ผลต่างระหว่างรุ่นของ "แม่น้ำบีอาส"
เนื้อหาที่ลบ เนื้อหาที่เพิ่ม
ไม่มีความย่อการแก้ไข |
ไม่มีความย่อการแก้ไข |
||
| บรรทัด 27: | บรรทัด 27: | ||
[[ไฟล์:Indus river.svg|thumb|แผนที่แม่น้ำบีอาส]] |
[[ไฟล์:Indus river.svg|thumb|แผนที่แม่น้ำบีอาส]] |
||
'''แม่น้ำบีอาส''' ({{lang-en|Beas River}}; {{lang-hi|ब्यास}}; {{lang-pa|ਬਿਆਸ}}) เป็นแม่น้ำทางตอนเหนือของ[[ประเทศอินเดีย]] เป็นหนึ่งในแม่น้ำใหญ่ทั้งห้าสาย (ปัญจนที) ของ[[ภูมิภาคปัญจาบ]]และเป็นแม่น้ำสาขาของ[[แม่น้ำสินธุ]] มีความยาวรวม 470 กิโลเมตร (290 ไมล์) มีพื้นที่ลุ่มน้ำกว้างถึง 20,303 ตารางกิโลเมตร (7,839 ตารางไมล์)<ref name="JainAgarwal2007">{{cite book|last1=Jain|first1=Sharad K.|last2=Agarwal|first2=Pushpendra K.|last3=Singh|first3=Vijay P.|title=Hydrology and water resources of India|url=http://books.google.com/books?id=ZKs1gBhJSWIC&pg=PA481|accessdate=15 May 2011|date=5 March 2007|publisher=Springer|isbn=978-1-4020-5179-1|page=481}}</ref> แม่น้ำบีอาสมีต้นน้ำอยู่ทางทิศใต้ของช่องเขาโรห์ตัง (Rohtang Pass) ใน[[เทือกเขาหิมาลัย]] [[รัฐหิมาจัลประเทศ]] ตัดผ่านเขตมัณฑี (Mandi) และเข้าเขต |
'''แม่น้ำบีอาส''' ({{lang-en|Beas River}}; {{lang-hi|ब्यास}}; {{lang-pa|ਬਿਆਸ}}) เป็นแม่น้ำทางตอนเหนือของ[[ประเทศอินเดีย]] เป็นหนึ่งในแม่น้ำใหญ่ทั้งห้าสาย (ปัญจนที) ของ[[ภูมิภาคปัญจาบ]]และเป็นแม่น้ำสาขาของ[[แม่น้ำสินธุ]] มีความยาวรวม 470 กิโลเมตร (290 ไมล์) มีพื้นที่ลุ่มน้ำกว้างถึง 20,303 ตารางกิโลเมตร (7,839 ตารางไมล์)<ref name="JainAgarwal2007">{{cite book|last1=Jain|first1=Sharad K.|last2=Agarwal|first2=Pushpendra K.|last3=Singh|first3=Vijay P.|title=Hydrology and water resources of India|url=http://books.google.com/books?id=ZKs1gBhJSWIC&pg=PA481|accessdate=15 May 2011|date=5 March 2007|publisher=Springer|isbn=978-1-4020-5179-1|page=481}}</ref> แม่น้ำบีอาสมีต้นน้ำอยู่ทางทิศใต้ของช่องเขาโรห์ตัง (Rohtang Pass) ใน[[เทือกเขาหิมาลัย]] [[รัฐหิมาจัลประเทศ]] ตัดผ่านเขตมัณฑี (Mandi) และเข้าเขตกางครา (Kangra) ก่อนจะอ้อมเนินเขาศิวาลิกในเมืองโหศยารปุระ (Hoshiarpur) และไหลผ่านเป็นพรมแดนระหว่างเมือง[[อมฤตสาร์]]กับเมืองกปูรถลา (Kapurthala) ไปบรรจบกับ[[แม่น้ำสตลุช]]ที่พื้นที่ทางตะวันตกเฉียงใต้ของเมืองกปูรถลา<ref>[http://global.britannica.com/place/Beas-River Beas River | river, India | Britannica.com]</ref> แม่น้ำบีอาสเป็นแม่น้ำสายหนึ่งใน[[สนธิสัญญาแม่น้ำสินธุ]] ซึ่งเป็นข้อตกลงด้านทรัพยากรน้ำระหว่างอินเดียกับ[[ปากีสถาน]]<ref>[http://www.transboundarywaters.orst.edu/research/case_studies/Indus_New.htm The Indus Water Treaty - transboundarywaters]</ref> |
||
