ผลต่างระหว่างรุ่นของ "อะเลคเซย์ นีโคลาเยวิช ซาเรวิชแห่งรัสเซีย"
ล แทนที่ "อะเลคเซย์" → "อะเลกเซย์" ด้วยสจห. |
|||
บรรทัด 37: | บรรทัด 37: | ||
== สิ้นพระชนม์ == |
== สิ้นพระชนม์ == |
||
คืนวันที่ [[16 กรกฎาคม]] [[พ.ศ.2461]] ซาเรวิชอะเลกเซย์และครอบครัว ถูกปลงพระชนม์ในห้องใต้ดินของบ้านอิปาเตียฟ ซึ่งเป็นสถานที่คุมขัง ใน[[ยีเคอทีรินบูร์ก]] (Ekaterinburg) สิริพระชนมายุได้ 14 พรรษา |
คืนวันที่ [[16 กรกฎาคม]] [[พ.ศ. 2461]] ซาเรวิชอะเลกเซย์และครอบครัว ถูกปลงพระชนม์ในห้องใต้ดินของบ้านอิปาเตียฟ ซึ่งเป็นสถานที่คุมขัง ใน[[ยีเคอทีรินบูร์ก]] (Ekaterinburg) สิริพระชนมายุได้ 14 พรรษา |
||
== การฝังพระศพและการยกย่อง == |
== การฝังพระศพและการยกย่อง == |
||
พระศพถูกฝังแบบคริสต์ในปี [[พ.ศ.2541]] ในวิหารเซนต์แคเธอรีนใน[[มหาวิหารปีเตอร์และพอล]] ซึ่งเป็นที่ฝังพระศพของอดีตซาร์ทุกพระองค์ของรัสเซีย และในวันที่ [[15 สิงหาคม]] [[พ.ศ.2543]] ศาสนจักร[[นิกายออร์โธด็อกซ์รัสเซีย|ออร์โธด็อกซ์]]แห่งรัสเซียประการให้สมาชิก[[ราชวงศ์โรมานอฟ]]เป็นนักบุญ[[ผู้แบกรับกิเลส]] (passion bearer) |
พระศพถูกฝังแบบคริสต์ในปี [[พ.ศ. 2541]] ในวิหารเซนต์แคเธอรีนใน[[มหาวิหารปีเตอร์และพอล]] ซึ่งเป็นที่ฝังพระศพของอดีตซาร์ทุกพระองค์ของรัสเซีย และในวันที่ [[15 สิงหาคม]] [[พ.ศ. 2543]] ศาสนจักร[[นิกายออร์โธด็อกซ์รัสเซีย|ออร์โธด็อกซ์]]แห่งรัสเซียประการให้สมาชิก[[ราชวงศ์โรมานอฟ]]เป็นนักบุญ[[ผู้แบกรับกิเลส]] (passion bearer) |
||
<gallery> |
<gallery> |
||
บรรทัด 52: | บรรทัด 52: | ||
{{รายการอ้างอิง}} |
{{รายการอ้างอิง}} |
||
⚫ | |||
บรรทัด 65: | บรรทัด 64: | ||
[[หมวดหมู่:แกรนด์ดยุกแห่งรัสเซีย]] |
[[หมวดหมู่:แกรนด์ดยุกแห่งรัสเซีย]] |
||
[[หมวดหมู่:ราชวงศ์โฮลชไตน์-กอททอร์พ-โรมานอฟ]] |
[[หมวดหมู่:ราชวงศ์โฮลชไตน์-กอททอร์พ-โรมานอฟ]] |
||
⚫ |
รุ่นแก้ไขเมื่อ 03:15, 16 กันยายน 2558
บทความนี้ไม่มีการอ้างอิงจากแหล่งที่มาใด |
บทความนี้อาจต้องการตรวจสอบต้นฉบับ ในด้านไวยากรณ์ รูปแบบการเขียน การเรียบเรียง คุณภาพ หรือการสะกด คุณสามารถช่วยพัฒนาบทความได้ |
อะเลกเซย์ นีโคลาเยวิช | |||||
---|---|---|---|---|---|
ซาเรวิชแห่งรัสเซีย | |||||
ซาร์เรวิชอะเลกเซย์ ในฉลองพระองค์ทหารบก ค.ศ. 1916 | |||||
