ผลต่างระหว่างรุ่นของ "สมเด็จพระที่นั่งท้ายสระ"

สมเด็จพระที่นั่งท้ายสระ
สมเด็จพระที่นั่งท้ายสระ
	; เจ้าฟ้าเพชร; สมเด็จพระภูมินทรมหาราชาท้ายสระ
พระมหากษัตริย์แห่งอาณาจักรอยุธยา
ครองราชย์	พ.ศ. 2252-พ.ศ. 2275
รัชสมัย	26 ปี
รัชกาลก่อนหน้า	สมเด็จพระสรรเพชญ์ที่ 8
รัชกาลถัดไป	สมเด็จพระเจ้าอยู่หัวบรมโกศ
ประสูติ	พ.ศ. 2221
สวรรคต	พ.ศ. 2275
พระอัครมเหสี	กรมหลวงราชานุรักษ์ (พระนามเดิม เจ้าฟ้าทองสุก)
พระราชบุตร	เจ้าฟ้าพระนเรนทร กรมขุนสุเรนทรพิทักษ์; เจ้าฟ้าหญิงเทพ; เจ้าฟ้าหญิงประทุม; เจ้าฟ้าอภัย; เจ้าฟ้าปรเมศร์
	สมเด็จพระภูมินทรมหาราชาท้ายสระ
ราชวงศ์	ราชวงศ์บ้านพลูหลวง
พระราชบิดา	สมเด็จพระสรรเพชญ์ที่ 8

เรียกดูประวัติแบบโต้ตอบ

← การแก้ไขก่อนหน้า การแก้ไขถัดไป →

เนื้อหาที่ลบ เนื้อหาที่เพิ่ม

เห็นภาพข้อความวิกิ

ในบรรทัด

รุ่นแก้ไขเมื่อ 14:27, 7 พฤษภาคม 2558

สมเด็จพระสรรเพชญ์ที่ 9^[2] หรือ พระเจ้าท้ายสระ^[2] หรือ สมเด็จพระเจ้าอยู่หัวท้ายสระ หรือ สมเด็จพระภูมินทรมหาราชาท้ายสระ พระมหากษัตริย์รัชกาลที่ 30 แห่งอาณาจักรอยุธยา และเป็นพระองค์ที่สามแห่งราชวงศ์บ้านพลูหลวง ราชวงศ์สุดท้ายของอาณาจักรอยุธยา ทรงครองราชย์ระหว่าง พ.ศ. 2252 - พ.ศ. 2275^[3]

พระราชประวัติ

สมเด็จพระสรรเพชญ์ที่ 9 มีพระนามเดิมว่าเจ้าฟ้าเพชร เป็นพระราชโอรสพระองค์ใหญ่ในสมเด็จพระสรรเพชญ์ที่ 8 เมื่อพระราชบิดาสวรรคตในปี พ.ศ. 2252 จึงขึ้นครองราชย์ เฉลิมพระนามว่า สมเด็จพระภูมินทรมหาราชา โดยพระนามที่เป็นที่รู้จักกันคือพระเจ้าอยู่หัวท้ายสระ แล้วสถาปนาพระบัณฑูรน้อย เจ้าฟ้าพร พระราชอนุชาเป็นกรมพระราชวังบวรสถานมงคล

สวรรคต

สมเด็จพระสรรเพชญ์ที่ 9 เสด็จสวรรคตด้วยพระโรคมะเร็งที่พระชิวหาและพระศอในปี พ.ศ. 2275 รวมระยะเวลาครองราชย์ 24 ปี

ในขณะที่สมเด็จพระสรรเพชญ์ที่ 9 ทรงพระประชวรหนักนั้น พระองค์ตัดสินพระทัยทรงมอบราชสมบัติให้แก่เจ้าฟ้าอภัย แต่กรมพระราชวังบวรสถานมงคลไม่ทรงยินยอม จึงเกิดเป็นสงครามแย่งชิงราชบัลลังก์^[3] ที่สุดกรมพระราชวังบวรสถานมลคลเป็นฝ่ายชนะ ทรงสำเร็จโทษเจ้าฟ้าอภัย แล้วจึงครองราชย์เป็นสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวบรมโกศ

