รุ่นแก้ไขเมื่อ 19:50, 26 เมษายน 2560

กบิลพัสดุ์ (บาลี: Kapilavatthu กปิลวัตถุ; สันสกฤต: Kapilavastu กปิลวัสตุ; อังกฤษ: Kapilavastu) เป็นชื่อเมืองหลวงของแคว้นสักกะ เป็นเมืองของพระเจ้าสุทโธทนะผู้เป็นพระราชบิดาของเจ้าชายสิทธัตถะซึ่งต่อมาได้ตรัสรู้เป็นพระพุทธเจ้า เป็นเมืองที่พระพุทธเจ้าทรงเจริญเติบโตและประทับอยู่จนกระทั่งพระชนมายุ 29 ปี ปัจจุบันอยู่ในเขตประเทศเนปาล ติดชายแดนตอนเหนือประเทศอินเดีย ยังเหลือซากเมืองอยู่เป็นหลักฐาน และไม่ห่างจากเมืองนี้มีสังเวชนียสถานที่สำคัญคือสถานที่ประสูติของพระพุทธเจ้าซึ่งเรียกว่าลุมพินีวันปรากฏอยู่ บริเวณลุมพินีมีวัดพุทธของประเทศไทยและของประเทศที่นับถือพระพุทธศาสนาอีกหลายวัด เป็นดินแดนที่พุทธศาสนิกชนทั่วโลกนิยมไปแสวงบุญกัน

กบิลพัสดุ์ แปลตามศัพท์ว่า "ที่อยู่ของกบิลดาบส"เพราะบริเวณที่ตั้งเมืองนี้เคยเป็นที่อยู่อาศัยของดาบสชื่อ กบิล พวกเจ้าศากยะได้มาจับจองตั้งเป็นเมืองขึ้นและตั้งชื่อเมืองใหม่นี้ว่ากบิลพัสดุ์ เพื่อเป็นอนุสรณ์แก่กบิลดาบส

ความสำคัญ

กบิลพัสดุ์
กบิลพัสดุ์; Kapiliput
	เมืองหลวงเก่า เมืองโบราณ
	ไฟล์:เมืองสำคัญในพระพุทธศาสนา
	กบิลพัสดุ์ กบิลพัสดุ์
	พิกัด: 27°34′35″N 83°03′18″E / 27.576455°N 83.054978°E
ประเทศ	ประเทศเนปาล
ภาษา
• ราชการ	ฮินดี

ไม่มีหลักฐานทางโบราณคดีที่หนักแน่นว่าสถานที่ปัจจุบันที่ใช้เป็นสังเวชนียสถานเพื่ออุตสาหกรรมการท่องเที่ยวและแสวงบุญของชาวพุทธนั้น เป็นเมืองกบิลพัสดุ์จริงตามพระไตรปิฏก

เมืองกบิลพัสดุ์ในปัจจุบัน

ในปี พ.ศ. 2442 นักโบราณคดีได้แกะรอยแนวที่ตั้งของเสาพระเจ้าอโศก และตำนานการสร้างเมืองมาจนพบกับเมืองโบราณร้างชื่อ "ติเลาราโกต" อยู่ในตำแหน่งที่ตรงกับกรุงกบิลพัสดุ์ตามที่ระบุในเอกสารหลายฉบับ "อยู่ทางใต้ของเชิงเขาหิมาลัย 16 กิโลเมตร สวนลุมพินีวันห่างออกไป 35 กิโลเมตร ทางตะวันออก ทางตะวันตกมีลำน้ำสาขาของแม่น้ำคงคาไหลผ่าน"

หลักฐานจากการขุดค้นทางโบราณคดียืนยันว่ามีความเป็นเมืองโบราณตั้งแต่ก่อนพุทธกาลประมาณ 100 ปี และได้ความเจริญต่อเนื่องมาจนถึงปลายพุทธศตวรรษที่ 7 ก่อนที่จะถูกทิ้งร้างไป

ปัจจุบันเมืองโบราณติเลาราโกตแห่งนี้รวมทั้งลุมพินีวันได้รับการประกาศจากยูเนสโกให้นับเป็นมรดกโลกที่อยู่ในประเทศเนปาล

ซากอาคารพระราชวังกรุงกบิลพัสดุ์
ซากประตูเมืองฝั่งตะวันออก
ซากประตูเมืองทิศตะวันตก

อ้างอิง

พระธรรมกิตติวงศ์ (ทองดี สุรเตโช) ป.ธ. 9 ราชบัณฑิต พจนานุกรมเพื่อการศึกษาพุทธศาสน์ ชุด คำวัด, วัดราชโอรสาราม กรุงเทพฯ พ.ศ. 2548
ลักษณา จีระจันทร์, ตามรอยพระพุทธเจ้า, แพรวสำนักพิมพ์, กรุงเทพฯ พ.ศ. 2549

ดูเพิ่ม

แคว้นสักกะ

แหล่งข้อมูลอื่น

ข้อมูลพุทธสถานในดินแดนพุทธภูมิ.

