ผลต่างระหว่างรุ่นของ "ก๊กเสง"
ไม่มีความย่อการแก้ไข |
|||
| บรรทัด 33: | บรรทัด 33: | ||
==ประวัติ== |
==ประวัติ== |
||
เมื่อพระเจ้าเลนเต้สววรคต [[โฮจิ๋น]] แม่ทัพใหญ่ในราชสำนักและเป็นพี่ชายของ[[นางโฮเฮา]] ได้ยก[[หองจูเปียน]]โอรสพระเจ้าเลนเต้ที่เกิดกับนางโฮเฮาขึ้นเป็นกษัตริย์ และได้ให้[[อ้วนเสี้ยว]]คุมทหารไปตามจับขันที[[เกนหวน]]ซึ่งเป็นผู้สนับสนุน[[หองจูเหียบ]] โอรสพระเจ้าเลนเต้ที่เกิดกับนาง[[อองบีหยิน]] เกนหวนหนีไปในสวนดอกไม้และถูกก๊กเสงสังหารในสวนดอกไม้นั้น<ref name="เกิดเกี่ยงแย่งด้วยเรื่องรัชทายาท">เกิดเกี่ยงแย่งด้วยเรื่องรัชทายาท, สามก๊ก ฉบับเจ้าพระยาพระคลัง (หน) เล่ม 1, เจ้าพระยาพระคลัง (หน) , สำนักพิมพ์ศิลปาบรรณาคาร, พ.ศ. 2544, หน้า 26</ref> เมื่อเกนหวนตาย |
เมื่อพระเจ้าเลนเต้สววรคต [[โฮจิ๋น]] แม่ทัพใหญ่ในราชสำนักและเป็นพี่ชายของ[[นางโฮเฮา]] ได้ยก[[หองจูเปียน]]โอรสพระเจ้าเลนเต้ที่เกิดกับนางโฮเฮาขึ้นเป็นกษัตริย์ และได้ให้[[อ้วนเสี้ยว]]คุมทหารไปตามจับขันที[[เกนหวน]]ซึ่งเป็นผู้สนับสนุน[[หองจูเหียบ]] โอรสพระเจ้าเลนเต้ที่เกิดกับนาง[[อองบีหยิน]] เกนหวนหนีไปในสวนดอกไม้และถูกก๊กเสงสังหารในสวนดอกไม้นั้น<ref name="เกิดเกี่ยงแย่งด้วยเรื่องรัชทายาท">เกิดเกี่ยงแย่งด้วยเรื่องรัชทายาท, สามก๊ก ฉบับเจ้าพระยาพระคลัง (หน) เล่ม 1, เจ้าพระยาพระคลัง (หน) , สำนักพิมพ์ศิลปาบรรณาคาร, พ.ศ. 2544, หน้า 26</ref> เมื่อเกนหวนตาย อ้วนเสี้ยวได้ยุยงให้โฮจิ๋นกวาดล้างสิบขันทีที่เหลือให้สิ้น ก๊กเสงพร้อมด้วยขันทีที่เหลือที่นำโดย[[เตียวเหยียง]]จึงได้ไปเข้าเฝ้านาง[[โฮเฮา]] อ้างว่าเกนหวนแต่เพียงผู้เดียวที่คิดการหมายจะยกหองจูเหียบขึ้นเป็นกษัตริย์ พวกตนที่เหลือมิได้รู้เห็นเป็นใจด้วย พร้อมอ้อนวอนให้นางโฮเฮาช่วยพูดกับโฮจิ๋นให้ไว้ชีวิตพวกตน นางโฮเฮายอมทำตามคำอ้อนวอนของสิบขันที โฮจิ๋นจึงเลิกคิดการกวาดล้างสิบขันที |
||
