เต่าดำ (เทพปกรณัม)

สำหรับสัตว์ ดูที่ เต่าดำ

ประติมากรรมเต่าดำ สมัยจักรพรรดิหย่งเล่อ แห่งราชวงศ์หมิง (ศตวรรษที่ 15)

เต่าดำ (อังกฤษ: Black tortoise, Black turtle; ฮันกึล: 현무; ฮันจา: 玄武; คันจิ: 玄武 ; ฮิระกะนะ: げんぶ; โรมะจิ: Genbu; เวียดนาม: Huyền Vũ; จีน: 玄武; พินอิน: Xuan Wu; เสวียนอู่) เป็นสัตว์สัญลักษณ์ในความเชื่อของจีนโบราณ ที่ครอบคลุมรวมไปถึงชนชาติอื่น ๆ ในแถบเอเชียตะวันออก เช่น เวียดนาม, ญี่ปุ่น และเกาหลี

เต่าดำ เป็นหนึ่งในสัตว์ศักดิ์สิทธิ์ประจำทิศทั้งสี่ (四霛/四灵) เป็นสัญลักษณ์ของทิศเหนือธาตุน้ำ และฤดูหนาว มีรูปลักษณ์เป็นเต่า แต่มีเกล็ดคล้ายงู มีลักษณะร่วมกันของเต่าและงู บ้างใช้สัญลักษณ์เป็นรูปเต่าที่มีงูพันรัดกลางลำตัว แต่เดิมมาจากการใช้กระดองเต่าในการทำนายทายทัก ซึ่งหมายถึงการให้เต่านำคำถามลงไปสู่โลกแห่งวิญญาณเพื่อนำคำตอบกลับมายังโลกมนุษย์ อีกทั้งกระดองเต่ามีสีดำ จึงปรากฏในรูปเต่าดำ ภายหลังได้มีการขยายความออกไป โดยเห็นว่าเต่าอาศัยอยู่กับน้ำ ทั้งแม่น้ำลำคลองน้อยใหญ่จนถึงท้องทะเลกว้าง จึงได้รับการขนานนามให้เป็นเทพเจ้าแห่งน้ำ อีกทั้งเต่ามีอายุยืนนาน จึงเป็นสัญลักษณ์แทนการมีอายุวัฒนะ

ต่อมาได้รับการยกสถานะจากลัทธิเต๋าให้เป็นปรมาจารย์เจินอู่ โดยกล่าวกันว่าเจินอู่เป็นภาคหนึ่งของเง็กเซียนฮ่องเต้มาจุติยังโลกมนุษย์ แต่ด้วยความเบื่อหน่ายในโลกีย์ จึงเก็บตัวบำเพ็ญภาวนาบนเขาบู๊ตึ๊ง จนสำเร็จมรรคผลเป็นเซียนขึ้นสถิตบนฟ้า ครองตำแหน่งทิศเหนือ