ผลต่างระหว่างรุ่นของ "การเลือกตั้งทั่วไปในสหราชอาณาจักร พ.ศ. 2558"

'''การเลือกตั้งทั่วไปในสหราชอาณาจักร พ.ศ. 2558''' จัดเมื่อวันที่ 7 พฤษภาคม 2558 (โดยมีการออกเสียงลงคะแนนทางไปรษณีย์ตั้งแต่ปลายเดือนเมษายน) เพื่อเลือกตั้งรัฐสภาสหราชอาณาจักรที่ 56 ในการเลือกตั้งทั่วไปในสหราชอาณาจักร มีการออกเสียงลงคะแนนในทุก 650 เขตเลือกตั้งรัฐสภาของสหราชอาณาจักรเพื่อเลือกตั้งสมาชิกรัฐสภาเข้าไปนั่งใน[[สภาสามัญชน]]ซึ่งเป็น[[สภาล่าง]]ของรัฐสภา หัวหน้าพรรคการเมืองหรือแนวร่วมพรรคการเมืองใหญ่สุดในสภาสามัญชนจะได้เป็นนายกรัฐมนตรี มีการเลือกตั้งท้องถิ่นในวันเดียวกันในประเทศอังกฤษส่วนใหญ่ ยกเว้นเกรตเตอร์ลอนดอนเขตมหานครลอนดอน

นายกรัฐมนตรีก่อนการเลือกตั้ง คือ [[เดวิด คาเมรอน]]แห่ง[[พรรคอนุรักษนิยม (สหราชอาณาจักร)|พรรคอนุรักษนิยม]] ซึ่งปกครองนับแต่[[การเลือกตั้งทั่วไปในสหราชอาณาจักร พ.ศ. 2553|การเลือกตั้งปี 2553]] ในรัฐบาลผสมกับพรรคเสรีประชาธิปไตย การหยั่งเสียงทำนายการแข่งขันคู่คี่เพื่อเป็นพรรคการเมืองใหญ่สุดระหว่างพรรคอนุรักษนิยมและ[[พรรคแรงงาน (สหราชอาณาจักร)|พรรคแรงงาน]]ซึ่งมีเอ็ด มิลลิแบนด์ (Ed Miliband) เป็นหัวหน้าพรรค โดยนักหยั่งเสียงทั้งหมดทำนายอย่างมั่นใจว่าจะไม่มีพรรคการเมืองใดได้ครองเสียงข้างมากหรือเกิดรัฐสภาสภาแขวน (hung parliament) แต่ผลการเลือกตั้งจบลงโดยพรรคอนุรักษนิยมได้สมาชิกรัฐสภาสภาสามัญชนเพิ่มขึ้นและกลายเป็นพรรคการเมืองใหญ่สุดด้วยเสียงข้างมาก ทำให้คาเมรอนยังเป็นนายกรัฐมนตรีต่อโดยไม่ต้องอาศัยรัฐบาลผสม

[[พรรคชาติสกอต]]ได้ที่นั่งอย่างสำคัญในสกอตแลนด์ โดยได้สมาชิกรัฐสภาสภาเพิ่มขึ้นอีก 50 คน รวมเป็น 56 จาก 59 ที่นั่งในสกอตแลนด์ ทำให้พรรคฯ เป็นพรรคการเมืองใหญ่สุดอันดับสามในรัฐสภาสภาสามัญชน พรรคเสรีประชาธิปไตยเสียที่นั่งกว่า 48 ที่นั่งเมื่อ และทำให้สัดส่วนคะแนนเสียงของพรรคลดลงแตะระดับต่ำสุดนับแต่การเลือกตั้งทั่วไปเดือนกุมภาพันธ์ 2517

การรณรงค์หาเสียงทำให้พรรคเอกราชยูเคเป็นที่รู้จักมากขึ้น ซึ่งได้สัดส่วนคะแนนเสียงสูงสุดเป็นอันดับสาม (12.9%) แต่ได้สมาชิกรัฐสภาสภาเพียงคนเดียว แม้มีคะแนนเสียงของประชาชนเพิ่มขึ้นสูงสุดในการเลือกตั้งครั้งนี้ คือ เพิ่มขึ้น 9.5%

หลังการเลือกตั้ง เอ็ด มิลลิแบนด์ประกาศลาออกจากหัวหน้าพรรคแรงงาน<ref>[http://www.theguardian.com/politics/2015/may/08/ed-miliband-to-resign-as-labour-leader "Ed Miliband resigns as Labour leader"]- The Guardian</ref> และนิก เคล็กก์ลาออกจากตำแหน่งหัวหน้าพรรคเสรีประชาธิปไตย<ref>[http://www.theguardian.com/politics/2015/may/08/nick-clegg-resigns-as-lib-dem-leader "Nick Clegg resigns as Lib Dem leader"]- The Guardian</ref> นิเกล ฟาราจ ลาออกจากตำแหน่งหัวหน้าพรรคเอกราชยูเคหลังไม่สามารถชนะที่นั่งที่แทเน็ตเซาท์ แต่ถูกพรรคปฏิเสธ

สภาสามัญชนใช้ระบบเขตเพียงอย่างเดียวทั้ง 650 ที่นั่ง ผู้ที่มีคะแนนเสียงสูงสุดจะได้รับเลือกตั้งโดยไม่จำเป็นต้องได้เสียงข้างมาก แม้ว่าข้อตกลงการร่วมรัฐบาลระหว่างพรรคอนุรักษนิยมและพรรคเสรีประชาธิปไตย กำหนดให้ทำประชามติเพื่อเปลี่ยนรูปแบบการเลือกตั้งเป็นแบบ Alternative Vote(Instant-runoff voting) (แบบหาผู้ชนะเสียงข้างมาก)ในปีพ.ศ. 2554<ref>[http://news.bbc.co.uk/2/hi/uk_news/politics/election_2010/8677933.stm "Full Text: Conservative-Lib Dem deal"]- [[BBC]]</ref> แต่ผลการลงประชามติ ประชาชนปฏิเสธการเปลี่ยนรูปแบบการเลือกตั้งด้วยคะแนนเสียง 67.9% ต่อ 32.1%<ref>[http://www.bbc.co.uk/news/uk-politics-13297573 "Vote 2011: UK rejects alternative vote"]- [[BBC]]</ref>