ พร้อมด้วย ฮูนิโค, กามาโช, ไทเลอร์ เร็กส์, เคิร์ท ฮอว์กินส์ และ ดรูว์ แมคอินไตย์ แล้วก็จะขึ้นไปรุม เคน แต่เสียงระฆังดังขึ้น ดิอันเดอร์เทเกอร์ ออกมาถึงเวทีก็ช่วยกันกับ เคน ถล่มบรรดานักมวยปล้ำ 6 คนจนหมด

แมตช์คู่เอกชิงแชมป์ WWE ระหว่าง จอห์น ซีนา เจ้าของกระเป๋ามันนีอินเดอะแบงก์ เจอกับ ซีเอ็ม พังก์ เจ้าของตำแหน่งแชมป์ WWE ผลปรากฏว่า บิ๊กโชว์ ออกมาอัด ซีนา ทำให้พังก์ แพ้ฟาวล์ แต่ไม่เสียแชมป์ WWE และซีนา เป็นนักมวยปล้ำคนแรกที่ใช้กระเป๋ามันนีอินเดอะแบงก์ และไม่ได้แชมป์ หลังแมตช์ บิ๊กโชว์ กระทืบซีนาไม่ยั้ง แต่พังก์ ก็ยืนดูเฉยๆ ไม่ยอมช่วย เดอะ ร็อก ออกมาช่วยซีนา และจะใช้ People's Elbow ใส่ บิ๊กโชว์ แต่พังก์ ขึ้นมาโคลทส์ไลน์ เล่นงานใส่ร็อก และจับใส่ GTS ก่อนจะเดินจากไปท่ามกลางเสียงโห่ของคนดู และกลายเป็นฝ่ายอธรรม[4]

ผลการปล้ำ

# ผล กำหนด เวลา
1 เชมัส, เรย์ มิสเตริโอ และซิน คารา ชนะ อัลเบร์โต เดล รีโอ, ดอล์ฟ ซิกก์เลอร์ และคริส เจอริโค (พร้อมด้วย วิกกี เกร์เรโร และริคาร์โด โรดรีเกซ) แทกทีม 6 คน 06:40
2 โบรดัส เคลย์ (พร้อมด้วย ดู๊ด เลิฟ, คาเมรอน และเนโอมี) ชนะ แจ็ก สแวกเกอร์ แมตช์เดี่ยว 00:15
3 เดอะมิซ ชนะ คริสเตียน (c) ชิงแชมป์ WWE Intercontinental Championship 07:49
4 ลิตา (พร้อมด้วย แบรดชอว์ และฟารุก, เวเดอร์, ร็อดดี ไพเพอร์, ซิด, ดูอิ้งเดอะคราวน์, ไดมอนด์ ดัลลัส เพจ, บ็อบ แบ็กลันด์, ริกิชิ, จ่าสลอจเตอร์ และโรดวอร์ริเออร์ แอนิมอล) ชนะ ฮีท สเลเตอร์ ไม่มีการปรับแพ้ฟาล์ว 00:35
5 จอห์น ซีนา ชนะฟาล์ว ซีเอ็ม พังก์ (c) ชิงแชมป์ WWE Championship 11:14

อ้างอิง

  1. "Charlie Sheen checks in live on Raw 1000". WWE.com. 23 July 2012. สืบค้นเมื่อ 30 July 2012.
  2. "Raw expands to three hours starting July 23". WWE.com. May 17, 2012. สืบค้นเมื่อ 30 July 2012.
  3. "WWE Raw Expanding to 3 Hour TV Show; A Fan's Perspective". Yahoo! Sports. 17 May 2012. สืบค้นเมื่อ 30 July 2012.
  4. "Raw 1000 review". 411 Mania. สืบค้นเมื่อ 2014-04-30.

แหล่งข้อมูลอื่น