ผลต่างระหว่างรุ่นของ "จักรพรรดิจีน"

จักรพรรดิจีน
	จักรพรรดิปูยีแห่งแมนจูกัว จักรพรรดิองค์สุดท้ายของจักรวรรดิจีน
พระราชอิสริยยศ	จักรพรรดิ
ปกครอง	China
ประมุขพระองค์แรก	ฉินซีฮ่องเต้
ประมุขพระองค์สุดท้าย	จักรพรรดิปูยี
สถาปนา	221 ปีก่อนคริสตกาล
ล่มสลาย	12 กุมภาพันธ์ 1912
	ด; ค; ก;

เรียกดูประวัติแบบโต้ตอบ

← การแก้ไขก่อนหน้า การแก้ไขถัดไป →

เนื้อหาที่ลบ เนื้อหาที่เพิ่ม

เห็นภาพข้อความวิกิ

ในบรรทัด

รุ่นแก้ไขเมื่อ 21:35, 18 มกราคม 2559

จักรพรรดิจีน หรือเรียกว่า ฮ่องเต้ (ฮกเกี้ยน), อ้วงตี่ (แต้จิ๋ว) หรือ หวงตี้ (จีนกลาง) (จีน: 皇帝; พินอิน: Huángdì) ผู้ที่สถาปนาตำแหน่งนี้ขึ้นมาคือ สมเด็จพระจักรพรรดิจิ๋นซีฮ่องเต้ซึ่งเป็นฮ่องเต้พระองค์แรก ก่อนสมัยราชวงศ์จิ๋นหรือฉิน ประเทศจีนได้ถูกแบ่งเป็นแว่นแคว้นต่าง ๆ มากมาย และแต่ละแคว้นจะมีผู้ปกครอง เรียกว่า อ๋อง (ภาษาจีน: 王 พินอิน: wáng) ซึ่งแปลว่า กษัตริย์ แต่ต่อมาหลังจากอ๋องแห่งแคว้นฉินได้รวบรวมแว่นแคว้นต่างๆจึงสถาปนาแผ่นดินเป็นจักรวรรดิจีน และประกาศใช้เป็นฮ่องเต้ด้วยพระนาม ฉินซือหวงตี้ หรือจิ๋นซีฮ่องเต้

ตั้งแต่สมัยราชวงศ์ฉิน ฮ่องเต้ได้รับการเคารพดุจโอรสสวรรค์ คือเปรียบเสมือนได้รับอำนาจจากสวรรค์มาให้ปกครองประชาชน ตามหลักการ "สูงสุดโอรสสวรรค์ ล่างสุดนั้นประชาราษฎร" (最高的是天子，最低的是人民) การสืบทอดตำแหน่งฮ่องเต้มักอยู่ในรูปแบบจากบิดาไปยังบุตร

โดยคำว่า ฮ่องเต้ หรือ หวงตี้ ถ้าแปลตรงตัวจะสามารถแปลได้ว่า "ผู้ปกครองที่ยิ่งใหญ่" (หวง 皇 - ผู้ทรงศักดิ์/Imperial, ตี้ 帝 - องค์อธิปัตย์/Sovereign) โดยนำมาจากพระนามฮ่องเต้องค์แรก คือ ฉินซือหวงตี้ (秦始皇帝)

หลังจากนั้นตำแหน่งฮ่องเต้ก็ดำรงอยู่มานับพันปีซึ่งตั้งแต่ราชวงศ์ฉิน　ราชวงศ์ฮั่น　ราชวงศ์จิ้น　ราชวงศ์สุย ราชวงศ์ถัง ราชวงศ์ซ่ง ราชวงศ์หยวน　ราชวงศ์หมิง โดยมาสิ้นสุดที่ ราชวงศ์ชิง เนื่องจากบริหารบ้านเมืองล้มเหลว และยังถูกประเทศต่างชาติรุกราน เป็นเหตุให้ประเทศจีนเกิดการปฏิรูปการปกครองจากระบอบระบอบสมบูรณาญาสิทธิราชย์มาเป็นประชาธิปไตย ตำแหน่งฮ่องเต้จึงสิ้นสุดลงเมื่อวันที่ 12 กุมภาพันธ์ 1912