ต่อมา อ้วนเสี้ยวยุยงโฮจิ๋นให้กำจัดสิบขันทีอีกครั้ง โดยแนะนำให้เรียกกองกำลังหัวเมืองยกมาเมืองหลวงเพื่อปราบสิบขันที เหล่าสิบขันทีทราบข่าวจึงได้วางแผนลวงโฮจิ๋นมาฆ่าได้สำเร็จ เมื่อ[[โจโฉ]]และ[[อ้วนเสี้ยว]]รู้ว่าโฮจิ๋นตายแล้ว จึงนำทหารพังประตูชั้นในแล้วบุกเข้าไปในวัง ก๊กเสงและเพื่อนขันทีอีก 3 คน คือ [[เตียวต๋ง]] [[เชียกง]] (เทียควง) และ[[เห้หุย]] รีบหนีเข้าไปในสวนดอกไม้ โจโฉและอ้วนเสี้ยวจึงนำทหารตามไปสังหารทั้ง 4 คน แล้วสับศพจนละเอียด<ref>พรรคพวกโฮจิ๋นจับขันที, สามก๊ก ฉบับเจ้าพระยาพระคลัง (หน) เล่ม 1, เจ้าพระยาพระคลัง (หน) , สำนักพิมพ์ศิลปาบรรณาคาร, พ.ศ. 2544, หน้า 33</ref> |
ต่อมา อ้วนเสี้ยวยุยงโฮจิ๋นให้กำจัดสิบขันทีอีกครั้ง โดยแนะนำให้เรียกกองกำลังหัวเมืองยกมาเมืองหลวงเพื่อปราบสิบขันที เหล่าสิบขันทีทราบข่าวจึงได้วางแผนลวงโฮจิ๋นมาฆ่าได้สำเร็จ เมื่อ[[โจโฉ]]และ[[อ้วนเสี้ยว]]รู้ว่าโฮจิ๋นตายแล้ว จึงนำทหารพังประตูชั้นในแล้วบุกเข้าไปในวัง ก๊กเสงและเพื่อนขันทีอีก 3 คน คือ [[เตียวต๋ง]] [[เชียกง]] (เทียควง) และ[[เห้หุย]] รีบหนีเข้าไปในสวนดอกไม้ โจโฉและอ้วนเสี้ยวจึงนำทหารตามไปสังหารทั้ง 4 คน แล้วสับศพจนละเอียด<ref>พรรคพวกโฮจิ๋นจับขันที, สามก๊ก ฉบับเจ้าพระยาพระคลัง (หน) เล่ม 1, เจ้าพระยาพระคลัง (หน) , สำนักพิมพ์ศิลปาบรรณาคาร, พ.ศ. 2544, หน้า 33</ref> |
||
รุ่นแก้ไขเมื่อ 01:57, 1 มีนาคม 2558
| ก๊กเสง | |||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| ขันทีแห่งราชวงศ์ฮั่น | |||||||||||||||
| ถึงแก่กรรม | พ.ศ. 732 | ||||||||||||||
| สถานที่ถึงแก่กรรม | เมืองลกเอี๋ยง | ||||||||||||||
| ชื่อภาษาจีน | |||||||||||||||
| อักษรจีนตัวเต็ม | 郭勝 | ||||||||||||||
| อักษรจีนตัวย่อ | 郭胜 | ||||||||||||||
| |||||||||||||||
| ยุคในประวัติศาสตร์ | ยุคสามก๊ก | ||||||||||||||
ก๊กเสง หรือ กุยเสง (อังกฤษ: Guo Sheng ; จีนตัวย่อ: 郭胜; จีนตัวเต็ม: 郭勝; พินอิน: Guō Shèng; เวด-ไจลส์: Kuo Shêng) เป็นตัวละครในวรรณกรรมจีนอิงประวัติศาสตร์เรื่องสามก๊ก ขันทีในยุคราชวงศ์ฮั่นตอนปลาย เป็นสมาชิกขันทีของคณะสิบขันที และเป็นขันทีที่มีอำนาจมากในรัชสมัยของพระเจ้าเลนเต้
ในสามก๊กฉบับเจ้าพระยาพระคลัง (หน) มีการเรียกชื่อก๊กเสงเป็น 2 ชื่อ คือก๊กเสงและกุยเสง[1] โดยเรียกเมื่อกล่าวถึงครั้งแรกว่าก๊กเสง[2] ในภายหลังเรียกว่ากุยเสงโดยบอกว่าอยู่นอกกลุ่มสิบขันที[3] ซึ่งเป็นความเข้าใจผิด
