ผลต่างระหว่างรุ่นของ "ภาษามลายูปัตตานี"
ไม่มีความย่อการแก้ไข |
|||
บรรทัด 160: | บรรทัด 160: | ||
==คำศัพท์== |
==คำศัพท์== |
||
นอกจากคำศัพท์พื้นฐานของภาษามลายูแล้ว ภาษามลายูปัตตานีมีคำยืมจากภาษาอื่นหลายภาษา ได้แก่<ref>ประพนธ์, 2540</ref> |
นอกจากคำศัพท์พื้นฐานของภาษามลายูแล้ว ภาษามลายูปัตตานีมีคำยืมจากภาษาอื่นหลายภาษา ได้แก่<ref>ประพนธ์, 2540</ref> |
||
* [[ภาษาสันสกฤต]] เข้ามาพร้อมกับ[[ศาสนาพุทธ]] เช่น ภาษา เป็น ''บาฮาซอ'', หฤทยะ เป็น ''ฮาตี'', คช (ช้าง) เป็น '' |
* [[ภาษาสันสกฤต]] เข้ามาพร้อมกับ[[ศาสนาพุทธ]] เช่น ภาษา เป็น ''บาฮาซอ'', หฤทยะ เป็น ''ฮาตี'', คช (ช้าง) เป็น ''กฺเยฺะฮ'' |
||
* [[ภาษาอาหรับ]] เข้ามาพร้อมกับ[[ศาสนาอิสลาม]] เช่น กอลัม (ปากกา) เป็น ''กาแล'', ตะมัร (อินทผาลัม) เป็น ''ตามา'', อาลัม (โลก) เป็น ''อาแล'' |
* [[ภาษาอาหรับ]] เข้ามาพร้อมกับ[[ศาสนาอิสลาม]] เช่น กอลัม (ปากกา) เป็น ''กาแล'', ตะมัร (อินทผาลัม) เป็น ''ตามา'', อาลัม (โลก) เป็น ''อาแล'' |
||
* [[ภาษาเขมร]] เช่น กำปง (หมู่บ้าน) เป็น ''กาปง'' |
* [[ภาษาเขมร]] เช่น กำปง (หมู่บ้าน) เป็น ''กาปง'' |
||
* [[ภาษาจีน]] เช่น กุยช่าย เป็น ''กูจา'' |
* [[ภาษาจีน]] เช่น กุยช่าย เป็น ''กูจา'' |
||
* [[ภาษาชวา]] เช่น มาลัม (กลางคืน) เป็น ''มาแล'' |
* [[ภาษาชวา]] เช่น มาลัม (กลางคืน) เป็น ''มาแล'' |
||
* [[ภาษาเปอร์เซีย]] เช่น มะตับ (แสงจันทร์) เป็น ''มะตับ'', ฆันดุม (แป้ง) เป็น '' |
* [[ภาษาเปอร์เซีย]] เช่น มะตับ (แสงจันทร์) เป็น ''มะตับ'', ฆันดุม (แป้ง) เป็น ''กฺนง'' |
||
* [[ภาษาฮินดี]] เช่น โรตี |
* [[ภาษาฮินดี]] เช่น โรตี |
||
* [[ภาษาทมิฬ]] เช่น มานิกัม (เพชร) เป็น ''มานิแก'' |
* [[ภาษาทมิฬ]] เช่น มานิกัม (เพชร) เป็น ''มานิแก'' |
||
* [[ภาษาอังกฤษ]] เช่น glass (แก้ว) เป็น '' |
* [[ภาษาอังกฤษ]] เช่น glass (แก้ว) เป็น ''กฺอละฮ'', ฟรี เป็น ''ปือรี'', มอเตอร์ไซค์ เป็น ''มูตูซีกา'' |
||
* [[ภาษาไทย]] เช่น นายก เป็น ''นาโยฺะ'', ปลัด เป็น ''บือละ'', มักง่าย เป็น ''มะงา'' |
* [[ภาษาไทย]] เช่น นายก เป็น ''นาโยฺะ'', ปลัด เป็น ''บือละ'', มักง่าย เป็น ''มะงา'' |
||
