ผลต่างระหว่างรุ่นของ "ปลูตาร์โคส"
ไม่มีความย่อการแก้ไข |
|||
| บรรทัด 32: | บรรทัด 32: | ||
== ชีวิตเบื้องต้น == |
== ชีวิตเบื้องต้น == |
||
[[ไฟล์:Delphi temple of Apollo dsc06283.jpg|thumb|left|ซากของวัดอพอลโลและเดลไดที่พลูทาร์กเป็นนักบวชที่มีหน้าที่ตีความหมายของคำพยากรณ์[[เทพพยากรณ์]] (oracle)]] |
[[ไฟล์:Delphi temple of Apollo dsc06283.jpg|thumb|left|ซากของวัดอพอลโลและเดลไดที่พลูทาร์กเป็นนักบวชที่มีหน้าที่ตีความหมายของคำพยากรณ์[[เทพพยากรณ์]] (oracle)]] |
||
พลูทาร์กเกิดราวปี [[ค.ศ. 46]] ในเมืองเล็ก ๆ ชื่อ |
พลูทาร์กเกิดราวปี [[ค.ศ. 46]] ในเมืองเล็ก ๆ ชื่อไครอเนอา ({{lang|el|Χαιρώνεια}}) ในบริเวณที่เรียกว่าโบยอตีอา ({{lang|el|Βοιωτία}}) ในกรีซ ชื่อของพ่ออาจจะเป็นนีการ์คุสที่สันนิษฐานจากการตั้งชื่อตามธรรมเนียมกรีกที่ตั้งชื่อข้ามชั่วคน ครอบครัวมีฐานะดี ปู่ของพลูทาร์กชื่อลัมปรีอัสตามที่บันทึกใน ''[[โมราเลีย]]''<ref>Symposiacs, Book IX, questions II & III</ref> พลูทาร์กกล่าวถึงพี่น้องชายตีมอนและลัมปรีอัสหลายครั้งในบทความที่เขียน และเมื่อกล่าวถึงตีมอนก็เป็นกล่าวถึงด้วยความรัก ในปี ค.ศ. 1624 [[รุอาลดุส]] (Rualdus) กล่าวในงานเขียน ''ชีวิตของพลูทาร์ก'' ว่ามีภรรยาชื่อตีมอกเซนาจากหลักฐานงานเขียนของพลูทาร์กเอง ที่เป็นจดหมายที่เขียนถึงภรรยาขอร้องไม่ให้เศร้าโศกจนเกินควรจากการสูญเสียลูกสาวคนโตสองคนที่คนหนึ่งชื่อตีมอกเซนาเช่นเดียวกับแม่ สิ่งที่น่าสนใจในจดหมายฉบับนี้คือนัยยะที่พลูทาร์กกล่าวถึงความเชื่อในเรื่อง[[การกลับชาติมาเกิด]] (reincarnation) |
||
จำนวน |
จำนวนลูกชายของพลูทาร์กไม่เป็นที่ทราบ แต่ลูกชายสองคนในจำนวนนั้น คือ เอาโตบูลุสและพลูทาร์ก (ชื่อเดียวกับพ่อ) ได้รับการกล่าวถึงบ่อยครั้ง พลูทาร์กเขียนอุทิศให้ลูกสองคนนี้ในศาสตรนิพนธ์เกี่ยวกับบทสนทนาไทมีอัสของเพลโต เมื่อเอาโตบูลุสแต่งงาน พลูทาร์กก็กล่าวถึงในบทเขียน ''เทเบิลทอล์ก'' อีกบุคคลหนึ่งที่ได้รับการกล่าวถึงคือ[[โซกลารุส]]ซึ่งกล่าวถึงที่เป็นนัยยะว่าเป็นลูก แต่ก็ระบุเป็นที่แน่นอนไม่ได้ ศาสตรนิพนธ์ที่เกี่ยวกับปัญหาเกี่ยวกับการแต่งงานซึ่งกล่าวถึง[[ยูริดิซี]] (Eurydice) และ[[ป็อลลิอานุส]] (Pollianus) ก็ดูเหมือนจะพูดว่าเป็นผู้มีส่วนเกี่ยวข้องกับครอบครั