ประสูติ | 12 สิงหาคม ค.ศ. 1904 พระราชวังปีเตอร์ฮอฟ, เซนต์ปีเตอร์สเบิร์ก, จักรวรรดิรัสเซีย | ||||
สวรรคต | 17 กรกฎาคม ค.ศ. 1918 เยคาเตรินบุร์ก, โซเวียตรัสเซีย | (13 ปี)||||
ฝังพระศพ | มหาวิหารปีเตอร์และปอล, เซนต์ปีเตอร์สเบิร์ก | ||||
| |||||
ราชวงศ์ | โรมานอฟ | ||||
พระราชบิดา | นิโคลัสที่ 2 | ||||
พระราชมารดา | อะเลคซันดรา ฟอโดรอฟนา | ||||
ศาสนา | ออร์โธดอกซ์รัสเซีย | ||||
ลายพระอภิไธย |
แกรนด์ดุ๊กอะเลกเซย์ นีโคลาเยวิช ซาเรวิชแห่งรัสเซีย[1] (รัสเซีย: Алексе́й Никола́евич, อังกฤษ: Alexei Nikolaevich) (12 สิงหาคม พ.ศ. 2447 - 17 กรกฎาคม พ.ศ. 2461) มกุฎราชกุมารองค์สุดท้ายของรัสเซีย เป็นพระราชโอรสของพระเจ้าซาร์นิโคลัสที่ 2 แห่งรัสเซีย แห่งราชวงศ์โรมานอฟ และจักรพรรดินีอเล็กซานดรา เฟโอโดรอฟนาแห่งรัสเซีย ประสูติ ณ พระราชวังฤดูร้อนปีเตอร์ฮอฟ มีพระภคินี 4 พระองค์คือ
- แกรนด์ดัชเชสโอลกา นิโคเลฟนา แห่งรัสเซีย
- แกรนด์ดัชเชสทาเทียนา นิโคเลฟนา แห่งรัสเซีย
- แกรนด์ดัชเชสมาเรีย นิโคเลฟนา แห่งรัสเซีย
- แกรนด์ดัชเชสอานาสตาซียา นีคาไลยีฟนา แห่งรัสเซีย
ชีวิตในวัยเยาว์
เมื่อเจริญพระชันษาแล้ว ซาเรวิชอะเลกเซย์ไม่ทรงได้รับอนุญาตให้เล่นสิ่งที่อาจจะทำให้เกิดพระโลหิต เช่นขี่จักรยาน หรือเล่นเทนนิส เนื่องจากซาเรวิชนั้นได้ประชวรด้วยโรคฮีโมฟิเลีย พระองค์ได้ทูลขอพระมารดาหลายครั้ง แต่ก็ได้รับคำตอบกลับมาเหมือนเดิมทุกทีว่า "ลูกก็รู้ว่าลูกทำไม่ได้" และทุกครั้งที่ได้ยินซาเรวิชน้อยก็ทรงพระกันแสงและพูดว่า "ทำไมฉันไม่เหมือนทุกคน ทำไมเด็กผู้ชายคนอื่นมีทุกอย่าง แต่ฉันไม่" แต่ในทางกลับกัน ซาเรวิชอะเลกเซย์ก็ถูกตามใจมากอยู่เหมือนกัน มีครั้งหนึ่งที่ได้มีขุนนางเสด็จมาเข้าเฝ้าองค์ซาเรวิช พระองค์จะทรงต่อยพวกเขา หรือไม่ก็แกล้งเล่นแรงๆ เกือบทุกครั้ง
และเมื่อครอบครัวของพระองค์ได้จัดเลี้ยงพระกระยาหารนั้น ซาเรวิชอะเลกเซย์ได้ซ่อนตัวอยู่ใต้โต๊ะ ถอดรองเท้าของนางสนองพระโอษฐ์และนำไปให้สมเด็จพระเจ้าซาร์นิโคลัสที่ 2 แห่งรัสเซีย ผู้เป็นพระราชบิดา พระองค์ทรงมีรับสั่งให้ซาเรวิชนำรองเท้าข้างนั้นกลับไปไว้ที่เดิม แต่ซาเรวิชอะเลกเซย์นั้นกลับใส่สตรอว์เบอรี่ลงไปในรองเท้าของนางกำนัลผู้นั้นแทน เจ้าชายคอนสแตนตินผู้เป็นพระญาติของซาร์นิโคลัสได้เขียนไว้ในไดอารี่ว่า "เมื่อไม่นานมานี้ พระชายาของฉันได้ไปทานมื้อกลางวันกลับครอบครัวของพระเจ้าซาร์ และลำบากใจกับพฤติกรรมของซาเรวิชองค์น้อยเป็นอย่างมาก พระองค์ลุกนั่งตลอดเวลา ทานอาหารมูมมาม และหยอกล้อทุกคนไปทั่ว" ปิแอร์ กิลลาร์ด พระอาจารย์ของซาเรวิชอะเลกเซย์พูดกับพระราชบิดาของซาเรวิชและโน้มน้าวให้พระเจ้าซาร์นั้นกำหนดระเบียบให้ซาเรวิช เพื่อที่จะเป็นการดีสำหรับการเป็นพระเจ้าซาร์ของซาเรวิชในอนาคต
พระอาการประชวร
ซาเรวิชอะเลกเซย์ นิโคไลเยวิช ทรงมีโรคประจำพระองค์คือ โรคราชวงศ์ (royal Disease) หรือฮีโมฟิเลีย โดยผู้เป็นพระมารดาคือจักรพรรดินีอเล็กซานดรา เฟโอโดรอฟนาแห่งรัสเซียนั้นได้ทรงเป็นพาหะโรคฮีโมฟิเลีย เนื่องด้วยสืบเชื้อสายมาจากสมเด็จพระบรมราชินีนาถวิกตอเรียแห่งสหราชอาณาจักรนั่นเอง
พระอาการประชวรของซาเรวิชอะเลกเซย์ นิโคไลเยวิชนั้น ทำให้สมเด็จพระเจ้าซาร์นิโคลัสที่ 2 แห่งรัสเซียและจักรพรรดินีอเล็กซานดรา เฟโอโดรอฟนาแห่งรัสเซียนั้นเป็นกังวลพระทัยมาก เพราะซาเรวิชอะเลกเซย์เป็นพระโอรสองค์สุดท้องเพียงองค์เดียวและยังเป็นซาเรวิชแห่งรัสเซียด้วย ทั้งสองพระองค์จึงพยายามทุกวิถีทางเพื่อที่จะรักษาพระอาการประชวรของพระโอรส เพราะเหตุนี้เองจึงทำให้เกรกอรี รัสปูตินได้เข้ามารักษาพระอาการประชวรของซาเรวิชอะเลกเซย์
สิ้นพระชนม์
คืนวันที่ 16 กรกฎาคม พ.ศ. 2461 ซาเรวิชอะเลกเซย์และครอบครัว ถูกปลงพระชนม์ในห้องใต้ดินของบ้านอิปาเตียฟ ซึ่งเป็นสถานที่คุมขัง ในยีเคอทีรินบูร์ก (Ekaterinburg) สิริพระชนมายุได้ 14 พรรษา
การฝังพระศพและการยกย่อง
พระศพถูกฝังแบบคริสต์ในปี พ.ศ. 2541 ในวิหารเซนต์แคเธอรีนในมหาวิหารปีเตอร์และพอล ซึ่งเป็นที่ฝังพระศพของอดีตซาร์ทุกพระองค์ของรัสเซีย และในวันที่ 15 สิงหาคม พ.ศ. 2543 ศาสนจักรออร์โธด็อกซ์แห่งรัสเซียประการให้สมาชิกราชวงศ์โรมานอฟเป็นนักบุญผู้แบกรับกิเลส (passion bearer)
-
ซาเรวิชอะเลกเซย์เมื่อทรงพระเยาว์
-
ซาร์นิโคลัสที่สองและซาเรวิชอะเลกเซย์ย์ขณะถูกจองจำในปี 1917
-
ภาพสุดท้ายที่เป็นที่รู้จักกันดีของซาเรวิชอะเลกเซย์ย์และแกรนด์ดัชเชสโอลก้าก่อนที่จะถูกสังหารในปี 1918
อ้างอิง
- ↑ สัญชัย สุวังบุตร. ณัฐวุฒิ สุทธิสงคราม และคณะ (บ.ก.). สารานุกรมประวัติศาสตร์สากลสมัยใหม่: ยุโรป ฉบับราชบัณฑิตยสถาน (pdf). Vol. 1 (อักษร A-B) (3 ed.). กรุงเทพฯ: ราชบัณฑิตยสถาน. p. 39. ISBN 974-9588-25-8. สืบค้นเมื่อ 2 กรกฎาคม 2555.