พระนาม

สมเด็จพระที่นั่งท้ายสระ มาจากนามพระที่นั่งบรรยงก์รัตนาสน์ ซึ่งพระองค์ใช้เป็นประทับอันอยู่ข้างสระน้ำท้ายพระบรมมหาราชวัง
สมเด็จพระสรรเพชญ์ที่ 9
สมเด็จพระเจ้าอยู่หัวท้ายสระ
สมเด็จพระภูมินทราธิราช
ขุนหลวงทรงปลา

พระราชกรณียกิจ

ในรัชสมัยของพระองค์ มีเรื่องราวที่น่าสนใจคือ มีการแต่งเรือสำเภาบรรทุกสินค้าไปค้าขายที่เมืองท่า มะริด ไปจรดถึงทวีปแอฟริกาตอนเหนือ มีการขุดคลองสำคัญอันเป็นเส้นทางคมนาคม คือ "คลองมหาไชย" และ "คลองเกร็ดน้อย" มีการแข่งกันสร้างวัด ระหว่างพระองค์กับพระอนุชา คือ วัดมเหยงค์และวัดกุฏีดาว มีการเคลื่อนย้ายพระนอนองค์ใหญ่ของวัดป่าโมกเพื่อให้พ้นจากการถูกน้ำเซาะตลิ่ง เป็นต้น

ในด้านการต่างประเทศ มีการส่งราชทูตไปเจริญทางพระราชไมตรีกับจีนถึงสี่ครั้ง ทำให้การค้าขายระหว่างไทยกับจีน ขยายตัวเพิ่มมากขึ้น ในปี พ.ศ. 2244 เกิดความวุ่นวายในเขมร อันเนื่องจากการแย่งราชสมบัติกันระหว่างนักเสด็จกับนักแก้วฟ้าสะจอง นักเสด็จขอเข้ามาอยู่ภายใต้พระบรมโพธิสมภาร ส่วนพระแก้วฟ้านักสะจองผู้เป็นอนุชาฝักใฝ่อยู่กับฝ่ายญวน ซึ่งพยายามแผ่อำนาจเข้าไปในเขมร พระองค์ได้ส่งกองทัพกรุงศรีอยุธยาเข้าไปถึงเมืองอุดงมีชัย ราชธานีของเขมร และได้เกลี้ยกล่อมให้นักแก้วฟ้าสะจองกลับมาอ่อนน้อมต่ออยุธยา เขมรจึงมีฐานะเป็นประเทศราชของอาณาจักรเช่นแต่ก่อน

พระราชโอรส-ธิดา

สมเด็จพระเจ้าอยู่หัวท้ายสระมีพระราชโอรสธิดารวมกัน 8 พระองค์ เป็นพระราชโอรส 5 พระองค์ เป็นพระราชธิดา 3 พระองค์ ดังนี้

เจ้าฟ้าทองสุก กรมหลวงราชานุรักษ์

มีพระโอรสธิดา 5 พระองค์ คือ

เจ้าฟ้าหญิงเทพ
เจ้าฟ้าหญิงประทุม
เจ้าฟ้าพระนเรนทร กรมขุนสุเรนทรพิทักษ์
เจ้าฟ้าชายอภัย
เจ้าฟ้าชายปรเมศร์