บรรทัด 199: | บรรทัด 199: | ||
===ความต่างของไวยากรณ์และคำศัพท์=== |
===ความต่างของไวยากรณ์และคำศัพท์=== |
||
* ภาษามลายูปัตตานีตัดคำอุปสรรคที่ไม่จำเป็นออก เช่น {{lang|ms|'''''ber'''jalan''}} (เดิน) ในภาษามาเลเซีย เป็น ' |
* ภาษามลายูปัตตานีตัดคำอุปสรรคที่ไม่จำเป็นออก เช่น {{lang|ms|'''''ber'''jalan''}} (เดิน) ในภาษามาเลเซีย เป็น 'ยฺแล ในภาษามลายูปัตตานี |
||
* ภาษามลายูปัตตานีใช้คำง่ายกว่า เช่น มาแก ใช้ได้ทั้ง กินข้าว ดื่มน้ำ สูบบุหรี่ แต่ภาษามาเลเซียแยกเป็น {{lang|ms|''makan''}} (กิน), {{lang|ms|''minum''}} (ดื่ม) และ {{lang|ms|''hisap''}} (สูบ) |
* ภาษามลายูปัตตานีใช้คำง่ายกว่า เช่น มาแก ใช้ได้ทั้ง กินข้าว ดื่มน้ำ สูบบุหรี่ แต่ภาษามาเลเซียแยกเป็น {{lang|ms|''makan''}} (กิน), {{lang|ms|''minum''}} (ดื่ม) และ {{lang|ms|''hisap''}} (สูบ) |
||
* ภาษามาเลเซียมีการแยกระดับของคำมากกว่า เช่น ผู้ชายใช้ {{lang|ms|''laki-laki''}} สัตว์ตัวผู้ใช้ {{lang|ms|''jantan''}} ส่วนภาษามลายูปัตตานีใช้ |
* ภาษามาเลเซียมีการแยกระดับของคำมากกว่า เช่น ผู้ชายใช้ {{lang|ms|''laki-laki''}} สัตว์ตัวผู้ใช้ {{lang|ms|''jantan''}} ส่วนภาษามลายูปัตตานีใช้ ยฺแต กับทั้งคนและสัตว์ ส่วน ลือลากี มีใช้น้อย |
||
* ภาษามลายูปัตตานีมีการเรียงคำแบบภาษาไทยมากกว่า เช่น ทำนา ใช้ บูวะบือแ<u>น</u> |
* ภาษามลายูปัตตานีมีการเรียงคำแบบภาษาไทยมากกว่า เช่น ทำนา ใช้ บูวะบือแ<u>น</u> |
||
รุ่นแก้ไขเมื่อ 04:00, 22 สิงหาคม 2558
ภาษามลายูปัตตานี | |
---|---|
บาซอ 'นายู 'ตานิง | |
ออกเสียง | /baˈsɔ ˈnːaju ˈtːaniŋ/ |
ประเทศที่มีการพูด | ไทย |
ภูมิภาค | จังหวัดปัตตานี, นราธิวาส, ยะลา และบางส่วนของสงขลา |
จำนวนผู้พูด | 1 ล้านคน[1] (2549) |
ตระกูลภาษา | |
ระบบการเขียน | อักษรยาวี, อักษรไทย,[1] อักษรโรมัน |
รหัสภาษา | |
ISO 639-3 | mfa (Pattani) |
ภาษามลายูปัตตานี หรือ ภาษามลายูปาตานี (มลายูปัตตานี: บาซอ 'นายู 'ตานิง; มลายู: Bahasa Melayu Patani, อักษรยาวี: بهاس ملاي ڤطاني) หรือนิยมเรียกอย่างไม่เป็นทางการว่า ภาษายาวี (อักษรยาวี: بهاس جاوي) เป็นภาษากลุ่มออสโตรนีเซียนที่พูดโดยชาวไทยเชื้อสายมลายูในจังหวัดปัตตานี จังหวัดนราธิวาส จังหวัดยะลา รวมทั้งในอำเภอนาทวี อำเภอจะนะ อำเภอเทพา และอำเภอสะบ้าย้อย ทางทิศตะวันออกของจังหวัดสงขลา (ไม่รวมจังหวัดสตูล)