วแต่ก็สรุปไม่ได้ว่าเป็นลูกสาวหรือไม่<ref name=Stewart-Long>{{cite book|title=Plutarch's Lives, Volume I (of 4)|author=Aubrey Stewart, George Long|chapter=Life of Plutarch |url=http://www.gutenberg.org/files/14033/14033.txt|publisher=The Gutenberg Project|accessdate=2007-01-03}}</ref> |
||
พลูทาร์กศึกษา[[คณิตศาสตร์]] |
พลูทาร์กศึกษา[[คณิตศาสตร์]]และ[[ปรัชญา]]ที่[[สถาบันเพลโต]] (Platonic Academy) แห่งเอเธนส์ภายใต้การดูแลของ[[แอมโมเนียสแห่งเอเธนส์]] (Ammonius of Athens) ระหว่างปี ค.ศ. 66 ถึงปี ค.ศ. 67<ref>{{cite web | url = http://oll.libertyfund.org/Intros/Plutarch.php | title = Plutarch Bio (46c.-125)| publisher = The Online Library of Liberty| accessdate = 2006-12-06}}</ref> เขามีเพื่อนผู้มีอิทธิพลหลายคนที่รวมทั้ง[[กวินตุส ซอซิอุส แซแนกิโอ]] ({{lang-lat|Qvintvs Sosivs Senecio}}) และ[[กาอิอุส มินิกิอุส ฟุนดานุส]] ({{lang-lat|Gaivs Minicivs Fvndanvs}}) ทั้งสองเป็น[[วุฒิสภาโรมัน|สมาชิกวุฒิสภา]]คนสำคัญที่พลูทาร์กอุทิศงานบางชิ้นให้ต่อมา{{Fact|date=February 2007}} พลูทาร์กเดินทางอย่างกว้างไกลในบริเวณ[[เมดิเตอร์เรเนียน]]ที่รวมทั้งกรีซตอนกลาง, สปาร์ตา, คอรินท์, เปตรา, ซาร์ดีส, [[อเล็กซานเดรีย]] และไปยังโรมสองครั้ง |
||
เมื่อได้เป็น[[พลเมืองโรมัน]]พลูทาร์กก็เปลี่ยนชื่อเป็น "ลูกิอุส แม็สตริอุส ปลูตาร์คุส" โดยมี[[กงสุลโรมัน|กงสุล]][[ลูกิอุส แม็สตริอุส โฟลรุส]] ({{lang-lat|Lvcivs Mestrivs Florvs}}) เป็นผู้รับรองที่พลูทาร์กใช้เป็นแหล่งข้อมูลในหนังสือ “ชีวิตของโอโธ”<ref>Plutarch, ''Otho'' 14.1</ref> |
เมื่อได้เป็น[[พลเมืองโรมัน]]พลูทาร์กก็เปลี่ยนชื่อเป็น "ลูกิอุส แม็สตริอุส ปลูตาร์คุส" โดยมี[[กงสุลโรมัน|กงสุล]][[ลูกิอุส แม็สตริอุส โฟลรุส]] ({{lang-lat|Lvcivs Mestrivs Florvs}}) เป็นผู้รับรองที่พลูทาร์กใช้เป็นแหล่งข้อมูลในหนังสือ “ชีวิตของโอโธ”<ref>Plutarch, ''Otho'' 14.1</ref> |
||
รุ่นแก้ไขเมื่อ 20:41, 6 เมษายน 2559
พลูทาร์ก | |
|---|---|
 หน้าปกหนังสือของพลูทาร์ก | |
| เกิด | ราว ค.ศ. 46 Chaeronea, Boeotia |
