ผลต่างระหว่างรุ่นของ "ซิตตเว"
หน้าใหม่: {{กล่องข้อมูล นิคม | native_name = {{nobold|{{my|စစ်တွေမြို့}}}} | official_name = ซิตต... |
+ดูเพิ่ม |
||
บรรทัด 43: | บรรทัด 43: | ||
กลุ่มชาติพันธุ์ใหญ่ที่สุดคือ[[ชาวยะไข่]] รองลงมาคือ[[ชาวพม่า]]ซึ่งย้ายมาจากส่วนอื่นของประเทศ ประชากรส่วนใหญ่นับถือ[[ศาสนาพุทธ]][[นิกายเถรวาท]] [[ศาสนาฮินดู|ฮินดู]] และนับถือผีสางตามลำดับ นอกจากนี้ยังมีชาว[[โรฮีนจา]]ซึ่งในอดีตเคยตั้งชุมชนมุสลิมในเมืองเรียกว่า "อังมิงกะลา" แต่ได้ถูกวางเพลิงและชาวมุสลิมได้ถูกขับไล่ออกไปในเหตุการณ์จลาจลเมื่อเดือนตุลาคม พ.ศ. 2555 ทำให้ชาวโรฮีนจาต้องหนีไปอาศัยอยู่ในค่ายผู้อพยพในพื้นที่ใกล้เคียง<ref>{{cite magazine |title=Unforgiving history |url=http://www.economist.com/news/asia/21565638-why-buddhists-and-muslims-rakhine-state-myanmar-are-each-others%E2%80%99-throats-unforgiving |magazine=The Economist |date=3 พฤศจิกายน 2552}}</ref> และไม่ได้มีการบันทึกจำนวนประชากรที่แน่นอน แต่ประมาณกันว่ามีประมาณ 140,000 คน<ref>{{cite news|last1=Fuller|first1=Thomas|title=Myanmar to Bar Rohingya From Fleeing, but Won't Address Their Plight|url=http://www.nytimes.com/2015/06/13/world/asia/myanmar-to-bar-rohingya-from-fleeing-but-wont-address-their-plight.html?partner=rss&emc=rss&smid=fb-nytimes&bicmst=1409232722000&bicmet=1419773522000&smtyp=aut&bicmp=AD&bicmlukp=WT.mc_id&_r=0|accessdate=12 June 2015|agency=New York Times|date=12 June 2015}}</ref> เนื่องจากรัฐบาลพม่าไม่อนุญาตให้ลงทะเบียนชาวโรฮีนจาในสำมะโนประชากรและปฏิเสธการถือเป็นชนกลุ่มน้อยของพม่า |
กลุ่มชาติพันธุ์ใหญ่ที่สุดคือ[[ชาวยะไข่]] รองลงมาคือ[[ชาวพม่า]]ซึ่งย้ายมาจากส่วนอื่นของประเทศ ประชากรส่วนใหญ่นับถือ[[ศาสนาพุทธ]][[นิกายเถรวาท]] [[ศาสนาฮินดู|ฮินดู]] และนับถือผีสางตามลำดับ นอกจากนี้ยังมีชาว[[โรฮีนจา]]ซึ่งในอดีตเคยตั้งชุมชนมุสลิมในเมืองเรียกว่า "อังมิงกะลา" แต่ได้ถูกวางเพลิงและชาวมุสลิมได้ถูกขับไล่ออกไปในเหตุการณ์จลาจลเมื่อเดือนตุลาคม พ.ศ. 2555 ทำให้ชาวโรฮีนจาต้องหนีไปอาศัยอยู่ในค่ายผู้อพยพในพื้นที่ใกล้เคียง<ref>{{cite magazine |title=Unforgiving history |url=http://www.economist.com/news/asia/21565638-why-buddhists-and-muslims-rakhine-state-myanmar-are-each-others%E2%80%99-throats-unforgiving |magazine=The Economist |date=3 พฤศจิกายน 2552}}</ref> และไม่ได้มีการบันทึกจำนวนประชากรที่แน่นอน แต่ประมาณกันว่ามีประมาณ 140,000 คน<ref>{{cite news|last1=Fuller|first1=Thomas|title=Myanmar to Bar Rohingya From Fleeing, but Won't