ในประเทศไทยมีประชากรที่พูดภาษานี้มากกว่า 1 ล้านคน ภาษานี้ใกล้เคียงมากกับภาษามลายูถิ่นในรัฐกลันตัน ประเทศมาเลเซีย ซึ่งเป็นภาษาถิ่นที่แตกต่างจากส่วนที่เหลือของประเทศมาเลเซีย บางครั้งก็มีการเรียกรวมเป็นภาษาเดียวกันว่า "ภาษามลายูกลันตัน-ปัตตานี"
ระบบเสียง
พยัญชนะ
ประเภทเสียง | ตำแหน่งเกิดเสียง | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
ริมฝีปาก | ริมฝีปาก กับฟัน |
ปุ่มเหงือก | เพดานแข็ง | เพดานอ่อน | เส้นเสียง | |||
เสียงนาสิก | m | n | ɲ | ŋ | ||||
เสียงกึ่งนาสิก | mb | nd | ɲɟ | ŋg | ||||
เสียงกัก | ไม่ก้อง | ไม่พ่นลม | p | t | c | k | ʔ | |
พ่นลม | (pʰ) | (tʰ) | (cʰ) | (kʰ) | ||||
ก้อง | b | d | ɟ | g | ||||
เสียงเสียดแทรก | ไม่ก้อง | (f) | s | (x) | h | |||
ก้อง | (z) | ɣ | ||||||
เสียงลิ้นรัว | r | |||||||
เสียงข้างลิ้น | l | |||||||
เสียงกึ่งสระ | w | j |
- หน่วยเสียงที่อยู่ในวงเล็บคือหน่วยเสียงที่ปรากฏในคำยืม เช่น /kʰeʔ/ 'เค้ก', /tʰorasaʔ/ 'โทรศัพท์'
- หน่วยเสียงที่ปรากฏในตำแหน่งท้ายพยางค์มี 3 หน่วยเสียง ได้แก่ /ŋ/, /ʔ/ และ /h/ เช่น /tɨpoŋ/ 'ขนม', /kɔtɔʔ/ 'กล่อง', /panah/ 'ร้อน'
- หน่วยเสียงพยัญชนะกึ่งนาสิกเป็นหน่วยเสียงที่ไม่พบทั้งในภาษามาเลเซียและภาษาไทย เกิดจากการรวบเสียงพยัญชนะนาสิกเข้ากับเสียงพยัญชนะกักซึ่งใช้ฐานกรณ์เดียวกันหรือใกล้เคียงกันจนกลมกลืนเป็นเสียงเดียว โดยเกิดเฉพาะในตำแหน่งกลางคำเท่านั้น ตัวอย่างคู่เทียบเสียงได้แก่ /kɨmæ/ 'ไมยราบ' - /kɨmbæ/ 'บาน', /kanæ/ 'ขวา' - /kandæ/ 'คอก' และ /tuŋa/ 'ไร' - /tuŋga/ 'โทน, โดด'
- นอกจากหน่วยเสียงพยัญชนะข้างต้นแล้ว ภาษามลายูปัตตานียังมีหน่วยเสียงพยัญชนะเสียงยาว ซึ่งก็คือเสียงพยัญชนะต้นที่ถูกยืดให้ยาวกว่าปกติเล็กน้อยเนื่องมาจากการลดรูปของคำ การยืดเสียงเช่นนี้เกิดได้กับพยัญชนะทุกหน่วยเสียง ยกเว้น /ʔ/, /h/ และหน่วยเสียงพยัญชนะกึ่งนาสิก ตัวอย่างคู่เทียบเสียงได้แก่ /buŋɔ/ 'ดอกไม้' - /bːuŋɔ/ 'ออกดอก' และ /malæ/ 'กลางคืน' - /mːalæ/ 'ค้างคืน'