พระสนม

มีพระโอรสธิดา 3 พระองค์ คือ

พระองค์เจ้าหญิงสมบุญคง
พระองค์เจ้าชายปริก
พระองค์เจ้าชายเสฏฐา

เกร็ดที่น่าสนใจ

พระองค์โปรดเสวยปลาตะเพียนมาก โดยออกพระราชกำหนดห้ามราษฎรจับหรือรับประทานปลาตะเพียน หากผู้ใดฝ่าฝืน มีบทลงโทษคือปรับเป็นเงิน 5 ตำลึง หรือ 20 บาท
พระราชทานท้องพระโรงแก่สมเด็จพระสังฆราชแตงโม (ทอง) ซึ่งเป็นพระอาจารย์ของพระองค์โดยล่องเรือจากอยุธยาไปเพชรบุรีแล้วไปสร้างที่วัดใหญ่สุวรรณาราม (วัดสุวรรณาราม บ้างก็เรียกวัดใหญ่) จึงทำให้คงเหลือพระราชวัง ท้องพระโรงที่แสดงถึงศิลปกรรมของอยุธยาที่เหลือรอดจากการเผาของพม่าเมื่อคราวเสียกรุงศรีอยุธยาครั้งที่ 2 อยู่ที่จังหวัดเพชรบุรี

ราชตระกูล

พระราชตระกูลในสมเด็จพระสรรเพชญ์ที่ 9

สมเด็จพระเจ้าปราสาททอง

สมเด็จพระนารายณ์มหาราช

พระราชเทวี สิริกัลยาณี

สมเด็จพระสรรเพชญ์ที่ 8 (พระเจ้าเสือ)

พระแสนเมือง (พระเจ้าเชียงใหม่)

พระนางกุสาวดี

ไม่ทราบ

สมเด็จพระสรรเพชญ์ที่ 9

ไม่ทราบ

อ้างอิง

↑ เล็ก พงษ์สมัครไทย. เฉลิมพระยศ เจ้านายฝ่ายในในรัชกาลที่ 1-9. กรุงเทพฯ:ฐานบุ๊คส์, 2552. หน้า 16
↑ ^2.0 ^2.1 ราชบัณฑิตยสถาน. พระนามพระมหากษัตริย์สมัยอยุธยา. สืบค้นเมื่อวันที่ 17 มกราคม 2556
↑ ^3.0 ^3.1 มูลนิธิสมเด็จพระเทพรัตนราชสุดา. นามานุกรมพระมหากษัตริย์ไทย. กรุงเทพฯ : มูลนิธิสมเด็จพระเทพรัตนราชสุดา, 2554. 264 หน้า. หน้า 163-6. ISBN 978-616-7308-25-8

ดูเพิ่ม

ลำดับพระมหากษัตริย์ไทย

ก่อนหน้า		สมเด็จพระที่นั่งท้ายสระ		ถัดไป
สมเด็จพระสรรเพชญ์ที่ 8 (ราชวงศ์บ้านพลูหลวง) (พ.ศ. 2246 - พ.ศ. 2252)		พระมหากษัตริย์แห่งอาณาจักรอยุธยา (ราชวงศ์บ้านพลูหลวง) (พ.ศ. 2252 - พ.ศ. 2275)		สมเด็จพระเจ้าอยู่หัวบรมโกศ (ราชวงศ์บ้านพลูหลวง) (พ.ศ. 2275 - พ.ศ. 2301)

[1] เล็ก พงษ์สมัครไทย. เฉลิมพระยศ เจ้านายฝ่ายในในรัชกาลที่ 1-9. กรุงเทพฯ:ฐานบุ๊คส์, 2552. หน้า 16

[พระนาม-2] 2.0 ^2.1 ราชบัณฑิตยสถาน. พระนามพระมหากษัตริย์สมัยอยุธยา. สืบค้นเมื่อวันที่ 17 มกราคม 2556

[นามานุกรม-3] 3.0 ^3.1 มูลนิธิสมเด็จพระเทพรัตนราชสุดา. นามานุกรมพระมหากษัตริย์ไทย. กรุงเทพฯ : มูลนิธิสมเด็จพระเทพรัตนราชสุดา, 2554. 264 หน้า. หน้า 163-6. ISBN 978-616-7308-25-8