ใน[[พระเวท]]เรียกแม่น้ำบีอาสว่า "อรชิกิยา" (Arjikiya) อินเดียโบราณเรียก "วิปาศา" (Vipasha) และกรีกโบราณเรียก "ฮิฟาซิส" (Hyphasis)<ref>[http://dsal.uchicago.edu/reference/gazetteer/pager.html?objectid=DS405.1.I34_V07_144.gif Beas] ''The Imperial Gazetteer of India'', v. 7, ''p. 138.''.</ref> ในปีที่ 326 ก่อนคริสต์ศักราช หลังการต่อต้านของกองทหาร [[พระเจ้าอเล็กซานเดอร์มหาราช]]ทรงกำหนดให้แม่น้ำสายนี้เป็นพรมแดนด้านตะวันออกสุดของจักรวรรดิของพระองค์ และทรงสั่งให้สร้างแท่นบูชาสิบสองแห่งเพื่อระลึกถึงการขยายพระราชอำนาจ<ref>''Travels into Bokhara'', Lieut. Alex. Burnes FRS, London, John Murray, 1834, page 6</ref><ref name="WDL">{{cite web |url = http://www.wdl.org/en/item/11738/ |title = The Empire and Expeditions of Alexander the Great |website = [[World Digital Library]] |date = 1833 |accessdate = 2013-07-26 }}</ref> ช่วงศตวรรษที่ 20 แม่น้ำบีอาสมีบทบาทในด้านการ[[ชลประทาน]]และการผลิตไฟฟ้าจากกระแสน้ำ มีการสร้างเขื่อนสองแห่งคือเขื่อนพอง (Pong Dam) และเขื่อนแพนโดห์ (Pandoh Dam) เพื่อใช้ประโยชน์จากแม่น้ำสายนี้<ref>{{cite web|title=Developmental History of Beas Project|url=http://bhakra.nic.in/english/history_bsl_development.asp|publisher=Bhakra Beas Management Board|accessdate=27 November 2011}}</ref><ref>{{cite web|title=India: National Register of Large Dams 2009|url=http://www.cwc.nic.in/main/downloads/National%20Register%20of%20Large%20Dams%202009.pdf|publisher=Central Water Commission|accessdate=22 November 2011}}</ref> |
ใน[[พระเวท]]เรียกแม่น้ำบีอาสว่า "อรชิกิยา" (Arjikiya) อินเดียโบราณเรียก "วิปาศา" (Vipasha) และกรีกโบราณเรียก "ฮิฟาซิส" (Hyphasis)<ref>[http://dsal.uchicago.edu/reference/gazetteer/pager.html?objectid=DS405.1.I34_V07_144.gif Beas] ''The Imperial Gazetteer of India'', v. 7, ''p. 138.''.</ref> ในปีที่ 326 ก่อนคริสต์ศักราช หลังการต่อต้านของกองทหาร [[พระเจ้าอเล็กซานเดอร์มหาราช]]ทรงกำหนดให้แม่น้ำสายนี้เป็นพรมแดนด้านตะวันออกสุดของจักรวรรดิของพระองค์ และทรงสั่งให้สร้างแท่นบูชาสิบสองแห่งเพื่อระลึกถึงการขยายพระราชอำนาจ<ref>''Travels into Bokhara'', Lieut. Alex. Burnes FRS, London, John Murray, 1834, page 6</ref><ref name="WDL">{{cite web |url = http://www.wdl.org/en/item/11738/ |title = The Empire and Expeditions of Alexander the Great |website = [[World Digital Library]] |date = 1833 |accessdate = 2013-07-26 }}</ref> ช่วงศตวรรษที่ 20 แม่น้ำบีอาสมีบทบาทในด้านการ[[ชลประทาน]]และการผลิตไฟฟ้าจากกระแสน้ำ มีการสร้างเขื่อนสองแห่งคือเขื่อนพอง (Pong Dam) และเขื่อนแพนโดห์ (Pandoh Dam) เพื่อใช้ประโยชน์จากแม่น้ำสายนี้<ref>{{cite web|title=Developmental History of Beas Project|url=http://bhakra.nic.in/english/history_bsl_development.asp|publisher=Bhakra Beas Management Board|accessdate=27 November 2011}}</ref><ref>{{cite web|title=India: National Register of Large Dams 2009|url=http://www.cwc.nic.in/main/downloads/National%20Register%20of%20Large%20Dams%202009.pdf|publisher=Central Water Commission|accessdate=22 November 2011}}</ref> |
||