สระ
ประเภท | สระหน้า | สระกลางลิ้น | สระหลัง |
---|---|---|---|
สระสูง | i | ɨ | u, ũ |
สระกึ่งสูง | e | o | |
สระกึ่งต่ำ | æ, æ̃ | ɔ, ɔ̃ | |
สระต่ำ | a, ã |
คำศัพท์
นอกจากคำศัพท์พื้นฐานของภาษามลายูแล้ว ภาษามลายูปัตตานีมีคำยืมจากภาษาอื่นหลายภาษา ได้แก่[4]
- ภาษาสันสกฤต เข้ามาพร้อมกับศาสนาพุทธ เช่น ภาษา เป็น บาฮาซอ, หฤทยะ เป็น ฮาตี, คช (ช้าง) เป็น กฺเยฺะฮ
- ภาษาอาหรับ เข้ามาพร้อมกับศาสนาอิสลาม เช่น กอลัม (ปากกา) เป็น กาแล, ตะมัร (อินทผาลัม) เป็น ตามา, อาลัม (โลก) เป็น อาแล
- ภาษาเขมร เช่น กำปง (หมู่บ้าน) เป็น กาปง
- ภาษาจีน เช่น กุยช่าย เป็น กูจา
- ภาษาชวา เช่น มาลัม (กลางคืน) เป็น มาแล
- ภาษาเปอร์เซีย เช่น มะตับ (แสงจันทร์) เป็น มะตับ, ฆันดุม (แป้ง) เป็น กฺนง
- ภาษาฮินดี เช่น โรตี
- ภาษาทมิฬ เช่น มานิกัม (เพชร) เป็น มานิแก
- ภาษาอังกฤษ เช่น glass (แก้ว) เป็น กฺอละฮ, ฟรี เป็น ปือรี, มอเตอร์ไซค์ เป็น มูตูซีกา
- ภาษาไทย เช่น นายก เป็น นาโยฺะ, ปลัด เป็น บือละ, มักง่าย เป็น มะงา
ความแตกต่างระหว่างภาษามลายูปัตตานีกับภาษามาเลเซีย
ความแตกต่างระหว่างภาษามลายูปัตตานีกับภาษามลายูกลางหรือภาษามาเลเซียมีดังนี้[5]
การใช้คำ
บางคำทั้งสองภาษาใช้คำต่างกัน เช่น ฉัน ภาษามาเลเซียใช้ [saya] ข้อผิดพลาด: {{Lang}}: ข้อความมีมาร์กอัปตัวเอียง (ช่วยเหลือ) ภาษามลายูปัตตานีใช้ อามอหรือซายอ; มันเทศ ภาษามาเลเซียใช้ [ubi keledek] ข้อผิดพลาด: {{Lang}}: ข้อความมีมาร์กอัปตัวเอียง (ช่วยเหลือ) ภาษามลายูปัตตานีใช้ อูปีกือแตลอ นอกจากนี้ ยังมีการใช้คำภาษาไทยปนเข้ามาในบางส่วน
การออกเสียง
- ออกเสียงสระต่างกัน ได้แก่
- เสียง /a/ + พยัญชนะนาสิกในภาษามาเลเซีย แปรเป็นเสียง /ɛ/ ในภาษามลายูปัตตานี เช่น [ayam] ข้อผิดพลาด: {{Lang}}: ข้อความมีมาร์กอัปตัวเอียง (ช่วยเหลือ) (ไก่) เป็น อาแย; [makan] ข้อผิดพลาด: {{Lang}}: ข้อความมีมาร์กอัปตัวเอียง (ช่วยเหลือ) (กิน) เป็น มาแก
- เสียง /a/ ท้ายคำในภาษามาเลเซีย แปรเป็นเสียง /ɔ/ ในภาษามลายูปัตตานี เช่น [nama] ข้อผิดพลาด: {{Lang}}: ข้อความมีมาร์กอัปตัวเอียง (ช่วยเหลือ) (ชื่อ) เป็น นามอ; [sila] ข้อผิดพลาด: {{Lang}}: ข้อความมีมาร์กอัปตัวเอียง (ช่วยเหลือ) (เชิญ) เป็น ซีลอ