[1]

[2]

[3]

@@ บรรทัด 2: / บรรทัด 2: @@
 | สีพิเศษ = #ffcc00
 | สีอักษร = #8f5f12
-| ภาพ = | พระบรมนามาภิไธย = เจ้าฟ้าเพชร
+| ภาพ =
+| พระบรมนามาภิไธย = เจ้าฟ้าเพชร
 | พระปรมาภิไธย = สมเด็จพระภูมินทรมหาราชาท้ายสระ
 | วันพระราชสมภพ =[[พ.ศ. 2221]]
@@ บรรทัด 13: / บรรทัด 14: @@
 | พระราชโอรส/ธิดา = [[เจ้าฟ้าพระนเรนทร กรมขุนสุเรนทรพิทักษ์]]<br>เจ้าฟ้าหญิงเทพ<br>เจ้าฟ้าหญิงประทุม<br>เจ้าฟ้าอภัย<br>เจ้าฟ้าปรเมศร์
 | ราชวงศ์ = [[ราชวงศ์บ้านพลูหลวง]]
-|ทรงราชย์ = [[พ.ศ. 2251]]-[[พ.ศ. 2275]]
+|ทรงราชย์ = [[พ.ศ. 2252]]-[[พ.ศ. 2275]]
 | พิธีบรมราชาภิเษก =
 |ระยะเวลาครองราชย์ = 26 ปี
@@ บรรทัด 20: / บรรทัด 21: @@
 |}}
-'''สมเด็จพระสรรเพชญ์ที่ 9'''<ref name="พระนาม">ราชบัณฑิตยสถาน. ''[http://www.royin.go.th/th/knowledge/detail.php?ID=968 พระนามพระมหากษัตริย์สมัยอยุธยา]''. สืบค้นเมื่อวันที่ 17 มกราคม 2556</ref> หรือ '''พระเจ้าท้ายสระ'''<ref name="พระนาม"/> หรือ '''สมเด็จพระเจ้าอยู่หัวท้ายสระ''' หรือ '''สมเด็จพระภูมินทรมหาราชาท้ายสระ''' พระนามเดิม เจ้าฟ้าเพชร พระมหากษัตริย์รัชกาลที่ 30 แห่ง[[อาณาจักรอยุธยา]] และเป็นพระองค์ที่สามแห่งราชวงศ์บ้านพลูหลวง ราชวงศ์สุดท้ายของอาณาจักรอยุธยา ทรงครองราชย์ พ.ศ. 2251 - พ.ศ. 2275
+'''สมเด็จพระสรรเพชญ์ที่ 9'''<ref name="พระนาม">ราชบัณฑิตยสถาน. ''[http://www.royin.go.th/th/knowledge/detail.php?ID=968 พระนามพระมหากษัตริย์สมัยอยุธยา]''. สืบค้นเมื่อวันที่ 17 มกราคม 2556</ref> หรือ '''พระเจ้าท้ายสระ'''<ref name="พระนาม"/> หรือ '''สมเด็จพระเจ้าอยู่หัวท้ายสระ''' หรือ '''สมเด็จพระภูมินทรมหาราชาท้ายสระ''' พระมหากษัตริย์รัชกาลที่ 30 แห่ง[[อาณาจักรอยุธยา]] และเป็นพระองค์ที่สามแห่ง[[ราชวงศ์บ้านพลูหลวง]] ราชวงศ์สุดท้ายของอาณาจักรอยุธยา ทรงครองราชย์ระหว่าง พ.ศ. 2252 - พ.ศ. 2275<ref name="นามานุกรม">{{อ้างหนังสือ| ผู้แต่ง = มูลนิธิสมเด็จพระเทพรัตนราชสุดา | ชื่อหนังสือ = นามานุกรมพระมหากษัตริย์ไทย| URL = http://www.sac.or.th/main/pdf/Thai_king_directories.pdf| จังหวัด = กรุงเทพฯ| พิมพ์ที่ = มูลนิธิสมเด็จพระเทพรัตนราชสุดา| ปี = 2554| ISBN = 978-616-7308-25-8| จำนวนหน้า = 264| หน้า = 163-6}}</ref>