แม่แบบ:Coor box

ภาพถ่ายทางอากาศของ กบิลพัสดุ์

@@ บรรทัด 24: / บรรทัด 24: @@
 '''กบิลพัสดุ์''' ({{lang-pi|Kapilavatthu}} ''กปิลวัตถุ''; {{lang-sa|Kapilavastu}} ''กปิลวัสตุ''; {{lang-en|Kapilavastu}}) เป็นชื่อเมืองหลวงของ[[แคว้นสักกะ]] เป็นเมืองของ[[พระเจ้าสุทโธทนะ]]ผู้เป็นพระราชบิดาของ[[เจ้าชายสิทธัตถะ]]ซึ่งต่อมาได้ตรัสรู้เป็น[[พระพุทธเจ้า]] เป็นเมืองที่[[พระพุทธเจ้า]]ทรงเจริญเติบโตและประทับอยู่จนกระทั่งพระชนมายุ 29 ปี ปัจจุบันอยู่ในเขตประเทศ[[เนปาล]] ติดชายแดนตอนเหนือประเทศ[[อินเดีย]] ยังเหลือซากเมืองอยู่เป็นหลักฐาน และไม่ห่างจากเมืองนี้มี[[สังเวชนียสถาน]]ที่สำคัญคือสถานที่ประสูติของ[[พระพุทธเจ้า]]ซึ่งเรียกว่า[[ลุมพินีวัน]]ปรากฏอยู่ บริเวณลุมพินีมีวัดพุทธของ[[ประเทศไทย]]และของประเทศที่นับถือพระพุทธศาสนาอีกหลายวัด เป็นดินแดนที่พุทธศาสนิกชนทั่วโลกนิยมไปแสวงบุญกัน
-''กบิลพัสดุ์'' แปลตามศัพท์ว่า "ที่อยู่ของ[[กบิลดาบส]]"เพราะบริเวณที่ตั้งเมืองนี้เคยเป็นที่อยู่อาศัยของ[[ดาบส]]ชื่อ ''กบิล'' พวกเจ้า[[ศากยะ]]ได้มาจับจองตั้งเป็นเมืองขึ้นและตั้งชื่อเมืองใหม่นี้ว่ากบิลพัสดุ์ เพื่อเป็นอนุสรณ์แก่[[กบิลดาบส]]
+''กบิลพัสดุ์'' แปลตามศัพท์ว่า "ที่อยู่ของกบิลดาบส"เพราะบริเวณที่ตั้งเมืองนี้เคยเป็นที่อยู่อาศัยของ[[ดาบส]]ชื่อ ''กบิล'' พวกเจ้า[[ศากยะ]]ได้มาจับจองตั้งเป็นเมืองขึ้นและตั้งชื่อเมืองใหม่นี้ว่ากบิลพัสดุ์ เพื่อเป็นอนุสรณ์แก่[[กบิลดาบส]]
 {{สถานที่สำคัญในพุทธภูมิ}}

ด ค ก มหาชนบท
อาณาจักร	อังคะ (จามปา) มคธ (ราชคฤห์ ปาฏลีบุตร) กาสี (พาราณสี) โกศล (สาวัตถี) วัชชี (เวสาลี) มัลละ (ปาวา กุสินารา) เจตี (โสตถิตถิวดี) วังสะ (โกสัมพี) กุรุ (อินทรปัตถ์) ปัญจาละ (กัมปิละ กันยากุพย์ สังกัสสะ) มัจฉะ (สาคละ) สุรเสนะ (มถุรา) อัสสกะ (โปตนะ) อวันตี (อุชเชนี) คันธารราฐ (ตักสิลา) กัมโพชะ (ทวารกะ)
แคว้น	สักกะ (กบิลพัสดุ์) โกลิยะ (เทวทหะ) ภัคคะ (สุงสุมารคีรี) วิเทหะ (มิถิลา) อังคุตตราปะ (อาปณะ)

ด ค ก แคว้นสักกะ
เมืองหลวง	กรุงกบิลพัสดุ์
บุคคลสำคัญ	พระเจ้าสุทโธทนะ พระเจ้าสุกโกทนะ เจ้าชายสิทธัตถะ ฉันนะอำมาตย์ พระนันทเถรศากยะ พระอานนท์ พระราหุล