| เสียชีวิต | ราว ค.ศ. 120 Delphi, Phocis |
| สัญชาติ | ชาวโรมันเชื้อสายกรีก |
| ชื่ออื่น | ลูกิอุส แม็สตริอุส ปลูตาร์คุส |
| อาชีพ | นักประวัติศาสตร์, นักเขียนชีวประวัติ, นักเขียนบทความ และนักปรัชญาเพลโต |
| ยุคสมัย | คริสต์ศตวรรษที่ 1 และ 2 |
| ผลงานเด่น | ชีวิตของชาวกรีกและโรมันชนชั้นขุนนาง และ โมราเลีย |
| แบบแผนการกล่าวถึง | ชีวประวัติและอื่น ๆ |
| ตำแหน่ง | นักประวัติศาสตร์ |
| คู่สมรส | ทิโมเซนา |
| บิดามารดา |
|
| นักประวัติศาสตร์ชาวโรมัน | |
พลูทาร์ก (อังกฤษ: Plutarch) เมื่อเกิดมีชื่อว่า ปลูตาร์โคส (กรีก: Πλούταρχος) ต่อมาเมื่อเป็นพลเมืองโรมันได้เปลี่ยนชื่อเป็น ลูกิอุส แม็สตริอุส ปลูตาร์คุส (ละติน: Lvcivs Mestrivs Plvtarchvs;[1] ราว ค.ศ. 46 – ราว ค.ศ. 120) เป็นนักประวัติศาสตร์ นักเขียนชีวประวัติ นักเขียนบทความ และนักปรัชญาเพลโตชาวชาวโรมันเชื้อสายกรีกผู้เป็นผู้เชี่ยวชาญในการเขียนชีวประวัติและสาขาวิชาต่าง ๆ
งานเขียนที่สำคัญของพลูทาร์กก็คือ ชีวิตของชาวกรีกและโรมันชนชั้นขุนนาง (Parallel Lives) และ โมราเลีย (Moralia)[2] พลูทาร์กเกิดในครอบครัวจากตระกูลสูงในเคโรเนียที่อยู่ทางตะวันออกของเดลฟีราว 20 ไมล์
ชีวิตเบื้องต้น
พลูทาร์กเกิดราวปี ค.ศ. 46 ในเมืองเล็ก ๆ ชื่อไครอเนอา (Χαιρώνεια) ในบริเวณที่เรียกว่าโบยอตีอา (Βοιωτία) ในกรีซ ชื่อของพ่ออาจจะเป็นนีการ์คุสที่สันนิษฐานจากการตั้งชื่อตามธรรมเนียมกรีกที่ตั้งชื่อข้ามชั่วคน ครอบครัวมีฐานะดี ปู่ของพลูทาร์กชื่อลัมปรีอัสตามที่บันทึกใน โมราเลีย[3] พลูทาร์กกล่าวถึงพี่น้องชายตีมอนและลัมปรีอัสหลายครั้งในบทความที่เขียน และเมื่อกล่าวถึงตีมอนก็เป็นกล่าวถึงด้วยความรัก ในปี ค.ศ. 1624 รุอาลดุส (Rualdus) กล่าวในงานเขียน ชีวิตของพลูทาร์ก ว่ามีภรรยาชื่อตีมอกเซนาจากหลักฐานงานเขียนของพลูทาร์กเอง ที่เป็นจดหมายที่เขียนถึงภรรยาขอร้องไม่ให้เศร้าโศกจนเกินควรจากการสูญเสียลูกสาวคนโตสองคนที่คนหนึ่งชื่อตีมอกเซนาเช่นเดียวกับแม่ สิ่งที่น่าสนใจในจดหมายฉบับนี้คือนัยยะที่พลูทาร์กกล่าวถึงความเชื่อในเรื่องการกลับชาติมาเกิด (reincarnation)