 ==พระราชประวัติ==
+สมเด็จพระสรรเพชญ์ที่ 9 มีพระนามเดิมว่า'''เจ้าฟ้าเพชร''' เป็นพระราชโอรสพระองค์ใหญ่ใน[[สมเด็จพระสรรเพชญ์ที่ 8]] เมื่อพระราชบิดาสวรรคตในปี [[พ.ศ. 2252]] จึงขึ้นครองราชย์ เฉลิมพระนามว่า '''สมเด็จพระภูมินทรมหาราชา'''  โดยพระนามที่เป็นที่รู้จักกันคือพระเจ้าอยู่หัวท้ายสระ แล้วสถาปนา[[สมเด็จพระเจ้าอยู่หัวบรมโกศ|พระบัณฑูรน้อย เจ้าฟ้าพร]] พระราชอนุชาเป็น[[กรมพระราชวังบวรสถานมงคล]]
+== สวรรคต ==
-สมเด็จพระสรรเพชญ์ที่ 9 เป็นพระราชโอรสองค์โตใน[[สมเด็จพระสรรเพชญ์ที่ 8]] ขึ้นครองราชย์ใน ปี [[พ.ศ. 2251|พ.ศ. 2251]] ภายหลังการสวรรคตของพระราชบิดา มีพระนามว่า  '''สมเด็จพระภูมินทรมหาราชา'''  โดยพระนามที่เป็นที่รู้จักกัน คือ พระเจ้าอยู่หัวท้ายสระ โดยมี[[สมเด็จพระเจ้าอยู่หัวบรมโกศ|เจ้าฟ้าพร]] พระอนุชาเป็น[[กรมพระราชวังบวรสถานมงคล]]
+สมเด็จพระสรรเพชญ์ที่ 9 เสด็จสวรรคตด้วยพระโรค[[มะเร็ง]]ที่พระชิวหาและพระศอในปี [[พ.ศ. 2275]] รวมระยะเวลาครองราชย์ 24 ปี
+ในขณะที่สมเด็จพระสรรเพชญ์ที่ 9 ทรงพระประชวรหนักนั้น พระองค์ตัดสินพระทัยทรงมอบราชสมบัติให้แก่[[เจ้าฟ้าอภัย]] แต่กรมพระราชวังบวรสถานมงคลไม่ทรงยินยอม จึงเกิดเป็นสงครามแย่งชิงราชบัลลังก์<ref name="นามานุกรม"/> ที่สุดกรมพระราชวังบวรสถานมลคลเป็นฝ่ายชนะ ทรงสำเร็จโทษเจ้าฟ้าอภัย แล้วจึงครองราชย์เป็นสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวบรมโกศ
-===สงครามแย่งชิงราชสมบัติ===
-ในขณะที่สมเด็จพระสรรเพชญ์ที่ 9 ทรงพระประชวรหนักนั้น พระองค์มีพระราชประสงค์ที่จะทรงมอบราชสมบัติให้แก่ [[เจ้าฟ้านเรนทร]] พระราชโอรสพระองค์ใหญ่ ซึ่งในขณะนั้นผนวชอยู่ แต่เจ้าฟ้านเรนทรไม่เต็มพระทัย เนื่องจากในขณะนั้นเจ้าฟ้าพร พระอนุชาในพระองค์ทรงดำรงตำแหน่งพระมหาอุปราชที่กรมพระราชวังบวรสถานมงคล สมเด็จพระสรรเพชญ์ที่ 9 จึงตัดสินพระทัยทรงมอบราชสมบัติให้แก่ [[เจ้าฟ้าอภัย]] แทน
