ผลต่างระหว่างรุ่นของ "รัฐปีนัง"
เนื้อหาที่ลบ เนื้อหาที่เพิ่ม
ไม่มีความย่อการแก้ไข |
แอนเดอร์สัน (คุย | ส่วนร่วม) อะไร |
||
| บรรทัด 78: | บรรทัด 78: | ||
}} |
}} |
||
'''ปูเลาปีนัง''' ({{lang-ms|Pulau Pinang}}) เป็นหนึ่งในสิบสามรัฐที่ประกอบขึ้นเป็นสหพันธรัฐ[[ประเทศมาเลเซีย|มาเลเซีย]] เดิมชาวมาเลย์รุ่นแรกเรียกว่า '''ปูเลาวาซาตู''' หรือเกาะเดี่ยว ต่อมาพบในแผนที่เดินเรือ เรียกว่า '''ปูเลาปีนัง''' หรือเกาะหมาก ต่อมา[[อังกฤษ]]เรียกว่า '''เกาะพรินซ์ออฟเวลส์''' |
'''ปูเลาปีนัง''' ({{lang-ms|Pulau Pinang}}) เป็นหนึ่งในสิบสามรัฐที่ประกอบขึ้นเป็นสหพันธรัฐ[[ประเทศมาเลเซีย|มาเลเซีย]] เดิมชาวมาเลย์รุ่นแรกเรียกว่า '''ปูเลาวาซาตู''' หรือเกาะเดี่ยว ต่อมาพบในแผนที่เดินเรือ เรียกว่า '''ปูเลาปีนัง''' หรือเกาะหมาก ต่อมา[[อังกฤษ]]เรียกว่า '''เกาะพรินซ์ออฟเวลส์''' |
||
การทีอังกฤษจะให้ความช่วยเหลือด้านการทหารแก่รัฐเกดะห์ในกรณีที่ถูกคุกคามจากต่างชาติ อย่างไรก็ดี เมื่อไทยโดยเจ้าเมืองนครศรีธรรมราชเข้ามาตีดินแดนทางใต้ ทางรัฐเคดะห์ ก็ได้รวม เปอร์ลิส เคดะห์ กลันตัน ตรังกานู และปี นัง เข้าเป็นประเทศราชของไทย |
|||
โดยไทยได้เรียกเคดะห์และปีนังว่าเมืองไทรบุรี โดยอังกฤษก็ไม่ได้ขัดขวางไทยและไม่ได้ช่วยคุ้มครองเคดะห์เพราะอังกฤษก็ต้องการท่จีะครอบครองเกาะมะละกาอยู่แล้วต่อมาปีค.ศ.1909 ไทยได้ทาสนธิสัญญากับอังกฤษให้ไทยยินยอมยกเมืองปีนังและเมืองขึ้นอื่นๆบนเกาะมะละกาให้กับอังกฤษ |
|||
และใช้ปีนังเป็นเมืองท่าขนส่งสินค้าระหว่างอินเดียกับจีน อย่างไรก็ดีสิ่งที่ยังหลงเหลืออยู่คือ มีชาวมาเลย์ เชื้อสายไทย ซึ่งมีบรรพบุรุษเป็นคนไทยในอดีตอาศัยอยู่ในรัฐต่างๆในแถบตอนเหนือของมาเลเซีย ท่เีรียกตัวเองว่า “ชาวสยาม” (Siamese) โดยมีจำนวนมากกว่า60,000 คน และยังคงรู้สึกว่าเป็นคนไทย พูดและใช้ภาษาไทย นับถือศาสนาพุทธ และยังคงรักษาธรรมเนียมประเพณีไทยไว้ได้อย่างดี ในช่วงสงครามโลกคร้ังท่ี2 ปีนังได้ตกอยู่ใต้ความคุ้มครองของญ่ีปุ่นเป็นเวลากว่า 3 ปีและเม่ือญ่ีปุ่นแพ้สงคราม มาเลเซียกก็ลับไปเป็น |
|||
อาณานิคมของอังกฤษ จนกระทั่งปี ค.ศ. 1957 อังกฤษจึงได้ให้เอกราชโดยสมบูรณ์แก่มะละกาหรือประเทศมาเลเซียในปัจจุบัน</ref> |
|||
== ภูมิศาสตร์ == |
== ภูมิศาสตร์ == |
||
รุ่นแก้ไขเมื่อ 01:32, 31 พฤษภาคม 2559
ปีนัง | |
|---|---|
รัฐ | |
| ปูเลาปีนัง ปูเลามูตียารา (Pulau Pinang Pulau Mutiara) | |
.svg) ธง  ตราอาร์ม | |
| สมญา: ไข่มุกแห่งบูรพาทิศ | |
| คำขวัญ: | |
| เพลง: อุนตุก์ นกรี กีตา (เพื่อรัฐของเรา) | |
 | |
| พิกัด: 5°24′N 100°14′E / 5.400°N 100.233°E | |
| เมืองหลวง | จอร์จทาวน์ |
| การปกครอง | |
| • ผู้ว่าการรัฐ | อับดุล ระห์มัน อับบัส |
| • มุขมนตรี | ลิ้ม กวนเอง |
| พื้นที่[2] | |
| • ทั้งหมด | 1,048 ตร.กม. (405 ตร.ไมล์) |
| ประชากร (2010)[3] | |
| • ทั้งหมด | 1,520,143 คน |
| • ความหนาแน่น | 1,500 คน/ตร.กม. (3,800 คน/ตร.ไมล์) |
| ดัชนีการพัฒนามนุษย์ | |
| • HDI (2010) | 0.773 (สูง) |
| เขตเวลา | UTC+8 (MST) |
| รหัสไปรษณีย์ | 10xxx–14xxx |
| รหัสโทรศัพท์ | +604 |
| ทะเบียนพาหนะ | P |
| อังกฤษเข้ายึดครอง | 11 สิงหาคม พ.ศ. 2329 |
| ญี่ปุ่นเข้ายึดครอง | 19 ธันวาคม พ.ศ. 2484 |
| เข้าร่วมสหพันธรัฐมาลายา | 31 มกราคม พ.ศ. 2491 |
| รับเอกราชจากสหราชอาณาจักร | 31 สิงหาคม พ.ศ. 2500 |
| เว็บไซต์ | www.penang.gov.my |