ฮ่องเต้พระองค์สุดท้ายของประเทศจีนคือ จักรพรรดิฮงเซี่ยน หรือ หยวน ซื่อไข่ แต่ไม่ได้รับการยอมรับจากประชาชน แต่ฮ่องเต้พระองค์สุดท้ายที่ได้รับการยอมรับจากประชาชนคือ สมเด็จพระจักรพรรดิผู่อี๋ แห่ง ราชวงศ์ชิง

ดูเพิ่ม

@@ บรรทัด 18: / บรรทัด 18: @@
 [[ไฟล์:Chinese Dragon Banner.svg|right|thumb|ตราประจำราชวงศ์ชิง]]
 [[ไฟล์:Puyi_ (1922).jpg|right|thumb|พระบรมฉายาลักษณ์ชิงเสวี่ยนถ่งฮ่องเต้ ([[จักรพรรดิผู่อี๋]]) ในปี ค.ศ. 1922]]
-'''จักรพรรดิจีน''' หรือเรียกว่า '''ฮ่องเต้''' (ฮกเกี้ยน), '''อ้วงตี่''' (แต้จิ๋ว) หรือ '''หวงตี้''' (จีนกลาง) ({{zh|c=皇帝|p=Huángdì}}) ผู้ที่สถาปนาตำแหน่งนี้ขึ้นมาคือ สมเด็จพระจักรพรรดิ[[จักรพรรดิฉินที่ 1|จิ๋นซีฮ่องเต้]]ซึ่งเป็นฮ่องเต้พระองค์แรก ก่อนสมัยราชวงศ์จิ๋นหรือฉิน ประเทศจีนได้ถูกแบ่งเป็นแว่นแคว้นต่าง ๆ มากมาย และแต่ละแคว้นจะมีผู้ปกครอง เรียกว่า '''[[อ๋อง]]''' ([[ภาษาจีน]]: 王 [[พินอิน]]: wáng) ซึ่งแปลว่า กษัตริย์ แต่ต่อมาหลังจากอ๋องแห่งแคว้นฉินได้รวบรวมแว่นแคว้นจึงสถาปนาแผ่นดินเป็นจักรวรรดิจีน และประกาศใช้เป็นฮ่องเต้ด้วยพระนาม ฉินซือหวงตี้  หรือจิ๋นซีฮ่องเต้
+'''จักรพรรดิจีน''' หรือเรียกว่า '''ฮ่องเต้''' (ฮกเกี้ยน), '''อ้วงตี่''' (แต้จิ๋ว) หรือ '''หวงตี้''' (จีนกลาง) ({{zh|c=皇帝|p=Huángdì}}) ผู้ที่สถาปนาตำแหน่งนี้ขึ้นมาคือ สมเด็จพระจักรพรรดิ[[จักรพรรดิฉินที่ 1|จิ๋นซีฮ่องเต้]]ซึ่งเป็นฮ่องเต้พระองค์แรก ก่อนสมัยราชวงศ์จิ๋นหรือฉิน ประเทศจีนได้ถูกแบ่งเป็นแว่นแคว้นต่าง ๆ มากมาย และแต่ละแคว้นจะมีผู้ปกครอง เรียกว่า '''[[อ๋อง]]''' ([[ภาษาจีน]]: 王 [[พินอิน]]: wáng) ซึ่งแปลว่า กษัตริย์ แต่ต่อมาหลังจากอ๋องแห่งแคว้นฉินได้รวบรวมแว่นแคว้นต่างๆจึงสถาปนาแผ่นดินเป็นจักรวรรดิจีน และประกาศใช้เป็นฮ่องเต้ด้วยพระนาม ฉินซือหวงตี้  หรือจิ๋นซีฮ่องเต้
 ตั้งแต่สมัย[[ราชวงศ์ฉิน]] ฮ่องเต้ได้รับการเคารพดุจ[[โอรสสวรรค์]] คือเปรียบเสมือนได้รับอำนาจจากสวรรค์มาให้ปกครองประชาชน ตามหลักการ "สูงสุดโอรสสวรรค์ ล่างสุดนั้นประชาราษฎร" (最高的是天子，最低的是人民) การสืบทอดตำแหน่งฮ่องเต้มักอยู่ในรูปแบบจากบิดาไปยังบุตร