-ภายหลังการเสด็จสวรรคตของสมเด็จพระสรรเพชญ์ที่ 9 ได้เกิดสงครามแย่งชิงราชสมบัติขึ้น เมื่อ เจ้าฟ้าอภัย และ[[เจ้าฟ้าปรเมศร์]] พระราชโอรสทั้ง 2 ของพระองค์ซึ่งทรงดำรงพระอิสริยยศที่กรมพระราชวังบวรสถานมงคล มีสิทธิที่จะขึ้นครองราชสมบัติสืบต่อจากพระเชษฐา แต่เมื่อพระเชษฐาใกล้เสด็จสวรรคตกลับตัดสินพระทัยทรงมอบราชสมบัติแก่ เจ้าฟ้านเรนทรแทน แต่เจ้าฟ้านเรนทรไม่เต็มพระทัย จึงยกราชสมบัติให้แก่เจ้าฟ้าอภัย พระราชโอรสพระองค์รอง เป็นเหตุให้เกิดการต่อสู้แย่งชิงราชสมบัติจนกลายเป็นสงครามกลางเมือง กินระยะเวลาไม่ต่ำกว่า 1 ปี
 == พระนาม ==
 * สมเด็จพระที่นั่งท้ายสระ มาจากนาม[[พระที่นั่งบรรยงก์รัตนาสน์]] ซึ่งพระองค์ใช้เป็นประทับอันอยู่ข้างสระน้ำท้ายพระบรมมหาราชวัง
 * สมเด็จพระสรรเพชญ์ที่ 9
@@ บรรทัด 41: / บรรทัด 40: @@
 == พระราชกรณียกิจ ==
-ในรัชสมัยของพระองค์ มีเรื่องราวที่น่าสนใจคือ มีการแต่ง[[เรือสำเภา]]บรรทุกสินค้าไปค้าขายที่[[เมืองท่า]][[มะริด]] ไปจรดถึง[[ทวีปแอฟริกา]]ตอนเหนือ มีการขุด[[คลอง]]สำคัญอันเป็นเส้นทางคมนาคม คือ "คลองมหาไชย" และ  "คลองเกร็ดน้อย"  มีการแข่งกันสร้างวัด ระหว่างพระองค์กับพระอนุชา คือ [[วัดมเหยงค์]] และ[[วัดกุฏีดาว]] มีการเคลื่อนย้ายพระนอนองค์ใหญ่ของ[[วัดป่าโมก]]เพื่อให้พ้นจากการถูกน้ำเซาะตลิ่ง เป็นต้น
+ในรัชสมัยของพระองค์ มีเรื่องราวที่น่าสนใจคือ มีการแต่ง[[เรือสำเภา]]บรรทุกสินค้าไปค้าขายที่[[เมืองท่า]][[มะริด]] ไปจรดถึง[[ทวีปแอฟริกา]]ตอนเหนือ มีการขุด[[คลอง]]สำคัญอันเป็นเส้นทางคมนาคม คือ "คลองมหาไชย" และ  "คลองเกร็ดน้อย"  มีการแข่งกันสร้างวัด ระหว่างพระองค์กับพระอนุชา คือ [[วัดมเหยงค์]]และ[[วัดกุฏีดาว]] มีการเคลื่อนย้ายพระนอนองค์ใหญ่ของ[[วัดป่าโมก]]เพื่อให้พ้นจากการถูกน้ำเซาะตลิ่ง เป็นต้น