รุ่นแก้ไขเมื่อ 16:31, 3 พฤศจิกายน 2559
| แม่น้ำบีอาส | |
|---|---|
 | |
| ลักษณะทางกายภาพ | |
| ปากน้ำ | แม่น้ำสตลุช |
| ความยาว | 470 กิโลเมตร (292 ไมล์) |
แม่น้ำบีอาส (อังกฤษ: Beas River; ฮินดี: ब्यास; ปัญจาบ: ਬਿਆਸ) เป็นแม่น้ำทางตอนเหนือของประเทศอินเดีย เป็นหนึ่งในแม่น้ำใหญ่ทั้งห้าสาย (ปัญจนที) ของภูมิภาคปัญจาบและเป็นแม่น้ำสาขาของแม่น้ำสินธุ มีความยาวรวม 470 กิโลเมตร (290 ไมล์) มีพื้นที่ลุ่มน้ำกว้างถึง 20,303 ตารางกิโลเมตร (7,839 ตารางไมล์)[1] แม่น้ำบีอาสมีต้นน้ำอยู่ทางทิศใต้ของช่องเขาโรห์ตัง (Rohtang Pass) ในเทือกเขาหิมาลัย รัฐหิมาจัลประเทศ ตัดผ่านเขตมัณฑี (Mandi) และเข้าเขตกางครา (Kangra) ก่อนจะอ้อมเนินเขาศิวาลิกในเมืองโหศยารปุระ (Hoshiarpur) และไหลผ่านเป็นพรมแดนระหว่างเมืองอมฤตสาร์กับเมืองกปูรถลา (Kapurthala) ไปบรรจบกับแม่น้ำสตลุชที่พื้นที่ทางตะวันตกเฉียงใต้ของเมืองกปูรถลา[2] แม่น้ำบีอาสเป็นแม่น้ำสายหนึ่งในสนธิสัญญาแม่น้ำสินธุ ซึ่งเป็นข้อตกลงด้านทรัพยากรน้ำระหว่างอินเดียกับปากีสถาน[3]
ในพระเวทเรียกแม่น้ำบีอาสว่า "อรชิกิยา" (Arjikiya) อินเดียโบราณเรียก "วิปาศา" (Vipasha) และกรีกโบราณเรียก "ฮิฟาซิส" (Hyphasis)[4] ในปีที่ 326 ก่อนคริสต์ศักราช หลังการต่อต้านของกองทหาร พระเจ้าอเล็กซานเดอร์มหาราชทรงกำหนดให้แม่น้ำสายนี้เป็นพรมแดนด้านตะวันออกสุดของจักรวรรดิของพระองค์ และทรงสั่งให้สร้างแท่นบูชาสิบสองแห่งเพื่อระลึกถึงการขยายพระราชอำนาจ[5][6] ช่วงศตวรรษที่ 20 แม่น้ำบีอาสมีบทบาทในด้านการชลประทานและการผลิตไฟฟ้าจากกระแสน้ำ มีการสร้างเขื่อนสองแห่งคือเขื่อนพอง (Pong Dam) และเขื่อนแพนโดห์ (Pandoh Dam) เพื่อใช้ประโยชน์จากแม่น้ำสายนี้[7][8]
เมื่อวันที่ 8 มิถุนายน ค.ศ. 2014 เกิดเหตุกลุ่มนักศึกษาคณะวิศวกรรมศาสตร์จากสถาบันแห่งหนึ่งในไฮเดอราบาดและผู้นำเที่ยวถูกกระแสน้ำในแม่น้ำบีอาสพัดพา จนมีผู้เสียชีวิต 25 ราย คาดว่าสาเหตุมาจากการปล่อยน้ำจากเขื่อนลาร์จิ (Larji Dam) โดยไม่ได้มีการประกาศเตือน[9]
อ้างอิง
- ↑ Jain, Sharad K.; Agarwal, Pushpendra K.; Singh, Vijay P. (5 March 2007). Hydrology and water resources of India. Springer. p. 481. ISBN 978-1-4020-5179-1. สืบค้นเมื่อ 15 May 2011.
- ↑ Beas River | river, India | Britannica.com
- ↑ The Indus Water Treaty - transboundarywaters
- ↑ Beas The Imperial Gazetteer of India, v. 7, p. 138..
- ↑ Travels into Bokhara, Lieut. Alex. Burnes FRS, London, John Murray, 1834, page 6
- ↑ "The Empire and Expeditions of Alexander the Great". World Digital Library. 1833. สืบค้นเมื่อ 2013-07-26.
- ↑ "Developmental History of Beas Project". Bhakra Beas Management Board. สืบค้นเมื่อ 27 November 2011.
- ↑ "India: National Register of Large Dams 2009" (PDF). Central Water Commission. สืบค้นเมื่อ 22 November 2011.
- ↑ http://www.hindustantimes.com/punjab/chandigarh/silent-river-beas-turned-into-watery-grave-within-seconds/article1-1227660.aspx
แหล่งข้อมูลอื่น
วิกิมีเดียคอมมอนส์มีสื่อเกี่ยวกับ แม่น้ำบีอาส