- เสียง /a/ ในภาษามาเลเซีย แปรเป็นเสียง /ɔʔ/ ในภาษามลายูปัตตานี เช่น [bawa] ข้อผิดพลาด: {{Lang}}: ข้อความมีมาร์กอัปตัวเอียง (ช่วยเหลือ) (พา) เป็น บอเวาะ; [minta] ข้อผิดพลาด: {{Lang}}: ข้อความมีมาร์กอัปตัวเอียง (ช่วยเหลือ) (ขอ) เป็น มีเตาะ
- เสียง /ah/ ในภาษามาเลเซีย แปรเป็นเสียง /ɔh/ ในภาษามลายูปัตตานี เช่น [rumah] ข้อผิดพลาด: {{Lang}}: ข้อความมีมาร์กอัปตัวเอียง (ช่วยเหลือ) (บ้าน) เป็น รูเมาะฮ
- เสียง /aj/ ท้ายคำในภาษามาเลเซีย แปรเป็นเสียง /a/ หรือ /ɛ/ ในภาษามลายูปัตตานี เช่น [sungai] ข้อผิดพลาด: {{Lang}}: ข้อความมีมาร์กอัปตัวเอียง (ช่วยเหลือ) (คลอง) เป็น ซูงาหรือซูแง; [kedai] ข้อผิดพลาด: {{Lang}}: ข้อความมีมาร์กอัปตัวเอียง (ช่วยเหลือ) (ตลาด) เป็น กือดาหรือกือแด (การแปรเป็นเสียง /ɛ/ พบในบางท้องถิ่นเท่านั้น)
- เสียง /aw/ ท้ายคำในภาษามาเลเซีย แปรเป็นเสียง /a/ ในภาษามลายูปัตตานี เช่น [pisau] ข้อผิดพลาด: {{Lang}}: ข้อความมีมาร์กอัปตัวเอียง (ช่วยเหลือ) (มีด) เป็น ปีซา
- เสียง /i/ ท้ายคำที่ประสมกับพยัญชนะนาสิกในภาษามาเลเซีย แปรเป็นเสียง /iŋ/ ในภาษามลายูปัตตานี เช่น [sini] ข้อผิดพลาด: {{Lang}}: ข้อความมีมาร์กอัปตัวเอียง (ช่วยเหลือ) (ที่นั่ง) เป็น ซีนิง
- เสียง /ia/ ในภาษามาเลเซีย แปรเป็นเสียง /ijɛ/ ในภาษามลายูปัตตานี เช่น [Siam] ข้อผิดพลาด: {{Lang}}: ข้อความมีมาร์กอัปตัวเอียง (ช่วยเหลือ) (สยาม) เป็น ซีแย
- เสียง /ia/ พยางค์แรกในภาษามาเลเซีย แปรเป็นเสียง /ɛ/ ในภาษามลายูปัตตานี เช่น [biasa] ข้อผิดพลาด: {{Lang}}: ข้อความมีมาร์กอัปตัวเอียง (ช่วยเหลือ) (เคย) เป็น แบซอ
- เสียง /ua/ ในภาษามาเลเซีย แปรเป็นเสียง /ɔ/ ในภาษามลายูปัตตานี เช่น [buaso] ข้อผิดพลาด: {{Lang}}: ข้อความมีมาร์กอัปตัวเอียง (ช่วยเหลือ) (บวช) เป็น ปอซอ
- ออกเสียงพยัญชนะต้นต่างกัน เช่น
- ออกเสียงตัวสะกดต่างกัน เช่น
- ตัวสะกดที่เป็นเสียงเสียดแทรก /s/, /f/ ในภาษามาเลเซีย แปรเป็นเสียงที่เกิดจากคอหอย /h/ ในภาษามลายูปัตตานี เช่น [malas] ข้อผิดพลาด: {{Lang}}: ข้อความมีมาร์กอัปตัวเอียง (ช่วยเหลือ) (เกียจคร้าน) เป็น มาละฮ