-ในด้านการต่างประเทศ มีการส่งราชทูตไปเจริญทางพระราชไมตรีกับ[[จีน]]ถึงสี่ครั้ง ทำให้การค้าขายระหว่าง[[ไทย]]กับ[[จีน]] ขยายตัวเพิ่มมากขึ้น ในปี [[พ.ศ. 2244|พ.ศ. 2244]] เกิดความวุ่นวายใน[[เขมร]] อันเนื่องจากการแย่งราชสมบัติกัน [[เจ้าเมืองละแวก]] ขอเข้ามาอยู่ภายใต้พระบรมโพธิสมภาร ส่วน[[พระแก้วฟ้า]]ผู้เป็นอนุชาฝักใฝ่อยู่กับฝ่าย[[ญวน]] ซึ่งพยายามแผ่อำนาจเข้าไปใน[[เขมร]] พระองค์ได้ส่งกองทัพ[[กรุงศรีอยุธยา]]เข้าไปถึง[[เมืองอุดงมีชัย]] ราชธานีของ[[เขมร]] และได้เกลี้ยกล่อมให้[[พระแก้วฟ้า]]กลับมาอ่อนน้อมต่อ[[ไทย]]  [[เขมร]]จึงมีฐานะเป็น[[ประเทศราช]]ของ[[ไทย]]เช่นแต่ก่อน
+ในด้านการต่างประเทศ มีการส่งราชทูตไปเจริญทางพระราชไมตรีกับ[[จีน]]ถึงสี่ครั้ง ทำให้การค้าขายระหว่าง[[ไทย]]กับ[[จีน]] ขยายตัวเพิ่มมากขึ้น ในปี [[พ.ศ. 2244]] เกิดความวุ่นวายใน[[เขมร]] อันเนื่องจากการแย่งราชสมบัติกันระหว่าง[[นักเสด็จ]]กับ[[นักแก้วฟ้าสะจอง]] นักเสด็จขอเข้ามาอยู่ภายใต้พระบรมโพธิสมภาร ส่วนพระแก้วฟ้านักสะจองผู้เป็นอนุชาฝักใฝ่อยู่กับฝ่าย[[ญวน]] ซึ่งพยายามแผ่อำนาจเข้าไปใน[[เขมร]] พระองค์ได้ส่งกองทัพ[[กรุงศรีอยุธยา]]เข้าไปถึง[[เมืองอุดงมีชัย]] ราชธานีของ[[เขมร]] และได้เกลี้ยกล่อมให้[[นักแก้วฟ้าสะจอง]]กลับมาอ่อนน้อมต่ออยุธยา เขมรจึงมีฐานะเป็น[[ประเทศราช]]ของอาณาจักรเช่นแต่ก่อน
-== พระโอรส-ธิดา ==
-สมเด็จพระเจ้าอยู่หัวท้ายสระมีโอรสธิดารวมกัน 8 พระองค์ เป็นพระโอรส 5 พระองค์ เป็นพระธิดา 3 พระองค์
+== พระราชโอรส-ธิดา ==
-===เจ้าฟ้าทองสุก กรมหลวงราชานุรักษ์===
+สมเด็จพระเจ้าอยู่หัวท้ายสระมีพระราชโอรสธิดารวมกัน 8 พระองค์ เป็นพระราชโอรส 5 พระองค์ เป็นพระราชธิดา 3 พระองค์ ดังนี้
+;เจ้าฟ้าทองสุก กรมหลวงราชานุรักษ์
 มีพระโอรสธิดา 5 พระองค์ คือ
 * เจ้าฟ้าหญิงเทพ
@@ บรรทัด 55: / บรรทัด 55: @@
 * เจ้าฟ้าชายปรเมศร์
-=== พระสนม ===
+; พระสนม
 มีพระโอรสธิดา 3 พระองค์ คือ
 * พระองค์เจ้าหญิงสมบุญคง
 * พระองค์เจ้าชายปริก
 * พระองค์เจ้าชายเสฏฐา
 == เกร็ดที่น่าสนใจ ==
-* ทรงเป็นกษัตริย์ที่โปรดเสวย[[ปลาตะเพียน]]มาก โดยออกพระราชกำหนดห้ามราษฎรจับหรือรับประทานปลาตะเพียน หากผู้ใดฝ่าฝืน มีบทลงโทษ คือ ปรับเป็นเงิน 5 ตำลึง หรือ 20 บาท