Address Their Plight|url=http://www.nytimes.com/2015/06/13/world/asia/myanmar-to-bar-rohingya-from-fleeing-but-wont-address-their-plight.html?partner=rss&emc=rss&smid=fb-nytimes&bicmst=1409232722000&bicmet=1419773522000&smtyp=aut&bicmp=AD&bicmlukp=WT.mc_id&_r=0|accessdate=12 June 2015|agency=New York Times|date=12 June 2015}}</ref> เนื่องจากรัฐบาลพม่าไม่อนุญาตให้ลงทะเบียนชาวโรฮีนจาในสำมะโนประชากรและปฏิเสธการถือเป็นชนกลุ่มน้อยของพม่า |
||
== ดูเพิ่ม == |
|||
* [[รายชื่อนครในประเทศพม่า]] |
|||
== อ้างอิง == |
== อ้างอิง == |
รุ่นแก้ไขเมื่อ 03:40, 23 พฤศจิกายน 2559
ซิตตเว စစ်တွေမြို့ | |
---|---|
ถนนหลักสายหนึ่งในซิตตเว | |
พิกัด: 20°09′00″N 92°54′00″E / 20.15000°N 92.90000°E | |
ประเทศ | พม่า |
รัฐ | รัฐยะไข่ |
อำเภอ | อำเภอซิตตเว |
ตำบล | ตำบลซิตตเว |
ประชากร (2557) | 147,899 คน |
• ชาติพันธุ์ | ยะไข่, พม่า, Kaman, Maramagyi, ฮินดู, โรฮีนจา, เบงกาลี และอื่น ๆ |
• ศาสนา | พุทธ, อิสลาม |
เขตเวลา | UTC+6.30 (MMT) |
รหัสพื้นที่ | 42, 43[1] |
ซิตตเว[2] (พม่า: စစ်တွေမြို့) เป็นเมืองท่าและเมืองหลักของรัฐยะไข่ ประเทศพม่า ตั้งอยู่ทางทิศตะวันตกของประเทศ บนเกาะกลางชะวากทะเลของปากแม่น้ำกะลาดัน มายู และเลมโย โดยแม่น้ำเหล่านี้ไหลลงสู่อ่าวเบงกอลซึ่งตั้งอยู่ทางทิศตะวันตกของเมือง ซิตตเวมีประชากร 147,899 คน (พ.ศ. 2557)[3] เป็นที่ตั้งของที่ว่าการอำเภอซิตตเวและตำบลซิตตเว
กลุ่มชาติพันธุ์ใหญ่ที่สุดคือชาวยะไข่ รองลงมาคือชาวพม่าซึ่งย้ายมาจากส่วนอื่นของประเทศ ประชากรส่วนใหญ่นับถือศาสนาพุทธนิกายเถรวาท ฮินดู และนับถือผีสางตามลำดับ นอกจากนี้ยังมีชาวโรฮีนจาซึ่งในอดีตเคยตั้งชุมชนมุสลิมในเมืองเรียกว่า "อังมิงกะลา" แต่ได้ถูกวางเพลิงและชาวมุสลิมได้ถูกขับไล่ออกไปในเหตุการณ์จลาจลเมื่อเดือนตุลาคม พ.ศ. 2555 ทำให้ชาวโรฮีนจาต้องหนีไปอาศัยอยู่ในค่ายผู้อพยพในพื้นที่ใกล้เคียง[4] และไม่ได้มีการบันทึกจำนวนประชากรที่แน่นอน แต่ประมาณกันว่ามีประมาณ 140,000 คน[5] เนื่องจากรัฐบาลพม่าไม่อนุญาตให้ลงทะเบียนชาวโรฮีนจาในสำมะโนประชากรและปฏิเสธการถือเป็นชนกลุ่มน้อยของพม่า
ดูเพิ่ม
อ้างอิง
- ↑ "National Telephone Area Codes". Myanmar Yellow Pages.
- ↑ สำนักงานราชบัณฑิตยสภา. ชื่อบ้านนามเมือง. สืบค้นเมื่อ 1 พฤศจิกายน 2559
- ↑ Central Census Committee, Myanmar. Main cities. geohive.com. (เข้าถึงเมื่อ: 9 พฤศจิกายน 2559).
- ↑ "Unforgiving history". The Economist. 3 พฤศจิกายน 2552.
- ↑ Fuller, Thomas (12 June 2015). "Myanmar to Bar Rohingya From Fleeing, but Won't Address Their Plight". New York Times. สืบค้นเมื่อ 12 June 2015.