ประวัติ
เมื่อพระเจ้าเลนเต้สววรคต โฮจิ๋น แม่ทัพใหญ่ในราชสำนักและเป็นพี่ชายของนางโฮเฮา ได้ยกหองจูเปียนโอรสพระเจ้าเลนเต้ที่เกิดกับนางโฮเฮาขึ้นเป็นกษัตริย์ และได้ให้อ้วนเสี้ยวคุมทหารไปตามจับขันทีเกนหวนซึ่งเป็นผู้สนับสนุนหองจูเหียบ โอรสพระเจ้าเลนเต้ที่เกิดกับนางอองบีหยิน เกนหวนหนีไปในสวนดอกไม้และถูกก๊กเสงสังหารในสวนดอกไม้นั้น[3] เมื่อเกนหวนตาย อ้วนเสี้ยวได้ยุยงให้โฮจิ๋นกวาดล้างสิบขันทีที่เหลือให้สิ้น ก๊กเสงพร้อมด้วยขันทีที่เหลือที่นำโดยเตียวเหยียงจึงได้ไปเข้าเฝ้านางโฮเฮา อ้างว่าเกนหวนแต่เพียงผู้เดียวที่คิดการหมายจะยกหองจูเหียบขึ้นเป็นกษัตริย์ พวกตนที่เหลือมิได้รู้เห็นเป็นใจด้วย พร้อมอ้อนวอนให้นางโฮเฮาช่วยพูดกับโฮจิ๋นให้ไว้ชีวิตพวกตน นางโฮเฮายอมทำตามคำอ้อนวอนของสิบขันที โฮจิ๋นจึงเลิกคิดการกวาดล้างสิบขันที
ต่อมา อ้วนเสี้ยวยุยงโฮจิ๋นให้กำจัดสิบขันทีอีกครั้ง โดยแนะนำให้เรียกกองกำลังหัวเมืองยกมาเมืองหลวงเพื่อปราบสิบขันที เหล่าสิบขันทีทราบข่าวจึงได้วางแผนลวงโฮจิ๋นมาฆ่าได้สำเร็จ เมื่อโจโฉและอ้วนเสี้ยวรู้ว่าโฮจิ๋นตายแล้ว จึงนำทหารพังประตูชั้นในแล้วบุกเข้าไปในวัง ก๊กเสงและเพื่อนขันทีอีก 3 คน คือ เตียวต๋ง เชียกง (เทียควง) และเห้หุย รีบหนีเข้าไปในสวนดอกไม้ โจโฉและอ้วนเสี้ยวจึงนำทหารตามไปสังหารทั้ง 4 คน แล้วสับศพจนละเอียด[4]
อ้างอิง
- ↑ นามานุกรมสามก๊ก ฉบับแฟนพันธุ์แท้, ชัชวนันท์ สันธิเดช , สำนักพิมพ์ชวนอ่าน, พ.ศ. 2557, หน้า 43
- ↑ พระเจ้าเลนเต้เสวยราชย์, สามก๊ก ฉบับเจ้าพระยาพระคลัง (หน) เล่ม 1, เจ้าพระยาพระคลัง (หน) , สำนักพิมพ์ศิลปาบรรณาคาร, พ.ศ. 2544, หน้า 2
- ↑ 3.0 3.1 เกิดเกี่ยงแย่งด้วยเรื่องรัชทายาท, สามก๊ก ฉบับเจ้าพระยาพระคลัง (หน) เล่ม 1, เจ้าพระยาพระคลัง (หน) , สำนักพิมพ์ศิลปาบรรณาคาร, พ.ศ. 2544, หน้า 26
- ↑ พรรคพวกโฮจิ๋นจับขันที, สามก๊ก ฉบับเจ้าพระยาพระคลัง (หน) เล่ม 1, เจ้าพระยาพระคลัง (หน) , สำนักพิมพ์ศิลปาบรรณาคาร, พ.ศ. 2544, หน้า 33
ดูเพิ่ม
 | บทความสามก๊กนี้ยังเป็นโครง คุณสามารถช่วยวิกิพีเดียได้โดยการเพิ่มเติมข้อมูล ดูเพิ่มที่วิกิพีเดีย:โครงการวิกิสามก๊ก |