จำนวนลูกชายของพลูทาร์กไม่เป็นที่ทราบ แต่ลูกชายสองคนในจำนวนนั้น คือ เอาโตบูลุสและพลูทาร์ก (ชื่อเดียวกับพ่อ) ได้รับการกล่าวถึงบ่อยครั้ง พลูทาร์กเขียนอุทิศให้ลูกสองคนนี้ในศาสตรนิพนธ์เกี่ยวกับบทสนทนาไทมีอัสของเพลโต เมื่อเอาโตบูลุสแต่งงาน พลูทาร์กก็กล่าวถึงในบทเขียน เทเบิลทอล์ก อีกบุคคลหนึ่งที่ได้รับการกล่าวถึงคือโซกลารุสซึ่งกล่าวถึงที่เป็นนัยยะว่าเป็นลูก แต่ก็ระบุเป็นที่แน่นอนไม่ได้ ศาสตรนิพนธ์ที่เกี่ยวกับปัญหาเกี่ยวกับการแต่งงานซึ่งกล่าวถึงยูริดิซี (Eurydice) และป็อลลิอานุส (Pollianus) ก็ดูเหมือนจะพูดว่าเป็นผู้มีส่วนเกี่ยวข้องกับครอบครั วแต่ก็สรุปไม่ได้ว่าเป็นลูกสาวหรือไม่[4]
พลูทาร์กศึกษาคณิตศาสตร์และปรัชญาที่สถาบันเพลโต (Platonic Academy) แห่งเอเธนส์ภายใต้การดูแลของแอมโมเนียสแห่งเอเธนส์ (Ammonius of Athens) ระหว่างปี ค.ศ. 66 ถึงปี ค.ศ. 67[5] เขามีเพื่อนผู้มีอิทธิพลหลายคนที่รวมทั้งกวินตุส ซอซิอุส แซแนกิโอ (Qvintvs Sosivs Senecio) และกาอิอุส มินิกิอุส ฟุนดานุส (Gaivs Minicivs Fvndanvs) ทั้งสองเป็นสมาชิกวุฒิสภาคนสำคัญที่พลูทาร์กอุทิศงานบางชิ้นให้ต่อมา[ต้องการอ้างอิง] พลูทาร์กเดินทางอย่างกว้างไกลในบริเวณเมดิเตอร์เรเนียนที่รวมทั้งกรีซตอนกลาง, สปาร์ตา, คอรินท์, เปตรา, ซาร์ดีส, อเล็กซานเดรีย และไปยังโรมสองครั้ง
เมื่อได้เป็นพลเมืองโรมันพลูทาร์กก็เปลี่ยนชื่อเป็น "ลูกิอุส แม็สตริอุส ปลูตาร์คุส" โดยมีกงสุลลูกิอุส แม็สตริอุส โฟลรุส (Lvcivs Mestrivs Florvs) เป็นผู้รับรองที่พลูทาร์กใช้เป็นแหล่งข้อมูลในหนังสือ “ชีวิตของโอโธ”[6]
อ้างอิง
- ↑ The name Mestrius or Lucius Mestrius was taken by Plutarch, as was common Roman practice, from his patron for Roman citizenship in the empire; in this case Lucius Mestrius Florus, a Roman consul.
- ↑ "Plutarch". Oxford Dictionary of Philosophy.
- ↑ Symposiacs, Book IX, questions II & III
- ↑ Aubrey Stewart, George Long. "Life of Plutarch". Plutarch's Lives, Volume I (of 4). The Gutenberg Project. สืบค้นเมื่อ 2007-01-03.
- ↑ "Plutarch Bio (46c.-125)". The Online Library of Liberty. สืบค้นเมื่อ 2006-12-06.
- ↑ Plutarch, Otho 14.1
 | บทความชีวประวัตินี้ยังเป็นโครง คุณสามารถช่วยวิกิพีเดียได้โดยการเพิ่มเติมข้อมูล |