- ตัวสะกด /n/, /m/ ในภาษามาเลเซีย แปรเป็นเสียง /ŋ/ ในภาษามลายูปัตตานี เช่น [hakim] ข้อผิดพลาด: {{Lang}}: ข้อความมีมาร์กอัปตัวเอียง (ช่วยเหลือ) (ตุลาการ) เป็น ฮาเก็ง
นอกจากนั้นภาษามลายูปัตตานียังนิยมลดเสียงและคำที่พูด เช่น [emak saudara] ข้อผิดพลาด: {{Lang}}: ข้อความมีมาร์กอัปตัวเอียง (ช่วยเหลือ) (น้าผู้หญิง) ในภาษามาเลเซีย เป็น เมาะซือดารฺอ ในภาษามลายูปัตตานี
โครงสร้างประโยค
ภาษามลายูปัตตานีนิยมเรียงประโยคแบบภาษาไทยคือใช้รูปประธานกระทำ ส่วนภาษามาเลเซียใช้ประโยคแบบประธานถูกกระทำ เช่น ภาษามาเลย์ใช้ ตูวัน ดีเปอรานะกัน ตีมานา (ท่านถูกเกิดที่ไหน) ภาษามลายูปัตตานีใช้ ตูแว บือราเนาะ ดีมานอ (ท่านเกิดที่ไหน)
ความต่างของไวยากรณ์และคำศัพท์
- ภาษามลายูปัตตานีตัดคำอุปสรรคที่ไม่จำเป็นออก เช่น [berjalan] ข้อผิดพลาด: {{Lang}}: ข้อความมีมาร์กอัปตัวเอียง (ช่วยเหลือ) (เดิน) ในภาษามาเลเซีย เป็น 'ยฺแล ในภาษามลายูปัตตานี
- ภาษามลายูปัตตานีใช้คำง่ายกว่า เช่น มาแก ใช้ได้ทั้ง กินข้าว ดื่มน้ำ สูบบุหรี่ แต่ภาษามาเลเซียแยกเป็น [makan] ข้อผิดพลาด: {{Lang}}: ข้อความมีมาร์กอัปตัวเอียง (ช่วยเหลือ) (กิน), [minum] ข้อผิดพลาด: {{Lang}}: ข้อความมีมาร์กอัปตัวเอียง (ช่วยเหลือ) (ดื่ม) และ [hisap] ข้อผิดพลาด: {{Lang}}: ข้อความมีมาร์กอัปตัวเอียง (ช่วยเหลือ) (สูบ)
- ภาษามาเลเซียมีการแยกระดับของคำมากกว่า เช่น ผู้ชายใช้ [laki-laki] ข้อผิดพลาด: {{Lang}}: ข้อความมีมาร์กอัปตัวเอียง (ช่วยเหลือ) สัตว์ตัวผู้ใช้ [jantan] ข้อผิดพลาด: {{Lang}}: ข้อความมีมาร์กอัปตัวเอียง (ช่วยเหลือ) ส่วนภาษามลายูปัตตานีใช้ ยฺแต กับทั้งคนและสัตว์ ส่วน ลือลากี มีใช้น้อย
- ภาษามลายูปัตตานีมีการเรียงคำแบบภาษาไทยมากกว่า เช่น ทำนา ใช้ บูวะบือแน
อ้างอิง
- ↑ 1.0 1.1 http://www.ethnologue.com/language/mfa
- ↑ ราชบัณฑิตยสถาน. คู่มือระบบเขียนภาษามลายูปาตานีอักษรไทย ฉบับราชบัณฑิตยสถาน. กรุงเทพฯ : ราชบัณฑิตยสถาน, 2553, หน้า 20.
- ↑ ราชบัณฑิตยสถาน. คู่มือระบบเขียนภาษามลายูปาตานีอักษรไทย ฉบับราชบัณฑิตยสถาน. กรุงเทพฯ : ราชบัณฑิตยสถาน, 2553, หน้า 24.
- ↑ ประพนธ์, 2540
- ↑ ประพนธ์, 2540
- ประพนธ์ เรืองณรงค์. บุหงาปัตตานี: คติชนไทยมุสลิมชายแดนภาคใต้. กทม. มติชน. 2540