อนุรักษนิยม

อนุรักษนิยม หรือ คติอนุรักษ์ (อังกฤษ: conservatism) โดยทั่วไปหมายถึงปรัชญาทางการเมืองที่ยึดถือเอาสิ่งดีงามในอดีตมาเป็นแนวทางในการดำเนินงานในปัจจุบัน โดยนิยมการเปลี่ยนแปลงแบบค่อยเป็นค่อยไป และส่วนใหญ่จะอยู่ตรงข้ามกับแนวคิดเสรีนิยม แนวอนุรักษนิยมทางการเมืองสมัยใหม่เริ่มต้นขึ้นในปลายคริสต์ศตวรรษที่ 18 ซึ่งเป็นปฏิกิริยาตอบสนองต่อการปฏิวัติฝรั่งเศสและการปฏิวัติอุตสาหกรรม อันนำไปสู่การเปลี่ยนแปลงทางเศรษฐกิจ สังคม และการเมือง พรรคการเมืองที่มีแนวคิดอนุรักษนิยมจัดเป็นพรรคอนุรักษนิยม

อนุรักษ์นิยมในประเทศไทย

พรรคประชาธิปัตย์ ถือได้ว่าเป็นพรรคอนุรักษ์นิยมที่มีชื่อเสียงมากที่สุดในประเทศไทย โดยมักจะมีการทำงานสอดคล้องและสนับสนุนกันกับกลุ่มชนชั้นสูงซึ่งส่วนหนึ่งเป็นลูกหลานของอดีตผู้มีอำนาจในสมัยก่อนการเปลี่ยนแปลงการปกครอง พ.ศ.2475 มีฐานผู้สนับสนุนเป็นผู้นิยมในปรัชญาอนุรักษ์นิยมในพื้นที่กรุงเทพมหานคร, ภาคใต้ รวมไปถึงบางส่วนในภาคกลางและภาคเหนือตอนล่าง โดยพรรคประชาธิปัตย์และผู้สนับสนุนมักจะคัดค้านการพัฒนาประเทศในลักษณะที่รวดเร็วจนเกินไป, คัดค้านการให้สวัสดิการกับประชาชน อีกทั้งยังคัดค้านการให้อำนาจกับประชาชนหรือผู้แทนของประชาชนมากจนเกินไปเพราะพวกเขาต้องการที่จะคงอำนาจเอาไว้กับบรรดาข้าราชการมากกว่า

การต่อสู้กับฝ่ายเสรีนิยมในไทยทวีความรุนแรงขึ้นอย่างมากในสมัยที่ ทักษิณ ชินวัตร เป็นนายกรัฐมนตรี อันนำมาสู่ความไม่สงบหลายเหตุการณ์ในประเทศไทยนับตั้งแต่ปี พ.ศ.2548 จนถึงปัจจุบัน