+* พระองค์โปรดเสวย[[ปลาตะเพียน]]มาก โดยออกพระราชกำหนดห้ามราษฎรจับหรือรับประทานปลาตะเพียน หากผู้ใดฝ่าฝืน มีบทลงโทษคือปรับเป็นเงิน 5 ตำลึง หรือ 20 บาท
 * พระราชทานท้องพระโรงแก่[[สมเด็จพระสังฆราชแตงโม (ทอง)]] ซึ่งเป็นพระอาจารย์ของพระองค์โดยล่องเรือจากอยุธยาไปเพชรบุรีแล้วไปสร้างที่[[วัดใหญ่สุวรรณาราม]] (วัดสุวรรณาราม  บ้างก็เรียกวัดใหญ่) จึงทำให้คงเหลือพระราชวัง  ท้องพระโรงที่แสดงถึงศิลปกรรมของอยุธยาที่เหลือรอดจากการเผาของ[[พม่า]]เมื่อคราวเสียกรุงศรีอยุธยาครั้งที่ 2 อยู่ที่จังหวัดเพชรบุรี
-สมเด็จพระสรรเพชญ์ที่ 9 เสด็จสวรรคตด้วยพระโรค[[มะเร็ง]]ที่พระชิวหาและพระศอ ในปี [[พ.ศ. 2275|พ.ศ. 2275]] รวมระยะเวลาครองราชย์ 24 ปี
 == ราชตระกูล ==
@@ บรรทัด 104: / บรรทัด 103: @@
 == อ้างอิง ==
 {{รายการอ้างอิง}}
-* [http://www.vcharkarn.com/include/vcafe/showkratoo.php?Pid=26442&page=4 วิชาการ.คอม]
-* [http://www.tv5.co.th/service/mod/heritage/king/ayuthaya/ayuthaya5.htm#top หอมรดกไทย]
 == ดูเพิ่ม ==
@@ บรรทัด 116: / บรรทัด 113: @@
 |รูปภาพ             = Seal of Ayutthaya (King Narai).png
 |ตำแหน่ง           = พระมหากษัตริย์แห่ง[[อาณาจักรอยุธยา]]<br>([[ราชวงศ์บ้านพลูหลวง]])
-|ช่วงเวลา           = [[พ.ศ. 2251]] - [[พ.ศ. 2275]]
+|ช่วงเวลา           = [[พ.ศ. 2252]] - [[พ.ศ. 2275]]
 |ก่อนหน้า          =  [[สมเด็จพระสรรเพชญ์ที่ 8]]<br/>([[ราชวงศ์บ้านพลูหลวง]])
-|วาระก่อนหน้า    = ([[พ.ศ. 2246]] - [[พ.ศ. 2251]])
+|วาระก่อนหน้า    = ([[พ.ศ. 2246]] - [[พ.ศ. 2252]])
 |ถัดไป              = [[สมเด็จพระเจ้าอยู่หัวบรมโกศ]] <br/>([[ราชวงศ์บ้านพลูหลวง]])
 |วาระถัดไป        = ([[พ.ศ. 2275]] - [[พ.ศ. 2301]])
@@ บรรทัด 128: / บรรทัด 125: @@
 {{กรมพระราชวังบวรสถานมงคล}}
+{{เรียงลำดับ|สรรเพชญ์ที่ 9}}
 {{ประสูติปี|2221}}{{สิ้นพระชนม์ปี|2275}}
+[[หมวดหมู่:พระมหากษัตริย์แห่งกรุงศรีอยุธยา]]
-[[หมวดหมู่:พระมหากษัตริย์แห่งกรุงศรีอยุธยา|สรรเพชญ์ที่ 9]]
 [[หมวดหมู่:กรมพระราชวังบวรสถานมงคล]]
 [[หมวดหมู่:ราชวงศ์บ้านพลูหลวง]]