ปูเลาปีนัง (มลายู: Pulau Pinang) เป็นหนึ่งในสิบสามรัฐที่ประกอบขึ้นเป็นสหพันธรัฐมาเลเซีย เดิมชาวมาเลย์รุ่นแรกเรียกว่า ปูเลาวาซาตู หรือเกาะเดี่ยว ต่อมาพบในแผนที่เดินเรือ เรียกว่า ปูเลาปีนัง หรือเกาะหมาก ต่อมาอังกฤษเรียกว่า เกาะพรินซ์ออฟเวลส์
ภูมิศาสตร์
รัฐปีนังประกอบด้วยพื้นที่ 2 ส่วน ได้แก่ เกาะปีนัง ซึ่งตั้งอยู่ห่างจากแผ่นดินใหญ่ทางชายฝั่งตะวันตกของประเทศ และเป็นที่ตั้งของจอร์จทาวน์ซึ่งเป็นเมืองหลวงของรัฐ และเซเบอรังเปอไร (สมารังไพร) ซึ่งตั้งอยู่บนชายฝั่ง
ประชากร
รัฐปีนังเป็นเขตการปกครองเพียงแห่งเดียวของมาเลเซียที่มีประชากรส่วนใหญ่เป็นชาวจีน โดยมีอัตราส่วนของประชากรเชื้อสายจีนประมาณร้อยละ 41.72 มากกว่าประชากรเชื้อสายมลายูซึ่งมีอัตราส่วนประมาณร้อยละ 41.33[4]
ศาสนา
As of 2010 the population of Penang is
- 45% Muslim,
- 36% Buddhist (in the Theravada, Mahayana and increasingly also Vajrayana traditions[6][7]),
- 9% Hindu,
- 5% Christian (Roman Catholicism and Protestantism, the largest denominations of which are the Methodists, Seventh-day Adventists, Anglican, Presbyterian and Baptists),
- 4.6% Taoist or Chinese religion follower,
- 1% follower of other religions, and
- 0.4% non-religious.
This reflects Penang's diverse ethnic and socio-cultural amalgamation. There was also a tiny and little-known community of Jews in Penang, mainly along Jalan Zainal Abidin (formerly Jalan Yahudi or Jewish Street).[8] The last known native Jew died in 2011, rendering the centuries-old Jewish community in Penang effectively extinct.[9][10]
อ้างอิง
- ↑ "Journal of the parliaments of the Commonwealth". Journal of the Parliaments of the Commonwealth. Commonwealth Parliamentary Association, General Council. 34. 1953.
- ↑ "Laporan Kiraan Permulaan 2010". Jabatan Perangkaan Malaysia. p. 27. สืบค้นเมื่อ 2011-01-24.
- ↑ "Laporan Kiraan Permulaan 2010". Jabatan Perangkaan Malaysia. p. iv. สืบค้นเมื่อ 2011-01-24.
- ↑ "Penang Statistics (Quarter 1, 2008)" (PDF). Socio-Economic & Environmental Research Institute. 2008. สืบค้นเมื่อ 2008-07-19.
- ↑ "2010 Population and Housing Census of Malaysia" (PDF). Department of Statistics, Malaysia. สืบค้นเมื่อ 17 June 2012. p. 13
- ↑ Drukpa Penang, Druk Tharpa Choling. Drukpa.org.my. Retrieved on 11 August 2011.
- ↑ "Penang Samye Buddhist Society « Vajrayana Malaysia Centre Directory". Vajrayana Malaysia Centre Directory. สืบค้นเมื่อ 13 September 2014.
- ↑ Raimy Ché-Ross (April 2002). "A Penang Kaddish: The Jewish Cemetery in Georgetown – A case study of the Jewish Diaspora in Penang (1830s–1970s)" (Word Document). The Penang Story – International Conference 2002. สืบค้นเมื่อ 28 June 2008.
{{cite journal}}: Cite journal ต้องการ|journal=(help) - ↑ [1][ลิงก์เสีย]
- ↑ "Archived text of NST news article: "Uncle Mordy laid to rest". New Straits Times, 18 July 2011. Retrieved 5 December 2013". สืบค้นเมื่อ 13 September 2014.
 | บทความประเทศ ดินแดน หรือเขตการปกครองนี้ยังเป็นโครง คุณสามารถช่วยวิกิพีเดียได้โดยการเพิ่มเติมข้อมูล |